Οι σκοτεινές μπίζνες της Τουρκίας με την ιταλική πολεμική βιομηχανία

Γράφει ο Δημήτρης Δεληολάνης 

Το περασμένο έτος η Τουρκία ήταν ο τρίτος καλύτερος πελάτης για την ιταλική πολεμική βιομηχανία, καλύπτοντας μόνη της το 7,5% των συνολικών ιταλικών εξαγωγών όπλων. Μπροστά της το Κατάρ, που ήταν ο μεγαλύτερος εισαγωγέας για συνολικά 1,9 δισ. ευρώ, και το Πακιστάν. Κατά το 2018 η Τουρκία αγόρασε ιταλικά όπλα για συνολικά 632,3 εκατ. ευρώ, σημειώνοντας αισθητή αύξηση σε σχέση με το 2017, όταν η Άγκυρα είχε αγοράσει ιταλικά όπλα για 266,1 εκατ. και σε σχέση με το 2016 όταν το συνολικό ποσό ανήρχετο σε 133,4 εκατ. ευρώ. Με άλλα λόγια, η Τουρκία αναδεικνύεται ως όλο και πιο σημαντικός πελάτης της ιταλικής πολεμικής βιομηχανίας.

Στα ποσά αυτά πρέπει να προσθέσουμε και τις πολλές δεκάδες εκατομμύρια που ξοδεύει η Τουρκία, συμμετέχοντας στα πανευρωπαϊκά και νατοϊκά σχέδια ανάπτυξης νέων οπλικών συστημάτων. Πιο συγκεκριμένα, η Άγκυρα συμμετέχει στη διεθνή ομάδα (αποτελούμενη από δεκάδες αμερικανικές κι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις) για το σχεδιασμό νέου multirole αεροπλάνου. Επίσης, στην ομάδα (συμμετέχει και η Ελλάδα) σχεδιασμού ενός νέου δικτύου ραντάρ της οποίας ηγείται ο ιταλικός κρατικός όμιλος Leonardo (πρώην Finmeccanica. Τέλος, στην ομάδα (και αυτή με ελληνική συμμετοχή) για το σχεδιασμό ενός νέου συστήματος ηλεκτρονικού ελέγχου.

Πρέπει να αναφερθούν και οι τέσσερις άδειες εξαγωγής που εκδόθηκαν το περασμένο έτος (ύψους 1.055.000 ευρώ) για όπλα που πουλήθηκαν με τη διαμεσολάβηση της Τουρκίας σε μη κατονομαζόμενες τρίτες χώρες. Καθώς και τα περίπου 30 εκατ. που πλήρωσε επιπρόσθετα η Τουρκία για επιδιορθώσεις και εξάσκηση των στρατιωτικών της στα νέα ιταλικά όπλα.

Τα στοιχεία προέρχονται από τη φετινή έκθεση που το ιταλικό υπουργείο Άμυνας κατέθεσε στο Κοινοβούλιο, αναφορικά με τις εξαγωγές όπλων κατά το προηγούμενο έτος. Η κατάθεση της ετήσιας έκθεσης είναι υποχρεωτική, παρόλο που με την πάροδο του χρόνου, οι πιέσεις τόσο της ιταλικής βιομηχανίας, όσο και των ξένων αγοραστών μειώνουν τα επίπεδα διαφάνειας. Επί παραδείγματι, στα τελευταία έτη αναγράφεται το συνολικό ποσό των αδειών εξαγωγής στην κάθε χώρα, αλλά δεν αναφέρεται πλέον τι ακριβώς πουλήθηκε.

Διαβάστε τη συνέχεια στο slpress.gr