Φαήλος Κρανιδιώτης
Τον όρο τον χρησιμοποίησε φίλος σχολιαστής στο antinews. Ενα
τοξικό σύστημα, προϊόν της παρακμής μας, της χρόνιας αποδόμησης όλου του
ελληνικού συστήματος αξιών και με δικές μας, δεξιές ευθύνες, λόγω
ανιστόρητης ενοχής. Οι μηδενιστές διδάσκουν στα παιδιά μας τα σκουπίδια
τους, πληρωμένοι από τον ίδιο τον λαό. Οι τρομοκράτες εκβιάζουν το
κράτος με στοιχισμένη πίσω τους την αντιπολίτευση και την πιο ξέμπαρκη
«διανόηση» που είχε ποτέ ο τόπος, απαιτώντας εξωθεσμική παρέμβαση στην
ελεύθερη βούληση ενός ανακριτή. Νομικοί, προϊόντα νεποτισμού και άγριου
«σπρωξίματος», βγαίνουν και αμολάνε πεζοδρομιακές πομφόλυγες,
επενδύοντας στο χάος.
Η αντιπολίτευση, με βρόμικο μάτι, ονειρεύεται ταραχές, κατάρρευση, εύχεται την αποτυχία στις διαπραγματεύσεις και περιμένει σαν γύπας πάνω στο κλαρί να τα τινάξει η πατρίδα, για να έρθει στην εξουσία πάνω στα ερείπια. Η κυβέρνηση κάνει λάθη, ο πολιτικός κόσμος έχει έλλειμμα παραδείγματος ηγεσίας, όμως ό,τι σωστό γίνεται πολεμιέται. Από τα αυτονόητα στην Παιδεία, στη δημόσια τάξη, στις διαρθρωτικές αλλαγές, στην προσεκτική διαπραγμάτευση με τους δανειστές, που δεν χαμπαριάζουν από τον κλαρινιτζή Αλέξη και τον νταουλιέρη Σκουρλέτη ως την οικοδόμηση περιφερειακών συμμαχιών.
Με το τοξικό αυτό σύστημα, που χαϊδολογάει την τρομοκρατία και τους βανδάλους, εύχεται το χάος, τη χρεοκοπία, και αντιπροτείνει νεφελώδεις τριτοκοσμικές ανοησίες για πολύ πρακτικά και επείγοντα εθνικά προβλήματα, συντάσσεται μέρος της παρασιτικής τάξης που υποδύεται την «αστική». Εχουν αρχίσει και πιάνουν στασίδι βετεράνοι νταβατζήδες. Θέλουν business as usual για την επόμενη ημέρα. Λάθος της κυβέρνησης ο συμβιβασμός και η ανοχή, το ότι δεν τους έχει τραβήξει ακόμη την «πρίζα», αφού, χωρίς ανοχή και ασυλία στον υπέρμετρο δανεισμό τους, χωρίς αναζωογονητικές ενέσεις από το κράτος, τα μπατίρικα συγκροτήματα και οι μηχανισμοί λεηλασίας που αυτοί έστησαν επί δεκαετίες, εκβιάζοντας κυβερνήσεις, απομυζώντας τον Προϋπολογισμό, ποδηγετώντας την εξουσία και την κοινωνία και παραπληροφορώντας τους πολίτες, θα ήταν ήδη τουμπανιασμένοι στην άκρη του δρόμου. Τώρα κάνουν κολεγιές με τους επίδοξους διαχειριστές της μιζέριας.
Αυτές τις ημέρες, ερήμην του ανύποπτου Αλέξη και στο όνομά του, στο όνομα και μιας παρωδίας του ευγενούς αγώνα ενός σπουδαίου Ιρλανδού πατριώτη και των συντρόφων του, του Εθελοντή (Oglaigh) του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού Μπόμπι Σαντς, ο οποίος άφησε την τελευταία πνοή του στις φυλακές του Λονγκ Κες, στις 5 Μαΐου 1981, έπειτα από 65 ημέρες αληθινής απεργίας πείνας, στήνεται ένα επίδοξο σκηνικό ενός νέου άθλιου Δεκέμβρη.
Το τοξικό αυτό σύστημα δηλητηριάζει τον δημόσιο βίο, εκβιάζοντας εκ των προτέρων βουλευτές ότι θα τους διασύρει ως εξωνημένους, διακινώντας συκοφαντικές φήμες ώστε, αν υποκύψουν για να μην εκλεγεί Πρόεδρος ή αν δεν υποκύψουν και εκλεγεί, να συντηρούν ένα κλίμα αστάθειας, που θα υπονομεύει την πορεία της χώρας, θα εξυπηρετεί τις τυχοδιωκτικές αντεθνικές προθέσεις τους. Για το τελευταίο, βέβαια, αδίκως τους μέμφομαι, αφού στο έθνος δεν πιστεύουν. Για αυτούς ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, η νομιμότητα είναι «λάστιχο» και το χάος, τα ερείπια είναι το δύσοσμο θερμοκήπιο στο οποίο νομίζουν πως θα ανθίσουν τα σαρκοβόρα «άνθη» του μηδενισμού τους. Θα τους σταματήσουν η αφύπνιση και η επανένωση της μεγάλης φιλελεύθερης πατριωτικής παράταξης και η διόρθωση των λαθών της ή θα τους διευκολύνει η ατολμία της.
Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης
δημοκρατία
Η αντιπολίτευση, με βρόμικο μάτι, ονειρεύεται ταραχές, κατάρρευση, εύχεται την αποτυχία στις διαπραγματεύσεις και περιμένει σαν γύπας πάνω στο κλαρί να τα τινάξει η πατρίδα, για να έρθει στην εξουσία πάνω στα ερείπια. Η κυβέρνηση κάνει λάθη, ο πολιτικός κόσμος έχει έλλειμμα παραδείγματος ηγεσίας, όμως ό,τι σωστό γίνεται πολεμιέται. Από τα αυτονόητα στην Παιδεία, στη δημόσια τάξη, στις διαρθρωτικές αλλαγές, στην προσεκτική διαπραγμάτευση με τους δανειστές, που δεν χαμπαριάζουν από τον κλαρινιτζή Αλέξη και τον νταουλιέρη Σκουρλέτη ως την οικοδόμηση περιφερειακών συμμαχιών.
Με το τοξικό αυτό σύστημα, που χαϊδολογάει την τρομοκρατία και τους βανδάλους, εύχεται το χάος, τη χρεοκοπία, και αντιπροτείνει νεφελώδεις τριτοκοσμικές ανοησίες για πολύ πρακτικά και επείγοντα εθνικά προβλήματα, συντάσσεται μέρος της παρασιτικής τάξης που υποδύεται την «αστική». Εχουν αρχίσει και πιάνουν στασίδι βετεράνοι νταβατζήδες. Θέλουν business as usual για την επόμενη ημέρα. Λάθος της κυβέρνησης ο συμβιβασμός και η ανοχή, το ότι δεν τους έχει τραβήξει ακόμη την «πρίζα», αφού, χωρίς ανοχή και ασυλία στον υπέρμετρο δανεισμό τους, χωρίς αναζωογονητικές ενέσεις από το κράτος, τα μπατίρικα συγκροτήματα και οι μηχανισμοί λεηλασίας που αυτοί έστησαν επί δεκαετίες, εκβιάζοντας κυβερνήσεις, απομυζώντας τον Προϋπολογισμό, ποδηγετώντας την εξουσία και την κοινωνία και παραπληροφορώντας τους πολίτες, θα ήταν ήδη τουμπανιασμένοι στην άκρη του δρόμου. Τώρα κάνουν κολεγιές με τους επίδοξους διαχειριστές της μιζέριας.
Αυτές τις ημέρες, ερήμην του ανύποπτου Αλέξη και στο όνομά του, στο όνομα και μιας παρωδίας του ευγενούς αγώνα ενός σπουδαίου Ιρλανδού πατριώτη και των συντρόφων του, του Εθελοντή (Oglaigh) του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού Μπόμπι Σαντς, ο οποίος άφησε την τελευταία πνοή του στις φυλακές του Λονγκ Κες, στις 5 Μαΐου 1981, έπειτα από 65 ημέρες αληθινής απεργίας πείνας, στήνεται ένα επίδοξο σκηνικό ενός νέου άθλιου Δεκέμβρη.
Το τοξικό αυτό σύστημα δηλητηριάζει τον δημόσιο βίο, εκβιάζοντας εκ των προτέρων βουλευτές ότι θα τους διασύρει ως εξωνημένους, διακινώντας συκοφαντικές φήμες ώστε, αν υποκύψουν για να μην εκλεγεί Πρόεδρος ή αν δεν υποκύψουν και εκλεγεί, να συντηρούν ένα κλίμα αστάθειας, που θα υπονομεύει την πορεία της χώρας, θα εξυπηρετεί τις τυχοδιωκτικές αντεθνικές προθέσεις τους. Για το τελευταίο, βέβαια, αδίκως τους μέμφομαι, αφού στο έθνος δεν πιστεύουν. Για αυτούς ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, η νομιμότητα είναι «λάστιχο» και το χάος, τα ερείπια είναι το δύσοσμο θερμοκήπιο στο οποίο νομίζουν πως θα ανθίσουν τα σαρκοβόρα «άνθη» του μηδενισμού τους. Θα τους σταματήσουν η αφύπνιση και η επανένωση της μεγάλης φιλελεύθερης πατριωτικής παράταξης και η διόρθωση των λαθών της ή θα τους διευκολύνει η ατολμία της.
Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης
δημοκρατία
Η μπούρδα μηνός Δεκεμβρίου, κυκλοφορεί αυτή την εβδομάδα λόγω εορτών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς δεν!! "ΚΑΤΑΝΟΟΎΜΕ" τι είναι αυτές οι παρατάξεις της παλαιολιθικής εποχής, ξέρουμε μόνο την Ελλάδα και θέλουμε όχι κόμματα αλλά Εθνοσυνέλευση και μάλιστα ανακλητή, Εσύ ΚΑΤΑΝΟΕΙΣ φίλατατε Φαήλο τι γίνεται;:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ρήμα «κατανοούμε» του Αντώνη Σαμαρά"
Σ Α Ν ΜΙΑ γερή γροθιά στο στομάχι τους ένιωσαν όσοι στην Κύπρο απέμειναν να εμπιστεύονται μέχρι την παρελθούσα Παρασκευή τον Αντώνη Σαμαρά, εκείνο το ρήμα «κατανοούμε», που εκφώνησε το Σάββατο ενώπιον του Νταβούτογλου στην Αθήνα. Μια πολύ δυνατή γροθιά από ένα τόσο δα ρήμα… Ιστάμενος πλάι στον πρωθυπουργό του συνεχιζόμενου επί 40 χρόνια Αττίλα - Κατακτητή της Κύπρου, πλάι στον κ. Νταβούτογλου, ο οποίος έστειλε ως επιδρομέα - εισβολέα και στις νότιες θάλασσες της κυπριακής ΑΟΖ το «Βarbaros» και τις φρεγάτες του τουρκικού στόλου, ο κ. Σαμαράς δήλωσε το εξής:
«Κατανοούμε την απόφαση του κ. Αναστασιάδη να διακόψει τις συνομιλίες μέχρι να λυθεί το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί»…
Α Π Ο ΤΟΝ πλούτο των ρημάτων, ο πρωθυπουργός του ελλα-δικού μας κράτους, Σάββατο, 6η Δεκεμβρίου 2014, εν Αθήναις, ενώπιον του σχεδιαστή της νεο-οθωμανικής σε βάθος στρατηγικής Αχμέτ Νταβούτογλου, επέλεξε το ρήμα «κατανοούμε».
- ΔΕΝ επέλεξε το ρήμα «υποστηρίζουμε» για την απόφαση Αναστασιάδη και σύσσωμης της κυπριακής ηγεσίας της 7ης Οκτωβρίου.
- ΔΕΝ επέλεξε το ρήμα «συμφωνούμε». Ούτε το ρήμα «συμμεριζόμαστε». Ούτε το «συμπαρατασσόμαστε», ή το παλαιότερο «συμπαριστάμεθα»! Επέλεξε το… «κατανοούμε» κι έμοιαζε σαν να εκλιπαρούσε… «μη μας παρεξηγήσετε, μη μας τιμωρήσετε, λίγη κατανόηση ικετεύουμε, Πολυχρονεμένε»…
Ε Π Ε Λ Ε Ξ Ε, συνάμα -πάντα υπό το βλέμμα Νταβούτογλου- ν’ αποσιωπήσει και την πλήρη ιδιότητα του κ. Αναστασιάδη. ΔΕΝ το γύρισε η γλώσσα του να πει για «την απόφαση του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Αναστασιάδη»! Απλώς, Αναστασιάδης! Σκέτος-νέτος! Για να συνάδει, ίσως, με το πνεύμα και το γράμμα του 105σέλιδου τουρκικού εγγράφου της 23ης Ιουνίου, το οποίο είχε παραλάβει μ’ εναγκαλισμούς από τους κ.κ. Νταβούτογλου και Τσαβούσογλου, στην Ε.Ε. ο κ. Βαγγέλης Βενιζέλος, περί… «Εκλιπούσας Κυπριακής Δημοκρατίας»;
Α Π Ο Σ Ι Ω Π Η Σ Ε κι άλλα σημαντικά ο κ. Σαμαράς, πλάι στον κ. Νταβούτογλου, την ώρα που ήταν στραμμένο το ενδιαφέρον, τα μικρόφωνα και οι φακοί των διεθνών ΜΜΕ στην κοινή συνέντευξη των πρωθυπουργών Ελλάδος και Τουρκίας στην Αθήνα. Είπε: «Κατανοούμε την απόφαση του κ. Αναστασιάδη να διακόψει τις συνομιλίες μέχρι να λυθεί το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί». ΔΕΝ ΕΙΠΕ, αλλ’ αποσιώπησε, ποιο είναι ακριβώς το πρόβλημα. Και, προπάντων, ποιος το προκάλεσε, ποιος το δημιούργησε και ποιος αρνείται να το τερματίσει.
Ε Τ Σ Ι ΓΙΝΕΤΑΙ εντελώς κατανοητό (εκ του ρήματος κατανοώ) και αντιληπτό (εκ του αντιλαμβάνομαι) γιατί επέστρεψε θριαμβευτής απ’ την Αθήνα στην Τουρκία ο Ισλαμιστής Νεο-Οθωμανός πρωθυπουργός της κ. Νταβούτογλου…
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ
ΕΡΩΤΗΣΗ
Όταν, μελιστάλαχτος, ο κ. Νταβούτογλου εξαγγέλλει Κοινή Συνεκμετάλλευση των υποθαλασσίων Κοιτασμάτων, ποια άραγε Κοιτάσματα εννοεί, εάν όντως οριοθετηθούν, με βάση το Καστελόριζο, οι ΑΟΖ Ελλάδος - Κύπρου - Αιγύπτου, σύμφωνα με την Παράγραφο Οκτώ της Τριμερούς Διακήρυξης του Καΐρου της 8ης Νοεμβρίου; Ποίων τα Κοιτάσματα ορέγεται ΚΟΙΝΑ η τουρκική βουλιμία και με ποια ισότιμη, συγκυριαρχία, συνιδιοκτησία Διζωνικού Συνεταιρισμού θα τα καταβροχθίσει;
Λάζ. Α. Μαύρος http://www.sigmalive.com/simerini/columns/iristho/187559/rima-katanooume-tou-antoni-samara