Ένα από τα τεράστια προβλήματα της σύγχρονης πολιτικής είναι τα ανελεύθερα πολιτικά μέτρα και αποφάσεις της ολιγαρχίας που καταδυναστεύει τη χώρα.
Συγκεκριμένα την εβδομάδα αυτή παρουσιάστηκε το νομοσχέδιο του υπ. Ανάπτυξης σύμφωνα με το οποίο τα καταστήματα μπορούν προαιρετικά να λειτουργούν 7 Κυριακές τον χρόνο (η αρχική ιδέα ήταν για 52). Η απόφαση για τις κυριακάτικες λειτουργίες των μικρών καταστημάτων θα λαμβάνετε από τους αντιπεριφερειάρχες εκτός από την περίπτωση της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και του Πειραιά όπου εκεί θα αποφασίζουν οι δήμαρχοι.
Η συνέχεια στο Δημοκρατία Ιδεών | 
Πρώτα (καταπατώντας το σύνταγμα και το ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο) συρρίκνωσαν σε επίπεδο εξαθλίωσης το εισόδημα και παράλληλα οδήγησαν σε εκρηκτική ανεργία, που ξεπερνάει σε ποσοστό εκείνη του 1929. Κατέστρεψαν έτσι τη δυνατότητα να ανταποκρίνεται κανείς στις υποχρεώσεις του και να εφαρμόζει το πρόγραμμα ζωής που είχε γι' αυτόν και την οικογένειά του. Του είπαν δηλαδή: Δεν μπορείς να προγραμματίζεις τη ζωή σου-εμείς οι τροϊκανοί τα ρυθμίζουμε αυτά, κατάλαβέ το! Αποτέλεσμα- σπίτια και επιχειρήσεις στο σφυρί, πείνα κι ανεργία, φυγή των νέων στο εξωτερικό, και αυτοκτονίες που ξεπερνούν πλέον τις 4000. Κι αφού αφαίρεσαν το δικαίωμα στην εργασία και κατέστρεψαν το εργασιακό προτσές, στράφηκαν τώρα ενάντια στην οργάνωση του χρόνου της κοινωνίας των προσώπων, στην οργάνωση της σχέσης εργασίας-αργίας που εκφράζεται κατ’ εξοχήν με το εορτολόγιο της Εκκλησίας (του αρχαίου Δήμου) και κάποιες φορές με την προσωπική οργάνωση και νοηματοδότηση του χρόνου. Με την έννοια αυτή πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι οι Κυριακές και οι αργίες δεν είναι απλά κάτι που έρχεται να πλήξει οικονομικά τα μικρά καταστήματα ούτε κάτι που τίθεται από κάποιους ιδιότροπους παπάδες που μας θέλουν στην Εκκλησία. Αφορά εμάς τους ίδιους: το πώς τελικά βλέπουμε και θέλουμε τη ζωή μας. το αν θέλουμε και είμαστε αποφασισμένοι να είμαστε Ελεύθεροι. το αν θέλουμε και είμαστε αποφασισμένοι να ασκήσουμε το αξίωμα του πολίτη που «μετέχει κρίσεως και αρχής».
ΑπάντησηΔιαγραφή