Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης
Η ηγεσία της ελληνικής Αριστεράς αντιμετωπίζει πάντοτε τα
ζητήματα που αφορούν την Τουρκία με τρόπο ανιστόρητο, φαντασιακό και
χωρίς να έχει ως πυξίδα της το εθνικό συμφέρον. Ενίοτε δε, η αφασιακή
και ιδεοληπτική στάση της μάλλον ευνοεί τα τουρκικά συμφέροντα.
Θα θυμίσω την κατάπτυστη, πολιτικά, θέση της Ρένας Δούρου, σκιώδους… ΥΠΕΞ, τρομάρα μας, της Κουμουνδούρου, η οποία, στις 9 Μαΐου του 2012, εν μέσω εκλογών, αποβλέποντας στις μειονοτικές ψήφους, δήλωσε σε συνέντευξή της στη «Ζαμάν» (http://www.todayszaman.com/newsDetail_getNewsById.action?newsId=279910):
«Η Δούρου πρόσθεσε πως τα δυο κόμματα, το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ., έχουν τεράστιες ευθύνες για το ότι οι μουσουλμανικές μειονότητες έγιναν θύματα πολιτικών διακρίσεων. “Ο ΣΥΡΙΖΑ πάντοτε ήταν υπεύθυνη πολιτική δύναμη που θέλει να εγγυηθεί τα δικαιώματα των μειονοτήτων, ειδικά στη διάρκεια τούτων των δύσκολων καιρών” είπε η Δούρου»…
Προσέξατε φαντάζομαι τον πληθυντικό, «μουσουλμανικές μειονότητες». Η Ελλάδα, βάσει συνθηκών, αναγνωρίζει μόνο τη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη, η Αγκυρα και η κυρα-Ρένα θεωρούν ότι υπάρχουν κι άλλες. Οι Τούρκοι ισλαμοφασίστες, ως γνωστόν, επιθυμούν να δημιουργήσουν θέματα και με δήθεν μειονότητες στην Κω, τη Ρόδο κ.λπ. Παραποίησαν τα λόγια της; Εκαναν τον ενικό πληθυντικό;
Σε κάθε περίπτωση είναι άθλιο να κατηγορείς τη χώρα σου σε μια εχθρική δύναμη. Είναι απρεπές, όταν η μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη αυξάνει και πληθύνεται, ακμάζει, και η ελληνική μειονότητα στην Πόλη είναι πια, έπειτα από αλλεπάλληλους διωγμούς και καταπίεση, λίγες εκατοντάδες γέροντες κυρίως, να ξεστομίζεις αυτά, δίνοντας όπλα στον αντίπαλο, σε αυτόν που κατέχει την Κύπρο, αρνείται να αναγνωρίσει τις Γενοκτονίες που διέπραξε και καταπιέζει τόσους λαούς στη Μικρά Ασία κάτω από την μπότα του και τις στυγερές πολιτικές του.
Σήμερα, όταν διαγκωνίζεται η Αριστερά στο ποιος θα πρωτοκάνει «εκδήλωση συμπαράστασης» στους Τούρκους διαδηλωτές, είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να πούμε καθαρά πως δεν χάσαμε τον γάιδαρό μας στην πλατεία Ταξίμ. Δεν έχουμε κανέναν λόγο να πάρουμε θέση υπέρ των μεν ή των δε.
Από τη μια είναι ο ισλαμοφασίστας Ερντογάν, με στενές σχέσεις με την Αλ Κάιντα και χρηματοδοτούμενος από τις ίδιες σαουδαραβικές, σουνίτικες πηγές. Βήμα βήμα επιβάλλει στην Τουρκία την καθαρά ισλαμική του ατζέντα. Ενώ η χώρα οικονομικά ανεβαίνει, όπως ανεβαίνει, διότι πρόκειται για τεράστια φούσκα, στον τομέα των ελευθεριών και δικαιωμάτων κατεβαίνει δυο δυο τα σκαλιά στου κακού τη σκάλα, ολοταχώς προς μια επιστροφή στον σκοταδισμό και ακόμη μεγαλύτερη ανελευθερία.
Από την άλλη είναι Αλεβίτες, ακροαριστεροί, κεμαλικοί φασίστες, νοικοκυραίοι, οικολόγοι, διανοούμενοι και «διανοούμενοι», τυχοδιώκτες και όποιος έχει συμφέροντα, ντόπιος ή ξένος, και θέλει, προβοκάρει. Στο σύνολό της αλλά και κάθε δύναμη ξεχωριστά η αντιπολίτευση αυτή είναι ουσιαστικά ακέφαλη. Η κύρια δύναμη όμως είναι οι πλατιές μάζες των Αλεβιτών, αιώνιο θύμα και αυτοί του τουρκισμού, σε κάθε του έκφανση. Καθημερινές οι διώξεις τους και αλλεπάλληλες οι σφαγές τους.
Τώρα υφίστανται πογκρόμ από τις ένοπλες δυνάμεις και τη δημόσια διοίκηση. Βλέπουν δε με πολύ ανησυχία την ενεργό ένταξη του Ερντογάν στο τυχοδιωκτικό και αιμοσταγές σουνιτικό τόξο, το οποίο σφαγιάζει τους Αλεβίτες στη Συρία. Στο ίδιο άλλωστε, αρκετά φιλελεύθερο, δόγμα ανήκει ο ίδιος ο Ασαντ και η ηγέτιδα τάξη της πολύπαθης Συρίας, της οποίας ο στρατός φαίνεται να κερδίζει τη μάχη απέναντι στις ορδές των τρομοκρατών που συνέρρευσαν ως λυσσασμένοι λύκοι στο έδαφός της, κάνοντας γενοκτονία χριστιανών, Σιιτών και Αλεβιτών. Η γρήγορη επικράτηση που ονειρεύτηκε ο Ερντογάν και οι διεθνείς κακοποιοί σύμμαχοί του έγινε κουρνιαχτός, ενώ βόμβες σκάνε πια και σε τουρκικό έδαφος.
Εύλογα λοιπόν οι Αλεβίτες της Τουρκίας θεωρούν ότι θα έρθει η σειρά τους, ότι τις κοινωνικές, πολιτικές και επαγγελματικές διώξεις θα τις ακολουθήσουν το παραδοσιακό λεπίδι και το πλιάτσικο. Αυτά άλλωστε είναι τα δύο παραδοσιακά θεμέλια του τουρκισμού: Γενοκτονία και λεηλασία.
Σε αυτή λοιπόν τη σύγκρουση μάλλον θα βγει προσωρινά επικρατέστερος ο Ερντογάν, αλλά θα σημάνει κατάδυση της χώρας του σε πιο βαθύ σκοτάδι και την αρχή του τέλους.
Χρέος μας λοιπόν, ως Ελληνες, δεν είναι να στηρίξουμε τον έναν ή τον άλλον. Από τη μια το αιμοσταγές χαλιφάτο, από την άλλη δυνάμεις που περιλαμβάνουν τους παλαιοναζί κεμαλικούς. Γενοκτόνοι με φέσι και γενοκτόνοι με πηλήκιο. Μπορεί η ηγεσία της όποιας Αριστεράς να «γλείφει» για καμιά μουσουλμανική ψήφο ή να «συμπαρίσταται» λόγω χαζοχαρούμενου διεθνισμού, όμως χρέος μας είναι να διαφυλάξουμε την εδαφική μας ακεραιότητα, να εκπέμψουμε το αυστηρό μήνυμα της αποτροπής. Ετσι κι αλλιώς μια μέρα θα φαγωθούν. Να είμαστε λοιπόν όρθιοι και άγρυπνοι και κανένα Μνημόνιο δεν αποτελεί άλλοθι για το αντίθετο…
Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης
δημοκρατία
Θα θυμίσω την κατάπτυστη, πολιτικά, θέση της Ρένας Δούρου, σκιώδους… ΥΠΕΞ, τρομάρα μας, της Κουμουνδούρου, η οποία, στις 9 Μαΐου του 2012, εν μέσω εκλογών, αποβλέποντας στις μειονοτικές ψήφους, δήλωσε σε συνέντευξή της στη «Ζαμάν» (http://www.todayszaman.com/newsDetail_getNewsById.action?newsId=279910):
«Η Δούρου πρόσθεσε πως τα δυο κόμματα, το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ., έχουν τεράστιες ευθύνες για το ότι οι μουσουλμανικές μειονότητες έγιναν θύματα πολιτικών διακρίσεων. “Ο ΣΥΡΙΖΑ πάντοτε ήταν υπεύθυνη πολιτική δύναμη που θέλει να εγγυηθεί τα δικαιώματα των μειονοτήτων, ειδικά στη διάρκεια τούτων των δύσκολων καιρών” είπε η Δούρου»…
Προσέξατε φαντάζομαι τον πληθυντικό, «μουσουλμανικές μειονότητες». Η Ελλάδα, βάσει συνθηκών, αναγνωρίζει μόνο τη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη, η Αγκυρα και η κυρα-Ρένα θεωρούν ότι υπάρχουν κι άλλες. Οι Τούρκοι ισλαμοφασίστες, ως γνωστόν, επιθυμούν να δημιουργήσουν θέματα και με δήθεν μειονότητες στην Κω, τη Ρόδο κ.λπ. Παραποίησαν τα λόγια της; Εκαναν τον ενικό πληθυντικό;
Σε κάθε περίπτωση είναι άθλιο να κατηγορείς τη χώρα σου σε μια εχθρική δύναμη. Είναι απρεπές, όταν η μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη αυξάνει και πληθύνεται, ακμάζει, και η ελληνική μειονότητα στην Πόλη είναι πια, έπειτα από αλλεπάλληλους διωγμούς και καταπίεση, λίγες εκατοντάδες γέροντες κυρίως, να ξεστομίζεις αυτά, δίνοντας όπλα στον αντίπαλο, σε αυτόν που κατέχει την Κύπρο, αρνείται να αναγνωρίσει τις Γενοκτονίες που διέπραξε και καταπιέζει τόσους λαούς στη Μικρά Ασία κάτω από την μπότα του και τις στυγερές πολιτικές του.
Σήμερα, όταν διαγκωνίζεται η Αριστερά στο ποιος θα πρωτοκάνει «εκδήλωση συμπαράστασης» στους Τούρκους διαδηλωτές, είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να πούμε καθαρά πως δεν χάσαμε τον γάιδαρό μας στην πλατεία Ταξίμ. Δεν έχουμε κανέναν λόγο να πάρουμε θέση υπέρ των μεν ή των δε.
Από τη μια είναι ο ισλαμοφασίστας Ερντογάν, με στενές σχέσεις με την Αλ Κάιντα και χρηματοδοτούμενος από τις ίδιες σαουδαραβικές, σουνίτικες πηγές. Βήμα βήμα επιβάλλει στην Τουρκία την καθαρά ισλαμική του ατζέντα. Ενώ η χώρα οικονομικά ανεβαίνει, όπως ανεβαίνει, διότι πρόκειται για τεράστια φούσκα, στον τομέα των ελευθεριών και δικαιωμάτων κατεβαίνει δυο δυο τα σκαλιά στου κακού τη σκάλα, ολοταχώς προς μια επιστροφή στον σκοταδισμό και ακόμη μεγαλύτερη ανελευθερία.
Από την άλλη είναι Αλεβίτες, ακροαριστεροί, κεμαλικοί φασίστες, νοικοκυραίοι, οικολόγοι, διανοούμενοι και «διανοούμενοι», τυχοδιώκτες και όποιος έχει συμφέροντα, ντόπιος ή ξένος, και θέλει, προβοκάρει. Στο σύνολό της αλλά και κάθε δύναμη ξεχωριστά η αντιπολίτευση αυτή είναι ουσιαστικά ακέφαλη. Η κύρια δύναμη όμως είναι οι πλατιές μάζες των Αλεβιτών, αιώνιο θύμα και αυτοί του τουρκισμού, σε κάθε του έκφανση. Καθημερινές οι διώξεις τους και αλλεπάλληλες οι σφαγές τους.
Τώρα υφίστανται πογκρόμ από τις ένοπλες δυνάμεις και τη δημόσια διοίκηση. Βλέπουν δε με πολύ ανησυχία την ενεργό ένταξη του Ερντογάν στο τυχοδιωκτικό και αιμοσταγές σουνιτικό τόξο, το οποίο σφαγιάζει τους Αλεβίτες στη Συρία. Στο ίδιο άλλωστε, αρκετά φιλελεύθερο, δόγμα ανήκει ο ίδιος ο Ασαντ και η ηγέτιδα τάξη της πολύπαθης Συρίας, της οποίας ο στρατός φαίνεται να κερδίζει τη μάχη απέναντι στις ορδές των τρομοκρατών που συνέρρευσαν ως λυσσασμένοι λύκοι στο έδαφός της, κάνοντας γενοκτονία χριστιανών, Σιιτών και Αλεβιτών. Η γρήγορη επικράτηση που ονειρεύτηκε ο Ερντογάν και οι διεθνείς κακοποιοί σύμμαχοί του έγινε κουρνιαχτός, ενώ βόμβες σκάνε πια και σε τουρκικό έδαφος.
Εύλογα λοιπόν οι Αλεβίτες της Τουρκίας θεωρούν ότι θα έρθει η σειρά τους, ότι τις κοινωνικές, πολιτικές και επαγγελματικές διώξεις θα τις ακολουθήσουν το παραδοσιακό λεπίδι και το πλιάτσικο. Αυτά άλλωστε είναι τα δύο παραδοσιακά θεμέλια του τουρκισμού: Γενοκτονία και λεηλασία.
Σε αυτή λοιπόν τη σύγκρουση μάλλον θα βγει προσωρινά επικρατέστερος ο Ερντογάν, αλλά θα σημάνει κατάδυση της χώρας του σε πιο βαθύ σκοτάδι και την αρχή του τέλους.
Χρέος μας λοιπόν, ως Ελληνες, δεν είναι να στηρίξουμε τον έναν ή τον άλλον. Από τη μια το αιμοσταγές χαλιφάτο, από την άλλη δυνάμεις που περιλαμβάνουν τους παλαιοναζί κεμαλικούς. Γενοκτόνοι με φέσι και γενοκτόνοι με πηλήκιο. Μπορεί η ηγεσία της όποιας Αριστεράς να «γλείφει» για καμιά μουσουλμανική ψήφο ή να «συμπαρίσταται» λόγω χαζοχαρούμενου διεθνισμού, όμως χρέος μας είναι να διαφυλάξουμε την εδαφική μας ακεραιότητα, να εκπέμψουμε το αυστηρό μήνυμα της αποτροπής. Ετσι κι αλλιώς μια μέρα θα φαγωθούν. Να είμαστε λοιπόν όρθιοι και άγρυπνοι και κανένα Μνημόνιο δεν αποτελεί άλλοθι για το αντίθετο…
Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης
δημοκρατία
Ο Ηγέτης και Εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής με την αποχώρηση απο το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ στον απόηχο της Τουρκικής εισβολής του 1974 στην Κύπρο παρέδωσε τον πλήρη έλεγχο του Αιγαίου στην Τουρκία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ότι αφορά την μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης και την προσπάθεια του Τουρκικού Προξενίου Κομοτηνής σε αγαστή συνεργασία με το Αμερικανικό Προξενείο Θεσσαλονίκης -το οποίο και βραβεύει δημοσιογράφους οι οποίοι χαρωποί ποζάρουν δίπλα σε στελέχη της "Τουρκικής μειονότητας"- το παρακάτω ιστορικό λέγει πολλά:
Τι να πρωτοθυμηθώ:
-Τον Εθνάρχη Βενιζέλο ο οποίος προτείνει το 1934 τον διεστραμμένο σφαγέα των Ελλήνων και των υπόλοιπων Λαών της Ανατολίας Κεμάλ Ατατούρκ, ως υποψήφιο για το…Νόμπελ Ειρήνης,
-Τον υιό Σοφοκλή Βενιζέλο που το 1951 επιβάλλει την η τουρκική γλώσσα στην εκπαίδευση, ως η επίσημη μειονοτική, παραβλέποντας πως αυτή δεν ήταν η μητρική γλώσσα των Πομάκων
-Την Βασιλομήτωρ και μέλος της Χιτλερικής Νολαία Φρειδερίκη η οποία στις 15 Αυγούστου 1952, με το νομοθετικό διάταγμα 2203, επί κυβερνήσεως Νικολάου Πλαστήρα, ιδρύει ιδιωτικό σχολείο στην Κομοτηνή, με την επωνυμία «Γυμνάσιον Τζελάλ Μπαγιάρ»- άλλος σφαγέας του Ελληνισμού
-Την κυβέρνηση Παπάγου της οποίας ο Γενικός Διοικητής Θράκης, συνταγματάρχης Γ. Φεσσόπουλος στις 28 Ιανουαρίου 1954 εκδίδει μια διαταγή, με Αριθμό Πρωτοκόλλου Α1043 στην οποία αναφέρει : Κατόπιν διαταγής του κ. Προέδρου της Κυβερνήσεως, παρακαλούμεν όπως εφεξής εις πάσαν περίπτωσιν γίνεται χρήσις του όρου «Τούρκος – τουρκικός», αντί του τοιούτου «μουσουλμάνος – μουσουλμανικός». Επί τούτοις δέον να μεριμνήσετε δια την αντικατάστασιν των εν τη περιφέρεια υμών υφισταμένων διαφόρων επιγραφών, όπως «Μουσουλμανικόν σχολείον, Μουσουλμανική κοινότης» κ.τ.λ. διά της ταύτης «Τουρκικόν».
-Τον Εθνάρχη τον Κωνσταντίνο Καραμανλή όταν στις 11 και 12 Μαρτίου 1978 και στο πλαίσιο συνάντησής του με τον Τούρκο πρωθυπουργό Μπουλέντ Ετζεβίτ, στο Μοντρέ της Ελβετίας, αποκαλούσε «νέτα σκέτα» τους μουσουλμάνους, Τούρκους, και την μειονότητα, τουρκική: Σε ό,τι αφορά το πρόβλημα των μειονοτήτων, η δική μας πλευρά είναι εκείνη που θα πρέπει να εγείρει θέμα. Η εξέλιξις του προβλήματος αυτού έχει ως εξής: Όταν υπεγράφη η Συνθήκη της Λωζάννης, υπήρχαν 111.000 Έλληνες εις την Τουρκία και 106.000 Τούρκοι εις την Ελλάδα. Σήμερα υπάρχουν 10.000 Έλληνες στην Κωνσταντινούπολη και 120.000 Τούρκοι στην Ελλάδα. Με αποτέλεσμα η ισορροπία που προεβλέπετο στην Συνθήκη της Λωζάννης ανετράπη εναντίον μας.Το μόνο θέμα που μπορεί να εγερθεί στο σημείο αυτό είναι η επαναφορά της ισορροπίας αυτής. Δεν είχα ποτέ την πρόθεση, ως Κυβέρνησις, να ενοχλήσω την τουρκική μειονότητα. Στην Ελλάδα υπάρχουν 300 τουρκικά δημοτικά σχολεία, 2 γυμνάσια, 280 τεμένη, 7 περιοδικά στην τουρκική και 2 βουλευτές, αμφότεροι στην αντιπολίτευση, ένας του φιλοχουντικού κόμματος και ένας του κόμματος του Κέντρου. Επαναλαμβάνω ότι, αν σημειώθηκαν οποιεσδήποτε υπερβολές απ’ τις τοπικές αρχές, είμαι πρόθυμος να τις συζητήσω. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Κυβέρνησις έχει πολιτική διωγμού. Σας διαβεβαιώ ότι θα κάνω το καλύτερο δυνατό για να προλάβω τέτοιες υπερβολές
Αυτά μέχρι πριν το 1982 απο εκεί και δώθε τα όσα γράφει ο αρθρογράφος έχουν σημαντική δόση αλήθειας.
O Aρθρογράφος τέλος πάντα διαθέτει επιλεκτική μνήμη αλλά θα είμαστεεδω να συμπληρώνουμε το πάζλ
Κάποιοι επίσης διαθέτουν επιλεκτική αντίληψη και γνώση γεωπολιτικής και πολιτικής γενικότερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓρέγο Ακρίτα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα όσα αναφέρεις είναι σωστά.
Θα ήθελα να προσθέσω τι είπε ο "Πατήρ της Δημοκρατίας" Γεώργιος Παπανδρέου στους Ίμβριους οι οποίοι προσέτρεξαν σ' αυτόν για να τον παρακαλέσουν να τους βοηθήσει διότι οι τουρκική κυβέρνηση τους εξεδίωκε από την πατρίδα τους.
- Δεν πρόκειται να χαλάσω τις καλές σχέσεις της Ελλάδος με την Τουρκίας για μερικούς ψαράδες .....
Φιλικά
Ευμένης Καρδιανός
Τελικά τί νομίζει ο Φαήλος (ή μήπως Φαΰλος) ότι με νομικίστικα επιχειρήματα θα λύσει το πρόβλημα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχει καταλάβει ότι σπουδαίος αυτός "τουρκολόγος", ότι η αντιμετώπιση της μειονότητας ως ενιαίας εθνοτικής ομάδας έχει οδηγήσει στην σταδιακή αφομοίωση των Πομάκων από τους Τουρκογενείς;
Κι αν εκείνος ονοματίζει τους Τουρκομουσουλμάνους ως σκέτους μουσουλμάνους θα αλλάξει η πρόσδεσή τους στην πολιτική της άγκυρας;
Τελικά ποιός ζει σε φανταστικό κόσμο;
Κάποιος είχε προτείνει παλαιότερα την στράτευση των γυναικών, έστω και για 3 μήνες, ως όχημα διάλυσης της ισλαμικής συνοχής και του απομονωτισμού της μειονότητας. Μήπως πρέπει να επανέλθει στην ατζέντα;