tag:blogger.com,1999:blog-7433980476685836622.post5941357930716323272..comments2023-10-31T17:11:36.360+02:00Comments on Ινφογνώμων Πολιτικά: "Δημοκρατικοί" , καλορίζικο το νέο κόμμα...Διαχειριστήςhttp://www.blogger.com/profile/18338156166079529437noreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-7433980476685836622.post-89344406582690757782009-01-21T22:36:00.000+02:002009-01-21T22:36:00.000+02:00ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΣΜΟΣΑναφορικά με τη δημιουργία του νέου π...ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΣΜΟΣ<BR/><BR/>Αναφορικά με τη δημιουργία του νέου πολιτικού σχήματος αξίζουν ίσως κάποιες επισημάνσεις επί του γεγονότος, κυρίως όμως κάποιες διαπιστώσεις εκπορευόμενες από το εγχείρημα και την απαντητικότητα που αυτό συναντά αρχικά από το περιβάλλον συνολικά.<BR/><BR/>Βοηθά να γίνει γνωστό οτι για τους περισσότερους οι μόνες αναλυτικές και συγκριτικές προσλαμβάνουσες μάλλον είναι οι από το νέο σχήμα διακηρύξεις, για αρκετούς προστίθενται οι σποραδικές εμφανίσεις του προέδρου του σε ιστορικοπολιτικού περιεχόμενου τηλεοπτικές εκπομπές, για λίγους συνυπολογίζονται τα κείμενα των στελεχών σε επιθεωρήσεις, περιοδικά.<BR/><BR/>Καθόλου εύκολα ισχυρίζεται κάποιος ότι οι θέσεις που το νέο σχήμα διατυπώνει δεν μπορούν εργωδώς να αποτελέσουν υλικό προβληματισμού και διαλόγου, αν καθόλου εύκολα βεβαίως αποφύγουμε την ανέξοδη επίκριση ή κατάκριση της ακρισίας.<BR/>Δύσκολα διατυπώνεται ότι η κατάθεση στην αγορά των πολιτών, στων ιδεών την πόλη δεν αθροίζει πολιτικό πλούτο. Η ενασχόληση σε αυτή την αγορά των ποθούμενων ελεύθερων πολιτών όλους τους καλεί, σίγουρα και πολίτες με γνώσεις και αναζητήσεις λαξευμένες με παιδεία. Περισσότερο από όλα η αγορά των πολιτών, η δημοκρατία επιζητά διακαώς, εκτός από τα προηγούμενα, ελεύθερους ανθρώπους της διαλεκτικής και των επιλογών ιδεών, στάσεων και όχι μηχανισμών, κομματισμών.<BR/><BR/><BR/>Παραδόξως για αρκετούς , με πλήρη συνέπεια και αντιστοιχία με την πραγματικότητα για άλλους αρκετούς , τα παραπάνω δεν συνηθίζονται δεν ευδοκιμούν. Όπως όχι μόνο η ευδοκίμηση, αλλά και αυτή η σεβαστική υποδοχή της πολιτικής κατάθεσης είναι απελπιστικά σπάνια. <BR/><BR/>Η απελπισία , με αυστηρή ιεράρχηση προτεραιοτήτων και όχι με αναλγησία, αφορά ελάχιστα τους μάταιους κόπους προσώπων και προσώπων. Αφορά κυρίως και σχεδόν αποκλειστικά τη διαρκή επιβεβαίωση ότι η ποθούμενη δημοκρατία όχι μόνο δεν υπάρχει τριγύρω μας , σπανίως μας επισκέπτεται.<BR/>Δημοκρατισμό πλήρη έχουμε που τον ορίζουμε συνεχώς και μας καθορίζει.<BR/><BR/>Από ρεαλιστές προς ρομαντικούς θα διατυπωθεί ότι διαχρονικά και οικουμενικά καμία οργανωμένη εξουσία δεν αφηνόταν εύκολα σε σφετεριστές ανυπεράσπιστη. Ακόμα και ένας ποιητής Ιούλιος Καίσαρας, ακόμη και ένας ανατολικορωμαικός Αυτοκράτορας με το παρατσούκλι καλοιωάννης, ακόμα περισσότερο ο ευρύνους και πλήρως αγαπημένος από αντιπάλους Αλέξανδρος ο Μέγας, όλοι τους με συνοπτικές διαδικασίες τουλάχιστον θα έδειχναν την έξοδο σε σφετεριστές. <BR/><BR/>Πλήρως σύμφωνοι. Με αναγκαία την επισήμανση ότι τότε ήταν εναργές από όλους ότι είχαν βασιλεία, μοναρχία.<BR/>Σήμερα αγνοούμε. Και το σημαντικότερο, αυτό το υπαρξιακό πολιτικό χάσμα που υφίσταται στους περισσότερους συμμετέχοντες στη σύγχρονη πολιτεία μας, χάσμα μεταξύ αντίληψης της πραγματικότητας και ισχύουσας πραγματικότητας τερατογεννεί επι των πολιτικών στόχων, αξιών και οραμάτων. Συνήθως υποβιβάζει ως προς το επίπεδο των στοχεύσεων, και το πιο σημαντικό δημιουργεί αγεφύρωτες απροσπέλαστες τελειωτικές αναντιστοιχίες εργαλείων και στόχων.<BR/><BR/>Φαντασιωνόμαστε Δημοκρατία οραματιζόμαστε με Δημοκρατία , αλλά κυρίως τώρα μετά τους νέους χρόνους έχουμε απόλυτο Δημοκρατισμό.<BR/>Τα αίτια, οι συναρτήσεις και το πιθανό μέλλον αυτού του –ισμού απαιτεί ξεχωριστή ανάλυση.<BR/><BR/><BR/>Παύλος ΑργυρίουAnonymousnoreply@blogger.com