Το ψάρι βρωμάει απ’ το κεφάλι

Tου Διονυση Γουσετη / diongus@otenet.gr

Οι βουλευτές μας κάνουν ό,τι μπορούν για να δικαιώσουν τη Eurostat που μας ανέδειξε ως τους πιο διεφθαρμένους της Ευρώπης. Και το κάνουν μ’ ένα τρόπο προκλητικό. Απολαμβάνουν ασυλίας για ποινικά αδικήματα άσχετα με την πολιτική, όπως π.χ. παράνομη εκτέλεση οικοδομικών εργασιών (για τον λόγο αυτό, η χώρα μας έχει καταδικαστεί δύο φορές από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων). Διορίζουν συγγενείς, φίλους και πελάτες στη Βουλή. Οι υπάλληλοι της Βουλής, από 800 το 1994, έφτασαν τους 1.800, με προκλητικούς μισθούς. Υπάρχουν βουλευτές που τα δίδακτρα που πληρώνουν για τα παιδιά τους στα ιδιωτικά σχολεία είναι περισσότερα από τα εισοδήματα που δηλώνουν στο πόθεν έσχες, μας είπε ο κ. Βουλγαράκης.

Τα κόμματα της Βουλής επιχορηγούνται με 10,1 ευρώ ανά ψήφο, ενώ της γερμανικής Βουλής με μόλις 0,7 ευρώ. Και όμως δεν τους φτάνουν. Γι’ αυτό, αντί να περικόψουν την επιχορήγηση, την αύξησαν. Ομως ούτε αυτό τους φτάνει. Προεξόφλησαν την επιχορήγησή τους στις τράπεζες: τα δύο κόμματα εξουσίας μέχρι το 2015 και ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι το 2014! Ούτε αυτό φαίνεται ήταν αρκετό, αφού δικαστήριο του Μονάχου βεβαίωσε ότι κομματικά ταμεία χρηματοδοτήθηκαν παράνομα από τη Siemens. Ωστόσο, οι δύο αρχηγοί δεν καταδέχτηκαν να ασχοληθούν με το θέμα. Και η εξεταστική επιτροπή της Βουλής εξέδωσε προχθές πόρισμα χωρίς, ούτε εκείνη, να εξετάσει τα ταμεία, επιβεβαιώνοντας ότι το πόρισμα είναι για τα μάτια, αφού οι ευθύνες των υπουργών έχουν παραγραφεί σύμφωνα με το -εμπνεύσεως Ευάγγελου Βενιζέλου- άρθρο 86 του Συντάγματος. Στην παραγραφή βοήθησε συνειδητά ο προηγούμενος πρωθυπουργός, κ. Καραμανλής, κλείνοντας τη Βουλή τον Μάιο του 2009.

Γνωρίζοντας τα της παραγραφής, οι εξεταστικές επιτροπές «παραπέμπουν» πρώην υπουργούς, φορτώνοντας στη Δικαιοσύνη τον ρόλο του κακού, να φαίνεται ότι εκείνη είναι που παραγράφει τα σκάνδαλα. Το έκαναν για το σκάνδαλο Βατοπεδίου και τώρα για το διεθνές σκάνδαλο Siemens. Γνωρίζουν ότι οι παραπομπές τους είναι άσφαιρες και ότι κανένας απολύτως δεν θα τιμωρηθεί. Δεν θίγονται που υπήρξαν τιμωρίες στην ίδια τη Γερμανία, ακόμα και στη… Νιγηρία. Και με την ευκαιρία, ρίχνουν και λάσπη σε ανεπιθύμητους πρώην υπουργούς. Για παράδειγμα, κατονόμασαν ως ύποπτο τον κ. Παπαθανασίου, χωρίς καν να τον έχουν καλέσει να καταθέσει (απολογηθεί)!

Δεν θέλω να είμαι ισοπεδωτικός με τους βουλευτές μας, τόσο διότι κινδυνεύω να θεωρηθώ ότι βάλλω κατά του κοινοβουλευτισμού όσο και διότι πράγματι δεν είναι όλοι ίδιοι. Αλλά ο κοινοβουλευτισμός δεν κινδυνεύει μόνο από τους ασυνείδητους εθνοπατέρες. Κινδυνεύει και από τους άλλους, που είναι πιασμένοι στο «μαντρί», στο δόκανο της κομματοκρατίας. 

Ολοι μαζί παρακινούν εκ των άνω την κοινωνία προς τη διαφθορά και την ίδια στιγμή εξοργίζουν με τη διαφθορά τους την κοινωνία. Σ’ αυτή την αμφίδρομη σχέση, όμως, τα δύο μέρη δεν είναι ισότιμα. Το ψάρι βρωμάει απ’ το κεφάλι. Μήπως ως πρώτο βήμα αυτοκάθαρσης πρέπει να μειωθεί ο αριθμός των βουλευτών στους 200, όπως πρότεινε ο κ. Ρέππας;

kathimerini