Οι φωτιές «καίνε» τον τσάρο Πούτιν

Παρά τις περιοδείες και τις υποσχέσεις του για γρήγορη ανοικοδόμηση, του χρεώνουν την αδυναμία του «πανίσχυρου» κρατικού μηχανισμού,πρώτη φορά αντιμέτωπος με τη λαϊκή κατακραυγή, βλέπει τη δημοφιλία του να κατρακυλά από το 80% στο 61%
ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ

ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ φορά εδώ και 11 χρόνια ο πολιτικός «σούπερμαν» της Ρωσίας, ο αδιαφιλονίκητος «τσάρος» Βλαντίμιρ Πούτιν, δέχεται μαζική και ευθεία κριτική για τις προσωπικές του ευθύνες στην άνευ προηγουμένου καταστροφή από τη φονική τριπλέτα: δασικές πυρκαγιές, καύσωνας και ανήμπορο κράτος.
O ηγέτης που έπεισε τους Ρώσους ότι για όλα τα θετικά που έχουν συμβεί στη μετά τον αλήστου μνήμης Μπορίς Γέλτσιν εποχή ευθύνεται προσωπικά ο ίδιος αντιμετωπίζει για πρώτη φορά την κατακραυγή. Και όχι μόνο από αντιπολιτευόμενα ΜΜΕ αλλά και από πολλούς απλούς, χαροκαμένους πολίτες που βλέπουν τη Μόσχα να έχει μετατραπεί σε απέραντο θάλαμο αερίων. Χιλιάδες οι νεκροί, αμέτρητοι οι άστεγοι, απέραντες οι εκτάσεις με τα αποκαΐδια, ξεχειλίζουν τα νεκροτομεία: ένα «πανίσχυρο» κράτος σε διάλυση.

Ο Πούτιν είναι όντως ο βασικός πολιτικός υπεύθυνος για την καταστροφή. Οχι φυσικά γιατί έφερε τον πρωτοφανή καύσωνα αλλά διότι το 2007 υπέγραψε υπό την πίεση- και για χατίρι- των «λόμπι» της χαρτοβιομηχανίας, της ξυλείας και των εργολάβων ακινήτων τον νέο Δασικό Κώδικα της Ρωσίας.

Εναν «δασοκτόνο» νόμο με τον οποίο όχι μόνο μειώθηκαν δραματικά οι εξειδικευμένοι δασοφύλακες και αποδυναμώθηκε το («σοβιετικό» αλλά αποτελεσματικό) σύστημα δασοπροστασίας και πυρόσβεσης αλλά παραδόθηκαν σε ιδιωτικά χέρια για «αξιοποίηση» τεράστιες δασικές εκτάσειςοι ίδιες που σήμερα καίγονται σαν σπιρτόξυλα πνίγοντας μια περιοχή όπου ζουν 17 εκατομμύρια ψυχές.

Σε αντίθεση με τον «αντ΄ αυτού» πρόεδρο Ντμίτρι Μεντβέντεφ, ο οποίος «διαχειρίζεται» την κρίση από το πολυτελές (και κυρίως... κλιματιζόμενο) γραφείο του, ο Πούτιν ξεπέρασε ακόμη και τον υπερδραστήριο εαυτό του περιοδεύοντας από καμένο χωριό σε καμένο χωριό, μοιράζοντας χρήματα και υποσχέσεις για ανοικοδόμηση πριν από το τέλος του έτους, κατηγορώντας ή και «καρατομώντας» από τηλεοράσεως «άχρηστους» υφισταμένους του.

Μέχρι και... κάμερες στα αποκαΐδια και στα μελλοντικά γιαπιά υποσχέθηκε να εγκαταστήσει για να παρακολουθεί από το γραφείο του τις οικο δομικές εργασίες. Το επικοινωνιακό (και λαϊκίστικο) αποκορύφωμα ήταν όμως η «αποστολή» του με πυροσβεστικό αεροσκάφος πάνω από τα καμένα την περασμένη Τρίτη, μια μέρα που η Μόσχα κυριολεκτικά πνιγόταν από τα τοξικά αέρια!

Αρκετοί αναλυτές, κυρίως Δυτικοί, έσπευσαν να γράψουν για την «αρχή του τέλους» του «φαινομένου Πούτιν» σημειώνοντας ότι στην τελευταία δημοσκόπηση, στις αρχές Αυγούστου, η θρυλική δημοφιλία του έπεσε από το 80% στο 61%. Το πιθανότερο όμως είναι ο μόλις 58χρονος «τσάρος» να καταφέρει για μία ακόμη φορά να πείσει τους πάντες πως για όλα φταίνε οι άλλοι: ο στρατός, οι πυροσβέστες, ο «δικός του» Μεντβέντεφ, οι εσωτερικοί και εξωτερικοί εχθροί, η μοιραία συγκυρία. Με έναν προφανή προσωπικό στόχο: στις εκλογές του 2012 να ξανακατεβεί για πρόεδρος της απέραντης Ρωσικής Ομοσπονδίας.

«Ο “Νέρωνας” έκανε το χατίρι σε χαρτοβιομηχάνους και μεσίτες»
Μιλάει στο «Βήμα» η Γιούλια Λατίνινα, μια από τις πιο γνωστές αντικαθεστωτικές δημοσιογράφους της Ρωσίας. Διατηρεί δημοφιλές ραδιοφωνικό τοκ-σόου, αρθρογραφεί, ενώ διαθέτει και δικό της ιστολόγιο. - Γιατί συγκρίνατε τον «τσάρο» Πούτιν με τον Νέρωνα;

«Ενώ για τον Νέρωνα οι ιστορικοί δεν είναι σίγουροι ότι όντως τραγουδούσε με φόντο τη φλεγόμενη Ρώμη, για τον Πούτιν είναι βέβαιο ότι όταν άρχισαν οι φωτιές τραγουδούσε πατριωτικά τραγούδια με τους ρώσους κατασκόπους που γύρισαν από την Αμερική και φωτογραφιζόταν με μοτοσικλετιστές στην Κριμαία. Επί τρεις εβδομάδες ο στρατός δεν συμμετείχε στην κατάσβεση, διότι όλες οι αποφάσεις στη Ρωσία λαμβάνονται από τον Πούτιν και μόνον».

- Γιατί κατηγορείτε τον πρωθυπουργό για την τραγωδία;

«Ο κ. Πούτιν υπόσχεται να τιμωρήσει τους γραφειοκράτες για την πλημμελή αντιμετώπιση των πυρκαγιών, αλλά θα έπρεπε να αρχίσει από τον εαυτό του. Αυτός υπέγραψε τον Δασικό Κώδικα το 2007, ο οποίος παρέδιδε τη φύλαξη των δασών σε αυτούς που έχουν αποκτήσει τα δικαιώματα εκμετάλλευσής τους. Ετσι, για παράδειγμα, το δάσος Κίμκι προστατεύεται εδώ και τρία χρόνια από αυτούς που κατακόβουν τα δέντρα του!» - Υπάρχουν συμφέροντα πίσω από τον Δασικό Κώδικα;

«Δύο ήταν τα λόμπι που άσκησαν πίεση στον τότε πρόεδρο: οι ιδιοκτήτες χαρτοβιομηχανιών- με ισχυρότερο τον ευνοούμενο του Κρεμλίνου Ολεγκ Ντεριπάσκα- και οι μεσίτες ακινήτων. Υπήρξε ισχυρή αντίσταση από περιβαλλοντολόγους, ακόμη και από βουλευτές της προεδρικής παράταξης Ενωμένη Ρωσία. Τελικά όλοι υποχώρησαν μπροστά στη βούληση του Πούτιν».

ΒΗΜΑ