του Κώστα Ράπτη
 |
| Atheel al-Nujaifi |
Πώς διαφεύγει η Τουρκία από τα αδιέξοδα
που έχουν συσσωρεύσει οι επιλογές της στην Συρία, ιδίως μετά την
κατάρριψη του ρωσικού Su-24; Με το άνοιγμα ενός νέου μετώπου, αυτή τη
φορά στο βόρειο Ιράκ.
Η αποστολή στις αρχές του μηνός
τουρκικού τάγματος με 25 άρματα Μ-60Α3 στην Μπασίκα της επαρχίας Νινευή,
σε απόσταση 20 χιλιομέτρων από την κατειλημμένη από το Ισλαμικό Κράτος
Μοσούλη, εμφανίσθηκε αρχικά ως εκ περιτροπής αντικατάσταση της ήδη
παρούσας στρατιωτικής δύναμης που έχει αναλάβει την εκπαίδευση τοπικών
μαχήτών και κατόπιν ως ενίσχυση των όρων ασφαλείας λόγω απειλών των
τζιχαντιστών προς του Τούρκους εκπαιδευτές.
Η κεντρική κυβέρνηση της Βαγδάτης είδε
το θέμα πολύ διαφορετικά, καταγγέλλοντας παραβίαση της εθνικής της
κυριαρχίας, απειλώντας με προσφυγή στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και
θέτοντας στην Άγκυρα τελεσίγραφο 48 ωρών για την απόσυρση των δυνάμεών
της. Σιίτες βουλευτές μάλιστα έφθασαν μέχρι του σημείου να προτείνουν
αεροπορικές επιδρομές εναντίον της τουρκικής δύναμης ή αποστολή
αιτήματος στη Ρωσία να επεκτείνει τις επιχειρήσεις της και στο Ιράκ.
Για τη συνέχεια Capital
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.