Το δέον γενέσθαι για αντιμετώπιση της Οικονομικής κρίσης

Νίκος Αναγνωστάτος
Η γνώση και αναγνώριση του προβλήματος είναι αναγκαία προϋπόθεση για την εξεύρεση τρόπου επίλυσής του. Είναι επομένως αδήριτη ανάγκη να διαγνωστούν τα αίτια της οικονομικής κρίσης, ώστε να καταλήξουμε στο δέον γενέσθαι για την αντιμετώπισή της. Μια τέτοια ανάλυση θα επιχειρήσω.

Η γενική παγκόσμια οικονομική κρίση, δημιουργήθηκε κατά τη γνώμη μου, από τους λεγόμενους Διεθνείς Τραπεζίτες, που έχουν την έδρα τους στην Αμερική, που στόχο έχουν, μεταξύ άλλων, να πλήξουν το Ευρώ, για να διασώσουν το δολάριο ως διεθνές νόμισμα, που κινδύνευε από το Ευρώ, κάτι που προσδίδει 7% στο εθνικό εισόδημα της Αμερικής. Χρειάζεται πολλή προσοχή διότι ό,τι βάλλουν αυτοί στο μυαλό τους, αργά ή γρήγορα το πετυχαίνουν τις περισσότερες φορές, με σχέδιο και υπομονή.
Η Ευρώπη τι κάνει; Το έχει αντιληφθεί ή όχι; Αν το έχει αντιληφθεί και ενεργεί όπως ενεργεί, σημαίνει ότι δεν την απασχολεί η τύχη του Ευρώ. Οπότε αργά ή γρήγορα το Ευρώ θα εκλείψει και τα κράτη της Ευρωζώνης θα επανέλθουν όλα στο εθνικό τους νόμισμα.
Αν έτσι έχουν τα πράγματα, επειδή αν η κατάρρευση του Ευρώ συμβεί νομοτελειακά, τα αδύνατα οικονομικά κράτη, με πρώτη την Ελλάδα μας, θα υποστούν μεγάλες και σοβαρές επιπτώσεις, ιδιαίτερα με την ακολουθούμενη πολιτική του μνημονίου στη χώρα μας, και έτσι θα πρέπει να αποφασίσουμε εμείς να βγούμε από το Ευρώ με δική μας πρωτοβουλία το γρηγορότερο δυνατό, πριν αυξηθεί πολύ το «τοξικό» μνημονιακό δάνειο και να ακολουθήσουμε τα βήματα που έχω αναπτύξει σε προηγούμενο σημείωμά.
Αν πάλι η Ευρώπη δεν έχει αντιληφθεί τον απώτερο αυτό στόχο των Διεθνών Τραπεζιτών και διαφωνεί να εκλείψει το Ευρώ, θα πρέπει να αλλάξει ΑΜΕΣΩΣ τακτική και να λάβει μέτρα προστασίας του Ευρώ. Για να προστατευθεί το Ευρώ, ένας μόνο τρόπος υπάρχει. Να ενεργοποιηθεί ο σκοπός της Οικονομικής Ένωσης της Ευρωζώνης, όπως προβλέπεται από τον Καταστατικό Χάρτη και τις κατά καιρούς αποφάσεις των Συμβουλίων κορυφής. Τα υπόλοιπα κράτη της Ε.Ε. ως ανέτοιμα να ενταχθούν, θάπρεπε να ήταν στην αναμονή ένταξής τους, οπότε παραμένουν Β’ κατηγορίας, προς το παρόν.
Θα πρέπει δηλαδή η Γερμανία κυρίως και η Γαλλία στη συνέχεια, ως οι πλέον ισχυρές χώρες οι οποίες θα καταβάλλουν τις μεγαλύτερες προσπάθειες, εκτός της Αγγλίας η οποία ενεργεί μάλλον ως πέμπτη φάλαγγα, να αποφασίσουν ότι θα πρέπει να σχεδιάσουν τρόπους να αναπτυχθούν οι αδύνατες χώρες, με στόχο την εξισορρόπηση όλων των οικονομιών των κρατών μελών της Ευρωζώνης, έτσι ώστε ως μία ενιαία και δυνατή οντότητα δεν θα έχουν να φοβηθούν την επίθεση του δολαρίου ή/και οποιουδήποτε άλλου, αλλά και να επιτευχθεί η ευμάρεια των λαών της Ευρωζώνης.
Το πρώτο βήμα αλληλεγγύης είναι να αποφασιστεί το Ευρωομόλογο, το οποίο θα βοηθήσει στην παρούσα στιγμή, να αντιμετωπιστούν οι «κερδοσκόποι», όπως ίσως κακώς τους λέμε, για να βγουν από την κρίση δανεισμού τα γνωστά κράτη μέλη της Ευρωζώνης, με πρώτη την Ελλάδα μας, Στη συνέχεια θα πρέπει να γίνει μια προσεκτική μελέτη συστάσεως ενός νέου καταστατικού χάρτη, με συγκεκριμένες υποχρεώσεις οικονομικής πολιτικής των κρατών μελών, έτσι ώστε να λειτουργούν υπεύθυνα και αποτελεσματικά στην κοινή προσπάθεια Οικονομικής Ένωσης.
Η προσπάθεια αυτή θα πρέπει να γίνεται στα πλαίσια και στο πνεύμα μιας Ευρωπαϊκής Ομοσπονδιακής Ευρώπης, με κοινούς οικονομικούς νόμους και κανόνες, η τήρηση των οποίων θα εποπτεύεται από μια κοινή Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην οποία θα μετέχουν όλα τα μέλη της Ευρωζώνης, ως οιονεί Υπουργείο Οικονομικών .
Αυτές ασφαλώς είναι οι γενικές κατευθύνσεις και ασφαλώς θα χρειασθούν πολλές λεπτομέρειες καθορισμού των κανόνων εφαρμογής και των όρων λειτουργίας της εποπτεύουσας οικονομικής επιτροπής και τις τυχόν διορθωτικές επιταγές και τις κυρώσεις που ενδέχεται να επιβάλλονται κ.ά.
Είναι επομένως ανάγκη να τεθεί το θέμα στο Ευρωγκρούπ έντονα και δυναμικά, για να ξεκαθαρίσουν τις προθέσεις τους και να ληφθούν έτσι και αλλιώς οι όποιες αποφάσεις, ώστε να μη διαιωνίζεται μια ερμαφρόδιτη και αμφίσημη κατάσταση, η οποία είναι σε βάρος μας τουλάχιστο.
Χρόνια Πολλά και ένα όσο γίνεται λιγότερο οδυνηρό Νέο Έτος.