Στην Αλβανία υπήρξε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον δημοσίευμα από τον αξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού Αρτούρο Μεσολάρι με θέμα την ελληνοαλβανική Συμφωνία για την οριοθέτηση των Θαλασσίων Ζωνών. Ο Αρτ. Μεσολάρι αποκαλύπτει ότι εναντίον της Συμφωνίας είχαν κινηθεί η Ιταλία, οι ΗΠΑ και φυσικά η Τουρκία. Επιβεβαιώνει μάλιστα ότι έγινε παρέμβαση από την Τουρκία, καθώς υποχρεώθηκε ο ίδιος ο Αχμέτ Νταβούτογλου, ως υπουργός Εξωτερικών τότε, να επισκεφτεί τα Τίρανα, τον Οκτώβριο του 2009, όπου συναντήθηκε με τον τότε Πρόεδρο Μπερίσα και την ηγεσία της χώρας.
Το αποτέλεσμα ήταν ότι λίγες ημέρες αργότερα η αλβανική κυβέρνηση έσπευσε να δηλώσει ότι θα σεβαστεί την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, στο οποίο είχε προσφύγει ο τότε αρχηγός της αντιπολίτευσης και νυν πρωθυπουργός Έντι Ράμα και το οποίο, το 2010, κήρυξε άκυρη τη Συμφωνία.
Μοχλός πίεσης…
Με την πολύ φασαρία κάτι κατόρθωσαν τελικά οι Αλβανοί. Έτσι, μαθαίνουμε ότι πέτυχαν να αποσπάσουν από τον αναπληρωτή ΥΠΕΞ Νίκο Χουντή, στην επίσκεψη που είχε πραγματοποιήσει στα Τίρανα, τη δέσμευση ότι θα υπάρξει διαβούλευση και συνεννόηση με την αλβανική κυβέρνηση για τα σχέδια εκτροπής του Αώου. Αυτό, τουλάχιστον, ισχυρίζονται οι Αλβανοί και κάνεις δεν το διέψευσε στην Αθήνα.
Η συνεννόηση είναι επιβεβλημένη καθώς είναι ένα θέμα για το οποίο καίγονται οι Αλβανοί. Μήπως όμως θα πρέπει και αυτό το θέμα να μπει στο πακέτο των ελληνοαλβανικών σχέσεων, ώστε να υπάρχει ένας ακόμη μοχλός πίεσης για το θέμα της Συμφωνίας οριοθέτησης Θαλασσίων Ζωνών; Μέχρι τώρα δώσαμε στην αλβανική πλευρά την ευρωπαϊκή προοπτική, δώσαμε διευκολύνσεις για τους αλβανούς μετανάστες, θα δώσουμε τώρα, πάλι, με το θέμα του Αώου. Αργότερα με τι θα διαπραγματευθούμε;
Πηγή: www.himara.gr
Κατά την περίοδο της επταετίας υπηρετούσα ως δημόσιος υπάλληλος και σε κάποια εσωυπηρεσιακή προστριβή με συνάδελφό μου, κλήθηκα πρώτα από τον προϊστάμενό μου εισαγγελέα κι ύστερα από τον στρατιωτικό διοικητή να απαντήσω στο ερώτημα : "ποιός είναι ο εχθρός της Ελλάδας". Η απάντησή μου ήταν άμεση: "Ανοίγω το παράθυρό μου και τον βλέπω (παράλια ης Τουρκίας)". Αυτή η απάντηση δεν τους άρεσε με αποτέλεσμα να εκδιωχθώ από την υπηρεσία ως αριστερός και φιλοκομουμιστής. Ελάχιστο χρόνια αργότερα, όταν ξέσπασε η κρίση του 74, είχα επιστρατευθεί ως υπολοχαγός, θύμισα στον στρατιωτικό διοικητή (που ήταν ο ίδιος) αυτά που του είχα πει παλαιότερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι τούρκοι αισθάνονται κόμπλεξ απέναντι στους έλληνες κι απ' τη πρώτη στιγμή που πάτησαν το βέβηλο πόδι τους σε ελληνικά εδάφη, προσπάθησαν να αφανίσουν κάθε τι το ελληνικό. Από τότε μέχρι και τις μέρες μας ακολουθούν την ίδια πολιτική και δεν πρόκειται να αλλάξουν. Οι έλληνες πολιτικοί διαβάζουν ιστορία; Έχουν συναίσθηση του τι συντελείται γύρω τους;
Μιχάλη, ασφαλώς δεν άρεσε η απάντησή σου, διότι η χούντα (ο Παπαδόπουλος, τουλάχιστον) ήταν υπέρ μιας ελληνοτουρκικής συνομοσπονδίας, την οποία ακόμη και σήμερα υποστηρίζουν κάποιοι λίγοι κι ένας που έγραφε εδώ μέσα, αλλά προφανώς το έφαγε ο μετριασμός, αν δεν ήταν και ολότελα αυτός η αιτία, για την οποία επεβλήθη ξανά.
ΔιαγραφήΤότε εχθρός ήταν μόνον ο κομμουνισμός, ήτοι κυρίως η Βουλγαρία. Στην απομονωμένη τότε από τον Χότζα Αλβανία δεν έδιναν ιδιαίτερη σημασία.
Η αποτυχία του εγχειρήματος της ελληνοτουρκικής προσεγγίσεως, που ξεκίνησε ο Βενιζέλος την δεκαετία του '30, δεν τούς είχε τίποτε διδάξει, όπως, δυστυχώς δεν δίδαξε τίποτε και στον Σημίτη και τους διαδόχους του. Και λέω στον Σημίτη, διότι Καραμανλής (πρεσβύτερος) και Α. Παπανδρέου είχαν πιάσει σωστά το θέμα, παρά το λάθος του τελευταίου στο Νταβός, το οποίο προς τιμήν του παρεδέχθη στην Βουλή με το γνωστό "mea culpa".
Δεν ξέρω αν οι Τούρκοι αισθάνονται κόμπλεξ απέναντι στους Έλληνες ιδιαιτέρως, αλλά αυτό που σίγουρα γνωρίζω είναι ότι, όχι μόνο δεν δημιούργησαν πολιτισμό, αλλά φρόντιζαν και να τον καταστρέφουν όπου τον έβρισκαν.
Αυτό που με ανησυχεί είναι ότι η Αθήνα φαίνεται να υποτιμά τον εξ Αλβανίας κίνδυνο, να παραβλέπει τις σχέσεις Αλβανίας-Τουρκίας, προκλητικά εχθρικές έναντι στην Ελλάδα, στην οποία ζουν, νομίμως και παρανόμως, περί το 1,5 εκατομμ. Αλβανών, ένας ακόμη εν δυνάμει εχθρικός στρατός στα νώτα μας.