Στις 28 Απριλίου το πρωί το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων θα εκδώσει την απόφασή του στην υπόθεση Αποστολίδη εναντίον Οραμς, αναφέρεται σε σχετικό ανακοινωθέν.Συνολικά πέντε ερωτήματα έχουν παραπεμφθεί στο Δικαστήριο από το Εφετείο της Βρετανίας. Η απόφαση του Δικαστηρίου θα προκαθορίσει σε μεγάλο βαθμό το τελικό αποτέλεσμα της υπόθεσης που εκκρεμεί ενώπιον του Εφετείου, με αντικείμενο την εφαρμοσιμότητα σε χώρες της ΕΕ αποφάσεων των δικαστηρίων της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε σχέση με τις κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου.Στις 28 Απριλίου το πρωί το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων θα εκδώσει την απόφασή του στην υπόθεση Αποστολίδη εναντίον Οραμς, αναφέρεται σε σχετικό ανακοινωθέν.
Συνολικά πέντε ερωτήματα έχουν παραπεμφθεί στο Δικαστήριο από το Εφετείο της Βρετανίας. Η απόφαση του Δικαστηρίου θα προκαθορίσει σε μεγάλο βαθμό το τελικό αποτέλεσμα της υπόθεσης που εκκρεμεί ενώπιον του Εφετείου, με αντικείμενο την εφαρμοσιμότητα σε χώρες της ΕΕ αποφάσεων των δικαστηρίων της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε σχέση με τις κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου.
Ο κ. Αποστολίδης και ο δικηγόρος του Κωνσταντής Καντούνας θα δώσουν δημοσιογραφική διάσκεψη στη Λευκωσία στις 30 Απριλίου μετά την επιστροφή τους από το Λουξεμβούργο.
Ασχέτως του τελικού αποτελέσματος ο κ. Αποστολίδης ευχαριστεί την Κυβέρνηση της Πολωνίας, την Ελληνική Δημοκρατία, την Κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας καθώς και την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, για τις γραπτές τους παρατηρήσεις στις διαδικασίες ενώπιον του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
iKypros
Αλήθεια αν υποθέσουμε ότι δεν συνυπογράφουμε ένα διακανονισμό, διότι δεν μπορεί να γίνει συνεννόηση, για τα περιουσιακά στοιχεία των Κύπριων πολιτών που επί 35 χρόνια δεν έχουν δυνατότητα αποκόμισης ωφελημάτων απ’ αυτές και οι Κύπριοι πολίτες προσφύγουν εναντίον ενός συνδεδεμένου κράτους με την Ε.Ε. που είναι η Τουρκία και αν ζητήσουν αποζημιώσεις πρώτον για τα διαφυγόντα κέρδη όλων αυτών των ετών και δεύτερον για τις αποζημιώσεις απώλειας προσώπων που δεν ανήκαν στις ένοπλες δυνάμεις αλλά και αποζημιώσεις για βιασμούς που υπέστησαν γυναίκες αλλά και για την ψυχολογική βία που εξασκήθηκε. Αν αποτιμηθούν σε χρήμα όλα αυτά και σε ατομικό επίπεδο επιδικαστούν υπέρ των Κυπρίων πολιτών το Τουρκικό Δημόσιο δεν θα αναγνωρίσει την δικαιοδοσία του Ευρωπαϊκού Δικαστικού Συστήματος επί του εδάφους του; Ποιος λοιπόν επείγεται για λύση εμείς που έτσι κι αλλιώς χάσαμε ότι ήταν να χάσουμε ή αυτοί που μπορεί για δεκαετίες να πληρώνουν; Και αν αυτοί επείγονται εμείς γιατί να προσπαθούμε να υποτάξουμε τα συμφέροντά μας στην ανάγκη τους να ενταχθούν; Και αν πάλι δεν είναι αρκετό κίνητρο η ένταξή τους για να συμμορφωθούν με το Ευρωπαϊκό σύστημα δικαίου γιατί εμείς να την επιθυμούμε περισσότερο απ’ ότι οι ίδιοι; Δεν βλέπω κανένα λογικό λόγο για να υπάρχει μια τέτοια επιθυμία στην ελληνική και ελληνοκυπριακή πλευρά που να μπορεί να είναι μεγαλύτερη από την επιθυμία της τουρκικής και τουρκοκυπριακής πλευράς να ενταχθεί. Στο κάτω, κάτω μιλάμε για τεράστια ποσά που ο κάθε Κύπριος πολίτης μπορεί να απαιτήσει βάσιμα απ’ την Τουρκία και θα ήταν τελείως αφελές να τα αποποιηθούν οι Κύπριοι για κάποια ειρήνη που έτσι κι αλλιώς υπάρχει. Δεν απειλούμαστε πλέον απ’ την Τουρκία γιατί απλούστατα όλα είναι θέμα εξοπλισμών και βήματα σ’ αυτή την κατεύθυνση έχουν γίνει και ακόμα περισσότερα θα γίνουν στο μέλλον. Τώρα πλέον με μεγάλη βεβαιότητα μπορούμε να ξαναδιατυπώσουμε την φράση ότι πλέον η Κύπρος δεν βρίσκεται μακριά. Απλά αυτό που χρειάζεται είναι να μην επιδεικνύουμε την θέληση να λύσουμε το θέμα με όρους που δεν μας συμφέρουν παρά τις φωνές που χρηματοδοτούνται από την Αμερική και μας καλούν σε συμβιβασμό την στιγμή που εμείς έχουμε κάνει τους συμβιβασμούς που μας αναλογούν και τελειώσαμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μια υπόμνηση αν το ευρωπαϊκό σύστημα δικαίου εφαρμοστεί στην επικράτεια της Τουρκίας. Τότε τούρκοι πολίτες κουρδικής καταγωγής που θεωρούν ότι υπέστησαν την βία του τουρκικού κράτους θα έχουν ή δεν θα έχουν το δικαίωμα προσφυγής και απαίτησης αποζημιώσεων από το τουρκικό δημόσιο και αν συμβεί αυτό τι θα κάνει η Τουρκία θα αρνηθεί την καταβολή αποζημιώσεων; Είναι νοητό αυτό σε μια χώρα μέλος ή συνδεδεμένη με την Ευρωπαϊκή Ένωση; Και αν δεν εφαρμοστεί στην Τουρκία τότε γιατί θα πρέπει το ευρωπαϊκό σύστημα δικαίου να εφαρμοστεί στο Ηνωμένο Βασίλειο ή στην Σουηδία ή στην Ελλάδα παραδείγματος χάριν; Βλέπουμε πως είναι αδιανόητη η επίκληση ιδιαιτεροτήτων σε ένα υπερεθνικό σύστημα όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση ακριβώς γιατί δημιουργεί ανισότητες;-
Ελευθέριος Β.
Ελευθέριε σωστοί οι προβληματισμοί σου. Μα αν ανατρέξεις στην υπόθεση Οραμς στους δικηγόρους των οποίων περιλαμβάνεται και η Κυρία Μπλέρ θα δείς ότι αποτελεί για την Τουρκία Μεγάλη Νάρκη
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνάποδος
Θα συμφωνήσω με τον Ελευθέριο Β.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα προσθέσω όμως το εξής: Η υπόθεση Όραμς είναι πολύ σημαντική, γιατί δίνει μια επιπλέον διάσταση στο θέμα της παράνομης εκμετάλλευσης ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα. Συγκεκριμένα, αυτό των επιπτώσεων που μπορεί να έχει αυτή η παράνομη πράξη στους πολίτες της Ε.Ε. (όπως καλή ώρα οι Όραμς) οι οποίοι εμπλέκονται.
Το θέμα είναι η επιβεβαίωση (οι όροι χρησιμοποιούνται περίπου καταχρηστικά) της διασύνδεσης των δικαστικών αρχών-αποφάσεων στα κράτη μέλη. Η πράξη των Όραμς να εκμεταλλευτούν (προφανώς παράνομα) κατεχόμενη ελληνοκυπριακή περιουσία έχει κριθεί και καταδικαστεί στα δικαστήρια της Κυπριακής Δημοκρατίας (η οποία για να μην ξεχνιόμαστε είναι κράτος-μέλος της ΕΕ). Η ΚΔ όμως δεν έχει τα μέσα να υλοποιήσει την απόφαση της Δικαιοσύνης κατεδαφίζοντας την παράνομη οικοδομή και αποδίδοντας τη γη στο νόμιμο ιδιοκτήτη (40.000 Αττίλες φροντίζουν γι αυτό). Το ζητούμενο λοιπόν είναι να αποκτήσει «πρακτική» νομική ισχύ η απόφαση στα άλλα κράτη-μέλη, στο σύνολο δηλ. της ΕΕ. Δηλ. να υπάρχουν επιπτώσεις της παράνομης πράξης και εκτός Κύπρου. Εν προκειμένω, να δεσμευτεί η ακίνητη και κινητή περιουσία που έχουν οι Όραμς στη Η.Β.
Οι επιπτώσεις είναι προφανείς. Μέχρι τώρα, και ειδικά για τους άγγλους, τα κατεχόμενα ήταν (και έτσι ακριβώς προβάλλονταν και διαφημίζονταν στην Αγγλία) η χρυσή ευκαιρία να αποκτήσεις σε εξευτελιστικά χαμηλές τιμές επαύλεις στο βουνό ή στη θάλασσα σε μια «χώρα» που αργά ή γρήγορα θα εντασσόταν στην ΕΕ. Αυτό ωθούσε το ξεπούλημα της κατεχόμενης γης μας. Το οποίο ξεπούλημα θυμίζω, ότι πέρα της αγανάκτησης που προκαλεί, αιματοδοτεί ουσιαστικά την οικονομία του ψευδοκράτους, και αναδεικνύει και σε συνηγόρους-υπέρμαχους της παρανομίας όσους καρπούνται τα οφέλη (τους Όραμς και τους ομοίους τους και όσους αυτοί πληρώνουν για συμβουλές). Η επιτυχής έκβαση της υπόθεσης Όραμς βάζει φρένο, ή μάλλον ταφόπλακα σε όλη αυτή την κατάσταση, τουλάχιστον σε ότι αφορά πολίτες της ΕΕ, ή άτομα που έχουν περιουσία στην ΕΕ.
Κλείνοντας, θέλω να προσθέσω ως τροφή για σκέψη το εξής: τι επιπτώσεις θα είχε τυχόν γενίκευση της απόφασης για να συμπεριλάβει επικαρπία ή χρήση υπηρεσιών οι οποίες στηρίζονται σε μη νόμιμους πόρους. Π.χ., ξενοδοχεία, καζίνα και οικίες κτισμένα σε κλεμμένη ελληνοκυπριακή γη. Βέβαια, κάτι τέτοιο προϋποθέτει πρωτίστως πολιτική απόφαση. Οι πρώτοι που παρανομούν είναι οι πολίτες τούτου του κουτσουρεμένου κράτους. Και από τους πολίτες μάλιστα, οι πιο επιφανείς. Πού άραγε συνευρίσκονται στα κατεχόμενα κρατικοί και κομματικοί αξιωματούχοι με τους «ομολόγους» τους της άλλης πλευράς; (Σημ: η «άλλη πλευρά» είναι το ψευδοκράτος. Όσοι εξακολουθούν να αναφέρονται σε τουρκοκυπρίους έχουν πλήρη άγνοια των πληθυσμιακών πραγματικοτήτων του βορείου τμήματος της Κύπρου).