Για μια ακόμα φορά επανέρχεται στην επικαιρότητα το θέμα των έκνομων συμπεριφορών της Βρετανίας μέσω των αποικιοκρατικών καταλοίπων της στην Κύπρο, των ούτω καλούμενων κυρίαρχων στρατιωτικών βάσεων. Η πρόσφατη αποκάλυψη Βρετανικής Εφημερίδας ότι μέσω των Βάσεων διενεργείται κατασκοπεία προς όφελος των Σύριων αντικαθεστωτικών, με προφανείς τους κινδύνους για την ασφάλεια της Κύπρου και των πολιτών της, επαναφέρει ως επιτακτική ανάγκη την έμπρακτη αντίδραση του Κυπριακού Κράτους.
Αφού η Βρετανία επιμένει να παραβιάζει τη Συνθήκη Εγκαθίδρυσης και αδίστακτα να θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια του Κυπριακού λαού, τουλάχιστον σε αυτό το χρονικό στάδιο ας διατυπωθεί επίσημα, με προειδοποίηση λήψης νομικών μέτρων μέσω του διεθνούς δικαστικού συστήματος η νόμιμη απαίτηση για εκπλήρωση των οικονομικών οφειλών προς την Κυπριακή Δημοκρατία.
Το ζήτημα αυτό παραμένει ανοικτό από το 1965 όταν για πρώτη και τελευταία φορά η Βρετανία κατέβαλε προς την Κύπρο το ποσό των 12 χιλιάδων λιρών. Στα πλαίσια συμβατικών υποχρεώσεων της Βρετανίας δυνάμει ανεξάρτητης συμφωνίας η οποία, πέραν των Συνθηκών Εγγυήσεως και Συμμαχίας και της Συνθήκης Εγκαθίδρυσης, προέβλεψε την καταβολή συγκεκριμένων χρηματικών ποσών ως εξής:
α) Εκείνα που καθορίζονται ρητά στη συμφωνία και αφορούν ποσά που καλύπτουν κυρίως την πρώτη πενταετία μετά την ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας και άλλα ειδικά ποσά για ορισμένους σκοπούς. Αυτά έχουν πληρωθεί.
β) Εκείνα τα ποσά που θα έπρεπε να καταβάλλονταν ανά πενταετία μετά το 1965 από την Αγγλική Κυβέρνηση κατόπιν διαβουλεύσεων με την Κυπριακή Δημοκρατία. Η Αγγλική Κυβέρνηση αρνείται συστηματικά να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της σε σχέση με τα πιο πάνω ποσά. Κατά παραβίαση ρητής συμβατικής της υποχρέωσης.
Στο παρελθόν, σε σημείωμα που ετοίμασε το Υπουργείο Εξωτερικών, απαντώντας σε σχετικό ερώτημα των Κοινοβουλευτικών Επιτροπών Εξωτερικών και Νομικών αναφέρεται ότι:
«Από την γραμματική ερμηνεία της συμφωνίας Κύπρου – Βρετανίας προκύπτει ότι οι οικονομικές υποχρεώσεις του Ηνωμένου Βασιλείου προϋποτίθενται (θεωρούνται δεδομένες)». Παρόμοιες είναι οι γνωμοδοτήσεις επί το θέματος της Νομικής Υπηρεσίας.
Είναι λοιπόν αδιανόητο, ενώ η Βρετανία συνεχίζει τις αντικυπριακές της ενέργειες, να επιδεικνύεται από την πλευρά μας διστακτικότητα και αιδήμων αδράνεια στη διεκδίκηση των οφειλών αυτών. Που ανέρχονται από το 1965 σε εκατοντάδες εκατομμύρια λίρες.
Μια πρώτη λοιπόν άμεση και απολύτως επιβαλλόμενη ενέργεια είναι η με κάθε πρόσφορο μέτρο διεκδίκηση εκπλήρωσης των Βρετανικών υποχρεώσεων. Μέχρι την υλοποίηση του μεγάλου στόχου που είναι ο τερματισμός κάθε Βρετανικής στρατιωτικής παρουσίας στην Κύπρο. Που θεωρείται παράνομη ως «κατάλοιπο αποικισμού» όπως προβλέπουν επανειλημμένες αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.
*Προέδρου Βουλής των Αντιπροσώπων και Προέδρου Κ.Σ. ΕΔΕΚ
Ελπίζω οι βρετανικές οφειλές στην Κύπρο να μην γίνουν γερμανικές οφειλές προς την Ελλάδα.
ΑπάντησηΔιαγραφή''Μέχρι την υλοποίηση του μεγάλου στόχου που είναι ο τερματισμός κάθε Βρετανικής στρατιωτικής παρουσίας στην Κύπρο''
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω οτι αυτός είναι ο στόχος. Στην θεωρία, η πλεοψηφία των Κυπρίων καθώς και όλα τα κόμματα θέλουν να φύγουν οι βάσεις. Αποδυκνείεται όμως οτι αυτή η επιθυμία δεν είναι πραγματική εφόσον επι του πρακτέου γίνονται ελάχιστα και από πολύ συγκεκριμένους χώρους. Δεν νομίζω να είναι στόχος του κόμματος του κυρίου Ομήρου αλλά ούτε και των υπολοίπων κομμάτων να φύγουν οι Βρετανικές βάσεις. Τουλάχιστον αυτό δείχνει η συμπεριφορά τους. Η βούληση οποιουδήποτε μετριέται σε πράξεις όχι σε 'κουβέντες'.
1. Πότε επικρότησε κάποιος εκ των κομματαρχών του κοινοβουλίου τις διαμαρτυρίες των αυτόνομων φοιτητικών παρατάξεων και ορισμένων εθνικιστικών κινημάτων έξω από τις βάσεις;
2. Εάν οι κομματάρχες διαφωνούν με την διεξαγωγή μαχητικών διαδηλώσεων κατά των Βρετανών, και συνάμα θέλουν την αποχώρησή τους, γιατί δεν ανέλαβαν την σωστή, κατ' αυτούς, δράση;
3. Εάν οι κομματάρχες συμφωνούν με τις μαχητικές διαδηλώσεις γιατί δεν οργανώνουν τις νεολαίες των κομμάτων τους για διαμαρτυρίες εναντίον των βάσεων;
4. Πως μπορεί η κυπριακή πολιτική (θεατρική) σκηνή, η οποία αδρανεί επί του θέματος εδώ και δεκαετίες, να 'συγκινήσει' τους Βρετανούς με μια επιστολή ή μια έκκληση;
5. Είναι δείγμα 'μεγάλου στόχου' το οτι σε κάθε προεδρικές εκλογές το θέμα την αποχώρησης των βάσεων είναι εκ των ων ουκ άνευ και μετά ξεχνιέται μέχρι τις επόμενες;
Περιμένουμε πράξεις και όχι λόγια. Δυστυχώς η μεγαλύτερη πράξη του συστήματος σε σχέση με το ζήτημα είναι το φακέλωμα της ΚΥΠ των όσων συμμετέχουν στις κατά καιρούς διαδηλώσεις εναντίον των Βρετανών.