Του Κώστα Υφαντή*
Η τελευταία σοβαρή κρίση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας χρονολογείται ακριβώς πριν είκοσι χρόνια, όταν «ιδιωτικοποιήθηκε» η ελληνική εξωτερική πολιτική και το αποτέλεσμα ήταν η σύλληψη/αρπαγή του Αμπντουλά Οτσαλάν από την ελληνική πρεσβεία στο Ναϊρόμπι. Η κρίση έληξε με τον διεθνή εξευτελισμό της Αθήνας. Ακολούθησε η κατάρρευση της τουρκικής οικονομίας και ο εκλογικός εξοστρακισμός της παλιάς κραταιάς κεμαλικής φρουράς και η άνοδος των συντηρητικών του AKP και του Ταγίπ Ερντογάν.Η εικοσαετία 1999-2019 είναι η μεγαλύτερη περίοδος χωρίς μείζονα κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Μία περίοδος κατά την οποία άνθησε το διμερές εμπόριο, αυξήθηκαν κατακόρυφα οι τουριστικές ροές, δημιουργήθηκαν θεσμοί και προσδοκίες διαλόγου. Παρά το γεγονός ότι τα προβλήματα παρέμειναν άλυτα, έγινε μία ουσιαστική προσπάθεια οι δύο χώρες να αποκτήσουν ουσιαστικά πλαίσια συνεργασίας σε πεδία χαμηλής πολιτικής. Φυσικά η ένταση δεν έλειψε, αλλά διατηρήθηκε σε χαμηλά και απολύτως ελεγχόμενα επίπεδα.
Συμφωνουμε οτι δεν ειναι μπλοφα για να καθησει στο τραπεζι της μοιρασιας των υδρογοναθρακων και μαλιστα το χρονικο περιθωριο ληγει με την ελευση των s-400.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλα οι ανοιχτοι διαυλοι εχουν λογικη μονον εναντι της προκαθωρισμενης ημερομηνιας για επιταχυνση κρισιμων προμηθειων(πχ τορπιλων,Α/Α φρεγατων απο Γαλλια με δανεισμο η με καποιο τροπο εναντι ρητρας μελλοντικων κερδων αεριων η με τα λεφτα των ομολογων που μπλοκαρισαν οι Γερμανοι) ωστε να εχουμε ετοιμοτητα επι των ηλημενων αποφασεων των Τουρκομογγολων.
Ισχυρη βεβαια πρεπει να ειναι και η αποψη της πρωτης κινησης προ της επιχειρησιακης ετοιμοτητας των s-400.