Πού οδηγούνται οι ρωσοτουρκικές σχέσεις; Ο απόηχος της ρωσοτουρκικής σύγκρουσης!
Αυτό που πρέπει κανείς να αναγνωρίσει στους Τούρκους και να τους βγάλει το καπέλο, είναι η φοβερή τους ικανότητα-επί 70 χρόνια-να τραβάνε το σχοινί με τις απαιτήσεις τους από τους "συμμάχους" τους σε βαθμό που να λες "δε μπορεί αυτή τη φορά θα σπάσει, θα τους σιχτιρίσουν μια και καλή"...αλλά αυτό δε γίνεται ποτέ.
Αυτό που δεν καταλάβαμε-και δεν θέλουμε να καταλάβουμε-στην Ελλάδα,γιατί θα μας ανάγκαζε να αναλάβουμε προσπάθειες και ευθύνες που δεν θέλουμε, είναι ότι για τη Δύση, την Ευρώπη, το ΝΑΤΟ,τους Αμερικανούς, όπως θέλετε πείτε το,η Ελλάδα δεν είχε ποτέ,μα ποτέ,μα ποτέ,μα ποτέ αυτοτελή γεωστρατηγική σημασία.Πάντα, μα πάντα, μας έβλεπαν (και ορθώς για όποιον απλά κοιτάξει τον χάρτη) ως μέρος ενός ενιαίου χώρου γύρω από τη Μαύρη Θάλασσα, τα Στενά και το Αιγαίο, στον οποίο δεν κατείχαμε ούτε το μεγαλύτερο, ούτε το σημαντικότερο μέρος,αλλά τον μοιραζόμαστε με μια μεγαλύτερη χώρα που συνορεύει απευθείας με τον κύριο αντίπαλο, χώρια τα άλλα σύνορα της, σε μια αναλογία 80-20.Και όπως συμβαίνει και στις εταιρίες για τους "συμμάχους" μας είναι απολύτως λογικό ο "μέτοχος" του 20% να υποκύπτει στον "μέτοχο" του 80%.Αν το δούμε δε και στο πλαίσιο της Νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ πριν το 1991, η Ελλάδα δεν ήταν τίποτα άλλο από τον συνδετικό κρίκο που συνέδεε την Ιταλία με την Τουρκία, σε μια αναλογία 40-10-50.
Η κατάσταση χειροτέρεψε όταν ο Τίτο τα έσπασε με την ΕΣΣΔ, οπότε με "παραινέσεις" των "συμμάχων" έπρεπε να μην τον "κακοκαρδίζουμε", και όταν δημιούργησε το "Μακεδονικό" να κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε και να απαντάμε πάγια ότι "Μακεδονικό δεν υφίσταται".Δηλαδή έπρεπε να πηγαίνουμε "πάσο" και στον "σύμμαχο-εχθρό" και στον "εχθρό-σύμμαχο".Με όλα αυτά καταλαβαίνει κανείς ότι "ελληνική εξωτερική πολιτική" είναι ανέκδοτο με τρεις λέξεις.Δεν υπάρχει εξωτερική πολιτική όταν κάνεις ότι σου λένε "για το καλό της συμμαχίας".
Επιπλέον πάνω σε όλα αυτά, διαμορφώθηκε μετά το τέλος του Β΄ΠΠ, σε μια Ελλάδα κατεστραμμένη από τον πόλεμο και τον Εμφύλιο επί μια δεκαετία,διαμορφώθηκε η πεποίθηση κυρίως στα ανώτερα στρώματα της κυβερνώσας ελίτ, ότι η Ελλάδα "δεν μπορεί".Δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με την Τουρκία και τι να κάνουμε, πρέπει να συμβιβαστούμε,αν πάμε σε πόλεμο θα τον χάσουμε και δε θα μας υποστηρίξει κανείς και όπως είπε και ο Τζόνσον στον Γέρο "η Τουρκία έχει ισχυρή αεροπορία και θα κατακάψει την ελληνική ύπαιθρο".Και έτσι κατάπιαμε τα Σεπτεμβριανά του 1955, κατάπιαμε τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου,κατάπιαμε τον Αττίλα και σιγά-σιγά άρχισε να κατεβαίνει αυτή η πεποίθηση και προς τα κάτω, προς τον Λαό.
Μετά ήρθε η "ευμάρεια" των δεκαετιών 80 και 90 με αποκορύφωμα την απάτη του 2004 και τι να τρέχουμε τώρα, ας τα βρούμε με τους Τούρκους να τελειώνουμε, μόνο που με τους Τούρκους δεν μπορείς "να τα βρεις" όπως εσύ νομίζεις.Σε μια εφημερίδα της εποχής του μεσοπολέμου είχε δημοσιευτεί ένα σκίτσο που δεν ήταν τίποτα άλλο από τον χάρτη και αντί για Αλβανία,Γιουγκοσλαβία,Βουλγαρία,Τουρκία έγραφε Νορβηγία,Σουηδία,Φινλανδία και στη θέση της Τουρκίας.....Ελβετία.......και από κάτω λεζάντα....."Τι καλά που θάτανε......"
Σ'αυτό το σκίτσο συνοψίζεται όοοοολη η ελληνική "εξωτερική πολιτική".Εθελοτυφλούμε μανιωδώς και προσπαθούμε να βαφτίσουμε το κρέας ψάρι, ακόμα και όταν το ψοφίμι βρωμάει από χιλιόμετρα.Προσπαθούμε να εξευρωπαϊσουμε την Τουρκία, με την "ευρωπαϊκή προοπτική" της σαν εκείνο τον πυγμάχο που για να μην αναγκαστεί να παλέψει πάει και αγκαλιάζει τον διαιτητή και τον αντίπαλο πριν αρχίσει ο αγώνας !!! Λογικό επακόλουθο τα Ίμια.....Το πρωί βλέπαμε περήφανοι τον Στόλο να φεύγει και το βράδυ.......πολλοί ψάχνανε διαβατήρια.
Είχε πολλή πλάκα η αντίδραση πολλών στο "δημοψήφισμα" και μεταξύ αυτών και αποστράτων στρατηγών....Μανιωδώς προσπαθούσαν να πείσουν τον κόσμο να ψηφίσει "ΝΑΙ" επικαλούμενοι γεωπολιτικούς κινδύνους !!!!
Για καθίστε ρε "παιδιά".....Γιατί έχουμε "γεωπολιτικούς κινδύνους" Πότε προέκυψαν ; Ξαφνικά ; Και θα βρεθούμε λέει χωρίς "συμμάχους".Γιατί ρε "παιδιά" δηλαδή είχαμε συμμάχους πριν και τώρα θα τους χάσουμε ; Και αν τους χάσουμε και ; Δεν μπορούμε να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας ; Αν όχι τι στα κομμάτια κάνουμε και εμείς και ακόμα περισσότερο εσείς τόσα χρόνια ; Οι κίνδυνοι αυτοί είναι αναπόφευκτοι ή μας προέκυψαν από ευθύνες δικές μας ; Έχουμε να αντιμετωπίσουμε υπερδύναμη ; Δηλαδή ομολογούμε θριαμβευτικά ότι είμαστε μια χώρα που δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό της ; Θερμά συγχαρητήρια σε όλους μας και περισσότερο στους "σπαθάτους" !!!!!
Αναρωτιέται κανείς για το θράσος της Τουρκίας στην περίπτωση του Su-24 και τις "πλάτες" στις οποίες στηρίζεται και κυρίως για το που το πάει....και ιδού η απάντηση......αναθεώρηση της συνθήκης του Μοντρέ.Εκεί το πάει και ξέρει ότι έχει συμμάχους σε αυτό.
Οι Τούρκοι κάνουν τη δουλειά τους και καλά κάνουν.Εμείς δεν κάνουμε τη δική μας.Αρνούμαστε να δεχτούμε (γιατί αυτό προϋποθέτει εθνική ομοψυχία, αφοσίωση δεκαετιών και σκληρή δουλειά που φυσικά δεν γίνεται στην καφετέρια) ότι πρέπει να γίνουμε δεύτερο Ισραήλ και χωρίς την Αμερικανική βοήθεια.Αγώνας δύσκολος αλλά όχι ακατόρθωτος,Δε θέλει τόσο πολύ κόπο όσο τρόπο, αλλά πρώτα από όλα πρέπει να σηκωθείς από τον καναπέ και να στυλώσεις τα πόδια.Χωρίς να περιμένεις από κανέναν "σύμμαχο" να παρέμβει για να σε σώσει.Σε τέτοιες περιπτώσεις είσαι άξιος της μοίρας σου.Ο ισχυρός επιβάλλει ότι του επιτρέπει η δύναμή του και ο ασθενής παραχωρεί ότι του επιβάλλει η αδυναμία του.Αυτό ίσχυε, ισχύει και θα ισχύει πάντα.Οι Τούρκοι αυτό κάνουν και δεν καταλαβαίνουν τίποτε άλλο εκτός από τη δύναμη.
Θα ήθελα να επισημάνω τα κάτωθι, στο κατά τα άλλα καλό άρθρο:
ΑπάντησηΔιαγραφή”Η κατάσταση χειροτέρεψε όταν ο Τίτο τα έσπασε με την ΕΣΣΔ, οπότε με "παραινέσεις" των "συμμάχων" έπρεπε να μην τον "κακοκαρδίζουμε", και όταν δημιούργησε το "Μακεδονικό" να κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε και να απαντάμε πάγια ότι "Μακεδονικό δεν υφίσταται" “
Δεν είναι αυτό ακριβές. Κατ’ αρχάς, «Μεκεδονικό» ονομάζεται μία συγκεκριμένη χρονική περίοδος, από το 1904 μέχρι το 1914 και δεν έχει σχέση με το εν λόγω πρόβλημα. Δυστυχώς, πολλοί το κάνουν αυτό το λάθος (π.χ. Καραμπελιάς). Το πρόβλημα με τα Σκόπια λέγεται «Σκοπιανό», ακριβώς προς αποφυγήν συγχύσεως. Δεύτερον, ο Τίτο δημιούργησε το πρόβλημα το 1945, όταν μετονόμασε την Vardarska Banovina (= διοικητική περιφέριεα του Αξιού) σε Λαϊκή και άργότερα (1965) Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Η ρίξη Τίτο-Στάλιν ήλθε τρία χρόνια αργότερα, άρα καμμία σχέση με το όνομα. Κανείς σύμμαχος δεν μας παραίνεσε σε τίποτε, απλώς εμείς δεν καταλάβαμε ότι αυτό θα μπορούσε να μας δημιουργήσει αργότερα προβλήματα. Οι σχέσεις μας με την Γιουγκοσλαβία τις δεκαετίες '50 και '60 ήσαν πολύ καλές και μπορούσαμε να είχαμε ζητήσει από τον Τίτο, προς αποφυγή μελλοντικών «συγχύσεων», να αλλάξει το όνομα του ομοσπόνδου αυτού κρατιδίου. Δεν το κάναμε, όχι διότι θα τον δυσαρεστούσαμε, αλλά διότι δεν προβλέπαμε τι μπορεί να μάς δημιουργήσει αυτό σε ανύποπτο χρόνο.
”Επιπλέον πάνω σε όλα αυτά, διαμορφώθηκε μετά το τέλος του Β΄ΠΠ, σε μια Ελλάδα κατεστραμμένη από τον πόλεμο και τον Εμφύλιο επί μια δεκαετία,διαμορφώθηκε η πεποίθηση κυρίως στα ανώτερα στρώματα της κυβερνώσας ελίτ, ότι η Ελλάδα "δεν μπορεί".Δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με την Τουρκία και τι να κάνουμε, πρέπει να συμβιβαστούμε,αν πάμε σε πόλεμο θα τον χάσουμε και δε θα μας υποστηρίξει κανείς και όπως είπε και ο Τζόνσον στον Γέρο "η Τουρκία έχει ισχυρή αεροπορία και θα κατακάψει την ελληνική ύπαιθρο" “
Ούτε αυτό στέκει. Μπορεί το 1955 να μην ήλθαμε σε ρήξη με την Τουρκία (θα έπρεπε να είχαμε απελάσει την τουρκογενή μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης), αλλά το ΒΝ (πολεμικό ναυτικό) και η ΒΑ (πολεμική αεροπορία) μας ήσαν κυρίαρχα στο Αιγαίο μέχρι τουλάχιστον το 1974. Δεν ξέρω αν, τι και πότε είπε ο Τζόνσον στον «Γέρο», αλλά είναι γεγονός ότι αυτός έστειλε την Μεραρχία στην Κύπρο, για ενίσχυση της ΕΛΔΥΚ, παρά τις τουρκικές διαμαρτυρίες. Το φοβικό σύνδρομο έναντι της Τουρκίας καλλιεργήθηκε αργότερα, μετά την δικτατορία και περισσότερο από τα Ίμια (1996) και μετά, οπότε οι Τούρκοι ξεσάλωσαν εντελώς. Οι Συνθήκες Ζυρίχης-Λονδίνου, τι σχέση έχουν με φοβικά σύνδρομα;
Η λέξη Μακεδονικό τίθεται εντός εισαγωγικών.Δηλαδή ο Τίτο άλλαξε το όνομα σε "Μακεδονία"...έτσι απλά ; Χωρίς άλλες σκέψεις ; Και εμείς δεν "καταλάβαμε" και δεν "προβλέπαμε" ότι θα μπορούσε να δημιουργήσει πρόβλημα ; Καλά είμαστε αφελείς σε βαθμό κακουργήματος αλλά όχι ότι δεν το καταλάβαμε κιόλας και αν του το ζητούσαμε ο Τίτο τι θα έλεγε ; "συγγνώμη λάθος" ;
ΔιαγραφήΌσον αφορά το δεύτερο οφείλω μια διόρθωση.Δεν ήταν ο Τζόνσον αλλά ο Μακναμάρα,Υπουργός Άμυνας (όχι ότι ο Τζόνσον δεν είπε άλλα χειρότερα) και το περιστατικό έχει ως εξής :
"Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο υπουργός Εξωτερικών Σταύρος Κωστόπουλος και ο Ανδρέας Παπανδρέου φτάνουν στις 23 Ιουνίου με το προεδρικό αεροπλάνο στην Αμερική. Στις συζητήσεις που επακολουθούν, ο Τζόνσον και οι υπουργοί του δεν έχουν κάπιο συγκεκριμένο σχέδιο να προτείνουν. Ο Τζόνσον προτείνει την παραχώρηση στην Τουρκία ενός ελληνικού νησιού, για να παραιτηθεί και η Τουρκία από τις αξιώσεις στην Κύπρο.
Στην επιμονή τους να επιβάλουν τις απόψεις τους, προσπάθησαν με κάθε τρόπο να εκφοβίσουν και να εκβιάσουν τον Παπανδρέου, ώστε να συμφωνήσει για μια ελληνοτουρκική συνάντηση κορυφής. Μάλιστα, σε κάποια στιγμή ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας, ο Μακναμάρα είπε, πως σε περίπτωση ελληνοτουρκικής σύγκρουσης, η Τουρκία θα κατέκαιγε την Ελλάδα, γιατί διέθετε πολύ ισχυρή αεροπορία. Και ο Παπανδρέου του απάντησε με ηρεμία. «Σας ευχαριστούμε, που δώσατε τόσο ισχυρή αεροπορία στην Τουρκία. Ας θυμηθούμε, όμως, ότι η Τουρκία συνορεύει με χώρα που διαθέτει πολύ ισχυρότερη αεροπορία. Και είναι πιθανότατο πως η αεροπορία αυτή θα επέμβει σε περίπτωση τουρκικής επίθεσης». Ο Μακναμάρα ξαφνιάστηκε και μη ξέροντας τι να κάνει χαμογέλασε και άλλαξε θέμα."
Βέβαια πηγή εδώ είναι ο Ανδρέας...για κάποιους μπορεί να εγερθεί θέμα αξιοπιστίας αλλά δεν το νομίζω.
Γιατί δεν απαντήσαμε στη Θράκη ; Υπεροπλία σε αεροπορία και ναυτικό είχαμε αλλά αυτό που επισημαίνω είναι ότι από τότε άρχισε να εμπεδώνεται ο φόβος-που τελικά εξελίχθηκε σε αυτοεκπληρούμενη προφητεία-ότι μειονεκτούμε και πάση θυσία πρέπει να αποφύγουμε τον πόλεμο.Οι ρίζες του 1996 βρίσκονται εκεί.
Λέω εγώ πουθενά ότι το άλλαξε "έτσι απλά"; Ο απώτερος σκοπός του προφανώς ήταν άλλος. Αλλά άπαξ και είδε ότι δεν τού βγήκε, είχε στην συνέχεια άριστες σχέσεις με την Ελλάδα. Τα εισαγωγικά δείχνουν απλώς το όνομα ("Ιουλιανά" κ.ο.κ.). Ναι, δεν προβλέψαμε, διότι δεν θυμάμαι πουθενά και ποτέ να έγινε συζήτηση γι αυτό, ούτε και τού ζητήθηκε να το αλλάξει. Αν το καταλάβαμε και το προβλέψαμε, γιατί δεν το (συ)ζητήσαμε καν;
ΔιαγραφήΠαραλείπω το ιστορικό τής δευτέρας παραγράφου, διότι, επαναλαμβάνω, δεν αποδεικνύει φόβο προς την Τουρκία το τι είπε ο ένας και ο άλλος. Άλλωστε και από την εξιστόρηση αυτό προκύπτει, ότι δηλαδή ο "Γέρος" δεν τρομοκρατήθηκε. Άρα γιατί τα αναφέρεις; Οι πράξεις μετρούν. Στείλαμε την Μεραρχία στην Κύπρο, παρά τις διαμαρτυρίες των Τούρκων, ναι ή όχι;
Γιατί δεν απαντήσαμε στην Θράκη το 1955; Αυτό δεν μπορώ να το γνωρίζω, αλλά:
α) Στις 6 και 7 Σεπτεμβρίου τού 1955, η Ελλάδα ήταν σχεδόν ακέφαλη. Ο πρωθυπουργός, Στρατάρχης Παπάγος βαριά άρρωστος (πέθανε 4 Οκτωβρίου) και δεν είχε ορισθεί διάδοχός του.
β) Όσα έγιναν με τον Γ. Παπανδρέου ακολούθησαν μετά, άρα το 1996 δεν μπορεί να έχει τις ρίζες του εκεί. Ακόμη και το 1987, ο Α. Παπανδρέου αντιμετώπισε με σθένος την Τουρκία στην υπόθεση "Πίρι Ρέις" και υπερίσχυσε.
Οι παραβιάσεις των εθνικών μας συνόρων, θαλασσίων και αναερίων, έγιναν κανόνας από την υποχώρηση τού Σημίτη στα Ίμια το 1996 και στην Μαδρίτη το 1997, όπου ανεγνώρισε στην Τουρκία ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο.
"θα έπρεπε να είχαμε απελάσει την τουρκογενή μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης"
ΔιαγραφήΌχι βέβαια. Δεν ήταν αυτοί υπεύθυνοι για τα Σεπτεμβριανά. Η λεγόμενη "αμοιβαιότητα" στα Ανθρώπινα Δικαιώματα είναι κάτι το απαράδεκτο. Οι μειονότητες είναι υπήκοοι των κρατών όπου ζουν.
Όλοι οι αναλυτζήδες του ινφογνώμωνα δεν έχουν αντιληφθεί ούτε στο 1/10 τα εκπληκτικά συμπεράσματα του "Νέμεσις", οφθαλμοφανή για κάποιον με στοιχειώδη λογική, ακατανόητα για όσους έχουν παρωπίδες. Στρατηγοί, διπλωμάτες, κυπατζήδες δεν έχουν σκοπό να αμυνθούν έναντι της Τουρκίας ή οποιουδήποτε άλλου εχθρού (οι τοκογλύφοι, οι Γερμανοί, οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΙ) εφ' όσον αυτό τους ζητηθεί από τους "συμμάχους". Προτιμούν να αναγορεύουν τους εχθρούς ως συμμάχους και τις ήττες ως "ρεαλιζμό" προκειμένου να μην αναλάβουν τις ευθύνες τους, θρασύδειλα ανθρωπάκια όντες. Και φυσικά αυτό το μικρόβιο έχει εξαπλωθεί -απολύτως δικαιολογημένα- και στον λαό που έχει καταλάβει ότι το ελληνικό αίμα είναι πολύ φθηνό για αυτά τα καθάρματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ με τις παραδοχές του αρθρου, αλλά έχω μια ενσταση, στο δημοψήφισμα όχι ψηφισαμε. Δεν ειδα να βλέπουμε κάποιο είδος ανεξαρτησίας, μάλλον το αντίθετο. Συμφωνώ ως προς το τι πρέπει να κάνουμε, να γίνουμε δηλαδή ισραηλ, αλλά αυτό είναι μάλλον πολύ δύσκολο γιατί οι Ελλαδίτες στην πλειοψηφία τους δεν θεωρούν την Τουρκία ισάξια απειλή με τι περιβάλλον που βρίσκεται το Ισραήλ και δεύτερον γιατί πολύ αμφιβάλλω ως προς το ποδοι πλέον έχουν εθνική συνείδηση και αν καταλαβαίνουν ποσό σημαντική είναι αυτή για να δηλώνει κάποιος και να είναι ελεύθερος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκολουθεί το τελευταίο μέρος του άρθρου (και ευχαριστώ την ιστοσελίδα που το έκρινε "άξιο" αναδημοσίευσης),αλλά αν οι διαχειριστές κρίνουν ότι δεν χρειάζεται να προστεθεί στην αναδημοσίευση, είναι κατανοητό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κερασάκι στην τούρτα είναι οι "προσφυγομετανάστες".Εδώ φοβάμαι ότι δεν έχουμε περιθώρια ελιγμών.Έχουμε την αδυναμία εκτεταμένων θαλασσίων συνόρων και άπαξ και μπουν στη βάρκα και ξανοιχτούν δεν έχεις επιλογές.Η θα φτάσουν στα νησιά ή θα τους προλάβεις στη μέση και θα τρυπήσουν τη βάρκα όποτε θα αναγκαστείς να τους μαζέψεις.Χρειάζεται μια σκληρή απόφαση και χρειάζεται.....χθες.Ότι κάνει η Αυστραλία.Ακούγεται και είναι σκληρό αλλά δεν έχουμε επιλογή.
Αλλιώς στις 25 Μαρτίου 2021, αν θα υπάρχει η Ελλάδα, όση θα είναι.....με όσους θα είμαστε εδώ......θα είναι ένα φάντασμα.....ένα όνομα κενό περιεχομένου.
Μέχρι τότε θα συνεχίσουμε θα μπαμπαλίζουμε για το "διεθνές δίκαιο" και τις "διεθνείς συνθήκες" και τη "δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού" - νιος ήμουν και γέρασα με αυτό το σλόγκαν- η Τουρκία θα διεκδικεί και εμείς θα λέμε "ξέρετε σύμφωνα με τη συνθήκη της Λωζάνης κεφ. 1 αρ.2 παρ. 3 εδάφιο 4 , περίπτωση 5 έχουμε δίκιο".Και η Τουρκία θα σε γράφει εκεί που δεν πιάνει μελάνι.Δεν ξέρω αν υπάρχει εκκωφαντικότερη ομολογία αδυναμίας από την μανιακή επίκληση του διεθνούς "δικαίου"....
Ο διάλογος Μακναμάρα - Παπανδρέου Γ. που σωστά αναφέρει ο Νέμεσις είναι από το βιβλίο "Η Δημοκρατία στο απόσπασμα", Α. Παπανδρέου, εκδόσεις Λιβάνη. Το γεγονός ότι τον διάλογο τον αναφέρει ο Α. Παπανδρέου δεν σημαίνει ότι πρέπει να τον αμφισβητήσει κάποιος. Δεν τίθεται θέμα αξιοπιστίας παρά μόνο για τους κομματικά φανατισμένους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλο πολιτικό πρόσωπο (που είχε φωνάξει κόντρα με τους Παπανδρέου) είχε φωνάξει την ίδια εποχή (δεκαετία 60) τον Αμερικανό πρέσβη για φιλικό ουισκι στο σπίτι του και του ανακοίνωσε δείχνοντας κάτι χάρτες ότι πρέπει να στείλει μήνυμα στην Ουάσινγκτον να αποσύρει Αμερικανούς από συγκεκριμένα αεροδρόμια της Μ. Ασίας διότι θα τα βομβαρδίζαμε επειδή οι Τούρκοι ετοίμαζαν κάτι τότε για την Κύπρο. Το αποτέλέσμα ήταν το επόμενο πρωί οι Τούρκοι να σταματήσουν τις προετοιμασίες τους και να υπάρξει αποκλιμάκωση.
Δεν έχει να κάνει με πολιτική παράταξη αλλά και με τις προσωπικές αντιστάσεις του κάθε ανθρώπου. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα σύνολο γνώσεων, συναισθημάτων και τρόπου διαχείρισης όλων αυτών. Κάποιους μπορεί να τους υπονομεύσει ο συνομιλητής τους εύκολα, κάποιους πιο δύσκολα και κάποιους λίγους πολύ δύσκολα. Αν οι Αμερικανοί αντιλαμβάνονταν το 1996 ότι η Ελληνική πολιτική ομάδα/ηγεσία(πρωθυπουργός και υπουργοί) διαχείρισης κρίσεων ότι έλεγε στην αρχή το εννοούσε μέχρις εσχάτων(και δεν χρειάζονται φωνές και θεματικά σόου μέσα στη Βουλή όπως συνηθίζουν σε αυτό το τσίρκο, αλλά κοφτή σταθερή φωνή), θα ασκούσαν πίεση στην απέναντι πλευρά(Τουρκία). Όταν θέλεις την ηρεμία εντός μιας συμμαχίας ασκείς πιέσεις. Όποιος λυγίσει πρώτος χάνει. Άλλος την κρίσιμη στιγμή "σπάει" και άλλος όταν τον εκφοβίζουν με τον τρόπο τους σε ένα τηλέφωνο ή από κοντά, βάζει στο "αυτοκίνητο" τελευταία ταχύτητα και το "πατάει" 180/ώρα αν απαιτηθεί.
Αν ο "τροχονόμος" δεν κάνει σήμα στο απέναντι αυτοκίνητο(που άρχισε την κόντρα) να μειώσει ταχύτητα (διότι ο άλλος είναι "τρελός")το αποτέλεσμα θα είναι σύγκρουση και η "Τροχαία" θα τρέχει να μαζέψει τα ασυμμάζευτα. Ας κόψει όσες κλήσεις θέλει μετά. Να τις στείλει στο νεκροταφείο.
Κανένας πόλεμος δεν θα γινόταν το 96.
Όταν σου πατάνε νησί σου,ακόμα και ακατοίκητη βραχονησίδα δίνεις τελεσίγραφο για αναίμακτη αποχώρηση εντός 2 ωρών, ταυτόχρονα αποσύρεις διπλωμάτες με έκτακτη πτήση της Ολυμπιακής από την αντίπαλη χώρα, κάνεις διάγγελμα γενικής επιστράτευσης, φεύγουν μέσα στη νύχτα τα φύλλα πορείας για επιτάξεις και φεύγουν και οι τελευταίες χερσαίες ενισχύσεις σε Έβρο.Παράλληλα απόσυρση της Ελληνικής ομάδας βατραχανθρώπων από τη μία Ίμια.
Πρωθυπουργός και βασικοί υπουργοί κυβέρνησης στον ΕΘΚΕΠΙΧ.
Με την ανατολή του ήλιου αν δεν είχαν αποχωρήσει(κάτι μου λέει πως θα είχαν αποχωρήσει αν καταλάβαιναν όλοι ότι η περιοχή πάει για πόλεμο) οι Τούρκοι γαία πυρί μιχθήτω με εντολή "open fire" στις μονάδες του στόλου γύρω από τα Ίμια και μαζικό αεροπορικό πλήγμα σε συγκεκριμένα τουρκικά αεροδρόμια και ναυσταθμους. Έκτακτη συνδρίαση της Βουλής και κήρυξη 12 μιλίων όπως ορίζει και το Διεθνές δίκαιο της Θάλασσας. Τετελεσμένο γεγονός.
"Η Ελλάς δεν διαπραγματεύεται για το νησί της και για όσα ορίζει το Δίκαιο της Θάλλασας. Απειλήθηκε με πόλεμο πριν λίγους μήνες(8/6/1995) για το νόμιμο δικαίωμα της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 ν.μ και τώρα Ιανουάριο του 1996 δέχθηκε επίθεση από ξένους στρατιώτες σε έδαφος της. Αναγκάστηκε να υπερασπιστεί τα Εθνικά της συμφέροντα όπως κάθε χώρα έχει δικαίωμα στην αυτοάμυνα. Οι επιχειρήσεις συνεχίζονται"
Δεν ακολουθείς τον ρυθμό του αντιπάλου. Επιβάλεις από την αρχή γρήγορα (μετά την πρώτη εχθρική ενέργεια) τον δικό σου ρυθμό για να καταλάβει ότι αν δεν υπάρξει αποκλιμάκωση γρήγορα, το ΚΟΣΤΟΣ που θα πληρώσει θα είναι πολύ μεγάλο για αυτά που διεκδικεί χωρίς να έχει κανένα δικαίωμα.
Το γεγονός ότι κάποιος είναι καθηγητής οικονομικών δεν σημαίνει ότι κάνει και για πρωθυπουργός. Η περίπτωση του Σημίτη το επιβεβαιώνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ "άλλη", αρχικά ήταν χημικός ερευνήτρια πριν ασχοληθεί με νομική και πολιτική, κόρη μπακαλομανάβη και τα κατάφερε περίφημα για την πατρίδα της.
Και ετοιμόλογη στον Αμερικανό και με αποφασιστικότητα ΟΤΑΝ χρειάστηκε μέσα στην αίθουσα επιχειρήσεων. Ο ηγέτης δεν "σπάει". Ως άνθρωπος μπορεί κάποιες στιγμές να λυγίζει μόνος του αλλά επειδή είναι ηγέτης δεν σπάει. Οδηγεί και όταν απαιτείται πατάει το "γκάζι" τέρμα:
https://www.youtube.com/watch?v=pAqJTumYakE
Αν η Θάτσερ υπολόγιζε τις απώλειες δεν θα έδιωχνε τους Αργεντινους από τα νησιά που δέχθηκαν την εχθρική επίθεση. Πόλεμος είναι και άνθρωποι πεθαίνουν. Δεν είναι εύκολο. Πονός, δάκρυα, αίμα, καταστροφές. Δεν θα πεθάνουν μόνο αντίπαλοι. Αυτό σημαίνει πόλεμος. Είναι πολιτική!
Η Αργεντινή δεν έπαιρνε τα στρατεύματα από τα Φώκλαντς μετά την εισβολή. Αδιέξοδο. Τι έπρεπε να κάνει δηλαδή η Θάτσερ? Να γινόταν Σημίτης πριν τον Σημίτη? Να καθίσει στο τραπέζι με την Αργεντινή και να υπογράψει ότι ΜΑΖΙ με την Αργεντινή η πατρίδα της(Ηνωνένο Βασίλειο) έχει... "νόμιμα, ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα τα οποία έχουν μεγάλη σημασία για την ασφάλεια και την εθνική κυριαρχία" και των δυο πλευρών? Θα διαπραγματευθείς, θα μοιραστείς κάτι που σου ανήκει?!
"Όχι ρε δεν καθόμαστε. Δικά μας είναι. Στα τσακίδια! Στείλτε τα παιδιά μας μας να τους εξαερώσουν" είπε με τις πράξεις της.
Δεν ευχαρίστησε κανέναν παρά μόνο τις Βρετανικές ΕΔ.
Οι υπόλοιπες ΤσοπανοΓκλαμουροΒαλκανοΤαλιμπάν δικαιολογίες του Εικοσάευρου(μπροστά στο μηχάνημα) είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.
ΔΙΚΑΙΟ - ΙΣΧΥΣ - ΕΦΑΡΜΟΓΗ
Από το 1996 η στάση μας απέναντι στην Τουρκία είναι μία τραγική υποχωρητικότητα.