Oταν "ένας μικρός" παπαδόπουλος μιλά για τον Μεγάλο Ελληνα Τάσσο Παπαδόπουλο

"Μύθο" καλλιέργησε ο Τάσσος.Επίθεση καθηγητή του Παντείου κατά βιβλίου της Ιστορίας

Καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου, ο Γιάννης Παπαδόπουλος, επέκρινε βιβλία της Ιστορίας ότι παραγνωρίζουν την πορεία των Τουρκοκυπρίων στην ιστορική πορεία του νησιού, και μίλησε για «μύθο» που καλλιέργησε ο Τάσσος Παπαδόπουλος και που οδήγησε στην απόρριψη του σχεδίου Ανάν.
Μιλώντας σε δικοινοτική συζήτηση που οργάνωσε ο Νεοκυπριακός Σύνδεσμος, ο καθηγητής Παπαδόπουλος ανέφερε ότι η συνοχή των εθνών εδράζεται σε εθνικές αφηγήσεις, χωρίς να έχει σημασία εάν αυτές ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Έφερε ως παράδειγμα την Ιστορία της Στ' Δημοτικού, η οποία, όπως ανέφερε, «υποβάλλει ότι η Κύπρος ήταν πάντα ένα κομμάτι του αλύτρωτου Ελληνισμού, χωρίς σε αυτήν να γίνεται αναφορά για τους Τουρκοκυπρίους στην ιστορική πορεία του νησιού».
Ο καθηγητής Παπαδόπουλος ισχυρίστηκε, ακόμη, ότι το 2004 «δημιουργήθηκε η ελπίδα για κάτι νέο με την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. όμως το αίσθημα της αδικίας μέσα στους Ελληνοκυπρίους και η συσπείρωση γύρω από το μύθο που καλλιέργησε ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, οι Ελληνοκύπριοι απέρριψαν το σχέδιο λύσης στο δημοψήφισμα».

Σχετικά με τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων και τη συνεργασία με το Ισραήλ, ο κ. Παπαδόπουλος δήλωσε ότι ο κόσμος βρίσκεται αντιμέτωπος με το μύθο που θέλει το Ισραήλ ταυτισμένο με τον ιμπεριαλισμό και τη συμπαράσταση που οφείλεται προς τον παλαιστινιακό λαό. «Η νέα αφήγηση που πρέπει να καλλιεργηθεί στους Κυπρίους είναι ότι η Κύπρος αποτελεί δίαυλο διακίνησης προσώπων και πολιτισμών», κατέληξε.

Στη συζήτηση μίλησε και ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Στέφανος Στεφάνου, ο οποίος δήλωσε ότι η λύση στο Κυπριακό προϋποθέτει κοινό όραμα και κοινό στόχο την κοινή πατρίδα, «η οποία δεν πρέπει να είναι ούτε ελληνική, ούτε τουρκική, αλλά πατρίδα και κράτος των Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων».

Πρόσθεσε ότι «αυτό επιβάλλει την υπέρβαση του δικοινοτισμού, όχι υπό την έννοια της άρνησης της εθνικής καταγωγής και ταυτότητας της κάθε κοινότητας, αλλά με την έννοια της επικράτησης της πολιτικής προσέγγισης στην επίλυση του προβλήματος σε βάρος της εθνικής προσέγγισης».

Πολιτική η λύση
Ο κ. Στεφάνου τόνισε ότι η λύση πρέπει να είναι πολιτική, που θα δώσει ικανοποιητικές απαντήσεις σε πολιτικά προβλήματα και σε προβλήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, πρόσθεσε ωστόσο ότι «το συνεχές αναμάσημα αρχών και μόνο δεν επιτρέπει την πολιτική διαχείριση των προβλημάτων, καθώς τα πολιτικά προβλήματα είναι με την πολιτική διαχείριση που επιλύονται. Η πολιτική, για να αποκτά νόημα και να είναι αποτελεσματική, χρειάζεται να λαμβάνει υπόψη τις συνθήκες και τα δεδομένα, και να είναι ρεαλιστική», ανέφερε ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, ζητώντας «να πιστέψουμε στο κοινό κράτος και την κοινή πατρίδα, που ισότιμα οι δύο κοινότητες θα συνδιαχειρίζονται».

Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Κύπρου Νιαζί Κιζίλγιουρεκ σε ομιλία του, μεταξύ άλλων, υποστήριξε ότι «η ελληνοκυπριακή πλευρά, αντί να αναζητεί συμμαχίες στο εξωτερικό, για να αντιμετωπίσει την Τουρκία, θα ήταν πιο αποτελεσματικό αν αναζητούσε τις συμμαχίες εντός της Κύπρου και μεταξύ των Τουρκοκυπρίων».

Ο νομικός Κυριάκος Τζιαμπάζης ανέφερε ότι το 1960 η Κυπριακή Δημοκρατία ήταν ένα κράτος που χρειαζόταν πολίτες. «Δυστυχώς δεν κατασκευάσαμε πολίτες», είπε.

Μόνο για... χαμαλίκι
Από πλευράς του ο καθηγητής Μπεκίρ Ασκίν είπε ότι οι Κύπριοι έχουν πρόβλημα με τη γλώσσα και ζήτησε να αντιμετωπισθεί το θέμα αυτό. Αναφέρθηκε στη θέση της γυναίκας, λέγοντας ότι σύμφωνα με έρευνα, το ποσοστό γυναικών που απασχολούνται στις τουρκοκυπριακές εφημερίδες είναι 45,7% και στις ελληνοκυπριακές 38%, για να παρατηρήσει ότι «οι γυναίκες είναι μόνο για το χαμαλίκι».

Κωστάκη Αντωνίου (http://www.sigmalive.com)