Επικίνδυνοι «ξερόλες» και επίδοξοι «Μέτερνιχ»

Η εστίαση των πρωταγωνιστών της κεντρικής πολιτικής σκηνής στη διαχείριση της οικονομικής κρίσης έχει αφήσει ανοιχτό το πεδίο σε διάφορους επικίνδυνους «αλεξιπτωτιστές» που αιφνιδίως αποφάσισαν να ασχοληθούν με την εξωτερική πολιτική.

Αγνωστο πως, άνθρωποι που μέχρι πριν από λίγα χρόνια ζούσαν εκτός Ελλάδος εμφανίζονται σήμερα να παρέχουν συμβουλές στην κυβέρνηση για την άσκηση πολιτικής περί των διεθνών της σχέσεων, εκτοξεύοντας παράλληλα πάσης φύσεως κατηγορίες εναντίον της περί «εθνικής μειοδοσίας» ή και «προδοσίας». Με επιφανειακές αναλύσεις που δυστυχώς έχουν πέραση στην κοινή γνώμη απολαμβάνουν δημοσιότητα δυσανάλογη των ικανοτήτων τους

Την ίδια στιγμή, εμφανίζονται με την αρθρογραφία τους ως ειδήμονες (ή, επί το λαϊκότερον, «ξερόλες») επί ζητημάτων πολύπλοκων (όπως η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη). όταν από πουθενά στο βιογραφικό τους δεν προκύπτει εμβριθής γνώση του αντικειμένου.

Αγαπημένο θέμα των προσώπων αυτών, οι απόψεις των οποίων σιγοντάρονται επιμελώς από δημοσιογραφικές πένες που επιμένουν σε μόνιμη βάση ότι επίκεινται ανακοινώσεις περί συνεκμεταλλεύσεως του Αιγαίου, αποτελούν οι ελληνοτουρκικές συνομιλίες για το Αιγαίο. Το αν οι συνομιλίες αυτές διεξάγονται με τον σωστό ή λάθος τρόπο είναι ένα άλλο ζήτημα που χρήζει διαφορετικής συζήτησης.

Από το σημείο αυτό όμως μέχρι να μιλάει κανείς για ξεπούλημα του Αιγαίου ή για σύγχρονους «Τσολάκογλου» που παραδίδουν τη χώρα σε ξένες δυνάμεις - παρουσιάζοντας μάλιστα ως δεδομένες ανακοινώσεις επί των θεμάτων αυτών στο Ερζερούμ - πάει πολύ... Φυσικά, όπως συμβαίνει πάντα στην Ελλάδα, οι άνθρωποι αυτοί δεν πρόκειται ποτέ να απολογηθούν για όσα γράφουν. Εκτός αν ο Παπανδρέου και ο Ερντογάν ανακοίνωσαν κάτι στο Ερζερούμ και δεν το ακούσαμε.

Την ίδια στιγμή βέβαια, θλιβερή είναι η εικόνα που παρουσιάζει στα θέματα εξωτερικής πολιτικής η ΝΔ. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιμένει να κατηγορεί την κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό προσωπικά για «μυστική διπλωματία». Ωστόσο, ένα ερώτημα που απασχολεί τον γράφοντα είναι το εξής: Υπάρχει διπλωματία που δεν είναι μυστική;

Τι περιμένει δηλαδή ο κ. Αντ. Σαμαράς και οι επίδοξοι «Μέτερνιχ» που τον περιβάλλουν; Οτι οι συζητήσεις για τα κορυφαία διπλωματικά ζητήματα θα γίνουν υπό το φως των προβολέων; Μήπως θέλουν να μας πουν ότι επί κυβερνήσεως Καραμανλή δεν συνέβαινε κάτι τέτοιο; Αλήθεια, όταν η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη συνομιλούσε για το Σκοπιανό, οι διαπραγματεύσεις γίνονταν δημοσίως; Ή μήπως κρατούνταν πρακτικά στις συναντήσεις της με τον κ. Αλί Μπαμπατζάν;

Οταν υπάρξουν στοιχεία επί όλων αυτών των «δεινών» που προαναγγέλλει η ΝΔ και οι επικίνδυνοι «ξερόλες», η συζήτηση θα μπορούσε να γίνει επί άλλης βάσεως. Μέχρι τότε όμως και για να είμαστε όλοι υπεύθυνοι, ας αφήσουμε κατά μέρος τη μυστική διπλωματία και ας ασχοληθούμε με τη δημόσια. Αυτή κατέγραψε ότι ο Γιώργος Παπανδρέου στο Ερζερούμ απηύθυνε διάβημα ενώπιον της ελίτ του διπλωματικού κατεστημένου της Τουρκίας καταγγέλοντας τις υπερπτήσεις και προειδοποιώντας ότι το καθεστώς του Αιγαίου δεν πρόκειται να αλλάξει με όλα αυτά. Αν ενθυμούμαστε καλά, είναι η πρώτη φορά που έλληνας Πρωθυπουργός και μάλιστα επί τουρκικού εδάφους στέλνει τέτοιο μήνυμα.

ΒΗΜΑ-ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ