Russian
President Vladimir Putin (L) and Turkish President Recep Tayyip Erdogan
arrive for a press conference after their talkst at the Constantine
palace in St. Petersburg, 09 August 2016. EPA, ALEXEI NIKOLSKY, SPUTNIK,
KREMLIN POOL
Από ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Πρόκειται για ένα γεγονός, που δεν το αρνούνται οι Αμερικανοί. Η επαναπροσέγγιση του προέδρου της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν με τον Ρώσο ομόλογό του, Βλαντιμίρ Πούτιν έχει ανησυχήσει ιδιαίτερα την Ουάσιγκτον. Όλες οι ανεπίσημες ενημερώσεις είναι αποκαλυπτικές των αμερικανικών ανησυχιών.
Ήδη πριν από την επίσκεψη του Προέδρου της Τουρκίας στη Μόσχα, Αμερικανοί στρατιωτικοί αξιωματούχοι έσπευσαν στην Άγκυρα προκειμένου να διερευνήσουν τις προθέσεις του ισχυρού πλέον, μετά την καταστολή του πραξικοπήματος, ισχυρού άνδρα της γείτονος χώρας.
Παρά την φαινομενική αποκατάσταση των σχέσεων της Μόσχας και της Άγκυρας, βασικά λόγω «αλληλεγγύης» δύο αυταρχικών ηγετών, τα δύσκολα όπως αυτό που αφορά το μέτωπο της Συρίας έμειναν εκτός ατζέντας μια και είναι γνωστή η στήριξη της Ρωσίας προς το καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ και η αντίθεση προς αυτό της Τουρκίας, η οποία δείχνει απέναντι στον Πούτιν να «μαλακώνει» τη θέση της.
Οι συμφωνίες περιορίστηκαν σε οικονομικά θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος που καλύπτουν τον τουρισμό, το εμπόριο και αυτό του του πυρηνικού εργοστασίου παραγωγής ενέργειας που είχε συμφωνηθεί στο παρελθόν να κατασκευάσει η Ρωσία στην Τουρκία. Μια συμφωνία που είχε παγώσει μετά την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού αεροσκάφους από αντιαεροπορικά της Τουρκίας. Αν με επιτρέπεται μία πρόβλεψη, και στο θέμα αυτό δεν θα συμβεί τίποτα…
Μετά την επίσκεψη του αυταρχικού Ερντογάν στην Αγία Πετρούπολη, η Άγκυρα έκρινε σκόπιμο να επεκτείνει τις επικρίσεις της προς την Δύση στοχοποιώντας αυτή την φορά του ίδιο το ΝΑΤΟ. Ο εκπρόσωπος του Τούρκου Προέδρου Ιμπραήμ Καλίν αναφέρθηκε σε άλλες αμυντικές συνεργασίες που εξετάζει η Άγκυρα μια και δεν έλαβε -όπως ισχυρίστηκε- την υποστήριξη που ανέμενε από τους δυτικούς συμμάχους και από το ΝΑΤΟ, ύστερα από την αποτυχημένη απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου. Αλλά και στο θέμα του πραξικοπήματος πολλοί δυτικοί έχουν τις αμφιβολίες τους; Μήπως το ξεκίνησαν οι ισλαμιστές του Ερντογάν και στην πορεία έχασαν τον έλεγχο; Είναι ένα σημαντικό ερώτημα…
Με τον κ. Ερντογάν να βρυχάται καλούνται οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση να επανεκτιμήσουν τα δεδομένα και να κινηθούν διαφορετικά απ’ ότι μέχρι τώρα μια και η πολιτική του χαϊδέματος του θηρίου ουδέν απέδωσε αφού το έκανε επιθετικότερο και απειλητικό.
Με ανοιχτά τα μέτωπα στη Συρία και το Ιράκ, με μία κατάσταση αντίστοιχη στη Λιβύη και με την Άγκυρα να απειλεί τους δυτικούς της συμμάχους, οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί οφείλουν να αναθεωρήσουν τις στρατηγικές τους.
Μοιάζει βεβαίως εξαιρετικά δύσκολο, αφού οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται σε προεκλογική περίοδο και ο εξτρεμιστής Ντόναλντ Τραμπ απειλεί το πολιτικό σύστημα. Θα ακολουθήσουν το 2017 οι εκλογές στη Γερμανία και ακολούθως το 2018 στην Γαλλία. Τα κόμματα που κυβερνούν, έχουν προκαλέσει το λαϊκό αίσθημα με τις πολιτικές απαράδεκτης λιτότητας, και οι πολίτες είναι πραγματικά θυμωμένοι. Με την Μαρί Λεπέν στη Γαλλία να διεκδικεί την προεδρία της χώρας, τον Τραμπ στις ΗΠΑ, που μπορεί να βρεθεί στο τιμόνι του πλανητάρχη από …λάθος και λόγω της αδεξιότητας της διεφθαρμένης Χίλαρι Κλίντον, και την ακροδεξιά στην Γερμανία να διεκδικεί την τρίτη θέση στην πολιτική σκακιέρα, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς μία ενιαία και ενδελεχή εξέταση από τους δυτικούς των νέων δεδομένων.
Πάντως, όλο και περισσότερο οι Αμερικανοί εκνευρίζονται με τον Ταγίπ Ερντογάν και για πρώτη φορά οι στρατηγοί αισθάνονται ότι οι Τούρκοι χρειάζονται τις ΗΠΑ, και όχι οι Αμερικανοί την Τουρκία. Εάν ο Πρόεδρος της Κύπρου τολμούσε και τους έδινε τη βάση «Ανδρέας Παπανδρέου», πιστεύω πως θα σκέφτονταν ξανά τις πολιτικές και τις στρατηγικές τους στην ανατολική Μεσόγειο.
Αν ισχύει αυτό που ισχυρίζεται η Άγκυρα, ότι δηλαδή στην Αγία Πετρούπολη συμφωνήθηκε η συνεργασία εναντίον του ISIS, αλλά και των Κούρδων αυτονομιστών, τότε θα υπάρξει μια πλήρης ανατροπή στις σχέσεις με τις ΗΠΑ, μιας και οι Αμερικανοί έχουν ως αιχμή του δόρατος στις χερσαίες επιχειρήσεις στη Συρία τους Κούρδους της περιοχής. Δεν έχει άδικο να φωνάζει ο πρόεδρος της Τουρκίας ότι αμερικανικά όπλα βρέθηκαν στα χέρια των ανταρτών του PKK μέσω των Κούρδων της Συρίας. Όμως, σε ένα πόλεμο μεταξύ των «καλών» και των «κακών» όλα μπορούν να συμβούν…
Από την άλλη πλευρά, είναι απορίας άξιο πως έσπευσε ο Ερντογάν, λίγες ημέρες πριν την εκδήλωση του πραξικοπήματος να αποκαταστήσει τις σχέσεις του τόσο με τη Ρωσία, αλλά και τον μισητό του εχθρό, και το Ισραήλ. Μετά το πραξικόπημα ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου δεν έσπευσε να αγκαλιάσει τον Ταγίπ Ερντογάν κρατώντας για την ώρα επιφυλακτική στάση, ενώ κάλεσε στο Τελ Αβίβ τον Νίκο Αναστασιάδη.
Τα όσα μέλλει να συμβούν δεν είναι εύκολο να προσδιοριστούν. Το βέβαιο είναι ότι η περιοχή της ανατολικής Μεσογείου θα συνεχίσει να είναι ένα καζάνι που βράζει. Και ο Ταγίπ Ερντογάν να περπατά σε τεντωμένο σχοινί, αποφασισμένος να πέσει επί των …επάλξεων. Η Ελλάδα, αλλά ειδικά η Κύπρος, πρέπει να πάρουν μία ανάσα, να κάνουν ένα βήμα πίσω και να περιμένουν. Δεν είναι ώρα για διαπραγματεύσεις που οδηγούν σε απώλειες εθνικών εδαφών…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Ο «Βλαδίμηρος» όπως «φωνάζουν» οι Ελληνες εθνικιστές και χρυσαυγίτες τον πρόεδρο της Ρωσίας έκανε αυτό που προσωπικά ανέμενα. Δεν είναι άνθρωπος εμπιστοσύνης, ούτε ο …ηγέτης του «ξανθού έθνους» που θα «σώσει» την Ορθοδοξία, την Ελλάδα και την Κύπρο. Είναι ένας αυταρχικός ηγέτης που νοιάζεται μόνο για τα προσωπικά και τα εθνικά του συμφέροντα. Να πάψουμε να πιστεύουμε στους κάθε λογής «σωτήρες». Η λύση των προβλημάτων μας πρέπει να έρθει από την Κύπρο (για την Κύπρο) και όχι από τους ξένους, που είναι μόνιμα εχθρικοί…
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ – ΕΘΝΟΣ – MIGNATIOU
Πρόκειται για ένα γεγονός, που δεν το αρνούνται οι Αμερικανοί. Η επαναπροσέγγιση του προέδρου της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν με τον Ρώσο ομόλογό του, Βλαντιμίρ Πούτιν έχει ανησυχήσει ιδιαίτερα την Ουάσιγκτον. Όλες οι ανεπίσημες ενημερώσεις είναι αποκαλυπτικές των αμερικανικών ανησυχιών.
Ήδη πριν από την επίσκεψη του Προέδρου της Τουρκίας στη Μόσχα, Αμερικανοί στρατιωτικοί αξιωματούχοι έσπευσαν στην Άγκυρα προκειμένου να διερευνήσουν τις προθέσεις του ισχυρού πλέον, μετά την καταστολή του πραξικοπήματος, ισχυρού άνδρα της γείτονος χώρας.
Παρά την φαινομενική αποκατάσταση των σχέσεων της Μόσχας και της Άγκυρας, βασικά λόγω «αλληλεγγύης» δύο αυταρχικών ηγετών, τα δύσκολα όπως αυτό που αφορά το μέτωπο της Συρίας έμειναν εκτός ατζέντας μια και είναι γνωστή η στήριξη της Ρωσίας προς το καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ και η αντίθεση προς αυτό της Τουρκίας, η οποία δείχνει απέναντι στον Πούτιν να «μαλακώνει» τη θέση της.
Οι συμφωνίες περιορίστηκαν σε οικονομικά θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος που καλύπτουν τον τουρισμό, το εμπόριο και αυτό του του πυρηνικού εργοστασίου παραγωγής ενέργειας που είχε συμφωνηθεί στο παρελθόν να κατασκευάσει η Ρωσία στην Τουρκία. Μια συμφωνία που είχε παγώσει μετά την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού αεροσκάφους από αντιαεροπορικά της Τουρκίας. Αν με επιτρέπεται μία πρόβλεψη, και στο θέμα αυτό δεν θα συμβεί τίποτα…
Μετά την επίσκεψη του αυταρχικού Ερντογάν στην Αγία Πετρούπολη, η Άγκυρα έκρινε σκόπιμο να επεκτείνει τις επικρίσεις της προς την Δύση στοχοποιώντας αυτή την φορά του ίδιο το ΝΑΤΟ. Ο εκπρόσωπος του Τούρκου Προέδρου Ιμπραήμ Καλίν αναφέρθηκε σε άλλες αμυντικές συνεργασίες που εξετάζει η Άγκυρα μια και δεν έλαβε -όπως ισχυρίστηκε- την υποστήριξη που ανέμενε από τους δυτικούς συμμάχους και από το ΝΑΤΟ, ύστερα από την αποτυχημένη απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου. Αλλά και στο θέμα του πραξικοπήματος πολλοί δυτικοί έχουν τις αμφιβολίες τους; Μήπως το ξεκίνησαν οι ισλαμιστές του Ερντογάν και στην πορεία έχασαν τον έλεγχο; Είναι ένα σημαντικό ερώτημα…
Με τον κ. Ερντογάν να βρυχάται καλούνται οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση να επανεκτιμήσουν τα δεδομένα και να κινηθούν διαφορετικά απ’ ότι μέχρι τώρα μια και η πολιτική του χαϊδέματος του θηρίου ουδέν απέδωσε αφού το έκανε επιθετικότερο και απειλητικό.
Με ανοιχτά τα μέτωπα στη Συρία και το Ιράκ, με μία κατάσταση αντίστοιχη στη Λιβύη και με την Άγκυρα να απειλεί τους δυτικούς της συμμάχους, οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί οφείλουν να αναθεωρήσουν τις στρατηγικές τους.
Μοιάζει βεβαίως εξαιρετικά δύσκολο, αφού οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται σε προεκλογική περίοδο και ο εξτρεμιστής Ντόναλντ Τραμπ απειλεί το πολιτικό σύστημα. Θα ακολουθήσουν το 2017 οι εκλογές στη Γερμανία και ακολούθως το 2018 στην Γαλλία. Τα κόμματα που κυβερνούν, έχουν προκαλέσει το λαϊκό αίσθημα με τις πολιτικές απαράδεκτης λιτότητας, και οι πολίτες είναι πραγματικά θυμωμένοι. Με την Μαρί Λεπέν στη Γαλλία να διεκδικεί την προεδρία της χώρας, τον Τραμπ στις ΗΠΑ, που μπορεί να βρεθεί στο τιμόνι του πλανητάρχη από …λάθος και λόγω της αδεξιότητας της διεφθαρμένης Χίλαρι Κλίντον, και την ακροδεξιά στην Γερμανία να διεκδικεί την τρίτη θέση στην πολιτική σκακιέρα, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς μία ενιαία και ενδελεχή εξέταση από τους δυτικούς των νέων δεδομένων.
Πάντως, όλο και περισσότερο οι Αμερικανοί εκνευρίζονται με τον Ταγίπ Ερντογάν και για πρώτη φορά οι στρατηγοί αισθάνονται ότι οι Τούρκοι χρειάζονται τις ΗΠΑ, και όχι οι Αμερικανοί την Τουρκία. Εάν ο Πρόεδρος της Κύπρου τολμούσε και τους έδινε τη βάση «Ανδρέας Παπανδρέου», πιστεύω πως θα σκέφτονταν ξανά τις πολιτικές και τις στρατηγικές τους στην ανατολική Μεσόγειο.
Αν ισχύει αυτό που ισχυρίζεται η Άγκυρα, ότι δηλαδή στην Αγία Πετρούπολη συμφωνήθηκε η συνεργασία εναντίον του ISIS, αλλά και των Κούρδων αυτονομιστών, τότε θα υπάρξει μια πλήρης ανατροπή στις σχέσεις με τις ΗΠΑ, μιας και οι Αμερικανοί έχουν ως αιχμή του δόρατος στις χερσαίες επιχειρήσεις στη Συρία τους Κούρδους της περιοχής. Δεν έχει άδικο να φωνάζει ο πρόεδρος της Τουρκίας ότι αμερικανικά όπλα βρέθηκαν στα χέρια των ανταρτών του PKK μέσω των Κούρδων της Συρίας. Όμως, σε ένα πόλεμο μεταξύ των «καλών» και των «κακών» όλα μπορούν να συμβούν…
Από την άλλη πλευρά, είναι απορίας άξιο πως έσπευσε ο Ερντογάν, λίγες ημέρες πριν την εκδήλωση του πραξικοπήματος να αποκαταστήσει τις σχέσεις του τόσο με τη Ρωσία, αλλά και τον μισητό του εχθρό, και το Ισραήλ. Μετά το πραξικόπημα ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου δεν έσπευσε να αγκαλιάσει τον Ταγίπ Ερντογάν κρατώντας για την ώρα επιφυλακτική στάση, ενώ κάλεσε στο Τελ Αβίβ τον Νίκο Αναστασιάδη.
Τα όσα μέλλει να συμβούν δεν είναι εύκολο να προσδιοριστούν. Το βέβαιο είναι ότι η περιοχή της ανατολικής Μεσογείου θα συνεχίσει να είναι ένα καζάνι που βράζει. Και ο Ταγίπ Ερντογάν να περπατά σε τεντωμένο σχοινί, αποφασισμένος να πέσει επί των …επάλξεων. Η Ελλάδα, αλλά ειδικά η Κύπρος, πρέπει να πάρουν μία ανάσα, να κάνουν ένα βήμα πίσω και να περιμένουν. Δεν είναι ώρα για διαπραγματεύσεις που οδηγούν σε απώλειες εθνικών εδαφών…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Ο «Βλαδίμηρος» όπως «φωνάζουν» οι Ελληνες εθνικιστές και χρυσαυγίτες τον πρόεδρο της Ρωσίας έκανε αυτό που προσωπικά ανέμενα. Δεν είναι άνθρωπος εμπιστοσύνης, ούτε ο …ηγέτης του «ξανθού έθνους» που θα «σώσει» την Ορθοδοξία, την Ελλάδα και την Κύπρο. Είναι ένας αυταρχικός ηγέτης που νοιάζεται μόνο για τα προσωπικά και τα εθνικά του συμφέροντα. Να πάψουμε να πιστεύουμε στους κάθε λογής «σωτήρες». Η λύση των προβλημάτων μας πρέπει να έρθει από την Κύπρο (για την Κύπρο) και όχι από τους ξένους, που είναι μόνιμα εχθρικοί…
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ – ΕΘΝΟΣ – MIGNATIOU
Ναι ο Πουτιν,οπως εχει δηλωσει,δεν ειναι φιλος κανενος,ειναι ο Ηγετης της Ρωσιας,ουτε της ΚΟυπρου ουτε της Ελλαδος.αλλωστε οι ηγετες των δυο αυτων Ελληνικων κρατων,κοιτανε δυτικα και οχι προς Ρωσια.Ο Πουτιν το γνωριζει.Οποιος θεωρει οτι η Ρωσια θα σωσει την Ελλαδα η την Κυπρο,επειδη την αγαπαει,ειναι βαθεια νυχτωμενος.ΑΛΛΑ,το προβλημα στην Κυπρο και η γκριζοποιξηση του Αιγαιου,δεν ειναι Ρωσικο δημιουργημα,αλλλα Αμερικανικο.Και οχι ο Πουτιν δεν ειναι αυταρχικος ηγετης.Εχει πει πολλες φορες περι δικτατοριας του νομου.Η η Ρωσια δεν μπορει να διοικηθει απολατ δημοκρατικα,αλλα ποιος στην Δυση,δικοικει δημοκρατικα;ο Πουτιν ειναι η σημαντικοτερη πολιτικη προσωπικοτητα,αυτη την στιγμη στον κοσμο και ενδιαφερεται για τα ΡΩΣΙΚΑ συμεφεροντα.Οι Αμερικανοι,οι δηθεν δημοκρατες,ας σταματησουν να επεμβαινουν σε αλλες χωρες και ας σεβαστουν τ ανθρωπινα δικαιωματα των ΜΑΥΡΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ και μετα ας κριτικαρουν τον ΠΟυτιν,ο οποιος αλλωστε δεν εχει βαλει Ρωσικους πυραυλους εξω απ τα Αμερικανικα συνορα.Οσο γαι τους Ελληνες,που θεωρουν οτι θα τους σωσει ο Πουτιν και δεν ειναι μονο οι ΧΑ,οπως λεει ο Ιγναντιου,καλο ειναι να καταλαβουν(οπως παλι σωστα αυτη την φορα λεει ο Ιγναντιου),οτι μονο εμεις μπορουμε να σωσουμε την χωρα μας,οχι ξενοι ηγετες.
ΑπάντησηΔιαγραφήNa εισαι στην Αμερικη,που επεμβαινει σε εσωτερικα αλλω χωρων,βομβαρδιζει και δημιουργοντας το DAESH,ειναι αστειο να δηλωνεις οτι ο Πουτιν ειναι αυταρχικος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι κατι τελευταιο προς τον κ. Ιγναντιου:η Κλιντον,το 2010,ως γνωστον πηγε να κανει επανεκκινηση των Αμερικανικων-Ρωσικων σχεσεων,ολοι θυμομαστε τον Λαβρωφ και την Χιλαρυ να πατανε το.... κοκκινο κουμπι.Η Χιλαρυ,βοηθησε την Ρωσια,να φτιαξει την δικια της Σιλικον Βαλευ,την Σολκοβο.20% το ουρανιου της Αμερικης,πηγε σε εταιρεια που διευθυνει το Κρεμλινο,την ιδια στιγμη,ολως τυχαιως,το ιδρυμα του αντρα της,πηρε κατι εκ απο την Ρωσια.ο Ποντεστα,Clinton's money man,ενω ηταν διευθυντης σε μια μικρη εταιρεια ενεργειας,πηρε επιδοτηση απο Ρωσια,καποια εκ,οσα ειχε παρει η εταιρεια τη περιοδο 2007-2013.Επισης,ο ιδιος ανθρωπος,εχει το 30% της αγροτικης πειρουσιας της Ρωσιας,προσφερει δουλεια σε 250.000 Ρωσους.Συμφωνα με τον Observer,ολο αυτο ειναι κατευθυνομενο απο τον Πουτιν.ΟΠοτε,κυριε Ιγναντιου κατηγορειται την Κλιντον,οτι συνεργαζεται μ εναν αυταρχικο ηγετη;ισως θα μπορουσατε να την συμβουλευσετε,να βομβαρδισει την Ρωσια για να φερετε ΚΑΙ σ αυτη την χωρα την δημοκρατια...Ολα αυτα,δεν χρειαζεστε να σας τα πω εγω,εχουν γραφτει στον Αμερικανικο τυπο,τα εχει πει και ο Ασανζ και τα Wikileaks.
ΔιαγραφήΔηλαδή τι έπρεπε να κάνει ο Πρόεδρος Πούτιν??Πόλεμο στους Τούρκους και να μας δώσει το Αιγαίο για να είναι άνθρωπος εμπιστοσύνης???Τα συμφέροντα της χώρας του κοιτάει-αυτό δε σημαίνει ότι έγινε και εχθρός της Ελλάδας-Κύπρου-ό,τι και αν γίνει ξέρει ότι δε μπορεί να στηρίζεται στο σουνιτικό ισλάμ του κυρίου Ερντογάν και σε μία χώρα πλήρως εχθρική προς τη Ρωσική Ομοσπονδία..Ο καιρός θα δείξει τις επόμενες κινήσεις στην παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα-αλλά μάλλον φαίνεται τελιωμένος ο Ερντογάν από τους Αμερικανούς όπως στην αρχαία Ρώμη με τις προγραφές-οψόμεθα.Όσο για το αν είναι ηγέτης της Ορθοδοξίας κλπ μη βιάζεστε κύριε Ιγνατίου που προτείνετε κι όλας να δώσει ο κύπριος πρόεδρος και την ΑΒ στους Αμερικανούς...Οι παγκόσμιες γεωπολιτικές εξελίξεις είναι ραγδαίες και θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί κ να μη βγάζουμε γρήγορα συμπεράσματα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα μη ξεχνάμε τον ασύρματο του Θεού άγιο Παΐσιο τι ΑΚΡΙΒΩΣ μας αποκάλυψε για να βρούμε την ηρεμία μας και τον δρόμο μας στον Θεό : Oι Ρώσοι θα μας μας βοηθήσουν όχι γιατί το θέλουν αλλά γιατί τα συμφέροντά τους θα ταυτιστούν με τα δικά μας κατά των τούρκων και έτσι θα διαλύσουν την τουρκιά. Το ίδιο και παραπάνω για τους νατοϊκούς ''συμμάχους'' μας για την Πόλη. Γι'αυτό τον συμπαθούμε τον Βλαδίμηρο. Τα συμφέροντα τα δικά μας θα γίνουν και της χώρας του. Στην κατάλληλη ώρα βγαίνει το φαγητό και μετά από ανάλογη ρύθμιση της θερμοκρασίας. Ευλογημένος νά΄ναι ο μεγάλος Ρώσσος και η χώρα του, που θα κάνει το σωστό τελικά έτσι ή αλλιώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδω ειναι η ουσια,τα συμφεροντα της Ρωσιας ταυριζονται με τα δικα μας και της Κυπρου και οχι με της Τουρκιας(παντα κατεληγανσε πολεμο).Αυτο μπορει να το καταλαβαινει ο Πουτιν,αλλα σιγουρα οχι οι δικοι μας,που κοιτανε Δυτικα.
Διαγραφή