Η διευθέτηση της συριακής κρίσης εισέρχεται σε νέα φάση. Ωστόσο, αν
στην επικείμενη διεθνή διάσκεψη, την επονομαζόμενη «Γενεύη-2», η Δύση
εξακολουθεί να πιέζει μονόπλευρα για την απομάκρυνση του Ασσαντ από την
εξουσία, το ενδεχόμενο της ειρήνευσης θα απομακρυνθεί.
Γελοιογραφία του Νιγιάζ Καρίμοφ |
Ύστερα από μία εβδομάδα έγινε γνωστό ότι η διάσκεψη θα πραγματοποιηθεί στη Γενεύη υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, σε επίπεδο υπουργών. Η άποψη της Μόσχας είναι ότι στις εργασίες της πρέπει να συμμετάσχουν και δυο πολύ σημαντικές χώρες της περιοχής, δηλαδή το Ιράν και η Σαουδική Αραβία. Επί της ουσίας, η «Γενεύη-2» αποτελεί μια αναπαραγωγή της ανάλογης συνάντησης που διεξήχθη στην ελβετική πόλη πέρυσι. Τότε, όλοι οι μετέχοντες σε αυτή, είχαν συμφωνήσει στην ανάγκη διεξαγωγής πολιτικού διαλόγου μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών. Κάτι τέτοιο, ωστόσο, δεν έγινε.
Δυτικές
εμμονές
Ο κύριος λόγος είναι
πως η Δύση, οι σύμμαχοί της στη Μέση Ανατολή και η συριακή αντιπολίτευση,
επιμένουν στην αποχώρηση του προέδρου της Συρίας, Μπασάρ Άσαντ, ως βασικό
προαπαιτούμενο για το ξεκίνημα της πολιτικής διευθέτησης. Η Μόσχα από την
πλευρά της, ζητάει λύση στο πρόβλημα χωρίς πιέσεις από το εξωτερικό. Με άλλα
λόγια, η Ρωσία διαφωνεί κάθετα με την πρακτική της αλλαγής κυβερνήσεων με
εξωτερική παρέμβαση. Μια πρακτική που εφαρμόστηκε στη Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ
και τη Λιβύη, και σε αρκετές άλλες περιπτώσεις τα τελευταία 25 χρόνια.
Το
“αγκάθι” Ασαντ
Παρόλα αυτά όμως,
φαίνεται ότι τα πάντα περιστρέφονται γύρω από το θέμα του Άσαντ. Ο Σύρος
υπουργός Πληροφοριών, Ομράν Αζ-Ζοουμπί, δήλωσε ότι οι συριακές αρχές δεν θα
συμμετάσχουν στη διεθνή διάσκεψη για τη διευθέτηση της σύγκρουσης με την
αντιπολίτευση, αν αποφασιστεί να τεθεί σε αυτή προς εξέταση το ζήτημα της
παραμονής του Άσαντ στην εξουσία ή της πιθανότητας τροποποίησης του
συντάγματος.Η Δαμασκός δέχεται πιέσεις και από τον ΟΗΕ. Στις 16 Μαΐου με πρωτοβουλία της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ κατατέθηκε ένα ακόμη καταδικαστικό για την επίσημη Δαμασκό ψήφισμα στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Υπέρ του ψηφίσματος τάχθηκαν 107 χώρες, και 12 κατά. Στις τελευταίες περιλαμβάνονταν η Ρωσία και η Κίνα. Απείχαν τέλος, 59 χώρες. Κατ’ αυτό τον τρόπο, ο αριθμός των χωρών που υποστήριξαν το σχέδιο του ψηφίσματος μειώθηκε σε σχέση με το 2012, όταν υπέρ του είχαν ταχθεί 133 χώρες.
Στρατιωτική
επέμβαση
Εξίσου σοβαρή είναι
και η απειλή άμεσης χρήσης βίας. Αφορμή για στρατιωτική επέμβαση στη συριακή
κρίση μπορούν να αποτελέσουν πειστήρια περί χρησιμοποίησης χημικών όπλων από τη
Δαμασκό. Παρόλο που οι αποδείξεις αυτές μπορεί και να μη χρειαστούν. Αρκεί να
θυμηθεί κανείς την ιστορία με τα ιρακινά βιολογικά όπλα.
Πρόκειται για μια
δαμόκλειο σπάθη πάνω από το κεφάλι του Άσαντ, καθώς ελάχιστα μπορεί να
αμφιβάλει κανείς ότι η επέμβαση μπορεί να πραγματοποιηθεί και χωρίς ψήφισμα του
ΟΗΕ. Αυτό έγινε σαφές ύστερα από τις αεροπορικές επιθέσεις του Ισραήλ στο
συριακό έδαφος στις 3 και 5 Μαΐου. Δεν τσιγκουνεύτηκε στην εκτόξευση απειλών
και η Τουρκία, η οποία αποδίδει την τρομοκρατική επίθεση στην πόλη Ρεϊχανλί
στις 11 Μαΐου, στις συριακές μυστικές υπηρεσίες.
Επομένως, τα
περιθώρια αδιαλλαξίας που αποκτά ο Άσαντ, είναι προφανή. Ωστόσο, αν η πίεση
αποτελέσει τη βασική τακτική στη συνάντηση της Γενεύης, τότε δεν θα πρέπει να
αναμένεται σύντομα η ειρήνευση στη Συρία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.