Αδήριτη ανάγκη αντιμετώπισης της τουρκικής απειλής

Του Παναγιώτη Μπαλακτάρη

Οι πολιτικοί αρχηγοί συμμετείχαν σε αρκετά συμβούλια υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον τελευταίο ενάμισο χρόνο, πυκνώνοντας έτσι τις θεσμικές τους επαφές, με σκοπό την αποτροπή του διαφαινόμενου εκτροχιασμού της πατρίδας μας.

Η οικονομική κατάσταση επέβαλε συγκεκριμένους, λεπτούς χειρισμούς για να αποφευχθεί η άτακτη απομάκρυνσή μας από τα ευρωπαϊκά όργανα και η ασύντακτη χρεωκοπία.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες από δημοσιεύματα εκείνης της περιόδου, ο ΠτΔ άσκησε πίεση – όσο και όπου μπορούσε – προκειμένου να μην γίνει πραγματικότητα το εφιαλτικό σενάριο της κατακρήμνισης στο χάος μια απαράσκευης Ελλάδας.

Με τεράστιο κόστος, και οικονομικό αλλά και εθνικό, η Ελλάς σύρθηκε σε μια  λεόντειο συμφωνία, η οποία όμως φάνταζε όαση μπροστά στο κακό ενδεχόμενο.

Έτσι, με την στοιχειώδη σύμπλευση της πολιτειακής ηγεσίας και των αρχηγών των πολιτικών κομμάτων αποφεύχθηκε η τραγωδία∙ για την ώρα…

 Εδώ και αρκετό καιρό, εξαιτίας πολλών αιτίων, οι οποίες πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο ξεχωριστής και ειδικής ανάλυσης, η τουρκική εθνικιστική υστερία έχει στοχοποιήσει τον Ελληνισμό.

-Η σκλήρυνση της στάσης του τουρκοκύπριου διαπραγματευτή, κ. Ακιντζί, στις συνομιλίες με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι οποίες οδηγούν σε ναυάγιο, 

-τα σκοτεινά παιχνίδια με την προσπάθεια εργαλειοποίησης της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη, 

-οι διόλου εφήμερες δηλώσεις του κ. Ερντογάν περί της αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάννης, 

-οι καθημερινές πολεμικές προκλήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο και στα νησιά μας (συνεχείς παραβάσεις και παραβιάσεις εθνικού εναέριου χώρου και υπερπτήσεις άνωθεν ελληνικών εδαφών), καθώς επίσης και 

-η μόνιμη απειλή της αποδέσμευσης εκατομμυρίων μεταναστών προς το Αιγαίο, 

συνθέτουν ένα σκηνικό εθνικιστικής πώρωσης, το οποίο πρέπει να προσέξουμε.

Η αποκάλυψη του γεγονότος, ότι η Τουρκία απειλεί να προσαρτήσει τα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου και η επιτόπου επίσκεψη του Τούρκου ΥπΕξ, κ. Τσαβούσογλου, αποτελούν κλιμάκωση επιθετικών ενεργειών, οι οποίες μέχρι τώρα μένουν αναπάντητες.

Δεν εννοούμε, ότι είναι σκόπιμο να αναλάβουμε δράση με προοπτική πολέμου, αντιθέτως, το απευχόμεθα.

Ωστόσο, επειδή η τραγωδία μπορεί να έρθει και στα εθνικά θέματα, όσο και αν θεωρούμε απίθανη μια σύγκρουση, και επειδή η χώρα που μας επιτίθεται – εν πάση περιπτώσει μία εξ αυτών και όχι οι δορυφόροι της – βρίσκεται σε φάση αποσταθεροποίησης με ηγέτη απρόβλεπτο ως εκ της ψυχικής του κατάστασης, καλό θα ήταν να λάβουμε τα μέτρα μας.

Και το πρώτο πρέπει να είναι, κατά την εκτίμησή μας, η σύγκληση του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών (ελλείψει ύπαρξης Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας) με τη συμμετοχή διπλωματών, επιτελών και αξιωματούχων των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων και της ΕΥΠ, ώστε να υπάρξει αρχικά ενημέρωση για όλη την έκταση της απειλής και των παραμέτρων της.

Εν συνεχεία, να επιτευχθεί ένα ελάχιστο συμφωνίας μεταξύ των κρατικών αξιωματούχων για τον τρόπο απάντησης, αλλά πρωτίστως για τη χάραξη μιας εθνικής πολιτικής αντιμετώπισης των απειλών και των εξελίξεων επί τη βάσει της θεμελιώδους αρχής της στρατηγικής: σχεδίαζε για το καλύτερο, προετοιμάσου για το χειρότερο.

Η κομματική διχόνοια και ο συμφεροντολογικός διχασμός είναι αναγκαίο να μείνει μακρυά από τα εθνικά μας θέματα, διότι ο Ελληνισμός μπορεί να επιβιώσει μιας οικονομικής αποτυχίας. Μιας εθνικής όχι.