Μαλούχος Γεώργιος Π.
Σαν βόμβα έσκασε σε ολόκληρο τον κόσμο η είδηση της στυγερής δολοφονίας της Αγγλίδας βουλευτού των εργατικών. Μία νέα γυναίκα χάνει άδικα και απάνθρωπα της ζωή της γ' αυτά που πιστεύει, δύο μικρά παιδιά χάνουν τη μητέρα τους κι ένας σύζυγος τη γυναίκα του, μια εκλογική περιφέρεια χάνει τη βουλευτή της και, ταυτόχρονα, το πιο κρίσιμο δημοψήφισμα στη μεταπολεμική Ευρώπη χάνει την αυθεντικότητα και τον προσανατολισμό του: οι Βρετανοί δεν χάνουν ούτε την ψυχραιμία τους ούτε μπερδεύονται εύκολα, όμως, από την άλλη πλευρά, είναι βέβαιο ότι ουδείς μπορεί να μετρήσει την πραγματική επίδραση που θα έχει αυτό το φρικτό έγκλημα στο δημοψήφισμα της ερχόμενης Πέμπτης για την παραμονή ή μη της Μεγάλης Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Εξίσου βέβαιο είναι ότι δεν θα μάθουμε ποτέ το πώς φτάσαμε σε αυτό το έγκλημα. Το τι ήταν εκείνο που όπλισε πραγματικά το χέρι του δολοφόνου…
Την ίδια ώρα που ο κόσμος συγκλονιζόταν από τον φόνο της Κοξ, στην Ελλάδα ο Τσίπρας κήρυξε «πανστρατιά για την ανάπτυξη».
Σαν βόμβα έσκασε σε ολόκληρο τον κόσμο η είδηση της στυγερής δολοφονίας της Αγγλίδας βουλευτού των εργατικών. Μία νέα γυναίκα χάνει άδικα και απάνθρωπα της ζωή της γ' αυτά που πιστεύει, δύο μικρά παιδιά χάνουν τη μητέρα τους κι ένας σύζυγος τη γυναίκα του, μια εκλογική περιφέρεια χάνει τη βουλευτή της και, ταυτόχρονα, το πιο κρίσιμο δημοψήφισμα στη μεταπολεμική Ευρώπη χάνει την αυθεντικότητα και τον προσανατολισμό του: οι Βρετανοί δεν χάνουν ούτε την ψυχραιμία τους ούτε μπερδεύονται εύκολα, όμως, από την άλλη πλευρά, είναι βέβαιο ότι ουδείς μπορεί να μετρήσει την πραγματική επίδραση που θα έχει αυτό το φρικτό έγκλημα στο δημοψήφισμα της ερχόμενης Πέμπτης για την παραμονή ή μη της Μεγάλης Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Εξίσου βέβαιο είναι ότι δεν θα μάθουμε ποτέ το πώς φτάσαμε σε αυτό το έγκλημα. Το τι ήταν εκείνο που όπλισε πραγματικά το χέρι του δολοφόνου…
Την ίδια ώρα που ο κόσμος συγκλονιζόταν από τον φόνο της Κοξ, στην Ελλάδα ο Τσίπρας κήρυξε «πανστρατιά για την ανάπτυξη».
Είναι προφανές ότι ο άνθρωπος έχει υιοθετήσει ένα νέο μοντέλο πολιτικής που βασίζεται στο ότι κάνει ότι δεν θυμάται τίποτα, ότι δεν ακούει, ότι δεν βλέπει, αλλά και ότι δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει γύρω του.
Με άλλα λόγια, λειτουργεί στο απόλυτο κενό, εξωπραγματικά, εκεί που τίποτα δεν έχει πραγματική αξία, σε έναν κόσμο που μετράνε μόνον τα λόγια κι όχι η πραγματικότητα. Εκεί που η δημαγωγία κάνει τη νύχτα μέρα.
Πράγματι την κάνει. Ακόμα. Είναι μια τέχνη κι αυτή, μεγάλη.
Αλλά έχει περιορισμένο ορίζοντα.
Ο Τσίπρας κάνει πολιτικά ότι ακριβώς έκανε το διαβόητο «νερό του Καματερού» - θεράπευε κάθε ασθένεια.
Και οι άνθρωποι πίστευαν. Και έτρεχαν, μέσα στην απελπισία τους, να το αγοράσουν.
Μέχρι που, ένα πρωί, κατάλαβαν.
Και δεν πίστευαν πια.
Αυτό το πρωί, θα έρθει και για τον Τσίπρα και την παρέα του.
Και θα έρθει σύντομα…
BHMA
Μία ἀντικειμενική παρατήρηση:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜοῦ εἶχε κάνει ἐντύπωση, νομίζω ἤδη ἀπό τόν Ἰανουάριο τοῦ 2015 ἤ λίγο μετά, ὅτι στά λόγια τοῦ κ. Τσίπρα, γινόταν ἀναφορά, ὅταν μιλοῦσε γιά τήν "δεξιά", στά ..."Σαράντα χρόνια (της) στήν ἐξουσία"!
Ἐνῶ φυσικά, ἀπό τό 1975 μέχρι τό 2015 κυβέρνησε τήν Ἑλλάδα κυρίως τό ΠΑΣΟΚ (περίπου 29 χρόνια) καί ὄχι ἡ Ν.Δ. (μόνο 10 χρόνια περίπου, ἀπό τά ὁποῖα τά 7 μεταξύ 1974-1981).
Τά... "σαράντα χρόνια στήν ἐξουσία", ἦταν λόγος τοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου, τῆς περιόδου 1977-1989, καί ἀναφερόταν στήν ἐξουσία τῆς Δεξιᾶς, ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Μεταξᾶ (1936-1941) μέχρι καί τό τέλος τῆς δεκαετίας τοῦ 1970-1980.
Κι ὅμως μᾶλλον κανείς δέν ἐπισήμανε δημοσίως, πόσο παρανοϊκό ἦταν τό "σαράντα χρόνια στήν ἐξουσία" νά ἄπευθύνεται ἐν ἔτει 2015 στήν λεγομένη Δεξιά. Μόνο καί μόνο γιά νά λειτουργήσουν καί πάλι τά ψυχικά σύνδρομα (τῶν ψηφοφόρων τῆς δεκαετίας τοῦ 1980) τοῦ "δέν δικαιοῦσθε διά νά ὁμιλεῖτε".
Τελικά "ἐξελίχθηκε" πολύ ἡ τεχνολογία Γκαῖμπελς, μέ ψέμματα πού ὑπονομεύουν τήν Δημοκρατία... Δημοκρατία, πολίτευμα πού λειτουργεῖ πραγματικά μόνον ὅταν ὡς βάση του τίθεται ἡ ἀλήθεια καί ἀποτρέπεται κατά τό δυνατόν κάθε μορφή χειραγωγήσεως.
"Νερό τοῦ Καματεροῦ" δέν εἶναι κάτι πού προσφέρει ὁ κ. Τσίπρας. Ἡ τεχνολογική ἐξέλιξις τῆς χειραγωγήσεως, εἶναι, ὅτι:
ΑπάντησηΔιαγραφή_ "Νερό τοῦ Καματεροῦ" εἶναι ὁ ιδιος ὁ "Ἀλέξης Τσίπρας",
ὅπως λέμε ἀλεξικέραυνο...(συνειρμικά καί φαντασιακά βέβαίως),
ὄχι ὁ ἴδιος ὁ πραγματικός Τσίπρας, ἀλλά ὁ "Ἀλέξης Τσίπρας", ὅπως ἀκούγεται στίς εἰδήσεις: "Ὁ Πρωθυπουργός Ἀλέξης Τσίπρας....", αὐτό τό ὀνοματικό καί ὀπτικό ἴματζ του. Μόνον αὐτό (κάτι σάν "φυλαχτό" πού θά ἐξορκίσῃ τά κακά).
[Κάθε μορφή χειραγωγήσεως, εἶναι ἐντοπιστέα καί κατακριτέα, αν θέλουμε δημοκρατικό πολίτευμα].