Με τον Θανάση ΤσώκοΤριάντα έξι χρόνια μετά το πραξικόπημα της χούντας Ιωαννίδη, κατά της νόμιμα εκλεγμένης Κυβέρνησης και του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, κάποιοι εξακολουθούν να διαστρεβλώνουν τα γεγονότα της εποχής εκείνης, προσπαθώντας να τα εκμεταλλευτούν πολιτικά και μικροκομματικά. Είναι καιρός λοιπόν, να πάψουν τα ψέματα. Δεν μπορεί το άφρον πραξικόπημα της χούντας Ιωαννίδη να αποτελεί μέχρι σήμερα, προπαγανδιστικό εργαλείο και επικοινωνιακό όπλο εσωτερικής κατανάλωσης, συγκεκριμένου πολιτικού χώρου. Τα γεγονότα του πραξικοπήματος έχουν ως εξής:
1) Ο Δημήτριος Ιωαννίδης, ως αρχηγός της χούντας, μετά την ανατροπή του τότε «Πρωθυπουργού» Σπύρου Μαρκεζίνη και της Χούντας του Γεώργιου Παπαδόπουλου, στα τέλη του Νοέμβρη του 1973, εγκαινίασε ξανά την εχθρική στάση έναντι του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Οι σχέσεις Μακαρίου και Ελληνικής χούντας, με αρχηγό τον Παπαδόπουλο, είχαν βελτιωθεί κάπως την περίοδο Αυγούστου- Νοεμβρίου 1973. Ο Παπαδόπουλος, «αποκηρύσσει δημόσια το Γρίβα και τον καλεί να διαλύσει την Ε.Ο.Κ.Α. Β΄», ενώ ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος επισκέπτεται την Αθήνα το Νοέμβριο του 1973 για συνομιλίες με το Σπύρο Μαρκεζίνη.
2) Το πραξικόπημα αποφασίστηκε από τους Φαίδωνα Γκιζίκη, «Πρόεδρο της Δημοκρατίας», Αδαμάντιο Ανδρουτσόπουλο «Πρωθυπουργό», Δημήτριο Ιωαννίδη αρχηγό της χούντας, και το Γρηγόριο Μπονάνο, «Αρχηγό Ενόπλων Δυνάμεων» μετά από εισήγηση και έντονη επιμονή του ίδιου του Ιωαννίδη. Για την εκτέλεση του πραξικοπήματος, είχαν σοβαρότατους ενδοιασμούς ο Μπονάνος, ο Ανδρουτσόπουλος, αλλά και ο Γκιζίκης.
3) Το πραξικόπημα αποφασίστηκε το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιούνη και η προετοιμασία του άρχισε αμέσως. Το ίδιο διάστημα γίνεται και η επιλογή των αξιωματικών που θα ηγούνταν του πραξικοπήματος. Tου Μιχαήλ Γιωργίτση, Ταξίαρχου και Κωνσταντίνου Κομπόκη, Συνταγματάρχη. Σύνδεσμος των δύο με την τότε χουντική ηγεσία ο ταγματάρχης Κοντώσης.
4) Ο Στρατηγός Ντενίσης, Διοικητής της Εθνικής Φρουράς, δεν ήταν ενήμερος για τις προθέσεις του Ιωαννίδη για ανατροπή του Μακαρίου. Είχε υποψιαστεί όμως ενέργεια κατά του Μακαρίου, για το λόγο αυτό ζήτησε από το Γιωργίτση να μεταφέρει στους Ιωαννίδη και Μπονάνο την αντίθεσή του για ένα τέτοιο εγχείρημα.
5) Στις 9 Ιουλίου 1974, ημέρα Τρίτη, οι Γιωργίτσης και Κομπόκης καλούν σύσκεψη στην Κύπρο για καθορισμό των λεπτομερειών του πραξικοπήματος. Στη σύσκεψη μετέχουν οι Παναγιώτης Γιαννακόδημος, Επιτελάρχης Γ.Ε.Ε.Φ., Κωνσταντίνος Παπαγιάννης, Υποδιοικητής ΕΛ.ΔΥ.Κ., Γεώργιος Παπαγιάννης, Αντιπλοίαρχος, Διοικητής Ναυτικής Δύναμης Κύπρου, Αντισυνταγματάρχης Λαμπρινός, Επίλαρχος Κορκοντζέλος, Ταγματάρχες Ραυτόπουλος, Δαμασκηνός, Κοντώσης, Ζήνδρος και ο Αντισυνταγματάρχης Λάμπρου με το Διοικητή της 195 μοίρας ελαφρού αντιαεροπορικού πυροβολικού. Στη σύσκεψη αυτή ομόφωνα κρίθηκε ότι το πραξικόπημα δεν έπρεπε να γίνει, κύρια λόγω του κινδύνου εισβολής των Τούρκων.
6) Την επομένη, 10 Ιουλίου, στάλθηκε στην Αθήνα από τους Γιωργίτση και Κομπόκη, ο ταγματάρχης Κοντώσης για να μεταφέρει στους Ιωαννίδη και Μπονάνο τους σοβαρούς ενδοιασμούς των συμμετασχόντων στη σύσκεψη. Ιωαννίδης και Μπονάνος διαβίβασαν στους Γιωργίτση και Κομπόκη ότι το πραξικόπημα έπρεπε να εκτελεστεί γιατί ήταν διαταγή του Αρχηγού Ενόπλων Δυνάμεων και της «Κυβερνήσεως».
7) Ο Μπονάνος, για παραπλάνηση, αλλά και για να μη βρίσκεται στην Κύπρο την ημέρα εκδήλωσης του πραξικοπήματος, κάλεσε στην Αθήνα τον Αρχηγό της Εθνικής Φρουράς, Ντενίση, για σύσκεψη στις 13 Ιουλίου. Στη σύσκεψη - μπλόφα του Μπονάνου κλήθηκαν και ο Συνταγματάρχης Νικολαϊδης, Διοικητής της ΕΛ.ΔΥ.Κ., ο Συνταγματάρχης Μπούρλος Δ/τής του Α-2 Γ.Ε.Ε.Φ. και ο Πρέσβης της Ελλάδος στην Κύπρο, Λαγάκος. Η σύσκεψη-μπλόφα διακόπηκε για τη Δευτέρα 15 Ιουλίου. Δεν έγινε όμως ποτέ. Τη Δευτέρα 15 Ιουλίου, όταν ο Στρατηγός Ντενίσης, πληροφορήθηκε την εκδήλωση του πραξικοπήματος από τον Υπαρχηγό του Α.Ε.Δ., Αντιστράτηγο Κυριακόπουλο, παραιτήθηκε από τη θέση του Α/ΓΕΕΦ.
Αυτή είναι η αλήθεια, για το πώς αποφασίστηκε και εκτελέστηκε το πραξικόπημα της χούντας Ιωαννίδη, στις 15 Ιουλίου 1974, ημέρα Δευτέρα και ώρα 8:15 π.μ., το οποίο υπήρξε μοιραία ο προπομπός της Τουρκικής εισβολής στις 20 Ιουλίου 1974.
Αποτελεί αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα το γεγονός ότι μετά την επικράτηση του πραξικοπήματος από τις δυνάμεις της Εθνικής Φρουράς, που μετείχαν σε αυτό, τη Δευτέρα το πρωί, έσπευσαν προς υποστήριξή του αντιμακαριακές δυνάμεις και υπολείμματα της παράνομης οργάνωσης Ε.Ο.Κ.Α. Β’. Κάτι όμως, που έγινε μετά την εκδήλωση του πραξικοπήματος και αφού αρκετά από τα αντιμακαριακά στοιχεία απελευθερώθηκαν από τις φυλακές όπου εκρατούντο. Χωρίς αυτό να μειώνει την ευθύνη κανενός, ο οποίος συμμετείχε σε τέτοιες παράνομες και αντεθνικές πράξεις.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΩΚΟΣ
Επίτροπος Δημοκρατικού Συναγερμού
ΣΗΜΕΡΙΝΗ
Αυτά που λέτε κ. Τσώκο, είναι θλιβερά παραμύθια. Διότι ΕΑΝ είναι αλήθεια, εξηγείστε μου παρακαλώ και προκαλώ ΓΙΑΤΙ οι μετέπειτα δοτοί και εκλεκτοί της 2ης ή 3ης χούντας δεν στήσαν στα 6 μέτρα τους αλήτες του κοινού ποινικού δικαίου και δολοφόνους 'πραξικοπηματίες' κι ΑΥΤΟΥΣ που πας να αθωώσης, το αίσχος των αισχών, την Αδαμαντία δηλαδή, τον μασσώνο Ανδρουτσόπουλο, τον πανάθλιο Μπονάνο και τους συν αυτώ, Παπανικολάου, Αραπάκη, Γαλατσάνο, Σταθόπουλο [ΚΥΠ] και 5-6 ακόμα Προδότες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝΤΙΘΕΤΩΣ, ο αρχηγός της Σχολής Εθνικής Προδοσίας Καραμανλής ΤΙΜΗΣΕ τον αρχιπραξικοπηματία Γκιζίκη!
Σ΄ακούω. Πές το πιο σημαντικό. Γιατί ποτέ μέχρι σήμερα ΔΕΝ έγινε η Δίκη των υπευθύνων για τις κακουργίες στην Κύπρο;
Έγινε ή ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ προδοσία;
Η Ελλάς τήρησε τις συμβατικές της υποχρεώσεις;
ΠΩΣ έθαψε ολόκληρη η Ουλή των Ελλήνων το θέμα μέχρι σήμερα; ΓΙΑΤΙ ο Παπούλιας αρνείται να δεχθή αυτό που δικηγόρος ζήτησε, να πάψη δηλαδή η Κυνοβουλευτική ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ !!!
Οι αποδεδειγμένα προδότες πωλητικοί έλληνες στο σύνολό τους, μηδενός εξαιρουμένου, είναι πολύ χειρότεροι κι από την χούντα νούμερο 1 [του παπαδόπουλου] κι από την χούντα νούμερο 2 [του Ιωαννίδη] κι από την Χούντα νούμερο 3, του Μπονάνου.
Στο κάτω-κάτω άντε να δεχθώ ότι η 2η και 3η χούντες 'ξεπούλησαν' μια Κύπρο -άν και δεν είναι αλήθεια, εφόσον επί Καραμανλή ο Αττίλας 2 έκανε την ζημιά, ώστε το 3% κατεχομένων, να γίνη 43!
Λέω: η Χούντα πούλησε ας πούμε μια 'Κύπρο'. Τούτοι οι μιζαδώροι πωλητικοί πούλησαν ολόκληρη την Ελλάδα στους εβραίους του ΔΝΤ ΕΚΤ και ΕΕ [Τρόϊκα] για πάντα!
Ποιός είναι χειρότερος;
Με αγάπη,
+Απόστολος Κ. Γάτσιας, εν ιερεύσιν ελάχιστος, που δεν ξέχασα το ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ.
ΥΓ
Όταν θα εκτελέσουμε τους ΠΡΟΔΟΤΕΣ της Κύπρου, πρέπει και τα μολεμένα κουφάργια των προδοτών που πρόλαβαν και πέθαναν να τα πετάξουμε μακριά, πιο πέρα από τα χωρικά μας ύδατα των 12 μιλίων που κιαυτά ξεπούλησαν οι θλιβεροί 'δειμοκράτες'. Δόξα τω Θεώ, κιάν αυτό δεν γίνει από την συντεταγμένη Πολιτεία, ο πεινασμένος λαός που τους χειροκροτούσε συνήθως ως τώρα, άλλαξε άποψη και ΘΑ ΤΟΥΣ ΛΥΝΤΖΑΡΗ. Περίμενε και θα δής.
Η σταση του μακαριου μετα το πραξικοπημα εδωσε συγχωροχαρτι στους πραξικοπηματιες και το δικαιωμα στους απογονους τους να ζητουν και τα ρεστα.
ΑπάντησηΔιαγραφή//Όταν θα εκτελέσουμε τους ΠΡΟΔΟΤΕΣ της Κύπρου
ΑπάντησηΔιαγραφή+Απόστολος Κ. Γάτσιας, εν ιερεύσιν ελάχιστος
15 Ιουλίου 2010 3:16 μ.μ.//
----------------------
Ένας ιερέας μπορεί να κάνει τέτοιες προτάσεις;
Θα συμμετέχεις και στο εκτελεστικό απόσπασμα παπά μου;
Αυτά δεν μου φαίνονται και τόσο χριστιανικά!
Ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς !!!
τζιμης
Τό πανώ στήν φωτογραφία τής ανάρτησης δείχνει τό μέγεθος τής πολιτικής βλακείας τού Ελληνισμού τής εποχής εκείνης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤό Βατερλώ τού Ελληνισμού έπρεπε νά εγραφε,η Χούντα απλά έκανε αυτό πού είχε εντολές νά κανει καί μετά παρέδωσε τήν εξουσία στά....άξια παληκάρια....
Ο Φιντέλ Κάστρο της Μεσογείου ευθύνεται ξεκάθαρα για την Τουρκική Επέμβαση. Δεν θα ανέχονταν οι Αμερικανοί τέτοιες καταστάσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε και εμείς αν είμαστε υπερδύναμη.
Στη συνέχεια ήρθε ο μεγάλος Εθνάρχης και χάσαμε το υπόλοιπο 98% του συνόλου των τουρκικών κτήσεων στην Κύπρο.
Ο Μακάριος, απο το βήμα του ΟΗΕ, κάλσε τις Εγγυήτριες Δυνάμεις (μεταξύ τους και η Τουρκία) να αποκαταστήσουν την νομιμότητα στην Κύπρο. Ετσι, ουσιαστικά προσκάλεσε τους Τούρκους, που μέχρι σήμερα λένε οτι η επέμβαση τους έγινε κατόπιν πρόσκλησης του νομίμου Προέδρου της Κύπρου....
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς μέχρι και σήμερα δεν έχει χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση του πραξικοπήματος και στη μετέπειτα εισβολή και κατοχή της Κύπρου. Ο περίφημος φάκελος της Κύπρου άνοιξε επί κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου, καθόσον αποτελούσε και πάγια εξαγγελία του. Κατά την εξέταση του θέματος από την Επιτροπή της Βουλής κατέθεσαν διάφοροι σημαντικοί μάρτυρες μεταξύ των οποίων και ο απόσττρατος Σχης Δημ. Παπαποστόλου ο οποίος είχε παίξει σημαντικό ρόλο στο πραξικόπημα του 67 (ως Τχης Καταδρομών) αλλά γρήγορα διαφώνησε με τις πρακτικές αυτού και παραγκωνίστηκε,μετατιθέμενος στην Κύπρο, για να οργανώσει τις Δυνάμεις Καταδρομών του νησιού. Αυτός το 74, ως άριστος γνώστης του ανάγλυφου του νησιού, τέθηκε επικεφαλής ισχυρής δύναμης απαρτιζόμενης από πεζοναύτες, καταδρομείς και κυπρίους αγωνιστές, και έπλευσε επί του οχηματαγωγού Ρέθυμνο για ενίσχυση των δυνάμεων του νησιού και διενέργεια επίθεσης επί του προγεφυρώμτος. Η δύναμη παραπλανηθείσα από επαναλαμβανόμενα σήματα που μίλαγαν για επικείμενη απόβαση στη Ρόδο, 20νμ πριν φτάσει στο νησί άλλαξε πορεία για Ρόδο. Αυτός λοιπόν ο ηρωικός και συνάμα τραγικός αξκός κατέθεσε όλα τα στοιχεία που διέθετε στην επιτροπή ενώ σε παλιότερες εμφανισεις του σε τηλεποτικό κανάλι έκανε και σχετική ανάλυση για τους υπαίτους της προδοσίας που κατά την άποψή του ήταν αυτοί που ανέλαβαν στη συνέχεια πρωταρχικό ρολό στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Μία προσωπική μου εκτίμηση λαμβάνοντας υπόψη ό,τι έχω μελετήσει μέχρι σήμερα για το θέμα: Η γενικότερη κατάσταση στο νησί το 74, λόγω των χειρισμών του Μακαρίου αλλά και της ανεξέλεγκτης μετά το θάνατο του Γρίβα δράσης της ΕΟΚΑ Β είχε οδηγησει κάποιους στο σημείο απόφασης ότι έπρεπε να επέλθει και ο φυσικός διαχωρισμός των δύο κοινοτήτων και κατά συνέπεια μια μυστική συμφωνία γι΄αυτό με εκατέρωθεν αντάλλαγματα, εδαφικά για την τουρκική πλευρά, πολιτικά για την ελληνική πλευρά έπρεπε να τεθεί σε ισχύ (αυτή μαλλον έλαβε χώρα στην Αγγλία αρχές του 74). Δυστυχώς όμως για το ελληνικό έθνος η ανικανότητα και ανεπάρκεια της τότε πολιτικοστρατιωτικής ηγεσίας ή ακόμα καλύτερα το κενό ισχυρής εξουσίας για λήψη δραστικών για την υπεράσπιση του ελληνικού έθνους αποφάσεων, οδήγησε σε αθέτηση από την τουρκική πλευρά της ανίερης και μυστικής συμφωνίας με την έλευση του Αττίλα ΙΙ και την κατάληψη μεγύτερου (37%) από το αρχικά συμφωνηθέν (20%-22%) έδαφος του νησιου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς θα ήθελα να παραθέσω περισσότερα στοιχεία αλλά περιορίζομαι στο σκοπό ενός μόνο σχολίου για την ανάρτηση και όχι πλήρους ανάλυσης
Έχω μία απορία: Το πραξικόπημα εκδηλώθηκε στις 15 Ιουλ και η απόβαση στις 20 Ιουλ. Μπορεί κάποιος πιο ειδικός στη σχεδίαση-εκτέλεση συνδυασμένων (χερσαίων-ναυτικών-αεροπορικών) επιθετικών επιχειρήσεων ευρείας κλίμακας να μου πεί αν είναι εφικτό αυτό (σχεδίαση-εκτέλεση) να γίνει, με τα μέσα και συστήματα του 1974, σε πέντε ημέρες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ
οχι δεν γινεται ουτε με σφαιρες ,απλως ο σχεδιασμος ειχε προηγηθει κατα μια δεκαετια το ολιγωτερο ,(ενας συγγενης μου αξιωματικος μου εχε πει απο το 1965 οτι το μονο μερος που μπορουν να βγουν οι τουρκοι ηταν η κυρηνια!!!!),η προετοιμασια ειχε ηδη γινει αντιληπτη και απο τα μεσα εκεινης της εποχης(ντο'υτσε βελλε),ο κυριος καραμανλης ειχε ηδη συνατηθει με τον ετσεβιτ στο παρισι(φανταζομαι για καποια φιλοσοφικη συζητηση), οι ανθρωποι κλειδια (μπονανος,νταβος,αραπακης ,παπανικολαου)ηταν στην θεση τους και το μονο που ελειπε ηταν ενας ηληθιος δικτατορας ,που μετα την 17 νοεμβρη (αθανατο πολυτεχνειο)ηταν και αυτος στην θεση του οποτε νομιζω οτι λυθηκε η απορια σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρος Ιουλιό πληκτους (α΄)
Του Γ. Σέρτη
ΤΟανατριχιαστικό σφύριγμα από τις σειρήνες συναγερμού –σταθερά στην ετήσια υπόμνηση του φρικτού εγκλήματος– στα λίγα δευτερόλεπτα που διαρκεί, καταγράφει με απίστευτη ταχύτητα τις δεκαετίες μιας –πολυπροδομένης– γενιάς.
Τους πρώτους τρειςΙούλιους –ύστερααπό το ’74– τους περάσαμε στην Πλατεία Ελευθερίας: με τις φωτογραφίες και τον ανείπωτο πόνο για τουςαπόντες,με θυμό για τηφρικτή προδοσία, με καθολική συμμετοχή κομματικών ηγεσιών και λαού, με διακομματική παρουσία από την Ελλάδα της Μεταπολίτευσης.
Με σαφείς διεκδικήσεις:
—Όχι διχοτόμηση, όχι ομοσπονδία. Ανεξάρτητο νησί, έξω όλοι οι στρατοί!
— Ουδέποτε θ’ απεμπολήσωμεν!...
—Λευτεριά - Επιστροφή!
Ύστερα χάσαμε τον Μακάριο. Αυτή τη φορά δεν ήταν ούτε απαγωγή και εξορία από τους αποικιοκράτες Βρετανούς, ούτε ανεπιτυχής δολοφονική απόπειρα ή ψέμα των πραξικοπηματιών. Αυτή τη φορά ήταν οριστικήη αποδημία και πραγματικό το ορφάνεμα.
Βαριά η σκιά της τουρκικής κατοχής, ένοχοι και συνένοχοιβγήκαν–δειλά στην αρχή, με θρασύτητα αργότερα– από το καβούκι τους, πολυετή –και απόκρυφα–σύνδρομα εκδηλώθηκαν,μικροί άνθρωποι στόχευσανμεγάλες καρέκλες, μικροκομματικές σκοπιμότητες επιβλήθηκαν, και...
Ζαλισμένοι από τα χαστούκια του ’74, πιασμένοι στις μυλόπετρες της αγωνίας για την καθημερινή επιβίωση, αιχμάλωτοι στην ακινησία της αναποφασιστικότητας και του δισταγμού –σχεδόν– δεν αντιληφθήκαμε πότε ακριβώςξεκίνησε ο –αδιάλειπτος– αποπροσανατολισμός.
Όταν –στην αρχή–πάνω από τις διεκδικήσεις μας για «Λευτεριά Επιστροφή» γράφονταν τα συνθήματα «Εμπρός, για ψηλότερο βιοτικό επίπεδο», νομίσαμε ότι –απλώς– επρόκειτο για σύγχυση... προτεραιοτήτων.
Φευ!...