Ενημερωτικό Ιστολόγιο με Βαρύτητα σε Θέματα Διεθνών Σχέσεων, Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας
Βιβλιοπωλείο ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ: Φιλελλήνων 14, Τ.Κ. 10557, Σύνταγμα, Αθήνα, 210 3316036, infognomonpolitics@gmail.com
11/11/18
Ασυλο ανιάτων
Δέκα περίπου χρόνια κύλησαν από την ημέρα που ο «Ελλην λαός», όπως τον αποκαλούσε ο τότε πρωθυπουργός του, έφαγε κατραπακιά και έκλινε ως ικέτης την κεφαλήν εις τους δανειστάς του. Τίποτε το φοβερόν. Ο κόσμος μας είναι έτσι φτιαγμένος που τέτοια συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες.
Ο «Ελλην λαός» άρχισε να αναζητεί τον οικογενειακό του πλούτο που νόμιζε ότι έχει, για να ανακαλύψει ότι δεν έχει. Εψαξε στα βαθιά τα σεντούκια του, έβγαλε τα χρυσαφικά του, θυμήθηκε τη γερμανική κατοχή, ξελαρυγγιάστηκε από την αγανάκτηση και οχυρώθηκε στις επάλξεις των κεκτημένων του: τα δικαιώματα της δημοσιοϋπαλληλίας, που σε εμάς επέχουν θέση διακηρύξεως των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και τη σωτηρία των συνταξιούχων, στόχο ζωής του «Ελληνος λαού».
Ακάματος, πεισματάρης, με τον πλούτο της ιστορικής πείρας, που του επέτρεψε να επιβιώσει, δεν σταμάτησε να διεκδικεί τα χαμένα περιουσιακά του στοιχεία. Μακριά απ’ αυτόν η σκέψη ότι θα ήτο ίσως φρονιμότερον, ή εν πάση περιπτώσει αποτελεσματικότερον, αν, αντί να ξεσκαλίζει τα άδεια του οικογενειακά σεντούκια, επινοήσει τρόπους παραγωγής νέου πλούτου.
Στη χώρα των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων η παραγωγή πλούτου είναι τουλάχιστον ύποπτη δραστηριότητα, αν όχι παράνομη. Ως εκ τούτου, δέκα χρόνια μετά ο «Ελλην λαός» συνεχίζει να ψάχνει τα σεντούκια, να αναζητεί θέσεις στον δημόσιο τομέα και να εργάζεται, εάν εργάζεται εκτός Δημοσίου, για να συντηρήσει τους συνταξιούχους του.
Για τη συνέχεια Kathimerini
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ευριπιδης Μπίλλης
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πλέον βλακώδης ανάλυση των τελκευταίων 9 χρόνων ληστρικής νεοταξικής γερμανικής υποδούλωσης, συγνώμην "σωτηρτίας" της Ελλάδας που έτυχε να διαβάσω