«Χορτάσαμε» από φραστική στήριξη: Ανόητο και επικίνδυνο το πολιτικό σύστημα στην Κύπρο

Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Τα λόγια παρηγοριάς προς την Κύπρο που διατυπώνονται από διάφορες χώρες και Οργανισμούς, η… βολική ερμηνεία των όσων είπε ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, Μάικ Πομπέο, οι συνεννοήσεις ΗΠΑ και Τουρκίας για εισβολή στη Συρία, είναι μερικά από τα όσα περιλαμβάνονται στη μεγάλη εικόνα.

Μια εικόνα που δεν μπορεί να αγνοηθεί. Δεν μπορεί, όμως, να αντικρίζεται από τη μίζερη οπτική γωνία και να εκπέμπεται πανικός και απελπισία.
Υπάρχει διέξοδος; Πάντα. Φτάνει να υπάρχει πολιτική βούληση κι ένας ολοκληρωμένος σχεδιασμός.
Αλλά, πώς θα διαμορφωθεί πολιτική όταν το Συμβούλιο Αρχηγών δεν μπορεί να εκδώσει μια κοινή θέση, ένα κοινό ανακοινωθέν;

• Δεν συμφωνούν, ειπώθηκε, στον τελικό στόχο, στη μορφή της λύσης. Το ζητούμενο σήμερα, το άμεσο, το επείγον, ποιο είναι; Να ανατραπούν οι τουρκικοί σχεδιασμοί επιβολής νέων τετελεσμένων στην κυπριακή ΑΟΖ. Αυτό είναι το επείγον κι εάν δεν το αντιμετωπίσουμε η Τουρκία θα προελαύνει και στο εσωτερικό θα σκέφτονται με όρους προεκλογικής περιόδου (έλεος), τη διαχείριση ενός μείζονος ζητήματος επιβίωσης.
• Εκτός κι εάν βολεύει κάποιους στο πολιτικό σύστημα να τσακώνονται για τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία και τις παραγράφους στους όρους αναφοράς. Μπορεί να βολεύει, επειδή δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η τουρκική προέλαση. Τι τους ενοχλούσε εάν εκδιδόταν μια κοινή ανακοίνωση για την εισβολή του «Γιαβούζ» στο θαλασσοτεμάχιο 7; Απλή, χωρίς λεπτομέρειες, που προκαλούν διαφωνίες και προστριβές.

Ένα πολιτικό σύστημα που «τρέφεται» από τη ρητορική της γενικότητας, της επανάληψης των τετριμμένων και της αδιέξοδης πεπατημένης, ικανοποιείται από τα ψεύτικα τα λόγια που διατυπώνουν οι τρίτοι για να αγοράσουν τον μπελά ή επειδή μας έχουν βαρεθεί, δεν μπορεί να δώσει διεξόδους. Μπορεί να επαναλαμβάνει εαυτόν και να πανηγυρίζει με τα φραστικά στηρίγματα που προσφέρουν οι… φίλοι μας.

Διαχρονικά, η Τουρκία προβαίνει σε κινήσεις στα πλαίσια της επεκτατικής της πολιτικής, εδραιώνει την κατοχή σε θάλασσα και έδαφος και αξιοποιεί και τον λεγόμενο διακοινοτικό διάλογο για άλλοθι. Γιατί είναι προφανές από τα όσα διαδραματίζονται παρασκηνιακά πως και η τριμερής (Γκουτέρες, Αναστασιάδη, Ακιντζί) θα γίνει όπως και η άτυπη πενταμερής (οι τρεις λεγόμενες εγγυήτριες δυνάμεις και οι δυο κοινότητες, χωρίς Κυπριακή Δημοκρατία).
Και με τις τουρκικές παράνομες γεωτρήσεις τι θα γίνει; Θα σταματήσουν και μετά θα γίνουν οι συναντήσεις αυτές;

Ή θα προσέλθει ο Πρόεδρος με την ελπίδα ότι πηγαίνοντας θα σταματήσουν τις παρανομίες οι Τούρκοι; Και θα συζητηθούν και οι τουρκικές αξιώσεις στα ενεργειακά;

• Εάν κάποιοι θεωρούν πως η τουρκική εισβολή στην ΑΟΖ και οι συζητήσεις στο Κυπριακό δεν συνδέονται, τότε ασφαλώς και έχουν αποξενωθεί από την πραγματικότητα. Όπως, βέβαια, εκτός πραγματικότητας είναι όσοι θεωρούν πως η ένταση, η τουρκική προέλαση, ο ετσιθελισμός του φασιστικού καθεστώτος Ερντογάν, είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι το Κυπριακό είναι άλυτο.
  
  Διαβάστε τη συνέχεια στο hellasjournal.com