Οι όμορφες χώρες όμορφα καίγονται

Φαντάσου τη σκηνή: ένας Έλληνας πηγαίνει για να εξυπηρετηθεί σε γραφείο δημόσιας υπηρεσίας. Διαπιστώνει ότι η υπάλληλος είναι γυναίκα. Δηλώνει πως αρνείται να μιλήσει σε γυναίκες και ζητάει να τον εξυπηρετούν μόνο άντρες. Ποια νομίζεις θα ήταν η συνέχεια;

Φαντάσου, τώρα, τη σκηνή ανάποδα: μια γυναίκα να λέει “εγώ δεν μιλάω σε άντρες”. Ο νέος νόμος για την παροχή ασύλου απαντάει: το σεβόμαστε, θα ψάξουμε να σας βρούμε γυναίκα υπάλληλο και γυναίκα διερμηνέα! Να τι προβλέπει το άρθρο 77, παράγραφος 5:

Όπως βλέπεις, το επεκτείνει σε κάθε περίπτωση, και όταν ο αιτών είναι άντρας. Με ένα νόμο κι ένα άρθρο, η βάση του νομικού μας πολιτισμού καταργήθηκε. Το συνειδητοποιούμε; Δεν είναι ρατσισμός αυτό; Δεν μιλάμε για σωματική έρευνα, αλλά για απλή συνομιλία! Δίνεις το δικαίωμα σε κάποια ή κάποιον, που βρίσκεται σε ελληνικό έδαφος και εξυπηρετείται από ελληνικές δημόσιες υπηρεσίες, να ορίζει εκείνη ή εκείνος το φύλο των υπαλλήλων στους οποίους δέχεται να μιλήσει; Ανήκουστο!

για τη συνέχεια thePresident