Αυθεντικό το Ευαγγέλιο του Ιούδα

Θέρμου Μαρία

Εγραψε και ο Ιούδας Ευαγγέλιο;
Οι γνώστες περί τα εκκλησιαστικά ξέρουν, πως όντως υπάρχει ένα Ευαγγέλιο, το οποίο αποδίδεται στον Ιούδα, μόνον που κανείς ως τώρα δεν ήταν βέβαιος αν είναι αληθινό.
Ιδού όμως, που ένα αιγυπτιακό συμβόλαιο γάμου (!) επιβεβαιώνει την ύπαρξή του. «Αν δεν είχαμε βρει μία μελέτη του Λούβρου για τους γάμους στην Αίγυπτο και τα συμβόλαια γης, η οποία προέρχεται από την ίδια χρονική περίοδο και ήταν γραμμένη με μελάνι, παρόμοιο με εκείνο, που χρησιμοποιήθηκε στο Ευαγγέλιο του Ιούδα δεν θα μπορούσαμε τώρα να πούμε, ότι είναι αυθεντικό», δήλωσε ο Γιόζεφ Μπάραμπ, επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας που έκανε την ανακοίνωση σε συμπόσιο για την χημεία στην Αρχαιολογία.

Η ομάδα του Μπάραμπ οργανώθηκε το 2006 από την National Georgraphic Society με σκοπό τον προσδιορισμό της αυθεντικότητας του Ευαγγελίου του Ιούδα, που αποκαλύφθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Το κείμενο γραμμένο στα κοπτικά πριν από 1700 χρόνια είναι συνταρακτικό γιατί _ αντίθετα με άλλες βιβλικές αναφορές που δείχνουν τον Ιούδα Ισκαριώτη ως μισητό προδότη, ο οποίος υποδεικνύει τον Ιησού στους διώκτες του_ ισχυρίζεται ότι ο ίδιος ο Ιησούς ζήτησε από τον φίλο του, Ιούδα να τον προδώσει στις Αρχές.

Μετά την ανάλυση ενός δείγματος ο Μπάραμπ και οι συνεργάτες του κατέληξαν στο συμπέρασμα, ότι το κείμενο αυτό ήταν πιθανό να έχει γραφτεί με μία πρώιμη μορφή μελάνης από όζο σιδήρου και μαύρη αιθάλη με συνδετικό υλικό το κόμμι.

Παρ΄ ότι όμως, από το κείμενο προέκυπτε, ότι το Ευαγγέλιο είχε γραφτεί κατά το 3ο ή 4ο αιώνα μ. Χ., οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η μελάνη που είχε χρησιμοποιηθεί ήταν διαφορετική από ο, τι είχαν συναντήσει ως τότε. Γιατί τα μελάνια αυτού του τύπου _ τουλάχιστον όσα χρονολογούνται στο Μεσαίωνα_ ήταν φτιαγμένα από θειικό σίδηρο και οξέα από τανίνες, όπως αυτές που προέρχονται από καρπούς δρυός. Αλλά το μελάνι που χρησιμοποιήθηκε για την συγγραφή του Ευαγγελίου του Ιούδα, δεν περιέχει καθόλου θείο. Και αυτό, όπως είπε ο Μπάραμπ ήταν ανησυχητικό.

Τελικά όμως ο ερευνητής βρήκε μια αναφορά σε μία μικρή γαλλική μελέτη στο Λούβρο που ανέλυε αιγυπτιακά, αρχειακά κείμενα στην κοπτική και την ελληνική γλώσσα, σχετικά με γάμους και ιδιοκτησίες γης, τα οποία χρονολογούνταν από τον 1ο ως και τον 3ο αιώνα. Και για καλή του τύχη στη μελέτη αυτή υπήρχε ένα γαμήλιο συμβόλαιο και άλλα έγγραφα γραμμένα με μελάνι που περιείχε χαλκό αλλά και λίγο ή καθόλου θείο.

«Η μνήμη μου γι΄ αυτή τη μελέτη παραμένει ζωντανή. Είχα ένα ξαφνικό συναίσθημα ηρεμίας, ότι όλα ήταν εντάξει και ότι θα μπορούσα να καταθέσω και τη δική μου έρευνα χωρίς ερωτηματικά», λέει ο Μπάραμπ. Σήμερα ο ίδιος υποστηρίζει, ότι το μελάνι του Ευαγγελίου του Ιούδα ήταν μάλλον ένας μεταβατικός τύπος. Ο κρίκος δηλαδή που έλειπε, μεταξύ των μελανιών της αρχαιότητας, που είχαν βάση τον άνθρακα και εκείνων από όζο σιδήρου που χρησιμοποιήθηκαν τον Μεσαίωνα και τα οποία περιείχαν θειικό σίδηρο. Οσο για το περιεχόμενο του Ευαγγελίου, αυτό φυσικά θεωρείται, ότι έχει απαντηθεί προ πολλού.

Θέρμου Μαρία

ΤΟ ΒΗΜΑ