Χρήστος Ράμμος, τ. Αντιπρόεδρος Συμβουλίου Επικρατείας: "Οφείλουμε ένα νέο - αυτονόητο - Όχι στον Ερντογάν για τους Οκτώ"

Αμετανόητοι οι δικτάτορες που δεν γνώρισαν και δεν θέλησαν ποτέ να μάθουν τι σημαίνει δημοκρατία και κράτος δικαίου. Και κορυφαία θέση μεταξύ των εν λόγω κυρίων έχει ο αλαζονικός και θρασύς Πρόεδρος του ανατολικού μας γείτονα. 
Πρέπει κάποιος να του θυμίσει ότι στις Δημοκρατίες (όπως είναι η Ελλάδα) τα ζητήματα δεν επιλύονται με νταηλίκια και επικηρύξεις σαν να είναι ξέφραγο αμπέλι η χώρα μας, για να δελεαστεί κάποιος Ιούδας και με μαφιόζικο τρόπο να απαγάγει από την προστασία που τους παρέχουν οι Ελληνικές Αρχές τους 8 δύσμοιρους Τούρκους φυγάδες και να τους μεταφέρει ναρκωμένους και σιδηροδέσμιους μέσα στο σκοτάδι της νύκτας στην Τουρκία, στα χέρια του δήμιου ή του εκδικητικού βασανιστή. Αυτές οι μαφιόζικες μέθοδοι μπορεί να ταιριάζουν στην γείτονα, αλλά όχι σε μια ευρωπαϊκή δημοκρατία, όπως η Ελλάδα, η κυριαρχία της οποίας δεν είναι ούτε καν νοητό ότι μπορεί να παραβιαστεί από μίσθαρνα όργανα (κοινούς εγκληματίες) στην υπηρεσία της τουρκικής κυβέρνησης. 
Θα πρέπει ακόμη να πει κάποιος στον πεισματάρη αυτό κύριο ότι με την επικήρυξη αυτή προσβάλλει με ιταμό τρόπο την αξιοπρέπεια της Ελλάδας και αυτό δεν έχει το δικαίωμα να το κάνει. Η Ελλάδα δεν ανήκει στο σουλτανάτο του.
Τέλος, θα πρέπει να του υπομνησθεί ότι η Ελλάδα είναι κράτος Δικαίου, και στα κράτη Δικαίου για τα ζητήματα που αφορούν τα της εκδόσεως εκζητουμένων σε τρίτες χώρες και για τα της χορηγήσεως πολιτικού ασύλου,, σε αυτούς που το δικαιούνται, αποφαίνονται τα καθορισμένα από το Σύνταγμα και νόμους όργανα. Στην Ελλάδα δε τα όργανα αυτά είναι τα Δικαστήρια. Και τα Ελληνικά Δικαστήρια, όλα τα Ανώτατα Ελληνικά Δικαστήρια, έχουν αμετάκλητα αποφανθεί αφενός μεν ότι οι 8 ικέτες δεν πρέπει να εκδοθούν στην Τουρκία (με σειρά αποφάσεων του Αρείου Πάγου που εκδόθηκαν τον Ιανουάριο του 2017) αφετέρου δε ότι πρέπει να χορηγηθεί πολιτικό άσυλο στον ένα από αυτούς. Για το τελευταίο αυτό θέμα η απόφαση εκδόθηκε από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας και ήταν η υπ' αριθ. 1694/2018 απόφαση, στην οποία είχα την τιμή να προεδρεύσω και η οποία ήταν ομόφωνη. Επίσης εκδόθηκε με την διαδικασία της πιλοτικής δίκης και, επομένως, ότι ισχύει για τον ένα (δηλ η υποχρέωση χορηγήσεως πολιτικού ασύλου) ισχύει ακριβώς το ίδιο και για τους υπολοίπους επτά. 
Και αυτά δεν αλλάζουν όσες φορές και να επανέλθει ο κ. Ερντογκάν, ακόμη και αν επανέρχεται μέχρι την Δευτέρα Παρουσία.
Διότι στο πείσμα της αυθαιρεσίας του εμείς απαντάμε και θα απαντάμε συνεχώς με την δική μας επιμονή , που είναι η επιμονή στην τήρηση της νομιμότητας, των αρχών του κράτους Δικαίου, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των αρχών του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, δηλ με μια κουβέντα της Δημοκρατίας και του πολιτισμού της.
Η Ελλάδα είναι φιλόξενος τόπος για τους πολιτικά κατατρεγμένους ικέτες, όπως το επιβάλλει το Σύνταγμά της, οι διεθνείς της δεσμεύσεις και πάνω απ' όλα το γεγονός ότι γνωρίζει εξ ιδίας πείρας τι σημαίνει δικτατορικό καθεστώς. Όταν ζει κάποιος επί μεγάλο χρονικό διάστημα σε καθεστώς ομαλότητας και δημοκρατίας έχει την τάση να τα θεωρεί δεδομένα και ίσως δεν μπορεί να φανταστεί τι βάρβαρος, χωρίς ξημέρωμα, εφιάλτης είναι οι δικτατορίες. 
Εμείς, όμως, δε το ξεχνάμε. Δεν ξεχνάμε ειδικότερα την ευγνωμοσύνη που νοιώθαμε τα πέτρινα χρόνια της επτάχρονης Δικτατορίας στα διάφορα δημοκρατικά ευρωπαϊκά κράτη, όταν αυτά άνοιγαν τις πόρτες τους και παρείχαν πολιτικό άσυλο στους καταδιωγμένους από την Χούντα συμπατριώτες μας.
Για μας ο μεγαλύτερος τίτλος τιμής είναι να λένε για την χώρα μας, ό,τι λέγαμε εμείς τότε για τις ευρωπαϊκές αυτές χώρες.