Κατακτητές...

Όσο υπάρχουν ποιητές, υπάρχει ελπίδα

Αφού οι κοσμοκράτορες, μας φόρεσαν κολλάρο,

την νέα την κυβέρνηση την "φιλολαϊκή"

κατάφεραν οι άτιμοι έστω και μ' ένα σμπάρο,

τρυγώνια να μαζέψουνε, πολλά από δω και κει.

 Κατάφεραν χτυπήματα στην δόλια μας πατρίδα,

τέτοια που δεν κατάφεραν όλοι οι κατακτητές

κι΄αφού άρπαξαν της εξουσίας, του λέοντος την μερίδα,

όλα τα κέφια κάνανε, στους επιτηρητές.

Γιατί μπορεί γενίτσαρους να έκαναν οι Τούρκοι,

όσα απ΄το παιδομάζωμα αρπάξανε παιδιά,

μα δεν διανοήθηκαν την πίστη να αλλάξουν,

σε όλους μας χωρίς κανείς, να βγάλει τσιμουδιά.

Έτσι λοιπόν κατάργησαν όλα τα εθνικά μας

κι΄ απ΄τα σχολεία έκοψαν και τα θρησκευτικά,

ενώ επισκέψεις θέσπισαν, σε εκκλησίες ξένες,

συναγωγές ή και τζαμιά, υποχρεωτικά.

Κι΄αφού, όσα μαζέψαμε με κόπο τόσα χρόνια,

σαν λύκοι  μας τα αρπάξανε με τρόπο ληστρικό,

μας άφησαν ολόγυμνους στα παγωμένα χιόνια

κι΄όλο το βιος μας τόδωσαν στο μέγα αφεντικό.

Και προχωρούν αδίστακτα στα άθλια σχέδιά τους,

γιατί το βλέπουν πως πολύ, δεν έχουνε καιρό

και βιάζονται να δώσουνε στα μαύρα αφεντικά τους,   

γερά δεμένους όλους μας, για θάνατο σκληρό.

Γιατί όσο είναι ζωντανός, ο Έλληνας τρομάζει,

όλους τους βάρβαρους αυτούς, ξένους κατακτητές,

γιαυτό όσο κι΄αν κρύβονται, το μόνο που τους νοιάζει,

είναι ό,τι με τα όπλα τους, δεν πέτυχαν ποτές.

 Όμως δεν ξέρουν πως ποτέ η Ελλάδα δεν πεθαίνει,

γιατί έχει προστάτη της για πάντα τον Θεό

κι΄ότι κι΄αν κάνουνε αυτοί, το μόνο που τους μένει,

είναι μία τεράστια συγγνώμη απ΄ τον λαό.    

ΕΝΑΣ ΕΞΟΥΘΕΝΩΜΕΝΟΣ ΑΛΛΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ