ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ

Βασίλης Βιλιάρδος

«Η Ελλάδα ηττήθηκε κατά κράτος, οδηγούμενη σε ένα πολιτικό αδιέξοδο και έχοντας πλέον χάσει την τελευταία της πιθανότητα να κερδίσει τη μάχη: την ελπίδα«.

Σύμφωνα με την κοινή λογική, όταν κάποιος θέτει υποψηφιότητα για την κυβέρνηση μίας χώρας, είναι βέβαιος ότι έχει τις ικανότητες και μπορεί να τα καταφέρει – τουλάχιστον καλύτερα από τον προκάτοχο του ο οποίος, κατά τον ίδιο, ήταν επικίνδυνος. Άλλωστε, κανένας δεν τον υποχρεώνει να αναλάβει τόσο σοβαρές ευθύνες – ειδικά σε εποχές, όπως η σημερινή στην Ελλάδα.

Επίσης κατά την κοινή λογική, δεν μετράει η προσπάθεια, αλλά το αποτέλεσμα – αφού το γνωστό μας «αρκεί η προσπάθεια» αφορά μόνο τα παιδιά, ενώ ο στόχος του είναι να μην απογοητευθούν «οι μικροί», οπότε να μην σταματήσουν να αγωνίζονται όταν περιστασιακά αποτυγχάνουν.

Στην περίπτωση της κυβέρνησης λοιπόν, εάν οι Έλληνες την ψήφισαν ξανά λόγω της προσπάθειας της, παρά το ότι τους κόστισε ένα τεράστιο ποσόν, καθώς επίσης ένα τρίτο μνημόνιο, τότε λογικά δεν θα ήθελαν να την απογοητεύσουν – έτσι ώστε να μην πάψει να αγωνίζεται, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα.

Το γεγονός όμως αυτό προκάλεσε, όπως ήταν μάλλον αναμενόμενο, την παθολογική σχιζοφρένεια του κόμματος – με την έννοια πως, μετά από μία σειρά απίστευτων ψεμάτων που δεν τιμωρήθηκαν τελικά από το λαό, καθώς επίσης μετά από το τρίτο μνημόνιο που παραδόξως ενέκρινε με την ψήφο της η εκλογική πλειοψηφία των Ελλήνων, καθώς επίσης η συντριπτική πλειοψηφία της Βουλής, αναδύθηκε μία νέα ουσιαστικά παράταξη:

«Ένα κόμμα που σκέφτεται αριστερά, ενεργεί δεξιά, ενώ προσπαθεί ταυτόχρονα, με αριστερές περιστασιακές δράσεις σε παράπλευρα μέτωπα, να διορθώσει τις εξτρεμιστικά δεξιές ενέργειες του«.

Ο παραλογισμός αυτός ολοκληρώνεται από τη νευρωτική μανία, με την οποία η κυβέρνηση αγωνίζεται να επιβάλλει γρήγορα το τρίτο μνημόνιο – με το οποίο όμως δεν συμφωνεί, θεωρώντας το ταυτόχρονα μακράν το καλύτερο από όλα τα προηγούμενα, παρά τις ανίερες για την ίδια ιδιωτικοποιήσεις, τις κατασχέσεις από ξένα κερδοσκοπικά κεφάλαια, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων των φτωχών, τους νέους φόρους, τις απάνθρωπες ποινικές διώξεις κοκ. που το συνοδεύουν!

Η επόμενη τραγωδία διαπιστώνεται στο ότι, φαίνεται πως η κυβέρνηση έχει τις καλύτερες των προθέσεων, παρά το ότι παραδίδει αμαχητί την πατρίδα μας, ενώ δίνει την εντολή σχηματισμού του εκτελεστικού αποσπάσματος απέναντι στους Έλληνες – έχοντας πιθανότατα πεισθεί πως με κάποιον τρόπο θα καταφέρει στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα να αποφύγει το διπλό, αποτρόπαιο έγκλημα.

Πιστεύει λοιπόν ακούσια σε ένα ακόμη ψέμα, όπως συνέβαινε ανέκαθεν μέχρι σήμερα – αφού θεωρούμε πως οι υποσχέσεις που μοίραζε πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου (σχίσιμο των μνημονίων, άρνηση νέου δανεισμού, εκδίωξη των εισβολέων κλπ.), αλλά και αμέσως μετά δεν ήταν σκόπιμα ψεύτικες, αλλά απλά ουτοπικές.

Περαιτέρω, κατά την άποψη μας, ο πρωθυπουργός έχει πέσει στην παγίδα της Τρόικας, της Γερμανίας και του ΔΝΤ καλύτερα, οι οποίοι τον έχουν πείσει πως το τρίτο μνημόνιο είναι η τελευταία ευκαιρία της χώρας, ενώ του έχουν υποσχεθεί πως θα αντιμετωπίσουν καλύτερα την Ελλάδα, εάν εφαρμόσει πιστά τις εντολές τους – παρασύροντας όλους τους Έλληνες, οι οποίοι θεωρούν πλέον ότι, δεν έχουν καμία εναλλακτική επιλογή.

Επομένως, χωρίς να το έχει επιδιώξει, κατάφερε δυστυχώς να σκοτώσει αυτό που τους διατηρούσε στη ζωή τα έξι εφιαλτικά χρόνια της εφαρμογής μέτρων που δεν έχουν επιβληθεί σε καμία άλλη χώρα της Ευρωζώνης: την ελπίδα.

Η τρίτη παραδοξότητα είναι το ξεπούλημα της Ελλάδας έναντι δανείων της τάξης των 230 δις €, στα οποία θα προστεθούν ακόμη 86 δις € – χωρίς κανένας να αναρωτηθεί εάν είναι αυτή η πραγματική τιμή της πάμπλουτης χώρας μας, αν υποθέσουμε ότι θα θέλαμε να την πουλήσουμε. Εάν δηλαδή ολόκληρη η Ελλάδα κοστίζει μόλις 316 δις €, τα οποία δεν θα εισπράξει καν – αλλά θα τα επιστρέψει με τόκους, ακόμη και αν της εγκριθούν περισσότερα χρόνια για την εξόφληση τους.

Ολοκληρώνοντας, αυτό που προβλέπουμε είναι ότι, από οικονομικής πλευράς, η Ελλάδα θα πάει πλέον καλύτερα, ενώ η πλειοψηφία των Ελλήνων θα εξαθλιωθεί εντελώς – επειδή φαίνεται πως θα εφαρμοσθούν όλες οι μέθοδοι του ΔΝΤ, οι οποίες εξασφαλίζουν την επιβίωση του πλοίου στην τρικυμισμένη θάλασσα που έχει σκόπιμα οδηγηθεί, αφού ριχθούν στα κύματα οι μισοί επιβάτες του, μαζί με το πλήρωμα που περισσεύει (δημόσιοι υπάλληλοι).

Αυτή τουλάχιστον θεωρούμε πως είναι η πρόθεση των νέων ιδιοκτητών του πλοίου, αφού έχουν καταφέρει να σβήσουν εντελώς την ελπίδα από τους επιβάτες, συντρίβοντας με εντυπωσιακό τρόπο όλα τα κόμματα, καθώς επίσης όλες τις υγιείς αντιστάσεις τους – κάτι που ευχόμαστε φυσικά να μη συμβεί, αν και δεν φαίνεται πως μπορούν να εκπληρωθούν οι ευχές μας.

http://viliardos.analyst.gr/?p=1357