Το ένοχο κράτος μας έχει παραδώσει στην κατάρρευση...

 

του Κ. Στούπα
Η κατάσταση της Ελλάδας μου θυμίζει μια φράση που είχε πει παλιότερα η επικεφαλής της Λούσεντ, Πατρίτσια Ρούσο, μετά το κραχ των ντοτκομς «Η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η εταιρεία αυτή τη στιγμή μοιάζει με τζάμπο που πετάει σε καταιγίδα με τους κινητήρες σβηστούς, να χρειάζεται να αντικατασταθούν εν πτήσει...».
Αν κι η Ρούσο ήταν μάνατζερ πολλά χρόνια και ήξερε πώς να αλλάξει τους κινητήρες, οι δικοί μας «μάνατζερ» θα το κάνουν διαβάζοντας το μάνιουαλ. Μάλιστα κάθε ένας διαβάζει διαφορετικό μάνιουαλ...

Η σύγχυση που προκαλεί αυτό βοηθάει στη διάδοση της σύγχυσης και της αμφισβήτησης όλων εναντίον όλων...

Κερατέα...
Οι κάτοικοι της Κερατέας έχουν εξεγερθεί γιατί δεν θέλουν ΧΥΤΥ στα όρια της περιοχής του δήμου τους. Σε ό,τι τους αφορά έχουν δίκιο. Τα σκουπίδια δεν είναι δικά τους, γιατί να τα φιλοξενούν στην περιοχή τους;
Κατά την ίδια έννοια όμως οι κάτοικοι της Μεγαλόπολης και της Κοζάνης δεν πρέπει να φιλοξενούν τα φουγάρα της ΔΕΗ αδιαφορώντας αν οι κάτοικοι της Κερατέας μεταξύ άλλων δεν θα έχουν ηλεκτρικό.
Οι κάτοικοι του Μαραθώνα θα πρέπει να αδιαφορήσουν για την ελεγχόμενη χρήση λιπασμάτων και χημικών σε ζώνες της περιοχής γιατί οι ίδιοι μπορούν να υδρεύονται από άλλες καθαρές πηγές και όχι από τη λίμνη...
Οι κάτοικοι της Tάδε περιοχής δεν πρέπει να αφήσουν την εθνική οδό να περνά δια αυτής αφού κατά βάση εξυπηρετεί υπερτοπική κίνηση.
Φυσικά και όλοι οι δήμοι πρέπει να κάνουν αυτό που έκανε ένας από τους πρώτους διδάξαντες δήμους του λεκανοπεδίου ο δήμος Ψυχικού. Να οργανώσουν τη σήμανση και τους μονόδρομους έτσι που να εξοστρακίζεται η υπερτοπική κίνηση για να έχουν οι κάτοικοι της περιοχής την ησυχία τους.
Ίσως για τους κάτοικους του Ψυχικού να πρέπει να προβλεφτεί να διαχειριστούν μόνοι τους τα σκουπίδια τους, την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος και υποδομής ύδρευσης.
Ίσως και οι κάτοικοι του Ρίου και του Αντίρριου δεν θα έπρεπε να αφήσουν να γίνει η γέφυρα, καθώς εξυπηρετεί κυρίως διερχόμενους και όχι τους ίδιους.
Εάν το γενικεύσουμε λίγο ακόμη, οι κάτοικοι του Πειραιά θα μπορούσαν να αποκλείσουν το λιμάνι και να αναλάβουν τηνλειτουργία και εκμετάλλευση του τελωνείου προς ίδιον όφελος. Γιατί να μοιράζονται τους δασμούς με τους κατοίκους της Πίνδου αφού αυτοί υπόκεινται την όχληση και τη ρύπανση της μεταφοράς εμπορευμάτων. Τα έσοδα του τοπικού τελωνείου άλλωστε ήταν ένα από τα θέματα της διένεξης μεταξύ Καποδίστρια και Μπέηδων της Μάνης, λίγο μετά την επανάσταση κατά τη διαδικασία δημιουργίας κράτους.
Οι κάτοικοι των Σπάτων θα μπορούσαν να απαιτήσουν τα έσοδα του αεροδρομίου ή οι κάτοικοι της Μαλακάσας τα διόδια των διερχόμενων οχημάτων. Το κίνημα "δεν πληρώνω" διεκδικεί με τον τρόπο του να μην πληρώνει διόδια, γιατί να μην διεκδικήσουν και οι περίοικοι...
Αθροίζοντας όλες αυτές και άλλες περισσότερες «συναρτήσεις» σαν τις παραπάνω, το συμπέρασμα που μπορεί να καταλήξουμε είναι η ευτυχία βρίσκεται στο άνθρωπο που μπορούσε να κρατά τους άλλους μακριά από τη σπηλιά του;
Για να λειτουργεί η κοινωνία πρέπει κάποιος να έχει τη νόμιμη ευθύνη να λαμβάνει αποφάσεις είτε για τη χωροθέτηση, είτε για την φορολογία, είτε για τον τρόπο που θα δουλεύουν τα νοσοκομεία.

Το ένοχο κράτος
Ένα μεγάλο μέρος από την ένταση των πράξεων ανομίας οφείλεται κατά τη γνώμη μου γιατί κάποιοι επιτήδειοι προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τη σύγχυση και δυσαρέσκεια της κοινής γνώμης.
Επιπλέον γιατί το ελληνικό κράτος δείχνει αδυναμία να επιβάλει την τάξη και να εφαρμόζει το νόμο σε όφελος του συνόλου και με βάση τους δημοκρατικούς κανόνες.
Τούτο συμβαίνει ίσως γιατί το ελληνικό κράτος νιώθει ένοχο απέναντι στους πολίτες λόγω της εκτεταμένης διαφθοράς και του οργίου των πελατειακών σχέσεων που οδήγησαν στη χρεοκοπία.
Όλα αυτά όμως δεν οδηγούν παρά στη διάλυση και η διάλυση αυξάνει τις πιθανότητες περαιτέρω μείωσης του βιοτικού επιπέδου καθώς η οικονομία συνεχίζει να βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση...
Πηγή:www.capital.gr