Τελέσθηκε πρόσφατα το ετήσιο μνημόσυνο της ηρωικής γυναίκας της Λαπήθου, που με κίνδυνο τη ζωή της έσωσε τη ζωή 12 εθνοφρουρών μας κατά τη διάρκεια της βάρβαρης τουρκικής εισβολής.
Είναι καθήκον της πολιτείας και του πολιτικού κόσμου της Κύπρου να τιμά και να σέβεται τέτοιες ηρωικές μορφές.
Όμως υπάρχει και μια άλλη οικογένεια από τρία άτομα, που έδωσαν τη ζωή τους για τη σωτηρία 5 εθνοφρουρών μας.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Κατά τη διάρκεια της δεύτερης τουρκικής εισβολής και στις 16 Αυγούστου 1974, η οικογένεια του Ανδρέα Ορφανίδη Ραμέ, η σύζυγός του Χρυστάλλα και η κόρη τους Μηλίτσα, μπήκαν στο τελευταίο λεωφορείο που θα τους μετέφερε στη σωτηρία, όταν ξαφνικά παρουσιάστηκαν, στο βάθος του δρόμου, 5 εθνοφρουροί, έξαλλοι και φοβισμένοι, τρέχοντας προς το λεωφορείο και φωνάζοντας στους επιβάτες «σταθείτε, δώστε ρούχα να αλλάξουμε, έρχονται οι Τούρκοι».
Ποιος όμως τολμούσε να κατεβεί, γνωρίζοντας ότι αν έμεναν πίσω θα τους σκότωναν οι Τούρκοι; Και όμως, το ένστικτο της μάνας κυριάρχησε και στην καρδιά της Χρυσταλλούς του Ραμέ. «Σταμάτα», λέει στον οδηγό του λεωφορείου, θα κατεβώ εγώ. Δυστυχώς όμως τη Χρυσταλλού την ακολούθησαν ο σύζυγος Ανδρέας και η κόρη τους Μηλίτσα, και το λεωφορείο έφυγε προς τη σωτηρία, ενώ η Χρυσταλλού με το σύζυγό της και την κόρη κατευθύνθηκαν, μαζί με τους εθνοφρουρούς, προς το σπίτι τους. Εκεί τους προμήθευσαν με ρούχα πολιτικά και διέφυγαν προς τη σωτηρία, αφήνοντας πίσω τους τους τρεις ήρωές μας.
Έμειναν μέσα στο σπίτι κλεισμένοι οι τρεις ηρωικές μορφές χωρίς να γνωρίζουν τι τους επιφύλασσε η μοίρα, και στις 16 Αυγούστου μπήκαν και στο σπίτι της Χρυσταλλούς.
Μόλις μπήκαν, η πρώτη τους ματιά έπεσε πάνω στην κόρη.
Όρμησαν πάνω της σαν λυσσασμένα σκυλιά, με σκοπό να τη βιάσουν.
Βλέποντας τα τεκταινόμενα, η μάνα όρμησε για να προστατεύσει την κόρη, όταν ξαφνικά μια ριπή αυτομάτου όπλου την έριξε νεκρή· το ίδιο έπαθε και ο Ανδρέας όταν όρμησε και αυτός πάνω στους «σκύλους».
Οι τρείς ηρωικοί νεκροί έμειναν εκεί για 2 μέρες, όταν τα άψυχα σώματά τους άρχισαν να μυρίζουν.
Τότε οι Τούρκοι μετέφεραν από τη Βώνη Ελληνοκύπριους εγκλωβισμένους, οι οποίοι άνοιξαν, κάτω από την κληματαριά, ένα λάκκο και τους έριξαν μέσα.
Τα πεθερικά μου έδωσαν τη ζωή τους για να σωθούν οι εθνοφρουροί μας, γι' αυτό καλώ την κυβέρνηση και ολόκληρο τον πολιτικό κόσμο της Κύπρου όπως μεριμνήσουν και φροντίσουν για την ανέγερση και γι' αυτούς ενός ανδριάντα, εκεί στην είσοδο προς την Κυθρέα.
Είναι το ελάχιστο που μπορεί να δώσει η πολιτεία σ' αυτούς τους ήρωες της Κυθρέας και μια παρηγοριά στην κόρη τους Μαρία.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.