31/10/19

Η Δίκη των Έξι


Με την ονομασία αυτή έμεινε στην ιστορία η δίκη των πρωταίτιων της Μικρασιατικής Καταστροφής από έκτακτο στρατοδικείο, που συγκρότησαν οι βενιζελικοί αξιωματικοί της Επανάστασης του 1922.

Με την ονομασία αυτή έμεινε στην ιστορία η δίκη των πρωταίτιων της Μικρασιατικής Καταστροφής από έκτακτο στρατοδικείο, που συγκρότησαν οι βενιζελικοί αξιωματικοί της Επανάστασης του 1922. Στο εδώλιο κάθισαν επτά πολιτικοί και ένας στρατιωτικός, από τους οποίους οι έξι καταδικάσθηκαν σε θάνατο και εκτελέσθηκαν. Η δίκη διεξήχθη από τις 31 Οκτωβρίου έως τις 15 Νοεμβρίου 1922 στην ειδικά διαρρυθμισμένη αίθουσα συνεδριάσεων της Βουλής (Παλαιά Βουλή). Ήταν ένα από τα πιο δραματικά επεισόδια του Εθνικού Διχασμού.

Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή κι ενώ η Ελλάδα παρουσίαζε εικόνα διάλυσης, εκδηλώθηκε στρατιωτικό κίνημα υπό τους συνταγματάρχες Πλαστήρα και Γονατά και τον αντιπλοίαρχο Φωκά, που προκάλεσε την παραίτηση της κυβέρνησης Τριανταφυλλάκου και του βασιλιά Κωνσταντίνου (14 Σεπτεμβρίου 1922) υπέρ του υιού του Γεωργίου Β'. Ο χαρακτήρας του βασιζόταν στην ανάγκη της πίστης ότι «ο ελληνικός στρατός δεν νικήθηκε, αλλά προδόθηκε».


Στην Αθήνα συγκροτήθηκε Επαναστατική Επιτροπή, η οποία ανέλαβε άμεση δράση, διατάσσοντας εκτεταμένες συλλήψεις αντιβενιζελικών πολιτικών, υπό την πίεση της κοινής γνώμης. Μία ογκώδης διαδήλωση 100.000 ανθρώπων στην Πλατεία Συντάγματος στις 9 Οκτωβρίου ζητά την εκτέλεση υπευθύνων της τραγωδίας. Ο Πλαστήρας, που είναι ο αδιαμφισβήτητος αρχηγός του κινήματος, βρίσκεται σε δύσκολη θέση.

Οι αδιάλλακτοι στον στρατό (Πάγκαλος, Οθωναίος, Χατζηκυριάκος), αλλά και ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου απαιτούν εκτελέσεις. Οι μετριοπαθείς (Πλαστήρας, Δαγκλής, Γονατάς), θέλουν κανονική δίκη, όπως και οι μεγάλες Δυνάμεις της Ευρώπης, που ζητούν από τον Πλαστήρα να αποφύγει τις βεβιασμένες ενέργειες και τις συνοπτικές διαδικασίες. Τελικά, οι δύο πλευρές συμβιβάστηκαν και αποφασίστηκε η ίδρυση εκτάκτου στρατοδικείου, που από τη φύση του δεν παρέχει τα εχέγγυα για μια δίκαιη δίκη.

Επικεφαλής της ανακριτικής επιτροπής ανέλαβε ο σκληροπυρηνικός υποστράτηγος Θεόδωρος Πάγκαλος, με βοηθούς τους συνταγματάρχες Ιωάννη Καλογερά και Χαράλαμπο Λούφα. Στο πόρισμα της Επιτροπής, που εκδόθηκε στις 24 Οκτωβρίου, παραπέμφθηκαν να δικασθούν στο έκτακτο στρατοδικείο με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας οκτώ πρόσωπα, που διαδραμάτισαν πρωταγωνιστικό ρόλο την περίοδο 1920 - 1922:

Δημήτριος Γούναρης (59 ετών, πρώην Πρωθυπουργός)
Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης (68 ετών, πρώην Πρωθυπουργός)
Νικόλαος Στράτος (50 ετών, πρώην Πρωθυπουργός )
Νικόλαος Θεοτόκης (44 ετών, Υπουργός Στρατιωτικών στην κυβέρνηση Πρωτοπαπαδάκη)
Γεώργιος Μπαλτατζής (56 ετών, Υπουργός Εξωτερικών στις κυβερνήσεις Γούναρη και Πρωτοπαπαδάκη)
Ξενοφών Στρατηγός, υποστράτηγος ε.α. (53 ετών, Υπουργός Συγκοινωνιών στην κυβέρνηση Γούναρη)
Μιχαήλ Γούδας, υποναύαρχος ε.α. (54 ετών, Υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση Γούναρη)
Γεώργιος Χατζανέστης, αντιστράτηγος (59 ετών, Αρχιστράτηγος Μικράς Ασίας και Θράκης)
Το δίκαιο αίτημα των κατηγορουμένων να δικασθούν από το Ειδικό Δικαστήριο κατ' εφαρμογή του νόμου περί ευθύνης Υπουργών απορρίφθηκε από τον Πάγκαλο με εξωνομική αιτιολόγηση. Τρεις μέρες νωρίτερα (21 Οκτωβρίου) είχε συγκροτηθεί το έκτακτο στρατοδικείο με πρόεδρο τον υποστράτηγο Αλέξανδρο Οθωναίο.



Η απολογία Χατζηανέστη
Στις 9 το πρωί της 31ης Οκτωβρίου 1922 άρχισε η ακροαματική διαδικασία στην αίθουσα συνεδριάσεων της Βουλής (Παλαιά Βουλή). Τον πρόεδρο του Αλέξανδρου Οθωναίο πλαισίωναν ως στρατοδίκες τρεις συνταγματάρχες, ένας πλοίαρχος, ένας αντισυνταγματάρχης, δύο αντιπλοίαρχοι, τρεις ταγματάρχες, ένας λοχαγός και ένας στρατιωτικός δικαστικός σύμβουλος. Επαναστατικοί επίτροποι ήταν ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Κωνσταντίνος Γεωργιάδης και οι συνταγματάρχες Ιωάννης Ζουρίδης και Νεόκοσμος Γρηγοριάδης. Γραμματέας του δικαστηρίου ήταν ο Ιωάννης Πεπονής. Συνήγοροι υπεράσπισης των κατηγορουμένων ανέλαβαν διαπρεπείς δικηγόροι (Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, Αναστάσιος Παπαληγούρας, Οικονομίδης, Δουκάκης, Νοταράς, Ρωμανός και Σωτηριάδης).
Η δίκη διεξήχθη σε 14 συνεδριάσεις. Μετά την απόρριψη των ενστάσεων των κατηγορουμένων εξετάστηκαν 12 μάρτυρες κατηγορίας και 12 υπεράσπισης. Επιτυχία της κατηγορούσας αρχής υπήρξε ότι οι περισσότεροι μάρτυρες κατηγορίας προήρχοντο από το αντιβενιζελικό στρατόπεδο, όπως και οι κατηγορούμενοι. Στις 6 Νοεμβρίου ο κατηγορούμενος Δημήτριος Γούναρης ασθένησε σοβαρά από τύφο και μεταφέρθηκε σε ιδιωτική κλινική. Υπέβαλε αίτημα αναβολής της δίκης, το οποίο απορρίφθηκε και έτσι δικαζόταν ωσεί παρών.

Κοινή ήταν η πεποίθηση σε Ελλάδα και εξωτερικό ότι το δικαστήριο θα επιβάλει θανατικές ποινές. Οι διεθνείς πιέσεις υπέρ των κατηγορουμένων εντείνονται. Υπό το βάρος τους, η κυβέρνηση του μετριοπαθή Σωτηρίου Κροκιδά παραιτείται στις 10 Νοεμβρίου και την πρωθυπουργία αναλαμβάνει στις 14 Νοεμβρίου ο συνταγματάρχης Στυλιανός Γονατάς, ηγετικό στέλεχος του στρατιωτικού κινήματος.


Την ίδια μέρα ολοκληρώθηκαν οι απολογίες των κατηγορουμένων και οι αγορεύσεις των συνηγόρων υπεράσπισης. Ένα τέταρτο μετά τα μεσάνυχτα της 15ης Νοεμβρίου, το δικαστήριο αποσύρεται σε διάσκεψη για να εκδώσει την απόφασή του. Στις 6:40 π.μ. οι στρατοδίκες επανέρχονται στην έδρα και ο Πρόεδρος του Εκτάκτου Στρατοδικείου Αλέξανδρος Οθωναίος διαβάζει την ετυμηγορία του δικαστηρίου:

Εν ονόματι του Βασιλέως των Ελλήνων Γεωργίου Β' το Έκτακτον Στρατοδικείον συσκεφθέν κατά νόμον, κηρύσσει παμψηφεί τους μεν Γεώργιον Χατζηανέστην, Δημήτριον Γούναρην, Νικόλαον Στράτον, Πέτρον Πρωτοπαπαδάκην, Γεώργιον Μπαλτατζήν και Νικόλαον Θεοτόκην εις την ποινήν του Θανάτου. Τους δε Μιχαήλ Γούδαν και Ξενοφώντα Στρατηγόν εις την ποινήν των ισοβίων δεσμών.
Διατάσσει την στρατιωτικήν καθαίρεσιν των Γεωργίου Χατζανέστη αρχιστρατήγου, Ξενοφώντος Στρατηγού υποστρατήγου και Μιχαήλ Γούδα υποναυάρχου και επιβάλλει αυτούς τα έξοδα και τέλη.
Επιδικάζει παμψηφεί χρηματικήν αποζημίωσιν υπέρ του Δημοσίου κατά του Δημητρίου Γούναρη δραχμών 200 χιλιάδων, Νικολάου Στράτου δραχμών 335 χιλιάδων, Γεωργίου Μπαλτατζή και Νικολάου Θεοτόκη δραχμών 1 εκατομμυρίου και Μιχαήλ Γούδα δραχμών 200 χιλιάδων.
Αμέσως μετά, ο επαναστατικός επίτροπος Νεόκοσμος Γρηγοριάδης μεταβαίνει στις φυλακές Αβέρωφ, όπου εκρατούντο οι κατηγορούμενοι και τους ανακοινώνει την καταδικαστική απόφαση. Είναι 9 το πρωί. Στους έξι θανατοποινίτες ανακοινώνει ότι η εκτέλεση θα γίνει σε δύο ώρες. Υποβολή ενδίκων μέσων δεν προβλεπόταν για τους καταδικασθέντες. Στις 10:30 δύο φορτηγά τους παραλαμβάνουν και τους μεταφέρουν στον χώρο εκτελέσεων στου Γουδή, πίσω από το νοσοκομείο «Σωτηρία». Μία ώρα αργότερα, 36 πυροβολισμοί αντηχούν από τους άνδρες του εκτελεστικού αποσπάσματος και οι 6 πέφτουν νεκροί. Στις 2:30 μ.μ. κηδεύονται στο Α' Νεκροταφείο, κάτω από αυστηρά μέτρα ασφαλείας.

Η επίσπευση της εκτέλεσης των 6 έγινε με προτροπή του Πάγκαλου. Ο στρατηγός ήθελε να μην τους προλάβει ζωντανούς ο πλοίαρχος Τάλμποτ, που έφθασε λίγο αργότερα στην Αθήνα ως απεσταλμένος της Αγγλικής Κυβέρνησης για να πιέσει την κυβέρνηση να αναβάλει την εκτέλεση των θανατικών ποινών. Ο ρόλος του Ελευθερίου Βενιζέλου δεν είναι απόλυτα ξεκαθαρισμένος. Ο ίδιος είχε αποσυρθεί της πολιτικής και ευρίσκετο στο εξωτερικό μη αναμιγνυόμενος, όπως έλεγε, στις κυβερνητικές υποθέσεις. Ένα τηλεγράφημά του προς την κυβέρνηση για τις δυσμενείς επιπτώσεις της εκτέλεσης έφθασε την επομένη (16 Νοεμβρίου).


Η εκτέλεση των 6 έγινε, κυρίως, για να ικανοποιηθεί το λαϊκό αίσθημα και όχι γιατί πραγματικά είχαν διαπράξει προδοσία σε βάρος της Ελλάδας. Την άποψη αυτή επαληθεύουν τα λόγια του Θεόδωρου Πάγκαλου, χρόνια αργότερα: «Δεν παραδέχομαι ότι διέπραξαν συνειδητήν προδοσίαν… αλλά υπήρξαν μοιραία και αναγκαία θύματα εις τον βωμόν της Πατρίδος».

Η Επανάληψη της Δίκης
Στις 20 Ιανουαρίου 2008 ο Μιχαήλ Πρωτοπαπαδάκης, εγγονός του Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη, προσέφυγε στον Άρειο Πάγο και ζήτησε με αίτησή του την ακύρωση της απόφασης του Εκτάκτου Επαναστατικού Στρατοδικείου Αθηνών της 15ης Νοεμβρίου 1922 και την επανάληψη της διαδικασίας (δίκης), με το αιτιολογικό της ύπαρξης νέων στοιχείων, σύμφωνα με το άρθρο 525 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Τα νέα στοιχεία που επικαλέστηκε ο αιτών ήταν μία επιστολή του πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου προς τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Παναγή Τσαλδάρη (Ιανουάριος 1929) και ένα απόσπασμα από την ομιλία του Ελευθερίου Βενιζέλου στη Βουλή στις 31 Μαρτίου 1932.

Στην επιστολή του προς τον Παναγή Τσαλδάρη έγραφε ο Ελευθέριος Βενιζέλος:

Δύναμαι να διαβεβαιώσω υμάς κατά τον πλέον κατηγορηματικόν τρόπο ότι ουδείς των πολιτικών αρχηγών της δημοκρατικής παρατάξεως θεωρεί ότι οι ηγέται της πολιτικής, ήτις ηκολουθήθη μετά το 1920, διέπραξαν προδοσία κατά της χώρας ή ότι εν γνώσει οδήγησαν τον τόπο εις την μικρασιατική καταστροφή. Δύναμαι μάλιστα να σας διαβεβαιώσω ότι πιστεύω ακραδάντως ότι θα ήσαν ευτυχείς αν η πολιτική των οδηγεί την Ελλάδα εις εθνικόν θρίαμβον.

Κατά δε τη συνεδρίαση της Βουλής της 31ης Μαρτίου 1932, ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος, αναφερθείς στο θέμα της θανατικής καταδίκης των «έξι» , δήλωσε ότι αποτελεί ειλικρινή του επιθυμία να αποκατασταθεί η μνήμη των νεκρών, υπέρ των οποίων ήταν έτοιμος να προσέλθει σε μνημόσυνο όπως δεηθεί, μετά των συγγενών και φίλων αυτών, από κοινού υπέρ εκείνων.

Στις 19 Νοεμβρίου 2009 το Ζ' Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου συνελθών σε συμβούλιο δέχθηκε τους ισχυρισμούς του αιτούντος με ψήφους 3 έναντι 2 και παρέπεμψε το θέμα στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου για την οριστική απόφαση (1533/2009). Στις 20 Δεκεμβρίου 2009 η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου συνεδρίασε κεκλεισμένων των θυρών και με εισήγηση του αντεισαγγελέα του δικαστηρίου Αθανασίου Κονταξή έκρινε ότι εσφαλμένα παραπέμφθηκε ενώπιόν της από το Ποινικό Τμήμα το ζήτημα της επανάληψης της «δίκης των έξι» και ότι κατά συνέπεια αναβιώνει η απόφαση 1533/2009 του Ζ' Ποινικού Τμήματος.

Στις 12 Μαΐου 2010 συνήλθε σε συμβούλιο το Ζ' Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου υπό νέα σύνθεση, για να συμπληρώσει την απόφαση 1533/2009 και να διατυπώσει το διατακτικό, σύμφωνα με το άρθρο 145 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Στη δίκη παρενέβη με δήλωση πολιτικής αγωγής η Ομοσπονδία Προσφυγικών Σωματείων Ελλάδος, που εκπροσωπεί 185 σωματεία και πλέον των 300.000 απογόνων των προσφύγων του 1922, υποστηρίζοντας ότι θα πρέπει να απορριφθεί η αίτηση επανάληψης της διαδικασίας, επειδή οι έξι καταδικασθέντες από το Στρατοδικείο με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους προκάλεσαν τη Μικρασιατική Καταστροφή και τον ξεριζωμό του Ελληνισμού από τις πατρογονικές ρίζες του, μετά 3.000 χρόνια παρουσίας στη Μικρά Ασία. Η παράσταση πολιτικής αγωγής απορρίφθηκε ως απαράδεκτη από το δικαστήριο.

Στις 20 Οκτωβρίου 2010 το δικαστήριο εξέδωσε την απόφασή του και έκανε δεκτή την αίτηση του Μιχαήλ Πρωτοπαπαδάκη, κρίνοντας αθώους τους έξι καταδικασθέντες σε θάνατο από το Έκτακτο Επαναστατικό Δικαστήριο Αθηνών. Με την απόφαση 1675/2010 το Ζ' Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου ακυρώνει την απόφαση του Εκτάκτου Επαναστατικού Στρατοδικείου Αθηνών ως προς όλους τους καταδικασμένους για εσχάτη προδοσία και παύει οριστικά την ποινική δίωξη λόγω παραγραφής.


Πηγή: SanSimera.gr

14 σχόλια:

  1. Νομικίστικες ἀνοησίες: Η παράσταση πολιτικής αγωγής της Ομοσπονδίας Προσφυγικών Σωματείων Ελλάδος, που εκπροσωπεί 185 σωματεία και πλέον των 300.000 απογόνων των προσφύγων του 1922,απορρίφθηκε ως απαράδεκτη από το δικαστήριο...
    Απαράδεκτο ἠθικῶς, εἶναι τό ὅτι ἐλήφθησαν ὐπ' ὄψη "αποδείξεις", πού δέν εἶχαν σχέση μέ γεγονότα, ἀλλά μέ ἐκτιμήσεις.
    Καί κανονική δίκη ἄν εἶχε γίνει, πάλι θά καταδικάζονταν, διότι ἐξεστράτευσαν στό βάθος τῆς Μικρᾶς Ἀσίας χωρίς διεθνή ἐντολή, μέ τόν βασιλικό Λοχαγό Χατζηανέστη, ἄπειρο σχολῆς πολέμου, προαχθέντα ἐσπευσμένως σέ Ἀρχηγό τοῦ στρατοῦ, καί αὐτά, μόνο
    _εἴτε α) γιά νά ἐπιτύχουν μία ἀδύνατη ούσιαστικά νίκη, κατά κρίση μέσου ἀνδρός, ἀφοῦ θά εἶχαν, καί εἶχαν, ἀντίθετους ὅλους τούς πρώην συμμάχους καί νικητές τοῦ Α Παγκοσμίου Πολέμου,
    _εἴτε β) γιά νά δικαιολογήσουν διά τῆς ἤττας, τήν ἐπιστροφή τῶν στρατιωτῶν στά σπίτια τους τήν ὁποία εἶχαν ὑποσχεθῆ, γιά νά κερδίσουν τίς ἐκλογές, μέ τό ἐθνοπροδοτικό σύνθημα "Οἴκαδε".

    Διαλέξτε ἐκδοχή.
    Ἄλλωστε, μπορεῖ π.χ. στήν βιασύνη ὁ 'Υπουργός πού ἔστειλε στόν Χρυστόστομο Σμύρνης καί στόν Στεργιάδη, τήν ἐπαίσχυντη ἐπιστολή νά μή τοῦ κουβαλήσουν στήν Ἀθήνα τόν Βενιζελικό ὄχλο, δηλαδή τόν λαό πού θά ἐσφάζετο στήν Περιφέρεια Σμύρνης, νά μήν ἐνημέρωσε τούς ἄλλους Ὑπουργούς καί τόν Πρωθυπουργό,
    μπορεῖ νά ἔφταιγε πρῶτα -πρῶτα ὁ πρίγκηπας Ἀνδρέας πού ἀντί συγκροτημέηςη ὑποχωρήσεως διέταξε γενικήβ ὑποχώρηση, δηλαδή τό ὁ σώζων ἑαυτόν σωθείτω, χωρίς ἀληθινό λόγο,
    ἀλλά ὄχι καί ὅτι οἱ 6 πού καταδικάσθηκαν δέν ἔφταιγαν. Ἴσως κάποιος τους νά ἔφταιγε μόνο γιά ἰσόβια, αὐτό εἶναι ἡ ὅποια ἀδικία. Διότι:
    Μαζί δέν ἀποφάσισαν νά φᾶνε τήν ἐξουσία ἀπό τούς Βενιζελικούς φέρνοντας πίσω ἀπό τήν Μικρά Ἀσία τά παιδιά τῶν ψηφοφόρων τους;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ὀρθή ἐπανάληψη
    Προσθέτω καί τοῦτο:
    Δέν ἔχω ἀμφιβολία, ὅτι ἡ «ἀπαλλακτική» δίκη στόν Ἄρειο Πάγο τό 2009, ἔγινε μέ διάχυτη τήν πολιτική «διάθεση», προερχόμενη ἐμμέσως ἀλλά γενεσιουργῶς καί ἀπό κομματικές αὐλές, νά δοθῆ παράδειγμα ὅτι οἱ πολιτικοί δέν πρέπει νά τιμωροῦνται γιά τούς πολιτικούς χειρισμούς τους, ἀκόμη κι ὅταν αὐτοί εἶναι κατά τήν κοινή λογική καί ἀντίληψη προδοτικοί. Ἤμασταν στό 2009, ὅταν ἡ Ἑλλάδα ἔμπαινε στό πρόγραμμα ἐξοντωτικῶν καί «λανθασμένων» ξένων ἐλέγχων τῶν δημοσιονομικῶν της καί στόν δρόμο τῆς ποδηγετήσεως τῶν ἐθνικῶν πολιτικῶν της.
    Ἀμφίβολο ἄν οἱ δικαστές τοῦ Ἀρείου Πάγου, ἀντελήφθησαν τήν soft πολιτική χειραγώγηση πού ἀσκήθηκε ὑπό τῶν περιστάσεων τῆς περιρρέουσας ἀτμόσφαιρας, πέραν τοῦ λεπτοῦ σημείου, γιά τό ὁποῖο καί ἔκριναν δικονομικῶς βεβαίως, ὅτι ὁ Λαός, δηλαδή τά προσφυγικά σωματεῖα τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ ἐκ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, δέν μπορεῖ νά ἀκούεται δικαστικῶς, γιά νομότυπους λόγους βεβαίως....
    Ἀλλά, τά ἔκτακτα στρατοδικεῖα καλά δέν εἶναι βεβαίως, ἀλλά ἄν δέν γίνεται ἀλλιῶς;...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όταν αρχίζεις τις νομικίστικες περικοκλάδες, σε θέματα που αφορούν μιά εκστρατεία, σου αξίζει η απάντηση-υπογραφή του Πλαστήρα προς τον Εφοδιασμό, όταν του ζητούσαν εγγράφως κάποια πράγματα μετά τις μάχες στην Ουκρανία. Διάβασε περί της απάντησης, ίσως σου κάνει καλό.

      Διαγραφή
    2. Προφανῶς Κρίς, τό σχόλιό σου τέθηκε σέ λάθος θέση. Ἀναφέρεσαι στό πρῶτο ὡς ἄνω σχόλιό μου, λοιπόν. Καί μᾶλλον ἐννοεῖς, ὅτι σέ θέματα ἐκστρατειῶν καί πολιτικῶν ἐπιλογῶν δέν ἔχουν χῶρο τά νομικά. Ἄξιος Βρετανός! "The King can do no wrong" ! neither Wellington etc....
      Σέ μᾶς ὅμως, καί ὁ Αὐτοκράτορας ἀκόμη ὑπάγεται στό Δίκαιο. Μέ δικαστές αὐτούς πού θά τόν διαδεχθοῦν, ἄν πρόδωσε τόν Λαό. Προσέχει ἤ δέν προσέχει, τί λές; - Τό ἵδιο καί οἱ βασιλεῖς καί οἱ στρατηγοί.
      Τώρα μᾶς ἐπιβάλατε τό σύστημά σας, καί ἔχουμε γίνει μπάχαλο μέ τίς αὐθαιρεσίες τῶν κρατούντων κομματανθρώπων [σάν καί σᾶς - ἀλλά σέ σᾶς δέν φαίνεται τό πρόβλημα ὅσο εἴσαστε "παγκόσμιοι", θά φανῆ σύντομα ὅμως.....].
      Ἐμεῖς δέ, μέχρι πότε;

      Διαγραφή
  4. Tον πραγματικο προδοτι τσιπρα και τη συμμορια του τι θα τους ειχαν κανει τοτε αραγε ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΄Ετσι για να φρεσκάρουμε λίγο την μνήμη:
    1. Ο Γούναρης δολοφονήθηκε χωρίς να "απολογηθεί" όντας με 40,6 πυρετό αφού είχε προσβληθεί από τύφο. Προσέτι δε, του απαγορεύθηκε η πρόσβαση στον χαρτοφύλακά του ο οποίος περιείχε τηλεγραφήματα κ.α. υλικό.
    2.Ο Χατζανέστης είχε αναλάβει την Αρχιστρατηγία μόλις 2 μήνες πρίν,ενώ ο πρίν από αυτόν αρχιστράτηγος επί (20) είκοσι μήνες Παπούλας, κατέθετε ως "μάρτυρας κατηγορίας" εναντίον του...
    3.Πρόεδρος του στρατοδικείου ο Οθωναίος. Αρχηγός του δολοφονικού αποσπάσματος ο Αντ/χης Σπαής, ενώ την χαριστική βολή έδωσε ο λοχίας Γιακουμής ο οποίος τον Οκτώβριο του 1924 τουφεκίστηκε ως ληστής έξω από την Θεσσαλονίκη.
    ΄Ολα αυτά μπροστά στα μάτια στρατιωτών, χωροφυλάκων και μιας ομάδας μεσηλίκων προσφύγων, μισθοφόρων των "κρατούντων"...
    Οι χαμερπείς λυκάνθρωποι σέρνουν τα πτώματα των γενναίων στο έδαφος και τα φορτώνουν σε φορτηγό προκειμένου να τα μεταφέρουν για ταφή.
    Στις 9/12 κατά την διάρκεια συλλαλητηρίου των Βασιλοφρόνων, τρομοκρατημένοι από την συμμετοχή του λαού σε αυτό, οι υπεύθυνοι "αμυνίται" διατάζουν πυρ κατά του αόπλου πλήθους σκοτώνοντας 50 πολίτες, άνδρες, γυναίκες και παιδιά...
    Ο Λευτεράκης είναι ο ηθικός αυτουργός του εγκλήματος, αλλά το αίμα των ΑΘΩΩΝ δεν μπορεί να το βγάλει από το κεφάλι του, αυτός και οι φυγάδες της Μ. Ασίας...
    Υ.Γ.: Στις 3-2-1929 ο "εθνάρχις" απέστειλε επιστολή (δήλωση μετανοίας) στον Π. Τσαλδάρη με την οποία προσπαθούσε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα...Να μην παραλείψω: Να χαίρεστε τον "εθνάρχι" σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Ο Χατζανέστης είχε αναλάβει την Αρχιστρατηγία μόλις 2 μήνες" ὅπως λές,
      ἀλλά καί διέταξε τά στρατεύματα νά προχωρήσουν πέραν τοῦ ἐδάφους τῆς ἐντολῆς ἀπό τούς συμμάχους, χωρίς καμία σοβαρή προϋπόθεση, στρατιωτική (βλ ἀναφορά Μεταξά γιά ἀνεπάρκεια ἐφοδιασμῶν) ἤ πολιτική (μέ Γερμανό, φιλέλληνα πράγματι, βασιληά, ἀλλά μέ ἀντίθετους ἀκόμη καί μόνο γιά τοῦτο, καί Ἄγγλους καί Γάλλους καί Ἰταλούς, καί Λένιν). Ἄρα σωστά κατέθετε ἐναντίον τοῦ Χατζηαναέστη ὁ Παπούλας, προφανῶς μέ λεπτομέρειες.

      Διαγραφή
    2. Δεν έχω καμία διάθεση να αντιπαρατεθώ με κανέναν, ειδικά στο παρόν ιστολόγιο αλλά: Ο Νικόλαος Πλαστήρας διατάχθηκε να υπερασπισθεί τον "Μαύρο Βράχο" και λιποτάκτησε. Έτσι έγινε το ρήγμα στο Μέτωπο. Κατόπιν, την προτεραία της Μάχης του Αλή Βεράν είχε στρατοπεδεύσει στα υψώματα. Οπότε ο στράτος κάτω πίστευε ότι είχε προκάληψη, όμως την νύχτα έφυγε!!!
      Ο συνεργάτης του Γονατάς, φρουρούσε τα στενά του Τουλμούρ Μπουνάρ, τα εγκατέλειψε και λιποτάκτησε. Είχαν προσχεδιάσει την κατάρρευση του Μετώπου και το "ραντεβού στην Χίο" για να κάνουν το πραξικόπημα τους! Υπήρξε πολλαπλώς ένοχος εσχάτης προδοσίας ο τρισάθλιος, αλλά στην Ελλάδα έτσι γίνεται πάντα: το μαύρο, άσπρο!!!
      Και να μην λησμονούμε ότι την δίκη των Έξ αθώων συνέλαβε και εξετέλεσε (βεβαίως με την συγκατάθεση όλων των πραξικοπηματιών και του Βενιζελικού κόσμου) ο άλλος άθλιος, ο Θεόδωρος Πάγκαλος!
      Και αυτές τις διαταγές,ο Χατζανέστης τις έδωσε;;;

      Διαγραφή
    3. ΄Οσο για την αναφορά του Μεταξά αυτή "γεννήθηκε" τον Φεβρουάριο του 1915, η μήπως όχι;;; Και αν ναί, ποιός έπρεπε να την λάβει σοβαρά υπόψη του;;; Σας παρατίθεται αυτούσια:Οιαδήποτε προσάρτησις τμήματος μικρού ή μεγάλου, της Μ. Ασίας θα επέβαλλεν αναγκαστικώς μακράν και σκληράν εκστρατείαν προς το εσωτερικόν. Ο Ελληνικός Στρατός θα υποχρεούτο να καταδιώξη τους Τούρκους ενδότερον, όπου θα ευρίσκετο μεταξύ εχθρικού εντελώς πληθυσμού, διότι ο Ελληνισμός ευρίσκεται συμπαγής εις τα δυτικά παράλια. Προελαύνων ούτως ο Ελληνικός Στρατός, οσονδήποτε ισχυρός και αν ήτο, θα εξησθένει αναγκαστικώς, υποχρεούμενος να εγκαταλείπη φρουρούς δια την προστασίαν των πλευρών του και των γραμμών συγκοινωνιών του.
      Αντιθέτως, οι Τούρκοι, μαχόμενοι εις τον τόπον των, με τα ιδικάς γραμμάς, θα ήσαν εις θέσιν να εκλέξωσι και την στιγμήν και την θέσιν επιθέσεως, ήτις θα συνέτριβε τας Ελληνικάς δυνάμεις. Και εάν ακόμη η Ελλάς περιωρίζετο να καταλάβη μόνον την Σμύρνην με την ενδοχώραν της, το έργον της διατηρήσεως της πέραν της θαλάσσης κτήσεως αυτής, ενώπιον της συνεχούς απειλής των Τούρκων, θα απετέλει διαρκή εξάντλησιν δια την Ελλάδα τόσον των στρατιωτικών, όσον και των οικονομικών της δυνάμεων.
      Συνεπώς, οιονδήποτε στρατιωτικόν εγχείρημα ημών εις τον χώρον της Μ. Ασίας δεν θα είναι μόνον πράξις καταστροφική, αλλά πράξις οιονεί αυτοκτονίας.
      Ιωάννης Μεταξάς προς τον Ελ. Βενιζέλο, Φεβρουάριος 1915.

      Διαγραφή
    4. Ο, ειρωνικά αποκαλούμενος από τους πολιτικούς, "κυρίαρχος" Ελληνικός Λαός, ας συνεχίσει απερίσπαστος να στήνει ανδριάντες στον Λευτεράκη, στον Καραμανλή και λοιπούς οσονούπω νέους "εθνάρχιδες"...

      Διαγραφή
  6. Ο αρχιερέας του διχασμού και νεκροθάφτης της Μεγάλης του ΄Εθνους Ιδέας: Βενιζέλος...Το αίμα των αθώων θυμάτων που δολοφονήθηκαν στου Γουδή, στα κεφάλια τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. O χειρότερος όλων, ο πρίγκηπας Ανδρέας ,κατά την άποψή μου, ο οποίος και την γλύτωσε...
    Και η Ελισσάβετ μας κρατάει ακόμη μούρη...
    Ακόμη χειρότεροι όλων,όσοι αναμασούν από το πρωϊ ως το άλλο πρωϊ, ότι μόνοι μας δεν μπορούμε...
    Είμαστε τραγικοί...
    Φέρτε σύκα από την τουρκία...
    Εργάτες από το Τιμπουκτού...
    Διαλύστε την χώρα...
    Κι'όλα θα πάνε καλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μπράβο Δημήτριε, εύστοχος. Όλοι ήταν Πατριώτες και καταδικάστηκαν από τους κατσαπλιάδες της εποχής ως κοινοί προδότες. Ο Μέγιστος Μεταξάς είχε απόλυτο δίκιο στις αναλύσεις και προβλέψεις του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.