Στις 20 Ιουλίου του 1974 ο Αττίλας ξεκινά στην Κύπρο. Ο δρόμος για τους Τούρκους εισβολείς έχει ανοίξει από το προδοτικό πραξικόπημα της χούντας πέντε μέρες νωρίτερα. Η άμυνα της Κύπρου έχει μεθοδικά αποδυναμωθεί από την ημέρα που η χούντα είχε αποσύρει τη μεραρχία…Η αντίσταση των ελληνοκυπριακών δυνάμεων δεν στηρίζεται σε σχέδιο και διαταγές,αλλά σε προσωπικές αποφάσεις και ιστορίες ανθρώπων που στο δίλημμα “πεθαίνουμε ή εξευτελιζόμαστε”, επέλεξαν το πρώτο!
Ένα τάγμα,σε μια πόλη φάντασμα.Την Λευκωσία.Το 336 Τάγμα Πεζικού με διοικητή τον Δημήτρη Αλευρομάγειρο,θα βρεθεί μόνο απέναντι στην λύσσα των δυνάμεων του Αττίλα,να κρατήσει τη Λευκωσία. Θα μπορούσαν να είχαν φύγει.Να είχαν αποφύγει τη μάχη και τους σχεδόν 50 νεκρούς.Δεν το έκαναν.Έμειναν εκεί κι έδωσαν μια επική μάχη εναντίον των Τούρκων.
Στα Φυλακισμένα Μνήματα,λίγο πριν η σύγκρουση ξεκινήσει,ο Αλευρομάγειρος και οι αξιωματικοί του έδωσαν έναν όρκο: “Δεν θα ξευτιλιστούμε, δεν θα περάσουν”. Τήρησαν τον όρκο με αίμα και θυσίες.Δεν εξευτελίστηκαν.Και μαζί τους έσωσαν και την τιμή όλων μας,γιατί έχουμε να θυμόμαστε από εκείνες τις ημέρες την ηρωϊκή τους μάχη στη Λευκωσία και να κάνουμε πως ξεχνάμε εκείνο το “η Κύπρος είναι μακριά”!
Η συνέντευξη του Δημήτρη Αλευρομάγειρου στο Militaire.gr είναι μια αφήγηση όλων όσων έγιναν εκείνες τις ημέρες της εισβολής του Αττίλα στην Κύπρο.
"Ο δρόμος για τους Τούρκους εισβολείς έχει ανοίξει" μετα τον λογο του Μακαριου στο Συμβουλιο Ασφαλειας του ΟΗΕ, την 19-7-1974, οταν νομιμοποιησε την Τουρκικη στρατιωτικη επεμβαση με την φραση:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Όπως ανέφερα ήδη, τα γεγονότα της Κύπρου δεν αποτελούν εσωτερική υπόθεση των Ελληνοκυπρίων. Αφορούν και επηρεάζουν και τους Τουρκοκυπρίους.
Το πραξικόπημα της ελληνικής χούντας αποτελεί εισβολή, και οι συνέπειές του πλήττουν ολόκληρο τον κυπριακό λαό, Έλληνες και Τούρκους".
Πρέπει κάποιος νά ζῆ μέσα στά πολτικά πάθη τῆς Κύπρου, ἤ στόν ἀστερισμό τοῦ "ἀλαθήτου" τῆς μακαρθικῶς χουντικῆς Ἑλλάδος, γιά νά ἑρμηνεύσῃ ὡς νομιμοποήση Τουρκικῆς στρατιωτικῆς εἰσβολῆς στήν Κυπρο, τήν φράση τοῦ Μακαρίου στο Συμβουλιο Ασφαλειας του ΟΗΕ, την 19-7-1974:
Διαγραφή"Όπως ανέφερα ήδη, τα γεγονότα της Κύπρου δεν αποτελούν εσωτερική υπόθεση των Ελληνοκυπρίων. Αφορούν και επηρεάζουν και τους Τουρκοκυπρίους. Το πραξικόπημα της ελληνικής χούντας αποτελεί εισβολή, και οι συνέπειές του πλήττουν ολόκληρο τον κυπριακό λαό, Έλληνες και Τούρκους".
Ἀντικειμενικά, νομιμοποιοῦσε ἔτσι, μόνο ἐπέμβαση τῶν λοιπῶν δύο δυνάμεων, Ἀγγλίας καί Τουρκίας, καί δή ὄχι μονομερῶς, οὔτε ἄμεση στρατιωτική ἐπέμβαση.
Ἡ ταχύτητα μέ τήν ὁποία ἡ Τουρκία προέβη σέ προσχεδιαμένη ἀπό καιρό στρατιωτική ἐπέμβαση, τήν ἑπομένη κιόλας ἠμέρα τῆς ὁμιλίας Μακαρίου, ἦταν ἄσχετη πρός τό ὅποιο τυχόν περιεχόμενο τῆς ὁμιλίας του. Ἀλλά ἀπό ποῦ προκύπτει ὅτι ὁ Μακάριος καλῶς κατηγορεῖται γιά "νομιμοποίηση τῆς έπεμβάσεως" ἀφοῦ δέν γνώριζε οὔτε μποροῦσε νά ὑποθέσῃ τήν ἔγκριση ἀπό ΗΠΑ καί ἀπό Ἀγγλία (ἐν ἀγνοίᾳ μάλιστα τοῦ ὙπΕξ αὐτῆς Κάλλαχαν) γιά τέτοια ἐπέμβαση;
Δηλαδή ἔπρεπε ὁ Μακάριος νά πῆ ὅτι ἦταν νόμιμη ἡ Κυβέρνηση πού σχηματίσθηκε στήν Κύπρο ἀπό τούς πραξικοπιματίες, ἤ νά μήν καταφερθῆ διεθνῶς κατά τῆς Κυβερνήσεως ἐκείνης, καί νά δεχθῆ ὅτι "τα γεγονότα της Κύπρου αποτελούν εσωτερική υπόθεση των Ελληνοκυπρίων"; Ὁπότε χωρίς Σύνταγμα δημοκρατίας σύμφωνο μέ τίς διεθνεῖς συμφωνίες ἀνεξαρτησίας, θά γινόταν πάραυτα ἀνύπαρκτη διεθνῶς ἡ Κυπριακή δημοκρατία; (ὅπως ἴσως σχεδίαζαν οἱ Τοῦρκοι καί ὁ Κίσσινγκερ;) _ Τί ἔπρεπε νά πῆ δηλαδή ὁ Μακάριος στόν ΟΗΕ; "Ὅλα σχεδόν καλά στήν Κύπρο καί μήν ἀνησυχεῖτε, θά τά βροῦμε μόνοι μας οἱ Ἕλληνες καί οἱ΄Ἕλληνοκύπριοι, καί οἱ Ἑλληνοικοκύπριοι θά προστατεύουν ἀπό τήν χούντα τῶν Ἀθηνῶν πού ἅπλωσε τά πλοκάμια της στήν Κύπρο, τούς Τουρκοκυπρίους;" - Ἐάν εἴτε ἔλεγε εἴτε ὑπονοοῦσε τέτοια πράγματα, τότε εἶναι πού θά εἶχε νομιμοποιήσει τήν ἄμεση τουρκική εἰσβολή στήν Κύπρο.
Ἔτσι ὅμως ὅπως μίλησε, δημιούργησε τίς προὑποθέσεις, ὥστε ἀκόμη καί ἄν ἐπενέβαιναν οἱ Τοῦρκοι, ὅπως ἔγινε, νά εἶναι αὐτοί συνεχῶς καί μέχρι δικαίας ἐπιλύσεως τοῦ Κυπριακοῦ ἐν καιρῶ τῶ δέοντι, καταπατητές στήν Κύπρο, καί ἐκτός διεθνοῦς δικαίου.
Ἄς σοβαρευτοῦμε.
_ Καί κάτι ἀκόμη περί Μακαρίου: Μετά τίς Σεϋχέλλες, δέν μετεστράφη ἀπό ἑνωτικό σέ πολτικό ὑπέρ τῆς ἀνεξαρτησίας τῆς Κύπρου, γιά νά μείνῃ ἀρχηγός. Σᾶς ἔχει δουλέψει πολύ ἡ ἀγγλική προπαγάνδα στό ζήτημα αὐτό ἐκεῖ κάτω στἠν Κυπρο.
Ἀλλοῦ πρέπει νά ἀναζητηθοῦν τά κίνητρα τῆς μεταβολῆς του. Ὄχι, δέν τοῦ ἔδωσαν κάποιο φάρμακο οἱ Ἐγγλέζοι. Φαίνεται ὅμως, ὁτι οἱ Ἐγγλέζοι, γιά νά τόν κάμψουν, καί νά δεχθῆ νά παρατήσῃ κάθε προσπάεθια καί ἀγῶνα, τοῦ ἔδωσαν κάποιες πληροφορίες περί τοῦ ποιοῦ καί τῶν δεσμεύσεων τῶν τότε πολιτικῶν τῆς Ἑλλάδος, Μασωνίας περιλαμβανομένης, καλώντας τον νά ἐνταχθῆ καί αὐτός στό ἀγγλικό σύστημα έξουσίας τους, πρᾶγμα πού δέν ἔπραξε. Πιθανότατα τίς πληροφορίες πού ἔλαβε ἔτσι, τότε, διακρίβωσε στήν συνέχεια, ἴσως καί ἀμέσως μετά τήν ἐπιστροφή του στήν Κύπρο, ὅτι ἦσαν ἀληθεῖς.
Τότε, ἀντελήφθη ὁ Μακάριος ὅτι ἕνωση μέ τήν Ἑλλάδα, θά σήμαινε ἔλεγχο καί τῆς Κύπρου ἀπό τά ἴδια κυκλώματα ἐξουσίας (τότε Βασιλέως μᾶλλον μή ἐξαιρουμένου). Καί προσπάθησε νά σώση ὅσο περισσότερο γινόταν, τουλάχιστον τό Κυπριακό κομμάτι τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἐκμεταλλευόμενος ὅσο μποροῦσε τήν "φιλία" τῶν Ἐγγλέζων.
Δέν φανταζόταν ἄλλωστε, τίς ἀντεθνικές πιέσεις ἀπό Κ. Καραμανλῆ καί Ἀβέρωφ στό Λονδίνο γιά νά μποῦν συνταγματικῶς τόσο πολύ στό παιχνίδη ἐξουσίας στήν Κύπρο, οι Τοῦρκοι διά τῶν Τουρκοκυπρίων τοῦ Ντεκτάς.
Ἀλλά οἱ πολιτικοί τῆς Ἐλλάδος τότε, εἶχαν "δεσμεύσεις"... Ὁ Μακάριος δέν εἶχε. Καί ὅπως πάντα, ἀντί νά κατηγοροῦνται οἱ ἔχοντες "δεσμεύσεις", κατηγορεῖται αὐτός πού τούς ἀνθίσταται, γιά ...ἐγωϊσμό!
Δηλαδη, ανα καταλαβαμε καλά, ο "κινδυνος" για την Κυπρο, μετα την Ενωση της με την Ελλάδα, θα ηταν "ο ελεγχος της απο τα ιδια κυκλωματα εξουσιας (του τοτε Βασιλεως μη εξαιρουμενου)", "κινδυνο" που δεν "απεφυγαν" η Κρητη, η Ηπειρος, η Μακεδονια, το 1912-3, η Δωδεκανησος το 1948;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΛιγο "περιεργη" δικαιολογια για τον αρχομανη, που προτιμουσε την ανεξαρτησια απο την Ενωση, λεγοντας: "δεν θα γινω εγω (με την Ενωση), Νομαρχης της Ελλαδος στην Κυπρο".
Αλλωστε το απεδειξε με τις ενεργειες του, οταν του ετεθη το ασυμβιβαστο πολιτικης και εκκλησιαστικης εξουσιας, απο την Ιερα Συνοδο της Κυπρου. Προτιμησε να αντικαταστησει τους "ενωχλητικους" Ιεραρχες και να συνεχισει να αρχει.
Τωρα, πώς ειναι δυνατον, με την ομιλια του στο Συμβουλιο Ασφαλειας, να μην "νομιμοποιει ἐπέμβαση της Τουρκίας καί δή ὄχι μονομερῶς, οὔτε ἄμεση στρατιωτική ἐπέμβαση", αφου ηταν παγκοινως γνωστον, οτι η Τουρκια προετοιμαζε εισβολη, απο το 1963, οταν ο Μακαριος ειχε προσπαθησει να τροποποιησει το Συνταγμα της Ζυριχης, που ο ιδιος ειχε υπογραψει, με ολες τις συνεπειες αυτης της προσπαθειας (ανταρσια Τουρκοκυπριων κ.λ.π.). Απλως την αφορμη περιμεναν η Τουρκοι, που τους την εδωσε με την επισημανση του ανυπαρκτου "κινδυνου και των Τουρκοκυπριων", απο το κατ΄αυτου στρεφομενον πραξικοπημα.
Το ποιός φταιει για την Εθνικη καταστροφη του 1974, θα το δειξει μόνον το ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΟΥ ΦΑΚΕΛΛΟΥ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, που τον κρατουν, μονιμως και σκοπιμως, επτασφραγιστο, για να δύνανται να κατηγορουν επιλεκτικα, οποιον θελουν.
Συμφωνώ διότι και υπόψη ότι,τα Τουρκικά σχέδια εισβολής ήταν έτοιμα προ πολλού και Τουρκική απόπειρα εισβολής αποτράπηκε και παλαιότερα με Αμερικανική παρέμβαση το 1964 και 1967. Για αυτό και θεωρώ την επίρριψη και εξίσωση ευθύνης στον Μακάριο ετεροβαρή. Διέπραξε πολιτικά σφάλματα αλλά δεν είναι ο ηθικός αυτουργός. Υπάρχουν πολλοί άλλοι με ίσες και μεγαλύτερες ευθύνες εντός αλλά πρωτίστως και εκτός Κύπρου και ειδικότερα στην Ελλάδα.
ΔιαγραφήἩ φράση τοῦ Μακαρίου, "δεν θα γινω εγω (με την Ενωση), Νομαρχης της Ελλαδος στην Κυπρο", εἶναι χαρακτηριστική τῆς ταυτίσεώς του μέ τόν Κυπριακό Ἑλληνισμό καί ἐπιβεβαιώνει ὅσα λέω παραπάνω γιά τήν ἀναγκη νά μήν πέση καί ἡ Κύπρος στά ιδια κυκλώματα ἐξουσίας (καί δή ἀντι-ὀρθόοδοξης) πού καθιστοῦν τόν Ἑλληνικό λαό χειραγωγούμενο ἀπό ἰδιοτέλειες καί τήν Ἑλλάδα κράτος σχεδόν ὑποτελές σέ κάποιο "ἀνήκομεν" μέχρι καί σήμερα - εἴτε τοῦτο λέγεται, εἴτε ἁπλῶς ὑπονοεῖται.
ΔιαγραφήΤό ἄν ἦταν ἀρχομανήςὁ Μακάριος, ἤ ὄχι, θα τό πεῖ ἡ ἱστορία. Νομίζω ὅμως ὅτι δέν ἦταν :
Πρέπει πρῶτα νά ἑρμηενυθῆ ἡ συμπεριφορά του ὡς καλοπίστου καί ἀνιδιοτελοῦς, καί μόνο ἄν περισσέψουν σημεῖα ὑποχρεωτικῶς ἑρμηνευτέα ἀντιθέτως, τότε νά ἰσχυρισθῆ κανείς ὅτι ἦταν ἀρχομανής. Διότι, ὡς ἱερομόναχος καί ὕστερα ἐπίσοκοπος δέν εἶχε φυσικά ἀφομοιώσει τήν κοσμική κουλτούρα ἡμῶν τῶν ὑπολοίπων καί ἰδίως τῶν ἐπικριτῶν του. Γιά ὁποιονδήποτε μή μοναχό, δηλαδή, τό νά πῆ τό ἀνωτέρω "δεν θα γινω εγω ..., Νομαρχης της Ελλαδος στην Κυπρο", θά ἦταν ἔκφραση τῆς ἐπιθυμίας του να εἶναι πάντα ἐπικεφαλῆς τῆς Κύπρου καί νά μήν πέσῃ ἀπό τό ἀξίωμα τοῦ ἀρχηγοῦ κράτους. Γιά ἕναν ὅμως ἱερομόναχο καί ἀρχιεπίσκοπο , ὅμως, ὅπως ὁ Μακάριος, πού θεωρεῖ αὐτονόητη τἠν ὑπακοή στίς ἐντολές τοῦ Κυρίου, καί βεβαίως θεωρεῖ ὅτι ἔχει ἱερό ποιμαντικό καθῆκον ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, καί ὡς πρός τούς χριατιανούς καί ὡς πρός τούς μουσουλμάνους τῆς Κύπρου (ἀπογόνους σημειωτέον σχεδόν ὅλων, ὀρθοδόξων χριστανῶν, ἐξισλαμισθέντων), νά ἀνταποκριθῆ σέ καθήκοντα ἐξαιρετικῆς φύσεως, λόγῳ τῆς ὄντως ἐξαιρετικῆς φύσεως τοῦ Κυπριακοῦ προβλήματος, τότε, δέν πρόκειται γιά ἔκφραση ἀρχομανίας ἀλλά γιά ταύτισή του (μέχρι θανάτου) μέ τίς τύχες τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Κύπρου ἀλλά καί τῆς τελικῆς τύχης τῶν ἐξ ὀρθοδόξων χριστανῶν Τουρκοκυπρίων.
Ὅσο γιά τό ὅτι "οταν του ετεθη το ασυμβιβαστο πολιτικης και εκκλησιαστικης εξουσιας, απο την Ιερα Συνοδο της Κυπρου, πΠροτιμησε να αντικαταστησει τους "ενοχλητικους" Ιεραρχες και να συνεχισει να αρχει", δέν πρόκειται ἄνευ ἄλλου καί γιά προτίμηση ἀρχομανίας. Διότι, ἄν δέν κάνω λάθος, ἐπρόκειτο γιά προσπάθεια ἐπί χούντας γιά ἐφαρμογή τοῦ κανονικοῦ δικαίου στήν Κύπρο. Δηλαδή ἦταν προσπάθεια τῶν (Μακαρθιστῶν μέχρι ἀνοησίας) Ἑλλήνων ἀξιωματικῶν πού τόν χαρακτηριζαν ὡς Φιντέλ Κάστρο τῆς Μεσογείου, νά τόν παραμερίσουν. Καί χρησιμοποίησαν κάποιους ἱεράρχες πού ἐπηρεάζονταν ἀπό αὐτούς (ἤ ἴσως καί εὐθέως ἀπό τίς ΗΠΑ - βλ. Ἀγγλία). Ἔτσι, ὥστε νά ἀντικατασταθῆ ὁ Μακάριος ἀπό ἄλλο, πιό "εὔκαμπτο", λιγώτερο ὀρθόδοξο γιά νά μήν ποῦμε μασῶνο, καί χειραγωγήσιμο, πρόσωπο.
Ὁ Μακάριος εἶχε καταλάβει ἁπλούστατα, καί ὅποιος ἔχει καλή πολιτική ἀντίληψη τό ἀντιλαμβάνεται εὔκολα σήμερα, ὅτι λόγω τῆς ἀρχιεπισκοπικῆς του ἰδιότητος, ὅσο πιό πολύ ἔμενε στή ἐξουσία, τόσο ἰσχυροποιεῖτο ἡ ελευθερία τῶν Κυπρίων καί ἡ κρατική ὑπόσταση τῆς Κύπρου, παρά τίς ἀντιξοότητες. Μέ τό πού ἔφυγε ὁ Μακάριος ἀπό αὐτήν τήν ζωή, διαγκωνίζονται κάποιοι πολιτκοί στήν Κύπρο, ποιόν ξένο παράγοντα νά προσεταιρισθοῦν, συμπράττοντας μέ αὐτόν ἤ ἐκτελώντας κάποιες ἐντολές του, γιά νά μένουν στήν ἐξουσία.
Ὁ Μακάριος λάθη μπορεῖ νά ἔκανε, ἄλλά αὐτό ἀκριβῶς τό θλιβερό φαινόμενο τῶν ὑποτελῶν πολιτικῶν , τό ἀπέκλειε ἀπό τό νά ἐλέγξη τό πολιτικό σύστημα.
Ἄλλωστε, δε, ὅσο ἔπεφτε τό βάρος τοῦ Ντεκτάς ἐπί τοῦ Κυπριακοῦ, μόνο ὁ Μακάριος ἦταν ἰσχυρό ἀντίβαρο, καί πρίν καί μετά τό 1974. (Παρά τό λάθος του νά ἐλπίσῃ ὅτι ἀποδεχόμενος τήν διζωνική, ὡς τήν ἐσχάτη ὑποχώρηση, θά ὁδηγοῦσε τό Κυπριακό σέ σύντομη καί βιώσιμη λύση).
Για να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους:
ΑπάντησηΔιαγραφήα) Οι Τούρκοι θα εισέβαλλαν στην Κύπρο είτε έκανε ο Μακάριος την ομιλία είτε όχι.
β) Η ομιλία του Μακαριου ήταν προδοτική για τον Ελληνισμό, άσχετως αν έπαιξε ρόλο ή όχι στα επερχόμενα γεγονότα. (κατα τη γνώμη μου δεν έπαιξε, η εισβολή ήταν σχεδιασμένη προ πολλού).
γ) Όταν οι χουντικοί "έδιωξαν" τον Κωνσταντίνο, αυτός δεν κάλεσε δημόσια καμία ξένη δύναμη να παρέμβει για να του αποκαταστήσει την εξουσία. (δεν είμαι βασιλόφρων).
δ) Μην ξεχνάμε την συνάντηση στο Παρίσι λίγους μήνες πριν τα γεγονότα ( οποίοι κι αν έλαβαν τελικά μέρος σ αυτήν).
Φιλε κ. Farsantian, συμφωνω απολυτα και με τα τεσσερα σημεια του σχολιου. Πλην θα επισυρετε μια απαντηση απο τον κ. Αλεξανδρινο, που θα προσπαθει να σας πεισει για τον "πατριωτισμο" του Μακαριου και την "προσηλωση" του, στην ανεξαρτησια του Κυπριακου Ελληνισμου, λες και ειναι τιτλος τιμης γι΄ αυτον, αυτη του η, δια βιου, επιδιωξις.
ΔιαγραφήΕπισης, αν σας διαβασει ο κ. Αλευρομαγειρος, θα σας εξηγησει οτι οι Χουντικοι συνομωτησαν, εκαναν πραξικοπημα ή "επανασταση" (οπως θελετε το λετε), διετηρησαν την εξουσια επι επταετια, με μονο σκοπο "να παραδωσουν την Κυπρο στους Τουρκους" και μετα να πανε στη φυλακη ισοβιως. Ο Μακαριος και οι ελληνες πολιτικοι, κατ΄ αυτον, δεν ειχαν καμμια απολυτως αναμειξη και ευθυνη στα γεγονοτα.
Κε Π.Π.
Διαγραφήα) Οι υποστηρικτές του "Εθναρχου Μακαριου" (αραγε, ποίου έθνους ήταν εθνάρχης ο Μακάριος;;;), να μας πουν αν ήξερε για το επικείμενο πραξικόπημα. Εφόσον ήξερε, γιατί δεν το κατήγγειλε-απέτρεψε. Αν δεν ήξερε, να μας εξηγήσουν γιατί οι επαγγελματίες πραξικοπηματίες άφησαν έναν ηλικιωμένο ιερωμένο να τους ξεφύγει απο το Προεδρικό περπατώντας.
β) Οι υποστηρικτές της χούντας να μας πουν αν ήταν προδοσία η απομάκρυνση της Μεραρχίας απο τον Παπαδόπουλο (δεν με ενδιαφέρει η πρόθεση,, το αποτέλεσμα μετράει), και η μη προετοιμασία-μη απόφαση για πόλεμο στις 20-7-74 απο τον Ιωαννιδη. ( το ξέρανε και οι πέτρες, το BBC μετέδιδε live την αναχώρηση των αποβατικών απο την Μερσίνα στις 19-7-74).
γ) Οι Νεοδημοκράτες να μας πουν γιατί απο το 3-5% του τουρκικού προγεφυρώματος που άφησε η χούντα, πήγαμε στο 36% επι "Εθναρχου" Καραμανλή (με τόσους εθνάρχες μαζί, πως την πάθαμε δεν ξέρω).
δ) Οι υπόλοιποι "δημοκράτες", να μας πουν γιατί ΚΑΝΕΝΑΣ ΤΟΥΣ (όλοι έχουν κυβερνήσει πλέον), δεν έχει ανοίξει τον Φάκελο της Κύπρου. Αφού φταίνε ΓΙΑ ΟΛΑ οι χουντικοί που πέθαναν στην φυλακή, τι φοβούνται ότι θα αποκαλυφθεί άραγε;;;
Κ. Farsantian, η γνωμη μου για τις θεσεις σας, που μου κανατε την τιμη , να μου εκθεσετε:
Διαγραφή- Το πραξικοπημα βοηθησε, παρα πολυ, στην "επαναφορα της δημοκρατιας" στην Ελλαδα, δηλαδη των πολιτικων που πριν και μετα την Επταετια, απομυζουσαν και απομυζουν την χωρα. Υπηρχε διαχυτη η πιστη αναμεσα τους οτι, μόνο με Εθνικη συμφορα, θα επανηρχοντο στρην Εξουσια. Το ειχε ομολογησει αναισχυντα γνωστος (αποθανων) πολιτικος. Ο Μακαριος επεδιωξε το πραξικοπημα και την επακολουθησασα καταστροφη, δια της επιστολης του προς Γκιζικη, στις αρχες Ιουλιου του 1974.
- Η αποσυρση της μεραρχιας ηταν απαιτηση των Τουρκων, προς ενα δικτατορικο καθεστως που δεν ειχε ακομη σταθεροποιηθει. Αν δεν απεσυρετο, πιστευω οτι, η, επιδιωκομενη απο τους πολιτικους, "Εθνικη συμφορα", θα εγινετο το 1967.
Ο Ιωαννιδης επιθυμουσε τον πολεμο στις 20 Ιουλιου 1974 και υπηρχε η σχετικη υποδομη (Υποβρυχια, Φαντομ). Αλλοι δεν τον επιθυμουσαν και επανεφεραν τον "εθναρχη" απο το Κιουπκιο'ι' Σερρων.
- Επομενο ηταν. Η "Κυπρος εκειτο μακραν".
- Διοτι ακριβως πανω στα παραμυθια "προδοσια της Κυπρου απο την Χουντα" και "Ηρω'ι'κο Πολυτεχνειο", εχουν στηριξει τον υπερτεσσαρακονταετη "δημοκρατικο" αποπροσανατολισμο των σανοφαγων πολιτων, βοηθουντων των "Μεσων Μαζικης Αποβλακωσης" και την ισοχρονη καταδυναστευση του συνολου των Ελληνων.
Σας ευχαριστω για τον χρονο που μου διαθεσατε.
Κε Π.Π. να σας πω κι εγώ τη γνώμη μου πάνω στο τελευταίο σχόλιο σας
Διαγραφή- Συμφωνώ απολύτως
- Το 1967 η Τουρκία δεν διέθετε αποβατικό στόλο. Τον απέκτησε μετά. Απο Έλληνες αξιωματικούς περιμένεις διαφορετικά πράγματα απ ότι απο τους πολιτικούς. Ο Ιωαννιδης αν ήθελε πραγματικά, θα εκτελούσε με το πιστόλι του τους προδότες αρχηγούς των επιτελείων και θα πολεμούσε. Αντιθέτως ζήτησε ολιγοήμερη άδεια απο τον Μπονανο (που μέχρι τότε του βαρούσε προσοχες) και απεχώρησε.
- Συμφωνώ απολύτως
- Συμφωνώ απολύτως
Ευχαριστώ πολύ για τον ωραίο διάλογο.