Ο γερμανικός Τύπος κατηγορεί σήμερα την Άγκυρα ότι ασκεί την πολιτική του "παζαριού", για τον τρόπο με τον οποίο διαπραγματεύτηκε το τουρκικό "πράσινο φως" στην υποψηφιότητα του δανού πρωθυπουργού Άντερς Φογκ Ράσμουσεν για το αξίωμα του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ.
"Καλωσορίσατε στο παζάρι", γράφει ο τίτλος του κεντρικού άρθρου της εφημερίδας Die Welt, η οποία εκτιμά ότι η Τουρκία χρησιμοποίησε "έναν μικρό εκβιασμό" στους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους της, πριν αποδεχθεί την υποψηφιότητα Ράσμουσεν.
"Οι άκαμπτες μέθοδοι της τουρκικής κυβέρνησης έδωσαν μία πρόγευση στα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα οποία είναι ήδη επιφυλακτικά έναντι της Τουρκίας, του τι θα επακολουθήσει εάν η Τουρκία γίνει μέλος της ΕΕ", προσθέτει η Die Welt.
Στους κόλπους της ΕΕ, η Τουρκία, η οποία θα αποτελεί το πολυπληθέστερο κράτος-μέλος, θα περνάει τον καιρό της "παζαρεύοντας χωρίς τέλος, απαιτώντας και εκβιάζοντας", εκτιμά η εφημερίδα.
Για την εφημερίδα Sueddeutsche Zeitung, ο τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ασκώντας πίεση στο ΝΑΤΟ, πραγματοποίησε "μία επίδειξη δύναμης παρόμοια με αυτές του παρελθόντος".
"Δεν θα το ξεχάσουμε, ειδικά εμείς στην Ευρώπη. Δεν θα βρει έτσι το δρόμο προς την Ευρώπη ο Ερντογάν", προειδοποιεί η εφημερίδα.
Η Άγκυρα κατηγορούσε τον Ράσμουσεν για την υποστήριξή του προς εφημερίδα της Δανίας που είχε δημοσιεύσει σκίτσα του προφήτη Μωάμεθ το 2005 και για την άρνησή του να κλείσει τον τηλεοπτικό σταθμό Roj TV, ο οποίος εκπέμπει από τη Δανία και οι τουρκικές αρχές τον θεωρούν όργανο των κούρδων αυτονομιστών του ΡΚΚ.
Η Τουρκία ήρε τελικά τις ενστάσεις της εναντίον του Ράσμουσεν κατά τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Στρασβούργο, αφού ο αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα φέρεται να "εγγυήθηκε" την τήρηση μιας σειράς δεσμεύσεων, σύμφωνα με δηλώσεις του Ερντογάν.
Σύμφωνα με τις περισσότερες τουρκικές εφημερίδες, η Άγκυρα απέσπασε την υπόσχεση ότι θα απαγορευθεί στον σταθμό Roj TV να εκπέμπει από τη Δανία.
Σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα New York Times, η ΕΕ δέχθηκε να ανοίξει, στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για την ένταξη της Τουρκίας, δύο από τα οκτώ θεματικά κεφάλαια που είχαν παγώσει.
Από την πλευρά της, η γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ επανέλαβε χθες τις επιφυλάξεις της για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, υπογραμμίζοντας ότι τίποτα δεν έχει αποφασιστεί ακόμη και ότι μία εναλλακτική επιλογή θα μπορούσε να είναι και η προνομιακή συνεργασία της ΕΕ με τη χώρα αυτή.
Η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας εξαρτάται από την ψυχραιμία ενός τυχαίου νεαρού έλληνα ανθυποσμηναγού που θα βρεθεί σε πλεονεκτική θέση σε μια από τις καθημερινές αερομαχίες πάνω απ’ το Αιγαίο. Αν εδώ δεν υπάρχουν αναστήματα πολιτικών που θα σκεφτούν σε βάθος χρόνου πρώτα το συμφέρον της πατρίδας τους. Υπάρχουν αλλού κάποιοι που θα έχουν τον ορθολογισμό να το πράξουν για χάρη των δικών τους πατρίδων. Βλέπετε πως το ευφυολόγημα που μας πλασάρεται τακτικά σαν πρόσχημα για υποχωρήσεις («μα είναι χώρα 70 εκατομμυρίων τι θέλετε να κάνουμε; Πόλεμο!») είναι και το μεγαλύτερό τους πρόβλημα που δεν μπορεί να κρυφτεί; Φαντάζεστε μια χώρα όπως η Γερμανία να άγεται και να φέρεται από τις πολιτικές που θα επιβάλει η πλειοψηφία των τούρκων ψηφοφόρων μέσα απ’ τα πολιτικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Οι γερμανοί ήδη ριγούν σ’ αυτή την σκέψη... Οι έλληνες μπορούμε να διανοηθούμε ότι θα επιβληθεί ελευθερία μετακίνησης και εγκατάστασης μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας; Μήπως θα έχουμε συνυπογράψει μια μεταμοντέρνα τουρκοκρατία; Νομίζετε ότι αν η Ευρώπη θυσίαζε την Ελλάδα έναντι της Τουρκίας για χάρη των υπολοίπων μελλών της θα ήταν αυτό αρκετό για την Τουρκία όταν έχει αυτές τις ηγεμονικές βλέψεις; Απλά λοιπόν σε όλους τους Ευρωπαίους χρειάζεται κάποιος που θα χάσει την ψυχραιμία του και θα παρακούσει εντολές την κατάλληλη στιγμή για να δώσει τις λύσεις που ζητάει η Ευρώπη. Αλλά και διπλωματικά θα πρέπει να επισημαίνονται από την πλευρά μας αυτές οι ηγεμονικές επιδιώξεις της Τουρκίας. Να το θυμηθείτε παρά τα τελευταία εγκάρδια χαμόγελα όλο και περισσότερο φαίνεται να αποστασιοποιούνται τα συμφέροντα ευρωπαίων και αμερικανών πάνω σ’ αυτό το θέμα. Μπορεί ακόμα να μην ήρθε η ώρα αλλά μπορεί και να υπάρξει θεαματική ρήξη και ίσως θα ήταν καλό με κάποιο τρόπο να βοηθούσαμε λίγο σ’ αυτό. Αλλά βέβαια καλό θα ήταν και εντός Ευρώπης να δούμε ποια λάθος μηνύματα δώσαμε και φτάσαμε στις συγκεκριμένες αμερικανικές υποδείξεις για το μέλλον της Ευρώπης λες και εμείς κάνουμε υποδείξεις για το μέλλον της Αμερικής.-
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλευθέριος Β.
Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω 100% την επιμονή της Ελλάδας στην ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. Πως είναι δυνατόν να υποστηρίζεις κάτι που τρομάζει την Ευρώπη...Και μπορώ να δεχθώ πως είναι μία τακτική εκ μέρους της Ελλάδας, για ανάδειξη των προβλημάτων με την Τουρκία, αλλά τόσα χρόνια δεν καταλάβανε τίποτα;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο γεγονός ότι έχουν αρχίσει τις αντιδράσεις οι Ευρωπαίοι Εταίροι μας, βγάζει από την δύσκολη θέση την χώρα μας, ώστε να μην κατηγορηθεί από τους γείτονες για αρνητική στάση. Αλλά αυτό που μου έχει κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, είναι πως παρόλο που ο Πρόεδρος Ομπάμα επισκέφθηκε την Τουρκία και υποστήριξε την ένταξή της στην Ε.Ε., οι ομιλίες του ΜΕΣΑ στην Τουρκία μου έχουν κάνει ιδιαίτερη εντύπωση. Όταν βγαίνεις στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση και αναφέρεις για "επαναλειτουργία της Χάλκης", τότε κάτι κρύβεται από πίσω.
Για να μην κουράζω, κανένας δεν μας έχει πει πια...Τουρκία έχουν κατα νου να κάνουν μέλος της Ε.Ε...Γιατί εάν δεχθούμε τις συνομιλίες των Κούρδων με τους Αμερικανούς για το Κουρδιστάν, τότε είμαστε γύρω στα 30 εκατομύρια κόσμο, που δεν θα ανήκει στο δυναμικό της Τουρκίας.
Σαν κατάληξη, πιστεύω πως κανένας στην Ευρώπη δεν θα θελήσει την Τουρκία μέλος της Ε.Ε., έτσι όπως την ξέρουμε τώρα. Μάλλον την χρειάζονται για την αποχώρηση των στρατευμάτων από το Ιράκ και την προώθηση στο Αφγανιστάν. Μετά από αυτές τις εξυπηρετήσεις, ίσως έχει την κατάληξη κάθε "συμμάχου" που δεν τους είναι χρήσιμος...Αδιαφορία....
Δημήτρης Τ.
Σχόλιο 6 Απρίλιος 2009 6:13 υπογράφεται Δημήτρης Τ. δεν είμαι εγώ...ο Δημήτρης Τ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σχολιά μου για την Τουρκία είναι ΒΕΤΟ για την ΕΕ, κοι εγω δεν καταλαβαίνω την εμμονή των κυβερνήσεων να την κάνουν μέλος, και εν τοιαύτη περιπτώση, για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, η κυβέρνηση ας κάνει Δημοψήφισμα, αν θέλουμε να καταλήξουν να γίνουν τα νησιά μας τουρκικά.
Δημήτης Τ.-Αυτός είμαι εγώ-
Ο λόγος που επιμένουμε σθεναρά στην είσοδο της Τουρκίας στην ΕΕ είναι διττός...
ΑπάντησηΔιαγραφή1) Βαρεθήκαμε (και καλά κάναμε) να είμαστε αυτοί που τόσα χρόνια εβαζαν βέτο στην είσοδο τους λειτουργώντας ως τα όργανα των αλλων ΔΕυρωπαίων που ενώ δεν τους θέλουν και φαίνεται τώρα ξακάθαρα μας χρησιμοποιούσαν ως άλλοθι....
2)Μην γελιέστε....αν ποτε (που δεν το πιστεύω) μπει η Τουρκία στην ΕΕ νομίζετε οτι 70 εκ Τούρκοι θα ερθουν να μας "καταλάβουν" εδώ στην Ελλάδα? Μα αυτοί θέλουν Γερμανία, Αγγλία Βέλγιο,Γαλλία κοκ.....Εξάλλου τότε δεν θα μπορούν να μιλήσουν για τουρκική μειονότητα αφού πλέον δεν θα υπάρχουν σύνορα και απαγόρευση μετακινήσεων και θα ισχύει παντού το Ευρωπαϊκο δίκαιο......
ΜΑκάρι να γινόταν αυτό .....αυτομάτως κάθε επιχείρημα τους για καταπίεση της "μειονότητας" θα πήγαινε βόλτα.....
Αλλά πιστέψτε με .....δεν τους θέλουν οι Ευρωπαίοι τους Τουρκαλάδες
Καλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχετικά με τα προηγούμενα σχόλια που αναρτήθηκαν,
εγώ έχω να πω πως το ότι η Ελλάδα ή καλύτερα οι πολιτικοί της Ελλάδας, θέλουν σώνει και καλά τη Τουρκία στην Ε.Ε, το θέλουν γιατί κατά τη γνώμη τους η Τουρκία θα εξευρωπαϊστεί.
Μια Τουρκία εξευρωπαϊσμένη είναι καλύτερη από μια Τουρκία διαλυμμένη. Πιθανόν...
Το θέμα όμως είναι θα ευξευρωπαϊστεί η Τουρκία αν μπει στην Ε.Ε;;;
Όχι όπως δείχνουν τα πράγματα και κυρίως η συμπεριφορά της.
Οπότε τι ψάχνουνε να βρούνε οι πολιτικοί μας;
Αφήστε που έτσι όπως τα κάνουν οι Τούρκοι δεν τους θέλει κανένας στην Ε.Ε, οπότε χάνουμε εμμέσως και το δικαίωμα να κερδίσουμε κάτι από αυτούς μέσω ενός βέτο.
Αν το χρησιμοποιούσαμε φυσικά...γιατί εγώ πάλι δεν το πιστεύω να το κάνανε όσο και να "ακούγεται" τελευταία.
Σεπτέμβριος 2007, Παυλόπουλος: "Ο Σαρκοζί θα μας βρει μπροστά του αν τολμήσει να βάλει εμπόδια στην Ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας"...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντάξει, βαρεθήκαμε τόσα χρόνια να μας βάζουν μπροστά οι άλλοι Ευρωπαίοι και να φαινόμαστε εμείς οι μόνοι που αντιτιθέμεθα στην ένταξη της τουρκίας. Κάναμε την κίνησή μας, καταγράφηκε, αποκαλύφθηκαν οι πραγματικοί "ένοχοι", στόχος επετεύχθη. Από κει και πέρα γιατί συνεχίζουμε το καραγκιοζιλίκι; Αν δεν τολμάμε να επανέλθουμε στην αρχική άρνησή μας, τουλάχιστον ας μην λέμε τίποτα για αυτό το θέμα. Η επιμονή μας προκαλεί ειρωνικά μειδιάματα ακόμα και στην Τουρκία. Ο Μπαμπατζάν πέρυσι το είπε καθαρά και γράφτηκε αν θυμάμαι καλά και σ' αυτό εδώ το ιστολόγιο, πάντως έκανε αίσθηση σε όλα τα ΜΜΕ και κιχ δεν ακούστηκε από τους εδώ γνωστούς προωθητές της τουρκικής υποψηφιότητας. Ας μην βαυκαλίζεται η Ελλάδα, είπε, ότι επειδή υποστηρίζει την ευρωπαϊκή μας πορεία ότι αυτό θα μας κάνει να απεμπολήσουμε τα δικαιώματά μας στο Αιγαίο στην Κύπρο και αλλού. Όταν έχουμε τέτοια ομολογία η επιμονή μας σε τέτοιες χειρονομίες επίκυψης μόνο ως αφέλειες δεν μπορούν να εκληφθούν πια αλλά ως συνειδητή ποδολειχία του εθνικού μας επιβήτορα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΙοΠ