Απόκρυφα της Τουρκίας

της Ελίνας Γαληνού
Ακούγεται συχνά τώρα τελευταία, ιδίως από την απαρχή της οικονομικής κρίσης, ότι "η Τουρκία αποτέλεσε υπόδειγμα διαχείρισης της δικής της κρίσης". Βάσει στοιχείων που δημοσιοποιούνται, εμφανίζεται ότι η Τουρκία αξιοποίησε επωφελώς για την Οικονομία της την παραμονή της στο ΔΝΤ κατά τα προηγούμενα χρόνια και όχι μόνο ανέκαμψε γρήγορα, αλλά σήμερα είναι πολύ ισχυρή...
Ως εδώ καλά και μακάρι οι αριθμοί να συμβαδίζουν με την πραγματικότητα. Μακάρι η εικόνα της "ισχυρής οικονομικά Τουρκίας" να συμβαδίζει και με το κατά κεφαλήν εισόδημα του μέσου τούρκου πολίτη, ώστε να πλησιάζει τους ευρωπαικούς λαούς. Και αν η Τουρκία έχει γεμάτα τα ταμεία της, χωρίς να έχει αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς πουθενά και με κανέναν, τότε μάλιστα. Να ξέρουμε όμως τι πιστεύουμε ακριβώς...
Υπάρχουν αλήθειες που χρειάζονται ψάξιμο, γιατί πολλά φαινόμενα απατούν. Κάποιες πληροφορίες από πρόσωπα που ταξιδεύουν συχνά στην Τουρκία λόγω εμπορικών συναλλαγών, είναι σε θέση να πούν και για τις άλλες όψεις της. Μια περιοδεία στα βάθη της χώρας αυτής, ίσως αποκάλυπτε ανομολόγητα πράγματα, αλλά αυτό δεν είναι διόλου εύκολο να γίνει. Η μετάβαση ενός επισκέπτη από τη μια περιοχή της χώρας στην άλλη, απαιτεί άδεια που δεν χορηγείται τόσο εύκολα, οπότε ποιός αντέχει την ταλαιπωρία της χρονοτριβής και...ενίοτε τον κίνδυνο της αμφισβήτησης; Ωστόσο και μια διερεύνηση στην Κωνσταντινούπολη, μπορεί να αποκαλύψει διάφορα ευτράπελα. Μια επίσκεψη στο Φανάρι, αποκάλυψε ότι οι Τούρκοι, αν και εισέπραξαν χρήματα από την UNESCO όταν το 2000 η περιοχή εισήλθε υπό την προστασία της, μέχρι σήμερα οι επισκευές που έχουν γίνει στα κτίσματα, κρίνονται εντελώς ανεπαρκείς και πρόχειρες, ενώ η UNESCO προειδοποιεί ότι αν δεν εκτελεστούν κατά τους δέοντες όρους, θα άρει την προστασία της από όλα τα μνημεία της Κωνσταντινούπολης! Προφανώς, τα ψευτοσοβαντίσματα κάποιων ευκαιριακών μαστόρων, δεν την ξεγέλασαν...
Το πρόβλημα διαχείρισης απορριμάτων, το έλυσε και αυτό η Τουρκία με τον...τρόπο της. Συγκεκριμένα, για την δουλειά αυτή έχει στρατευτεί ένας ικανός αριθμός πολιτών που δουλεύουν όλη μέρα συγκεντρώνοντας σκουπίδια. Φυσικά δεν υπάρχει γι΄αυτούς καθορισμένη αμοιβή, ούτε ασφάλιση, ούτε όροι υγιεινής εργασίας. Αποζούν από το εκάστοτε φιλοδώρημα που θα τους χορηγηθεί κατά την πώληση των σκουπιδιών που οι ίδιοι θα μεταφέρουν προς ανακύκλωση, σε διάφορα σημεία της πόλης. Είναι δε και πολύ ευχαριστημένοι θεωρώντας ότι με το "επάγγελμά τους" συμβάλουν στην ανακύκλωση απορριμάτων. Με άλλα λόγια, δεν απέχουν και πολύ από την εποχή της "Λωξάντρας" όπου οι "τουλουμπατζήδες" έκαναν όλες τις δουλιές της γειτονιάς αντί πινακίου φακής!
Ενα άλλο ευτράπελο, αφορά την κάλυψη δανειακών αναγκών των πολιτών και κυρίως, των μικρομεσαίων επιχειρηματιών. Καθώς οι τράπεζες δεν ενθαρρύνουν τα δάνεια για να προστατεύουν τα κεφάλαιά τους, οι πολίτες δανείζουν ο ένας τον άλλον. Ομως η εξόφληση του δανειζόμενου προς τον δανειστή, δεν είναι πάντα χρηματική. Μπορεί να γίνει και σε είδος, ή με παροχή υπηρεσιών ΄που θα καθορίσει ο δανειστής ανάλογα πώς τον συμφέρει. Καμιά φορά, το κλείσιμο λογαριασμού μπορεί να συνεπάγεται και... ανθρωποθυσία, αλλά αυτά δεν μαθεύονται ευρέως, καθώς και η δημοσιογραφία στη χώρα αυτή, είναι υπό σκληρό έλεγχο.
Εν τέλει, πολλά δεν γίνονται ευρέως γνωστά απ΄αυτήν την χώρα, ίσως διότι "έχουν γνώσιν οι φύλακες". Οσοι βέβαια γνωρίζουν άλλες όψεις της Τουρκίας πέρα από τις εντυπώσεις, ξέρουν καλά ότι η προς τα έξω εικόνα βάσει της οποίας η Τουρκία προσπαθεί να πείσει, είναι αρκετά μακράν της πραγματικότητας. Συγκριτικά δε με τις ευρωπαικές χώρες, μάλλον είναι άσχετη....