Το φυσικό αέριο και οι γεωπολιτικές επιπτώσεις (Μέρος β')

ΤΩΝ ΜΙΧΑΛΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ, ΝΙΚΟΥ ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΥ & ΜΙΧΑΛΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ*
Πρώτη Φάση: Συμπιεσμένο φυσικό αέριο για Κύπρο και Ελλάδα

Η κοινοπραξία του Ισραήλ μπορεί να υπολογίζει σε καθαρό εισόδημα πάνω από 1 δισ. $/έτος

ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗφάση εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου από το Λεβιάθαν ή το Ταμάρ, το Ισραήλ μπορεί να χρησιμοποιήσει πλοία μεταφοράς συμπιεσμένου φυσικού αερίου (ΣΦΑ, compressed naturalgas, CΝG) για ποσότητα μέχρι 5 δισ.κ.μ./έτος. Μόλις το Λεβιάθαν ή το Ταμάρ είναι έτοιμα να παράγουν φυσικό αέριο για εξαγωγή, το πρώτο βήμα είναι να τοποθετηθεί μια πλωτή μονάδα παραγωγής, αποθήκευσης, και εκφόρτωσης που θα βρίσκεται κοντά στην εξέδρα (floating production storage and offloading, FΡSΟ) κατάλληλη για μεγάλα βάθη, για την παραλαβή αερίου από τα φρέατα παραγωγής και διαχωρισμό υγρών/αερίων.

Μεγάλες μονάδες τέτοιου είδους μπορούν να εξοπλιστούν για την υπεράκτια επεξεργασία 5 δισ.κ.μ./έτος. Στη συνέχεια, το φυσικό αέριο θα φορτώνεται σε ένα ή περισσότερα πλοία ΣΦΑ, τα οποία θα εκτελούν δρομολόγια μεταξύ FΡSΟ και προορισμών παράδοσης στην Κύπρο και στην Ελλάδα. Η Κύπρος απέχει μόνο 150 χλμ από την πηγή του αερίου και είναι προφανής υποψήφιος για παραλαβή ΣΦΑ από το FΡSΟ. 1 δισ.κ.μ./έτος είναι αρκετά για να καλύψουν τις ανάγκες ηλεκτροπαραγωγής της Κύπρου, η οποία προορίζει το φυσικό αέριο ως αντικαταστάτη του μαζούτ ή ντίζελ που χρησιμοποιεί τώρα για ηλεκτροπαραγωγή.

Το ΣΦΑ από το Λεβιάθαν ή το Ταμάρ μπορεί να προμηθεύει την Κύπρο με φυσικό αέριο στη χαμηλότερη δυνατή τιμή, και να ελαττώσει το κόστος ηλεκτροπαραγωγής κατά 50%. Θα καταστήσει επίσης άχρηστη την κατασκευή πολυδάπανου τερματικού επαναεριοποίησης ΥΦΑ.

Το ΣΦΑ μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για τη διανομή ακόμα 1 δισ.κ.μ./έτος στα ελληνικά νησιά που βρίσκονται εκτός δικτύου ηλεκτροδότησης και χρησιμοποιούν μαζούτ ή ντίζελ για ηλεκτροπαραγωγή. Τα υπόλοιπα 3 δισ.κ.μ./έτος μπορούν να μεταφερθούν ως ΣΦΑ στο ελληνικό δίκτυο αγωγών φυσικού αερίου, που διαθέτει εφεδρική χωρητικότητα 4-5 δισ.κ.μ./έτος, και από κει να διοχετευθούν στα Βαλκάνια ή στη Δυτική Ευρώπη με διάφορους τρόπους.

Ξεκινώντας με ΣΦΑ στην πρώτη φάση, το Ισραήλ μπορεί να αρχίσει την εκμετάλλευση του υπεράκτιου φυσικού αερίου του μέσα σε 24 μήνες. Η συνολική επένδυση για το σύστημα ΣΦΑ υπολογίζεται γύρω στα 2.5 δισ. $, συμπεριλαμβανομένου του FΡSΟ και στόλου πλοίων ΣΦΑ για μεταφορά 5 δισ.κ.μ./έτος στην Κύπρο, τα ελληνικά νησιά, και την ηπειρωτική Ελλάδα. Το συνολικό κόστος μεταφοράς, συμπεριλαμβανομένου και του ανηγμένου πάγιου κόστους, υπολογίζεται γύρω στα 3 $/ΜΜΒtu. Με την τρέχουσα τιμή πώλησης φυσικού αερίου στους Ευρωπαίους τελικούς χρήστες γύρω στα 9 $/ΜΜΒtu, η κοινοπραξία του Ισραήλ μπορεί να υπολογίζει σε καθαρό εισόδημα πάνω από 1 δισ. $/έτος από το ΣΦΑ, κάτι που θα αποτελεί μάλλον την πλέον επικερδή πώληση ισραηλινού φυσικού αερίου.

Δεύτερη Φάση: ΥΦΑ για Δυτική Ευρώπη μέσω Κύπρου
ΓΙΑ ΕΞΑΓΩΓΗτων υπολοίπων 20 δισ.κ.μ./έτος, η πλέον ενδεδειγμένη επιλογή του Ισραήλ είναι το ΥΦΑ. Μπορεί να εξεταστεί και η δυνατότητα του GΤL(gasto-liquids, χημική μετατροπή του φυσικού αερίου σε υγρά προϊόντα, όπως υγρά καύσιμα), αλλά για την εκμετάλλευση ποσοτήτων τέτοιου μεγέθους, το ΥΦΑ αποτελεί τη λύση με το χαμηλότερο ρίσκο. Για υγροποίηση 20 δισ.κ.μ./έτος μπορεί να κατασκευαστεί εργοστάσιο ΥΦΑ στην Κύπρο με δύο μονάδες χωρητικότητας 7 εκατ. τόν./έτος και συνολικό κόστος 12-15 δισ. $, συμπεριλαμβανομένης και της κατασκευής θαλάσσιου αγωγού από το Λεβιάθαν στο εργοστάσιο υγροποίησης.

Θα μπορούσε, βέβαια, το Ισραήλ να κατασκευάσει το εργοστάσιο υγροποίησης στο Ισραήλ. Είναι καλύτερη λύση, όμως, η κατασκευή τέτοιου εργοστασίου και ανάλογου λιμανιού στην Κύπρο, η οποία απέχει από το Λεβιάθαν περίπου όσο και το Ισραήλ.

Η Κύπρος έχει το πλεονέκτημα οτι είναι πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) οπότε μπορεί να επωφεληθεί από ευνοϊκούς όρους για εισαγωγές σε άλλες χώρες της ΕΕ, και το πολιτικό κλίμα στην Κύπρο υποστηρίζει μακροχρόνιες επενδύσεις μεγάλης κλίμακας. Υπάρχει επίσης η δυνατότητα για απευθείας επενδύσεις κονδυλίων από την ΕΕ ή από την κυπριακή κυβέρνηση.

Το Ισραήλ και η Κύπρος θα χρειαστούν τουλάχιστον πέντε χρόνια μέχρι την έναρξη παραγωγής ΥΦΑ. Με τις σημερινές τιμές, η κοινοπραξία του Ισραήλ είναι λογικό να αναμένει περίπου 4 δισ. $/έτος καθαρό κέρδος από πώληση ΥΦΑ.

Γεωπολιτικές επιπτώσεις
Ξεκινώντας με το ΣΦΑ στην πρώτη φάση,το Ισραήλ μπορεί να αρχίσει την εκμετάλλευση των υπεράκτιων αποθεμάτων του σε φυσικό αέριο μέσα σε 24 μήνες, με αναμενόμενο καθαρό κέρδος περίπου 1 δισ. $/έτος από πώληση 5 δισ. κ.μ./έτος. Το πρόσθετο κέρδος στη δεύτερη φάση αναμένεται γύρω στα 4 δισ. $/έτος από πώληση 20 δισ. κ.μ./έτος ως ΥΦΑ. Η εκμετάλλευση των υπεράκτιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου του Ισραήλ θα έχει σημαντικές επιπτώσεις για την Κύπρο και την Ελλάδα. Αν εισάγει φυσικό αέριο από το Ισραήλ, η Κύπρος μπορεί να σταματήσει τη χρήση μαζούτ και ντίζελ -που είναι ακριβά και ρυπογόνα- στην ηλεκτροπαραγωγή. Μπορεί, επίσης, να αποφύγει το μεγάλο κόστος κατασκευής τερματικού επαναεριοποίησης για εισαγωγή ΥΦΑ - που καθίσταται πλέον περιττό από την προοπτική εισαγωγής αερίου από το Ισραήλ. Μάλιστα, η Κύπρος έχει τη δυνατότητα να επωφεληθεί με σημαντικά κέρδη από την εξαγωγή ΥΦΑ, όπως αναλύθηκε παραπάνω.

Παρομοίως, μπορεί και η Ελλάδα να επωφεληθεί οικονομικά με την αντικατάσταση του πετρελαίου από φυσικό αέριο για ηλεκτροπαραγωγή στα νησιά εκτός δικτύου ηλεκτροδότησης, και θα μπορούσε να αποκομίσει κέρδος 100 $/έτος από κόμιστρα για μεταφορά του αερίου -μέσω του εθνικού δικτύου- στη Βαλκανική και τη Δυτική Ευρώπη. Τέλος, η προοπτική σύσφιγξης των εμπορικών δεσμών μεταξύ Ελλάδας και Ισραήλ μέσω ενεργειακών σχέσεων αναμένεται να αντιμετωπισθεί ευνοϊκά και από τις ΗΠΑ, κάτι που μπορεί να βοηθήσει έμμεσα την Ελλάδα στην προσπάθειά της να ξεπεράσει την εξουθενωτική οικονομική κρίση στην οποία έχει περιέλθει.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ

*Οι κ. Μιχάλης Οικονομίδης και Μιχάλης Νικολάου είναι τακτικοί καθηγητές στο Πανεπιστήμιο του Χιούστον και σύμβουλοι με τον κ. Νίκο Μητσόπουλο σε πολλές διεθνείς εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου.

?Ο κ. Μιχάλης Οικονομίδης, είναι καθηγητής στο Cullen College ofΕngineering του Πανεπιστήμιο του Χιούστον, όπως και διευθυντής Τεχνολογίας του «Κέντρου Ενέργειας» του Τέξας. Προηγουμένως, ήταν ο επικεφαλής επιστήμονας στο GlobalΡetroleum Research Ιnstitute (GΡRΙ) και διευθυντής του «Ιnstitute ofDrilling and Ρroduction» στο Πανεπιστήμιο Leoben Μining της Αυστρίας. Προηγήθηκε μια καριέρα σε ανώτερες τεχνικές και διευθυντικές θέσεις σε μεγάλες διεθνείς εταιρείες ενέργειας.

?Ο καθηγητήςΜιχάλης Νικολάου, είναι επικεφαλής προγραμμάτων της Σχολής Χημικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου του Χιούστον, απόφοιτος (Ρh.D) του UCLΑ από το 1989 και του Πολυτεχνείου Αθηνών το 1984.

?Ο κ. Νίκος Μητσόπουλος, είναι ειδικός ερευνητής στο εργαστήριο «Γήινης Μηχανικής» στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια για θέματα τεχνολογιών διανομής φυσικού αερίου για μονάδες παραγωγής.

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ