(Φωτ.: Byron Metos)Με τις ιστορικές ρίζες της διαμάχης της Ελλάδας με την πΓΔΜ για την ονομασία ασχολείται η Frankfurter Allgemeine Zeitung σε άρθρο που τιτλοφορείται «Για τον έλεγχο της Θεσσαλονίκης». Η γερμανική εφημερίδα παρατηρεί ότι «η διένεξη για το ζήτημα της ονομασίας επανήλθε στην επικαιρότητα, κυρίως λόγω των σχεδίων της Ουάσιγκτον να επιλύσει το ζήτημα μέχρι τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στα μέσα Ιουλίου στις Βρυξέλλες».
Η Ελλάδα αιτιολογεί το βέτο στην ένταξη της πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ επικαλούμενη απειλές κατά της εδαφικής της κυριαρχίας.
Υποστηρίζει ότι τα Σκόπια διεκδικούν την Μακεδονία και την Θεσσαλονίκη ενδεχομένως και από κοινού με την Βουλγαρία. «Υπάρχουν ιστορικοί λόγοι που εξηγούν τους φόβους των Ελλήνων. Οι φόβοι είναι μεν παρωχημένοι, ενδείκνυνται ωστόσο για μαζικές κινητοποιήσεις με το σύνθημα η Μακεδονία είναι δική μας», αναφέρεται στη FAZ.
Στη συνέχεια σημειώνεται: «Υπάρχουν ιστορικοί λόγοι που εξηγούν τους φόβους των Ελλήνων. Οι φόβοι είναι μεν παρωχημένοι, ενδείκνυνται ωστόσο για μαζικές κινητοποιήσεις με το σύνθημα "η Μακεδονία είναι δική μας". Από το 1912 μέχρι το 1949 υπήρξαν πράγματι αρκετές προσπάθειες σλαβικών βαλκανικών λαών να πάρουν από τους Έλληνες την Μακεδονία και την Θεσσαλονίκη. Όταν το 1912 Μαυροβούνιοι, Σέρβοι, Βούλγαροι και Έλληνες εκδίωξαν τους Οθωμανούς από την Ευρώπη, η Θεσσαλονίκη αποτελούσε τρόπαιο στον αγώνα δρόμου για τη μοιρασιά των εδαφών. Εκτός από τους Έλληνες ήταν κυρίως οι Βούλγαροι εκείνοι που είχαν βλέψεις για την πόλη που οι Σλάβοι ονομάζουν Solun. Όμως οι βουλγαρικές δυνάμεις έφθασαν οκτώ ώρες μετά τον ελληνικό στρατό στη Θεσσαλονίκη. Η διαφορά μεταξύ Θεσσαλονίκης και Solun κρίθηκε δηλαδή κατά κάποιο τρόπο μέσα σε οκτώ μόλις ώρες».
Η FAZ αναφέρεται στη συνέχεια στην δέσμευση του Αδόλφου Χίτλερ έναντι του Γιουγκοσλάβου πρίγκιπα Παύλου για παραχώρηση της Θεσσαλονίκης μετά το τέλος του πολέμου ως αντάλλαγμα για τη χρήση του εδάφους της στην επίθεση κατά της Ελλάδας, αλλά και τις προσπάθειες της τότε βουλγαρικής ηγεσίας να διασφαλίσει τη Θράκη.
Και η γερμανική εφημερίδα καταλήγει: «Στον ελληνικό εμφύλιο ο Γιουγκοσλάβος ηγέτης Τίτο στήριξε τους κομμουνιστές αντάρτες. Και επειδή στον πληθυσμό της Μακεδονίας υπήρχε σημαντικός αριθμός σλαβοφώνων δημιουργήθηκαν μεταξύ των κομμουνιστών, ομάδες ενόπλων που ζητούσαν την προσάρτηση της Μακεδονίας στη Βουλγαρία ή τη Γιουγκοσλαβία. (…) Μπορεί αυτές οι λεπτομέρειες να μην γνωστές σε πολλούς στην Ελλάδα. Οι Έλληνες γνωρίζουν ωστόσο καλά ότι οι Σλάβοι γείτονές τους έχουν προσπαθήσει πολλές φορές να καταλάβουν την Θεσσαλονίκη».
- ΠΗΓΗ: Deutsche Welle.
ναι...βλεπετε ο κακομοιροι νεογερμανοι ουδεμια σχεση εχουν με τον φονο...ειναι αυτοι οι ιδιοι που εδικαιωσαν ως τουρκικη την μουσουλμανικη μειονοτητα της θρακης,ενω ξερουν ηδη τα προβληματα εθνικης κυριαρχιας στην περιοχη...αλλα για ποια εθνικη κυριαρχια ομιλουμε;Ειναι οι ιδιοι αυτοι οι νεογερμανοι που μαζι με το ΔΝΤ εχουν καθυποταξει σε απολυτη συνεργασια με το πολυκεφαλο βαθυ "ελληνικο" κρατος ,ολην την χωρα, αρα εχουν και τον πρωτο λογο για τα τεκταινομενα σε αυτην.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλα μας δουλευουν ξεδιαντροπα για να μην επιτρεψουν ουδεμια διαφυγη ιδεων και αρα ουδεμια αντισταση...
Τό θέμα δέν εἶναι μιά διαμάχη γιά τόν ἔλεγχο τῆς Θεσσαλονίκης. Ἡ Θεσσαλονίκη ἦταν ἡ δεύτερη μεγαλύτερη πόλη τῆς Ρωμανίας, μετά τήν Κωνσταντινούπολη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡωμαμία, σήμαινε Ἀνατολική Ρωμαϊκή Αὐτοκρατορία, μέχρι τό 1453. Ἑλληνόγλωσση ἐπί ἔξι ἤδη αἰῶνες, μέχρι τό 1453. Ρωμηοί οἱ Ἕλληνες ἀλλά καί οἱ ἄλλοι λαοί τῶν Βαλκανίων.
Ὅταν ἐλευθερώθηκε ἡ Θεσσαλονίκη τό 1912 μ.Χ., ἀλλά καί ὅλη ἡ Μακεδονία, ἦσαν κυρίως Ρωμαίικες καί κυρίως ἑλληνόφωνες οἱ περιοχές.
Ρωμηός σήμαινε πλέον κυρίως Ἕλληνας. Ὁ ἐθνικισμός τόσο ὁ ἀρχαιόστροφος κάποιων Ἑλλήνων, ὅσο καί, κυρίως ὁ ἐθνικισμός τοῦ πανσλαβισμοῦ, ἔμπλεξε τά πράγματα.
Ὥς Ρωμηοί οἱ Βαλκανικοί λαοί νίκησαν τούς Τούρκους.
Ὡς ἔθνη, μέ ἐπιρροές ἀπό ξένες δυνάμεις μάλιστα, τσακώθηκαν στήν μοιρασιά, καί τήν προδοσία τήν ἔκαναν τότε οἱ Βούλγαροι: Πῆγαν μέ τούς Τούρκους.
Τό ἴδιο πᾶνε νά κάνουνε τώρα οἱ Σκοπιανοί.
Συνεπῶς, ἡ διαμάχη δέν εἶναι γιά τόν ἔλεγχο τῆς Θεσσαλονίκης. Εἶναι γιά τήνἀνατροπή τῶν ἀποτελεσμάτων τῶν Βλακανικῶν πολέμων, καί τήν ἐπανίδρυση τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας.
Αὐτήν τή φορά, ὡς νεο-ἰσλαμιστικῆς τρομοκρατικῆς ὀργανώσεως.
Στή πόρτα τῆς θεόστραβα ἄθεης Εὐρώπης, καί τοῦ Πάπα της.
Πάλι οἱ Ἕλληνες πρῶτοι, θά βγάλουμε τό φίδι ἀπό τήν τρύπα.
Νῦν, Ὑπέρ πάντων ὁ ἀγών!
ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤό θέμα δέν εἶναι μιά διαμάχη γιά τόν ἔλεγχο τῆς Θεσσαλονίκης. Ἡ Θεσσαλονίκη ἦταν ἡ δεύτερη μεγαλύτερη πόλη τῆς Ρωμανίας, μετά τήν Κωνσταντινούπολη.
Ρωμανία, σήμαινε Ἀνατολική Ρωμαϊκή Αὐτοκρατορία, μέχρι τό 1453. Ἑλληνόγλωσση ἐπί ἔξι ἤδη αἰῶνες, μέχρι τό 1453. Ρωμηοί οἱ Ἕλληνες ἀλλά καί οἱ ἄλλοι λαοί τῶν Βαλκανίων.
Ὅταν ἐλευθερώθηκε ἡ Θεσσαλονίκη τό 1912 μ.Χ., ἀλλά καί ὅλη ἡ Μακεδονία, ἦσαν κυρίως Ρωμαίικες καί κυρίως Ἑλλληνικῆς καταγωγῆς καί ἑλληνόφωνες οἱ περιοχές.
Φυσικό, ἀφοῦ οἱ γηγενεῖς Ἕλληνες ἦσαν καί πρό τοῦ 1453. Παρέμεινε αὐτός ὁ χαρακτῆρας, παρά τίς μετεγκαταστάσεις σλάβων Ρωμηῶν, καί Τούρκων. Καί παρά τούς κάποιους ἐξισλαμισμούς ἤ ἀναγκαστικές ἐπιμιξίες μέ Τούρκους, ἀπό γάμους τους μἐ σκλάβες Ρωμηές. Καί Ἑλληνίδες.
Ἡ μάνα τοῦ Τούρκκου διοκητῆ τῆς Θεσσαλονίης, Ἑλληνίδα Ρωμηά ἦταν. Γι’αὐτό προτίμησε τήν παράδοση τῆς Θεσσαλονίκης στούς νόμιμους κατόχους της ἀπό ἀιώνων, τούς Ἕλληνες Ρωμηούς.
Ρωμηός ἄλλωστε, τό 1912, σήμαινε πρῶτα ἀπό ὅλα Ἕλληνας. Ὁ ἐθνικισμός τόσο ὁ ἀρχαιόστροφος κάποιων Ἑλλήνων, ὅσο καί, κυρίως ὁ ἐθνικισμός τοῦ πανσλαβισμοῦ, ἔμπλεξε τά πράγματα.
Ὥς Ρωμηοί οἱ Βαλκανικοί λαοί μαζί, νίκησαν τούς Τούρκους.
Ὡς ἔθνη, μέ ἐπιρροές ἀπό ξένες δυνάμεις μάλιστα, τσακώθηκαν στήν μοιρασιά, καί τήν προδοσία τήν ἔκαναν τότε οἱ Βούλγαροι: Πῆγαν μέ τούς Τούρκους.
Τό ἴδιο πᾶνε νά κάνουνε τώρα οἱ Σκοπιανοί.
Συνεπῶς, ἡ διαμάχη δέν εἶναι γιά τόν ἔλεγχο τῆς Θεσσαλονίκης.
Εἶναι γιά τήν ἀνατροπή τῶν ἀποτελεσμάτων τῶν Βαλκανικῶν πολέμων, καί τήν ἐπανίδρυση τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας. Αὐτήν τή φορά, ὡς νεο-ἰσλαμιστικῆς τρομοκρατικῆς ὀργανώσεως.
Στή πόρτα τῆς θεόστραβα ἄθεης Εὐρώπης, καί τοῦ Πάπα της.
Πάλι οἱ Ἕλληνες πρῶτοι, θά βγάλουμε τό φίδι ἀπό τήν τρύπα.
Νῦν, Ὑπέρ πάντων ὁ ἀγών!