Το μοναδικό σενάριο εξόδου της Ελλάδας από την κρίση φαίνεται πως περνά μέσα από την οικονομική της κατάρρευση. Μόνο αν δεν καταβληθούν μισθοί και συντάξεις από το δημόσιο, ο μέσος ψηφοφόρος θα δεχτεί να συζητήσει επί του θεμελιώδους προβλήματος της χώρας.
Μόνο τότε η θλιβερή πολιτική ηγεσία που αναλώνεται σε «κοκορομαχίες» για success story και «ζουρνάδες» με «νταούλια» θα καθίσει να προτείνει πρακτικές λύσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
Το θεμελιώδες πρόβλημα της χώρας συνίσταται στο ότι έχουμε 2,7 εκατ. συνταξιούχους και λιγότερους από αυτόν τον αριθμό εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Αν υπολογίσουμε και τις 200-300.000 που έχουν θεμελιώσει δικαίωμα σύνταξης, οι συνταξιούχοι φτάνουν τα 3 εκατ. περίπου. Ακόμη και αν αύριο ως δια μαγείας είχαμε μια επενδυτική έκρηξη στην Ελλάδα και όλοι οι άνεργοι αποκτούσαν εργασία, θα είχαμε 2,5 εκατ. εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα συν 1,5 εκατ. άνεργους, ίσον περί τα 4 εκατ. εργαζόμενους.
Περί τα 4 εκατ. εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα είναι αδύνατο να συντηρήσουν 3 εκατ. συνταξιούχους συν 700 χιλ. εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα.
Για περισσότερα πατήστε Capital
Λένε ένα κομμάτι της αληθείας ο καθένας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστό είναι το ότι δεν υπολόγισαν σωστά τις συνέπειες της προσαρμογής.
Σωστό επίσης το ότι γερνάει ο πληθυσμός (φαινόμενο κοινό σε όλη την Ευρώπη, τιε ΗΠΑ, τη Ρωσία κλπ., ιδιαίτερα οξυμένο στη Ελλάδα), και δεν μπορεί να συντηρήσει τους συνταξιούχους.
Ενδιάμεσα υπάρχει κάτι όμως που βοηθάει στο να εξομαλύνεται το πρόβλημα έως ότου βρεθεί λύση, η αν δεν βρεθεί κάνει ομαλότερη την μετάβαση από υψηλότερες σε χαμηλότερες αποδοχές.
Και αυτό δεν είναι άλλο από τα αποθεματικά των ταμείων που υπολογίζονται ή είναι κατατεθημενα σε ειδικά Ταμεία Αλληλεγγύης Γενεών.
Η Ελλάδα, πάρα τους ηλίθιους και τα λαμογια που τα διαχειρίζονταν το περισσότερο χρόνο, είχε αξιόλογα αποθέματα στα ταμεία. Εφάμιλλα της Γαλλίας και ανώτερα της Γερμανίας.
Και μετά ήρθε το PSI.