Ο Frederic Bastiat, μια μεγάλη μορφή της φιλελεύθερης σκέψης, δημοσίευσε το 1850 το πολύ σημαντικό έργο του La Loi (O Νόμος). Όσοι έχουν υπόψη τους το σπουδαίο αυτό έργο ίσως βρίσκουν εκεί την πιο διαυγή εξήγηση του φαινόμενου της μεταπολίτευσης, διατυπωμένη 130 χρόνια πριν ξεκινήσει η μεταπολίτευση και 170 χρόνια πριν ολοκληρώσει τη διάλυση της χώρας.
Στη σκέψη του Bastiat, στην ανθρώπινη ιστορία συγκρούονται οι δυνάμεις της δημιουργίας και της παραγωγής με τις δυνάμεις του πλιάτσικου (plunder). Όταν το πλιάτσικο είναι πιο εύκολο, τότε κυριαρχεί. Έχουμε τότε πολέμους, για να κατακτήσουμε αυτά που δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε, έχουμε σκλάβους για να μας καλλιεργήσουν αυτά που δεν μπορούμε να καλλιεργήσουμε μόνοι μας. Έχουμε μικροαπατεώνες που βρίσκουν την κλοπή πιο εύκολη από την εργασία.
O μόνος νόμος λοιπόν που χρειάζεται είναι αυτός που καθιστά το πλιάτσικο ασύμφορο.
Αλήθεια όταν ο αγρότης έκλεινε τα Τέμπη και η κυβέρνηση ικανοποιούσε τα αγωνιστικά του αιτήματα τι άλλο συνέβαινε παρά πλιάτσικο σε βάρος της κοινωνίας; Την ικανοποίηση των αιτημάτων του από το κράτος ποιος άραγε τη χρηματοδοτούσε παρά η παραγωγική κοινωνία; Kαι τι περισσότερο έκανε την επόμενη μέρα ο συνδικαλιστής της ΑΔΕΔΥ μόλις διαπίστωνε ότι έχει μείωση στα έσοδα (γιατί έπρεπε να πληρώσει τον αγωνιστικό αγρότη) και κατέρχεται βέβαια και αυτός σε δίκαιο αγωνιστικό αγώνα; Και ούτω καθεξής.... Μια ατελείωτη πάλη συντεχνιών, σφιχτά εναγκαλισμένων με το μαφιόζικο κράτος. Ενώ οι μεγαλο- επιχειρηματίες της εποχής έδωσαν και αυτοί τον τόνο. Η ληστεία του δημόσιου χρήματος ήταν φυσικά πολύ ευκολότερη υπόθεση από τις πωλήσεις στην αγορά. Για αυτό και προτιμήθηκε...
Η σοσιαλιστική μεταπολίτευση των ΠΑΣΟΚ/ ΝΔ/ ΣΥΡΙΖΑΑΝΕΛ ήταν η περίοδος της γενικευμένης ληστείας όλων κατά όλων. Από τη μια μεριά όσοι είχαν κάποια πρόσβαση στις κρατικές- κομματικές μαφίες (πιο πρόσφατα παραδείγματα οι καθαρίστριες η ΕΡΤ, κ.λπ). Και από την άλλη οι εκτός των κομματικοκρατούμενων νυμφώνων απλά ληστεύτηκαν χωρίς να ληστεύσουν. Και χωρίς σάλιο... Με κερασάκι μια ανύπαρκτη πλουτοκρατία για να προσφέρουν γελοία τεκμηρίωση στα ασταμάτητα πλιατσικολογήματα. Ότι τάχα μου η χρηματοδότηση των άθλιων αιτημάτων τους γινόταν από κάποια πλουτοκρατία που θα πιέζανε αγωνιστικά, άρα ουδείς λόγος για ανησυχία....
Επιπλέον ληστεύθηκαν οι επόμενες γενεές και έγινε και απόπειρα να ληστευτεί και ο ένδοξος ύπνος των πολεμιστών της Αλβανίας αφού οι πλιατσικολόγοι ούτε εκεί δίστασαν, ούτε αυτό δεν δίστασαν να θυμηθούν μετά από 70 χρόνια πλιάτσικου.
Κουβέντα για δημιουργία και παραγωγή δεν έγινε καμιά. Γιατι; Γιατί όπως λέει ο Βastιat το πλιάτσικο ήταν η συμφερότερη, η ευκολότερη λύση. Και τα σημερινά αδιέξοδα δεν είναι παρά η εξάντληση κάθε πια δυνατότητας πλιάτσικου.
Ίσως η διαυγέστερη ανάλυση της μεταπολίτευσης έρχεται από 170 χρόνια πριν!
Δεν χρειαζόταν μάστορα να πάς μέχρι την Γαλλία για να βρείς το θεωρητικό περιτύλιγμα, και να μας σερβίρεις την πραμάτεια σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα δύο βήματα απόσταση βρίσκεις τον Πάγκαλο.
Μόνο που αυτός υπήρξε ειλικρινής όταν έλεγε ότι "μαζί τα φάγαμε", και εννούσε το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.
Υπάρχουν πολλά σπουδαία έργα διαφόρων ανά τον κόσμο και ανά εποχή. Υπάρχουν και διαφορετικές αποψεις για αυτά και τους συγγραφείς των.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ στα δικά μας μέρη, ο Νασρεδιν Χότζας με το πιο σπουδαίο απόφθεγμα του, το "μόλις μάθαμε το γάιδαρο να ζει χωρίς άχυρο, μας πέθανε από την πείνα" είναι πολύ επίκαιρος αυτή την εποχη.