«Ωρολογιακή βόμβα για τον ευρωπαϊκό Νότο οι μετανάστες»

Ο αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου μιλάει για την πρόσφατη επίσκεψή του στο Ροζάρνο της Καλαβρίας, εκεί όπου σημειώθηκαν αιματηρά επεισόδια μεταξύ μεταναστών και μελών της μαφίας

Ροζάρνο. Μια μικρή άγνωστη πόλη της Καλαβρίας φέρνει στην επιφάνεια ένα πανευρωπαϊκό πρόβλημα: τη συνύπαρξη της τοπικής κοινωνίας με τα κύματα της μετανάστευσης.Μια δύσκολη συμβίωση με ιδιαίτερη σημασία για τις χώρες του Nότου, η οποία μοιάζει με ωρολογιακή βόμβα. Τα προβλήματα από την έλλειψη σαφούς μεταναστευτικής πολιτικής ήρθαν στην επιφάνεια με δραματικό τρόπο σε αυτή την πόλη της Νότιας Ιταλίας.

Φωτιές, επιθέσεις κατά μεταναστών, πυροβολισμοί και η Αστυνομία ανάμεσα σε εκατοντάδες Αφρικανούς μετανάστες, Αραβες και Αλβανούς από τη μια πλευρά και στους κατοίκους του Ροζάρνο από την άλλη, συνεπικουρούμενους από ομάδες ρατσιστών. Υπεράνω όλων, η πανταχού παρούσα στην περιοχή μαφία, αόρατη δύναμη που ελέγχει τις τιμές στα πορτοκάλια ή το ποιος μετανάστης θα πάρει μεροκάματο.

Διαπιστώσεις
Η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες αναγκάστηκε να παρέμβει και να εκφράσει την έντονη ανησυχία της στο συνεχιζόμενο κυνήγι μεταναστών, ενώ οι Ευρωβουλευτές που επισκέφθηκαν την περιοχή συνειδητοποίησαν γρήγορα ότι επρόκειτο για την... τέλεια καταιγίδα.

«Στο Ροζάρνο υπήρχαν πάνω από 1.000 εποχικοί εργαζόμενοι μετανάστες, στην πλειονότητά τους δε νόμιμοι. Ζούσαν σε άθλιες συνθήκες στις παρυφές της πόλης και πληρώνονταν 20 ευρώ την ημέρα για να μαζεύουν πορτοκάλια. Δεν είχαν καμία επαφή με τον υπόλοιπο πληθυσμό και αντιμετωπίζονταν, ως επί το πλείστον, ως πολίτες β’ κατηγορίας, σαν ζώα στο χωράφι.

Αυτή η "ωρολογιακή βόμβα" περίμενε την ώρα να εκραγεί, καθώς το μεγάλο ζήτημα είναι η έλλειψη πολιτικών ένταξης των νόμιμων μεταναστών, αλλά και της φρικώδους εκμετάλλευσης», επισημαίνει ο κ. Σταύρος Λαμπρινίδης, ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, ο οποίος ήταν επικεφαλής της αντιπροσωπείας που επισκέφθηκε την περιοχή για να διερευνήσει τα αιτία της «έκρηξης».

Στο πλαίσιο αυτό το ευρω-κλιμάκιο συναντήθηκε με εκπροσώπους της τοπικής κοινωνίας, ΜΚΟ, συνδικάτα και οργανώσεις μεταναστών.

«Σήμερα δεν υπάρχει επαρκής ευρωπαϊκή νομοθεσία για τη μετανάστευση, ούτε για τους εποχιακά εργαζομένους ούτε για την προστασία των δικαιωμάτων των μεταναστών σε όλη την Ευρώπη. Εχω ήδη θέσει τα προβλήματα στο Κοινοβούλιο και θα τα συζητήσουμε στην Ολομέλεια. Στο Ροζάρνο είχαμε μια "τέλεια καταιγίδα", καθώς η Καλαβρία στην πράξη δεν διοικείται από τις αρχές της χώρας αλλά από την τοπική μαφία που κανονίζει την πρόσληψη μεταναστών για αγροτικές εργασίες αλλά και τη διακίνηση των προϊόντων από το χωράφι στο ράφι. Οι αγρότες δηλώσαν ότι παίρνουν 6 λεπτά το κιλό τα πορτοκάλια και ότι τους συμφέρει να σαπίσουν παρά να πληρώσουν έστω άθλιους μισθούς σε μετανάστες για να τα συλλέξουν. Αρα η μαφία επιτείνει το ζήτημα με τις χαμηλές τιμές των παραγωγών. Επίσης, από πολλά στόματα ελέχθη ότι, αν και όλοι γνωρίζουν, καμία υπηρεσία αρμόδια για την εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας δεν μπορεί να επιβάλει κανόνες. Εν τέλει οι νόμιμοι μετανάστες εκδιώχθηκαν επειδή ήταν αναλώσιμοι, όταν η τοπική μαφία και η κοινωνία δεν τους είχε ανάγκη», συμπληρώνει ο κ. Λαμπρινίδης.

ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ
Ο τραυματισμός δύο αλλοδαπών έφερε... οδοφράγματα

Η έναρξη των επεισοδίων έγινε στις αρχές του Γενάρη, όταν οπλοφόροι επιβαίνοντες σε αυτοκίνητο πυροβόλησαν και τραυμάτισαν δύο άτομα. Η πρακτική θεωρήθηκε ενδεικτική της μαφίας και χαρακτηρίστηκε ως προβοκάτσια για να ξεκινήσουν τα επεισόδια.

Το ίδιο βράδυ εκατοντάδες μετανάστες κατέβηκαν από τις τέντες στις παρυφές του Ροζάρνο και έκαναν διαδήλωση στο κέντρο της πόλης. Γρήγορα προκλήθηκαν συγκρούσεις με την Αστυνομία και στη συνέχεια τα επεισόδια γενικεύτηκαν, πυρπολήθηκαν αυτοκίνητα και κατεστράφησαν βιτρίνες.

Την επομένη 2.000 μετανάστες έκαναν καθιστική διαμαρτυρία, καταγγέλλοντας ρατσιστική συμπεριφορά, ενώ μερικοί κάτοικοι ζητούσαν την εκδίωξή τους. Αλλοι, οπλισμένοι με ρόπαλα, έστηναν οδοφράγματα στις γειτονιές των μεταναστών, ενώ ορισμένοι τραυματίστηκαν, σκόπιμα λένε, από αυτοκίνητα.

Εκτόνωση
«Τελικά η Αστυνομία για εκτόνωση πήρε τους μετανάστες με λεωφορεία και τους μετέφερε σε κέντρα κράτησης. Ισως πραγματικά αυτό να ήταν η μόνη λύση, αλλά δεν ήταν μια καλή λύση», λέει ο κ. Λαμπρινίδης.

«Το πρόβλημα τώρα είναι ότι νόμιμοι μετανάστες δεν μπορούν να επιστρέψουν, καθώς οι παράγκες τους καταστράφηκαν. Το γεγονός ότι με ευρωπαϊκά κονδύλια θα χτιστεί ένα κέντρο υποδοχής για εποχικούς εργαζομένους δεν άπαντα στο ερώτημα.

Η εύκολη ξενοφοβία, που υποθάλπεται από τη μαφία, και η ανασφάλεια μπορεί να υποσκάψουν την οικονομική ανάπτυξη της χώρας και να οδηγήσουν σε καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ακόμα και νόμιμα εργαζομένων». Σύμφωνα δε με τον κ. Λαμπρινίδη, στο πρόβλημα του Ροζάρνο -πέρα από τα τοπικά χαρακτηριστικά του- ανακλάται ένα γενικότερο ζήτημα που αφορά και άλλες χώρες.

«Σήμερα στην Ευρώπη έχουμε 40 εκατομμύρια μετανάστες ανάμεσά μας που δεν μπορούν να απελαθούν. Ουσιαστικά αποτελούν το... 28ο κράτος-μέλος και το 6ο μεγαλύτερο σε πληθυσμό μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Απαιτούνται, λοιπόν, πολιτικές και κονδύλια για την ένταξή τους, ενώ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να ξεκαθαρίζει ποιοι και υπό ποιες προϋποθέσεις θα εντάσσονται στην πολιτική ενσωμάτωσης».

ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
«Πρέπει να διασφαλίσουμε τα βασικά δικαιώματα των μεταναστών»

«Η Ελλαδα δεν είναι Ροζάρνο και δεν πρέπει να γίνει. Θεωρώ απαραίτητο, εφόσον έχουμε μετανάστες στα χωράφια μας, να μεγαλώνουν τα παιδιά μας ή να φροντίζουν τους ηλικιωμένους μας, ότι πρέπει να διασφαλίσουμε τα βασικά τους δικαιώματα. Αν δεν το κάνουμε, θα δημιουργηθεί μια ωρολογιακή βόμβα με δική μας ευθύνη», τονίζει ο κ. Λαμπρινίδης. «Πρέπει, επίσης, να καταπολεμηθεί η παράνομη μετανάστευση, να δίνουμε άσυλο σε όσους το δικαιούνται και να επαναπροωθούμε τους υπόλοιπους στις χώρες τους.

Στο πλαίσιο αυτό, είναι σημαντική η συμφωνία μεταξύ της Ε.Ε. και της Τουρκίας, η οποία αρνείται να δεχτεί μετανάστες πίσω στο έδαφός της. Η Ευρώπη έχει ήδη διαπιστώσει ότι η Τουρκία δεν συζητεί σοβαρά τις συμφωνίες αυτές. Απαιτείται ανθρωπιστική αλλά και αυστηρή πολιτική, κάτι που δεν έκανε η Ελλάδα, όμως δεν μπορεί η Ευρώπη να νίπτει τας χείρας της και να παίζει πινγκ πονγκ ευθυνών, λέγοντας "δικά σου τα σύνορα"».

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ
gapostolidis@pegasus.gr
ΕΘΝΟΣ