Του Σταύρου Καλεντερίδη
Πριν από λίγους μήνες, και μετά την καταδικαστική απόφαση του ΣτΕ για τις τηλεοπτικές άδειες του Σύριζα, είχα πάρει το μέρος των εργαζομένων στα κανάλια, λέγοντας πως το αντισυνταγματικό και ασύδοτο νομοσχέδιο, αφενός φιλοδοξούσε να καταπνίξει τον τύπο στη χώρα, αφετέρου επέφερε ηθικές και ψυχικές φθορές στους εν λόγω εργαζόμενους. Για τον λόγο αυτό προέταξα το δικαίωμα των εργαζομένων σε αποζημίωση απέναντι σε μια αλόγιστη, παράλογη και πιθανώς εκδικητική κυβερνητική πολιτική. Ωστόσο, είχα υπογραμμίσει, πως η όποια απαίτηση για αποζημίωση έπρεπε να γίνει κατά των ιθυνόντων, μιας και το εν λόγω νομοσχέδιο είχε ονοματεπώνυμο, και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να επιβαρυνθεί το δημόσιο – δηλαδή εμείς οι πολίτες.
Μία εβδομάδα μετά την πρόταση μου, η επιβεβαίωση του αυτονόητου δικαιώματος αποζημίωσης των εργαζομένων για την αβεβαιότητα και τη βλάβη που υπέστησαν, ήρθε με την αγωγή του καναλιού Star η οποία και στρεφόταν ονομαστικά εναντίον των αρμόδιων υπουργών.
Με νέα δημοσιεύματα να αναφέρουν πως ο δολοφόνος του δικηγόρου Μιχάλη Ζαφειρόπουλου είχε αφεθεί ελεύθερος χάρη στο νόμο Παρασκευόπουλου και τις ευνοϊκές διατάξεις του, εύλογα υποστηρίζεται η αντίστοιχη πρόταση υπέρ των θυμάτων του εν λόγω νόμου.
Η συνεχεία του άρθρου στο Μαύρο Κουτί
Σταύρο, όσοι με παρακολουθούν εδώ, θα ξέρουν ότι πολλάκις έχω θέσει το θέμα τής αποζημιώσεως των θυμάτων τού νόμου Παρασκευοπούλου και απορώ που δεν είδα κανέναν άλλον να θίγει το ζήτημα, παρά μόνον εσένα τώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύω, όμως, ότι δεν είναι δυνατόν να στραφούν τα θύματα (ή οι συγγενείς, κατά περίπτωση) προσωπικώς κατά τού πρώην υπουργού, διότι αυτός φέρνει ένα ν/σχέδιο προς ψήφιση στην Βουλή. Αν η Βουλή δεν το ψηφίσει, αποσύρεται.
Την ευθύνη, λοιπόν, φέρει λογικά η Βουλή των Ελλήνων και πιο συγκεκριμένα οι υπερφηφίσαντες Βουλευτές. Εναντίον αυτών και τού εισηγηθέντος υπουργού (Παρασκευοπούλου) πρέπει να ασκηθεί η δίωξη. Το κακό είναι ότι δεν βλέπω καμμία κίνηση προς την κατεύθυνση αυτή, ούτε από τις πληγείσες οικογένειες των θυμάτων, αν τα τελευταία είναι νεκρά, διότι δεν ξέρω πόσοι επέζησαν.
Ενδιαφέρον το θέμα, πάντως, και χαίρομαι που το ανοίγεις. Είμαι βέβαιος ότι, αν ήμασταν στις ΗΠΑ, ασφαλώς κάποιοι θα είχαν πληρώσει χοντρές αποζημιώσεις.
Προϋπόθεσις ἀποζημιώσεως, ἐφόσον δὲν κριθεῖ ἀντισυνταγματικὸς ὁ νόμος εἶναι ἡ ὕπαρξις κάποιου μετανόμου, πρᾶγμα ἀδύνατον.
ΑπάντησηΔιαγραφήTι θα πει "μετανόμου"; Χρειάζεται νόμος, ή να κριθεί ο νόμος αντισυνταγματικός, για να τιμωρηθεί η ηθική αυτουργία; Διότι περί αυτού πρόκειται.
Διαγραφή