Του Burak Bekdil
Μετάφραση: Στέργιος
Σεβαστιάν
Από τότε που ανήλθε στην εξουσία
το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) το 2002, ο Πρόεδρος της Τουρκίας
Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν έχασε ποτέ εκλογές, είτε επρόκειτο για βουλευτικές,
δημοτικές, προεδρικές, είτε για δημοψήφισμα. Αμέτρητες θεωρίες, ακαδημαϊκές και
μη, έχουν προσπαθήσει να εξηγήσουν γιατί κανείς δεν έχει καταφέρει να τον
αμφισβητήσει. Οι αντίπαλοι του Ερντογάν, Τούρκοι και μη, κατηγορούν τον
Ερντογάν την συγκεντρωτική εξουσία του για τον εμφανή εξισλαμισμό της κάποτε
κοσμικής χώρας. Κατά την άποψή τους, ο Ερντογάν έχει πάρει όμηρο ένα έθνος 80
εκατομμυρίων ψυχών.
Είναι αλήθεια ότι ο Erdoğan έχει
κερδίσει εκατομμύρια ψήφους μέσω των εντυπωσιακών «μεγάλων έργων» του,
συμπεριλαμβανομένου ενός τεράστιου τζαμιού σε λόφο της Κωνσταντινούπολης, ενός
τρίτου αεροδρομίου (και ενός από τα μεγαλύτερα στον κόσμο) για την πόλη,
αυτοκινητόδρομους και γέφυρες αλλού στην ανατολική ακτή, μια τρίτη γέφυρα πάνω
από τον Βόσπορο, γενναιόδωρες κοινωνικές μεταφορές, αλλά και μία συνεχιζόμενη
οικονομική ανάπτυξη (αν και η Τουρκία μοιάζει περισσότερο με μια οικονομία
κατανάλωσης-κατασκευής). Αλλά πρέπει επίσης να εξεταστεί το κοινωνιολογικό
προφίλ των ψηφοφόρων.
Ο αριθμός των οικογενειών που
λαμβάνουν δωρεάν κάρβουνο από τις κυβερνήσεις του Ερντογάν αυξήθηκε από 1,1
εκατομμύρια το 2003 σε 2,15 εκατομμύρια το 2014. Είναι αυτό καλό ή κακό; Η
ταχεία άνοδος του αριθμού των φτωχών οικογενειών σημαίνει ότι η φτώχεια
εξαπλώνεται, πράγμα που υποδηλώνει ότι εκατομμύρια θα πρέπει να είναι
δυσαρεστημένοι με τη διακυβέρνηση του Ερντογάν. Προφανώς λειτουργεί αντίστροφα:
Οι Τούρκοι είναι ευτυχείς επειδή λαμβάνουν δωρεάν κάρβουνο για να θερμάνουν τα
σπίτια τους.
Οι Τούρκοι φαίνεται να
ενδιαφέρονται περισσότερο για το δωρεάν κάρβουνο και τις άλλες κοινωνικές
παροχές, παρά για τα δυσάρεστα δημοκρατικά διαπιστευτήρια της χώρας τους. Η
Τουρκία κατατάσσεται στην 155η θέση από τις 180 χώρες που συμμετείχαν στην
έρευνα για τον παγκόσμιο δείκτη ελευθερίας του τύπου. Σχεδόν 200 δημοσιογράφοι
βρίσκονται στη φυλακή και πάνω από 120 βρίσκονται αυτοεξόριστοι στο εξωτερικό -
αλλά το 60% των Τούρκων λένε ότι πιστεύουν ότι η λογοκρισία των μέσων
ενημέρωσης μπορεί να είναι νόμιμη.
Δεν ενδιαφέρονται ιδιαιτέρως ούτε
και για την δημόσια τάξη. Η Τουρκία κατατάσσεται στην 146η θέση στον Παγκόσμιο
Δείκτη Ειρήνης. Υπάρχουν κατα μέσο όρο 5,6 δολοφονίες ημερησίως στη χώρα, και ο
αριθμός αυτός δεν περιλαμβάνει τις τρομοκρατικές επιθέσεις. Υπάρχουν κατά μέσο
όρο 18 φυσικές επιθέσεις σε άτομα ημερησίως.
Σύμφωνα με έρευνα του 2014, το
11,3% των Τούρκων δεν βλέπουν το ISIS ως τρομοκρατική οργάνωση. Αλλά τα
τελευταία δύο μόνο χρόνια, το ISIS σκότωσε 304 άτομα σε 14 μεγάλες επιθέσεις
στην Τουρκία. Φυσικά, ο θάνατος δεν προέρχεται πάντοτε από πολυβόλα ή βόμβες.
Τη δεκαετία πριν από το 2016, περισσότεροι από 43.000 Τούρκοι έχασαν τη ζωή
τους σε θανατηφόρα τροχαία ατυχήματα.
Οι Τούρκοι ζουν υπό καθεστώς
έκτακτης ανάγκης από τον Ιούλιο του 2016, όταν μια ομάδα αξιωματικών
πραγματοποίησε ένα ανεπιτυχές πραξικόπημα κατά της κυβέρνησης του Ερντογάν.
Περισσότεροι από 50.000 άνθρωποι έχουν φυλακιστεί έκτοτε και 150.000 δημόσιοι
υπάλληλοι έχουν απομακρυνθεί από τις θέσεις τους. Μετά το στρατιωτικό
πραξικόπημα της 12ης Σεπτεμβρίου 1980, οι εκκεθαρίσεις στο εσωτερικό του
τουρκικού ακαδημαϊκού χώρου περιορίστηκε σε 120 ακαδημαϊκούς- αλλά πάνω από
5.000 ακαδημαϊκοί εκκαθαρίστηκαν μετά την αποτυχημένη απόπειρα του 2016. Ένας
ανώτερος δικαστής αποκάλυψε πρόσφατα ότι συνολικά 6.9 εκατομμύρια Τούρκοι, ή
σχεδόν το 9% του συνόλου του πληθυσμού, υπόκεινται σε κάποια νομική έρευνα.
Ας εξετάσουμε την εκπαίδευση.
Στην Τουρκία, η μέση περίοδος εκπαίδευσης είναι μόλις 6,51 χρόνια. Στην
ηλικιακή ομάδα 18-24, μόνο το 26,6% των ανδρών Τούρκων και το 18,9% των
γυναικών παρακολουθούν σχολείο. Ο δείκτης περιφερειακής ευημερίας του ΟΟΣΑ του
Αυγούστου του 2017 έδειξε ότι η Τουρκία ήρθε τελευταία από τις 362 χώρες στον
τομέα της εκπαίδευσης και μόνο το 16% των Τούρκων άνω των 18 ετών είναι
απόφοιτοι πανεπιστημίων. Ο αριθμός των Τούρκων φοιτητών που σπουδάζουν για να
γίνουν ιμάμηδες ωστόσο, αυξήθηκε από μόλις 60.000 το 2002 σε 1.2 εκατομμύρια το
2014.
Αλλά ποιος είναι ο μέσος Τούρκος,
κοινωνιολογικά; Το 74% των Τούρκων αυτοχαρακτηρίζεται ως άνθρωποι που εκτελούν
«όλα τα καθήκοντα» του Ισλάμ. Το 94% δηλώνουν ότι δεν έκαναν ποτέ διακοπές στο
εξωτερικό και το 70% λένε ότι δεν έχουν συμμετάσχει ποτέ σε πολιτιστικά ή
καλλιτεχνικά γεγονότα. Το 74% προσδιορίζονται είτε ως συντηρητικοί, είτε θρησκευτικά
συντηρητικοί, κάτι το οποίο, μεταξύ άλλων λόγων, εξηγούν τη δημοτικότητα του
Erdoğan, ειδικά μεταξύ των συντηρητικών Τούρκων. Κατ 'αυτόν τον τρόπο, ο
Ερντογάν, που δεν κρύβει το μίσος του για την κατανάλωση αλκοόλ για
θρησκευτικούς λόγους, είναι δημοφιλής σε μια χώρα όπου το 79% λέει ότι δεν
καταναλώνει αλκοόλ (η κατανάλωση αλκοόλ στην Τουρκία είναι μόλις 1,5 λίτρα, σε
σύγκριση για παράδειγμα, με τα 12 λίτρα στην Αυστρία).
Και οι Τούρκοι είναι φτωχοί.
Ξεπερνώντας ελάχιστα το ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα των 10.000 δολαρίων, η
χώρα βλέπει το 92% του πληθυσμού της να ζει με εισοδήματα μεταξύ $180 και
$1.280 μηνιαίως, με το 56% να κερδίζει από $180 έως $510 το μήνα.
Αλλά παρά τις αποτυχίες της
χώρας, η ευτυχία φαίνεται να είναι μια τουρκική λέξη. Σε μια έρευνα του 2015,
το 56,6% των Τούρκων δήλωσε ότι ήταν ευτυχισμένοι. Το 2016, μετά από χιλιάδες
θύματα τρομοκρατίας, έναν παρολίγον εμφύλιο πόλεμο, μία αυθαίρετη διαταγή
έκτακτης ανάγκης, τη φτώχεια, τις δεκάδες χιλιάδες νέων κρατουμένων, τις
δολοφονίες, τος επιθέσεις και τους χιλιάδες θανάτους από τροχαία ατυχήματα, ο
αριθμός αυτός αυξήθηκε στο 61,3%.
Οι Τούρκοι πιστεύουν ότι έχουν
έναν θαυμάσιο ηγέτη που κάνει και πάλι τη χώρα τους μεγάλη. Μην ενοχλείτε τη
συντηρητική τους ειρήνη.
Δηλαδή ένα τεράστιο μαντρί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΙσχύς του η αγαπη του λαού ! Ηγεταρος !Παρα τα όσα λέει το άρθρο που μπορεί να ειναι σωστά η προσωπικότητα του Ερντογαν ειναι τεράστια ! Δεν ειναι αμελητέα ποσότητα παρά τον πρωτογονισμό του τουρκικού λαού σε μεγαλη κλίμακα. Πρέπει να τον κλωνοποιήσουμε και να τον κάνουνε Έλληνα αν και γενετικά πρέπει να ειναι οπως οι μισοί Τούρκοι ! Απο κάποιο χωριό του Πόντου πρέπει να ειναι άρα εξισλαμισμένος Έλληνας και οχι Λαζος οπως έλεγαν οι εκει εθνικιστές.Φαινεται και φαινοτυπικα οτι πρέπει να ειναι Έλληνας.Το μονο κακό για την πατρίδα μας ειναι οτι βρίσκονται τέτοιοι ηγέτες στην Τουρκία.Τα παραπάνω για να μη παρεξηγηθώ απο ορισμένους δε σημαίνουν οτι δεν ειναι δικτάτορας ,δολοφόνος των Κούρδων και των άλλων λαών και άδικος κατα το διεθνές δίκαιο.Αυτα τα κανω στην άκρη και κρίνω το παράστημα και την πυγμή.Για να ειμαστε ειλικρινείς βέβαια αν στην Τουρκία δεν εισαι ηγέτης σε φάγανε λάχανο και εχεις την τύχη του Μεντερες.Ειναι περίεργη χώρα.Σιγουρα πολιτικά διαφέρει απο την Ελλαδα...Δεν παύει όμως να ειναι προσωπικό της μεγαλη ! Αυτο δεν πρέπει να διαφεύγει απο καμια ανάλυση....
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ τουρκικός λαός ειναι ο ελληνικος του 1960.Αν και κοινωνιολογικά στο μέλλον δε ξερω αν θα διαφέρουμε προς το χειρότερο...λόγω οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.
Φουστης τον φουστη αγαπά,
ΑπάντησηΔιαγραφήΦουτάνα την Φουτάνα,
Κι ο Μήτσος ο κωλομπαρας τους παίρνει όλους Σβάρνα..
(λαϊκή ρήση)