του Α. Ανδριανόπουλου
Η έκφραση της λαικής οργής μπορεί να είναι τρομακτική όταν ξεσπάει με πάθος απελευθερώνοντας κρυμμένες για χρόνια μέσα της απογοητεύσεις και ατέλειωτες ανεκπλήρωτες προσδοκίες. Ετυχε να βρεθώ για λίγες ώρες στο κέντρο παρόμοιων λαικών διαμαρτυριών που σαν χείμαρρος έπνιξαν το κέντρο του Μπισκέκ, της πρωτεύουσας του απόμακρου Κιργκισταν. Με έκδηλη την έλλειψη κεντρικού συντονισμού και οργάνωσης ο καθένας μπορούσε να διακρίνει στις χειμαρρώδεις επελάσεις των νέων αλλά κι αρκετών μεσήλικων πολιτών το μένος του προδομένου κι απογοητευμένου ανθρώπινου όντος.
Καμιά αστυνομική δύναμη η κρατική εξουσία δεν μπορούσε να συγκρατήσει την πραγματική ανθρωποθάλασσα που κατάκλυζε τους δρόμους και τις πλατείες και κατέλυε τα πάντα. Κι όλα αυτά για λόγους συγκεκριμένα απροσδιόριστους. Με στόχο μια κυβέρνηση που δεν είχε κάνει προκλητικά αρνητικά πράγματα. Επιχειρούσε απλά να διαχειρισθεί μια εξαιρετικά αρνητική κατάσταση που είχε κληρονομήσει από την έκδηλα αποτυχημένη προκάτοχό της.
Μήπως σας θυμίζει τίποτα αυτό; Η λαική οργή δεν συγκρατείται. Και αργά η γρήγορα εκδηλώνεται. Ανεξάρτητα από προθέσεις και χειρισμούς, όταν τα αδιέξοδα διογκώνονται εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν. Και οι λαοί ποτέ δεν έχουν η δεν αναγνωρίζουν ευθύνες και στις δικές τους ετυμηγορίες. Θυμηθείτε την Μικρασιατική καταστροφή. Η πτώση όμως ξεκίνησε με την καταψήφιση του Βενιζέλου και την επαναφορά του βασιλιά. Που ήταν σχεδόν κόκκινο πανί, λόγω της προηγούμενης φιλο-γερμανικής του στάσης, τα μάτια των συμμάχων μας. Και η Ελλάδα εγκαταλείφθηκε. Και η κατάρρευση ξεκίνησε. Εξιλαστήρια θύματα ανακαλύφθηκαν ανάμεσα στους πελαγωμένους τότε πολιτικούς. Κι όχι βέβαια στους πολίτες, που με την ετυμηγορία τους είχαν οδηγήσει τις εξελίξεις προς την καταστροφή.
Ετσι και τώρα, τα πλήθη αναπόφευκτα θα εξαγριωθούν βλέποντας πως δεν υπάρχει διέξοδος. Και πως χάνουν απολαύσεις και δικαιώματα που μέχρι και πριν λίγο λογίζονταν σαν δεδομένα και αναπαλλοτρίωτα. Στόχος θα είναι η πολιτική τάξη της χώρας. Η παρούσα και η προηγούμενη. Σε καμία περίπτωση όμως ο κόσμος δεν θα αναζητήσει ευθύνες στους ίδιους τους εκλογείς που μόνιμα επιβράβευαν λαικιστές, χυδαίους και αδίστακτους πολιτικούς και ηγέτες. Που καλωσόριζαν πολιτικές στηριγμένες στα δάνεια και στις ασύστολες κι’ ανεξέλεγκτες παροχές. Και καταδίκαζαν στο πύρ το εξώτερο και στην αφάνεια όσους (εκσυγχρονιστές η νεοφιλελεύθερους) είχαν το θάρρος και την εντιμότητα να επισημαίνουν τους κινδύνους και να συνιστούν περικοπές κι’ αυτοσυγκράτηση.
Η κυβέρνηση αν επιθυμεί να διασώσει πέραν τη τιμής και το κεφάλι της οφείλει να εξαγγείλει εθνική συστράτευση για την αντιμετώπιση των αδιεξόδων. Να εξηγήσει στον λαό – πέρα από τις όποιες κομματικές παρωπίδες - την ουσία του προβλήματος, τις ρεαλιστικές δυσάρεστες προοπτικές και την ανάγκη καινούργιου – σε εντελώς άλλες όμως βάσεις – ξεκινήματος.
Αν συνεχίσει ο καθησυχασμός και το χάιδεμα αυτιών οι εξελίξεις θα είναι τραγικές. Αυτό που αντίκρισα στο Μπισκέκ δεν θα είναι παρά ένα μικρός πρόλογος της αληθινής τραγωδίας που στην χώρα μας θα ακολουθήσει…
andrianopoulos.gr
Και οι πολιτικοί άνθρωποι του λαού είναι, οπότε, εάν ο λαός στραφεί εναντίον τους, αυτοκάθαρση θα γίνει. Μακάρι. Αν ο λαός στο παρελθόν είχε τιμωρήσει τους δοσίλογους και τους μαυραγορίτες που πήραν την Ελλάδα στα χέρια τους μετά τον Β πόλεμο, σήμερα δεν θα είχαμε φτάσει σε αυτό το χάλι. Βέβαια, οι δοσίλογοι και οι μαυραγορίτες τότε είχαν ισχυρούς προστάτες, όπως προστάτες και τώρα έχουν αρκετοί διεφθαρμένοι. Οπότε, δεν νομίζω να χάσουν και πολλά. Η χώρα είναι το ζήτημα να μην χάσει ακόμα περισσότερα. Το πρασινομλπέ σύστημα, μακάρι να καταστραφεί. Αυτό ξεγέλασε τον κόσμο, αυτό παίζει τα ΜΜΕ στα δάκτυλα, αυτό έχει προσλάβει τους καλύτερους ρήτορες, αυτό το σύστημα κυβερνάει για δεκαετίες, αυτό έφερε την οικονομική καταστροφή, αυτό ρήμαξε την παιδεία. Μήπως τελικά για όλα αυτά έφταιξε το κόκκινο πέντε - δέκα τα εκατό, ή το λίγο μαύρο; Ποιός έχει τελικά τις μεγάλες ευθύνες, ο λαός που ψηφίζει απατεώνες και αχρήστους, ή οι απατεώνες και οι άχρηστοι που εξαπατούν και διαφθείρουν τον λαό με κάθε τέχνασμα για να του πάρουν ψήφους; Η ηγεσία κάνει τον λαό ή ο λαός τον ηγέτη; Ακόμα και εάν οι πολλοί, ακόμα και εάν ο λαός έχει τις μεγαλύτερες ευθύνες, δεν γίνετε κύριε Ανδριανόπουλε να στήσουμε στον τοίχο τις λαϊκές μάζες. Σωστότερο είναι μόνο μερικές εκατοντάδες πολιτικοί και μαυραγορίτες να στηθούν στον τοίχο, και όχι ένας λαό ολόκληρος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΛΟΓΟ
ΑπάντησηΔιαγραφή«Αυτό που είναι πραγματικό, είναι λογικό, κι’ αυτό που είναι λογικό είναι πραγματικό». (Χέγκελ, Πρόλογος της φιλοσοφίας του δικαίου).
ΦΙΛΕ ΣΙΔΗΡΟΥΝΤΙΕ: Έχεις δίκιο.
Ναι οι λαοί τελικά έχουν την ηγεσία που τους αξίζει. Με την εξής προϋπόθεση ότι σχέση είναι διαλεκτική: Το πραγματικό (το κάθε στιγμή υπάρχον) είναι πραγματικό γιατί είναι αναγκαίο στην κοινωνία τη συγκεκριμένη στιγμή και επομένως λογικό. Όταν εξαντλήσει τις δυνατότητες του, τη προσφορά του προς την κοινωνία τότε υπάρχει αλλά ως τροχοπέδη. Δεν είναι πλέον πραγματικό υπό την έννοια ότι είναι προς αντικατάσταση, αντιπαραγωγικό, ξεπερασμένο και άρα μη λογικό.
Ο Λουδοβίκος ο 16ος για παράδειγμα υπήρχε, ως φυσικό πρόσωπο και ως θεσμός, αλλά ήταν «άδειο πουκάμισο» και συνεπώς ως κοινωνική αναγκαιότητα «μη λογικό» όταν ωρίμασαν οι συνθήκες για την ανατροπή του από το καινούργιο. Μια νέα βιώσιμη πραγματικότητα που στην συγκεκριμένη περίπτωση ήταν η επανάσταση.
Η αντικατάσταση του παλιού από το νέο γίνεται κάποτε αργά και ειρηνικά αλλά κάποτε απότομα και βίαια. Μπορεί για μεγάλο διάστημα της ιστορίας να σωρεύεται στο λαό καταπίεση, αθλιότητα, αδικία, διαφθορά κλπ αυτά όμως τελικά χρησιμεύουν ως κινητήρια δύναμη για το ποιοτικό άλμα της κάθαρσης.
Στο ιστορικό – κοινωνικό γίγνεσθαι τίποτε δεν είναι πιο αδύναμο από την ιδέα που δεν έχουν προπαρασκευαστεί οι κοινωνικές προϋποθέσεις εφαρμογής της και αντίθετα τίποτε δεν είναι πιο δυνατό από την ιδέα που έχουν ωριμάσει οι συνθήκες υλοποίησης της.
Αγαπητέ Σιδηρούντιε, είναι γεγονός ότι στην Ελλάδα οι δωσίλογοι (με ωμέγα) και οι μαυραγορίτες δυστυχώς δεν τιμωρήθηκαν. Κι αυτό γιατί συνετάχθησαν με τις νόμιμες δυνάμεις του κράτους απέναντι στους ανόητους κομμουνιστάς, που ηθέλησαν να καταλάβουν την εξουσία και αιματοκύλισαν την χώρα. Έτσι, από συνεργάτες του εχθρού (των Γερμανών) βρέθηκαν και υπερασπιστές της πατρίδος (τρομάρα τους!) εναντίον της κομμουνιστικής επιβουλής. Όμως, ας μη απατώμεθα. Και να τους είχαμε κρεμάσει άπαντας εις την Πλατεία Συντάγματος, πάλι στο ίδιο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα θα ήμαστε. Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν ήταν απόγονος δωσιλόγου ή μαυραγορίτου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την άλλη, ο Γεώργιος Ράλλης (τον οποίον δεν εκτιμώ ως πολιτικό) ήταν γιος του δωσιλόγου Ιω. Ράλλη. Ποιος κατέστρεψε περισσότερο την Ελλάδα; Και μη μου πεις ότι ο Ράλλης διετέλεσε μόνο ένα χρόνο πρωθυπουργός, ενώ ο Παπανδρέου δώδεκα.
Κωνσταντίνος εκ Κύπρου
Αγαπητέ
ΑπάντησηΔιαγραφήούτε το άλμα είναι σίγουρο, ούτε η κάθαρση. Κατα την άποψή μου 'λύση' μόνο από τα αριστερά ή μόνο από τα δεξιά θα είναι στην ουσία παλαιομοδίτικο πρόβλημα. Επίσης, λύση/κυβέρνηση με αρκετούς πρασινομπλέ να συμμετέχουν θα είναι αργός θάνατος για την Ελλάδα. Μιλάμε για μηχανισμούς απάτης και οργανωμένου εγκλήματος με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Επίσης μιλάμε σήμερα και για υπαρκτά κέντρα σχεδιασμού ανατροπών, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάτι ανεξάρτητο δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό ακόμα και από τους μεγάλους συγγενείς μας. Μία καθαρή και έντιμη κίνηση ικανών μπορεί να γίνει σεβαστή.
Να μερικά πρόσωπα και χώροι για μελέτη: Στάθης Παναγούλης (ΕΣΠΕ), Θεόδωρος Σπυρόπουλος, Δημήτρης Τσοβόλας, Γιάννης Μανώλης, Σάββας Καλεντερίδης, ΔΗΚΚΙ, Έλληνες από οργανώσεις της διασποράς, ΑΝΤικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία Ανατροπή, απόστρατοι αξιωματικοί, Ύπατο Συμβούλιο Ελλήνων Εθνικών, Αγιορείτες και Παλαιοημερολογίτες, Εθελοντές των Ολυμπιακών αγώνων, δικαστικοί, επιχειρηματίες, σύμβουλοι υπουργών διορισμένοι μέσω ΑΣΕΠ, κάποιοι βουλευτές / στελέχη από ΚΚΕ, ΛΑΟΣ, ΣΥΝ, στελέχη από Δημ. Περιφερειακή Ένωση, ΠΟΛ. ΑΝ, ΔΗ. ΑΝΑ που δεν γύρισαν σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Μιλάω δηλαδή για ανθρώπους από κάθε τόπο, που όμως είναι καθαροί και ικανοί, και που δεν έχουν παίξει περίεργα παιχνίδια συναλλαγής με την μέχρι τώρα εξουσία. Ένα σενάριο θα προσπαθήσω να γράψω. Αυτά που δεν μου αρέσουν είναι τα σενάρια που ακούω να βγαίνουν από μία πλευρά μόνο, ή τα πρασινομπλέ.
ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΑΝΔΡΕΑ ΑΔΡΙΑΝΟΠΟΥΛΕ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι νεοφιλελεύθεροι άνεμοι που έσπειρες εσύ ο ίδιος και τα υπόλοιπα παπαγαλάκια της διεθνούς τραπεζικής μαφίας, θα γίνουν καταιγίδες και χείμαρροι λαικής ΟΡΓΗΣ και εσείς και τα κέρδη σας θα πνιγείτε μέσα στους ποταμούς αίματος που η αδηφαγία σας δημιούργησε!
Κιργιζία και εδώ ΤΩΡΑ!
Αγαπητέ Κωνσταντίνε, ο γέρο Παπανδρέου ήταν αυτός που στην ουσία άρχισε τον εμφύλιο πολύ πριν το 1944, με πολλές μεθοδεύσεις. Αυτός προσωπικά έδωσε και την διαταγή για την σφαγή των αμμάχων τον Δεκ. 1944. Ο συνεργάτης του γέρο Πάγκαλος ήταν ο εμεπνευστής των Ταγμάτων ασφαλείας. Ο Ράλλης ήταν άνθρωπος του Παπανδρέου επίσης, φίλος του Πάγκαλου, Βενιζελικός. Το δράμα τότε είναι ότι το λεγόμενο κέντρο ήταν χειρότερο και από την αριστερά και από την δεξιά. Ο ρόλος του Γέρου και αργότερα ήταν πολύ χειρότερος από ότι έχουμε μάθει. Ενώ ακόμα και λεγόμενοι δεξιοί ήταν κατά εκτελέσεων αριστερών, αυτός ζητούσε εκτελέσεις. Στην Ελλάδα τότε δεν υπήρχε μία μερίδα πολιτικών του κέντρου που να έχουν βάλει στόχο την εθνική συμφιλίωση. Τότε, οι δοσίλογοι είχαν ένα πολύ μικρό ποσοστό στην κοινωνία, και το ΕΑΜ ένας τεράστιο ποσοστό. Ο Παπανδρέου, αντί να αγκαλιάσει το ΕΑΜ και να βάλει μέσα στο ΕΑΜ τους δικούς του, έβαλε τους ταγματασφαλήτες και τους Άγγλους να σφάζουν ΕΑΜίτες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι στις αιματοχυσίες, ναι στην δήμευση περιουσιών όλων των συγγενών και των υποστηρικτών διεφθαρμένων πολιτικών. Ναι στην τιμωρία διεφθαρμένων, όχι αθώων. Ναι στην κατάσχεση κάθε μισθού τους πέρα του βασικού εφόρου ζωής τους. Να ζήσουν και αυτοί και τα παιδιά και τα εγγόνια τους στα ενοίκια, με τον βασικό μισθό μόνο, ή με το επίδομα ανεργίας. Να μπουν και στη φυλακή. Δεν γνωρίζω αν ο κ. Ανδριανόπουλος ήταν διεφθαρμένος. Εάν δεν ήταν, και ακολούθησε μία πολιτική επειδή ιδεολογικά πίστεψε ότι αυτή θα κάνει καλό στον τόπο, τότε δεν είναι ένοχος. Βέβαια, κάποτε εκτελούσαν πατριώτες μόνο και μόνο για τις ιδέες τους, αλλά δεν πρέπει αυτό να ξαναγίνει. Μόνο για πράξεις πρέπει τώρα οι πολιτικοί και οι άλλοι διεφθαρμένοι να πληρώνουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν λέω για όλους τους συγγενείς ενοώ αυτούς που ωφελήθηκαν από τον πολιτικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟταν κάτι λέγεται καί είναι σωστό, δέν παίζει ρόλο ποιός τό είπε. Η ιστορική ανάλυση δέν προσφέρει τίποτε ούτε ερμηνεύει τίποτε, όταν τά γραγόμενα είναι τυφλωμένα από, άσχετο από τό συζητούμενο θέμα, νοσηρό πολιτικό φανατισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήEl Carnicero Rojo ο κάθε Ανδριανόπουλος υπογράφει το γραπτό του, ενώ εσύ βρίζεις ανώνυμα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΖ
Eιναι πραγματικα συγκινητικο να βλεπει κανεις τον Ανδριανοπουλος να μιλουν για λικη οργη κτλ.ΑΛΗΟΕΙΑ για το πως προκληθηκε αυτη η οικονομικη κριση εχει να πει τιποτα και ιδιατερα για τον ρολο του εξαλλου νεοφιλευθερισμου (του οποιου αν δεν απατωμαι ειναι διαπισιος κυρηκας) σε αυτη η δεν ευκαιρει?
ΑπάντησηΔιαγραφήΧπηστος Βουλγαρης απο Λονδινο
Αγαπητε κ. Ανδριανοπουλε
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστουμε για τις αναλυσεις και τις επαναλαμβανομενες νουθεσιες Σας.
Παρακολουθωντας συχνα το συγγραφικο Σας εργο, εχωμε δυο ερωτηματα :
α) Τι γυρευατε στην πρωτευουσα του Κιργιζσταν ?
β) Τι δουλεια πραγματικα κανετε ?
Ο ΕΝ ΑΘΛΙΑ ΥΠΝΩΣΕΙ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΟΣ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΒΛΑΞ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ