του Σάββα Καλεντερίδη
Κανείς λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να βρει έστω και μία εξήγηση για ποιο λόγο προκηρύχθηκε και διενεργήθηκε το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, από τη στιγμή που το ερώτημα ήταν άκυρο και άκαιρο, ενώ την ίδια στιγμή η προκήρυξή του και μόνο προκάλεσε το κλείσιμο των τραπεζών και επιδείνωση της θέσης μας στο διπλωματικό τραπέζι της ΕΕ, όπου τελικώς συνομολογήθηκε η συμφωνία της 13ης Ιουλίου 2015.
Η αναζήτηση απάντησης και εξήγησης στο βασανιστικό ερώτημα γιατί τελικά έγινε το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, που εκτός των ανωτέρω έξυσε παλιές πληγές και δίχασε τους Έλληνες πολίτες, γίνεται ακόμα πιο βασανιστική αν σκεφτεί κανείς ότι η συμφωνία που υπέγραψε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας είναι τρισχειρότερη από εκείνη που απέρριψε ο ελληνικός λαός σε ποσοστό 61,3%.
Δεν είμαστε καθηγητές Συνταγματικού Δικαίου, όμως αναρωτιόμαστε αν είναι λογικό να υπογραφεί και να γίνει νόμος του ελληνικού κράτους από την ελληνική Βουλή μια συμφωνία χειρότερη από εκείνη που απέρριψαν οι Έλληνες πολίτες με δημοψήφισμα.
Αυτό δεν είναι νόθευση της βούλησης του ελληνικού λαού μόλις μια εβδομάδα από τη μέρα που την εξέφρασε;
Εμείς εκφράσαμε δημοσίως την αντίθεσή μας με σχετικό άρθρο για το εν λόγω δημοψήφισμα, γιατί λόγω εμπειρίας στις διεθνή και τα διπλωματικά, προβλέψαμε ότι θα διχάσει το λαό, θα επιδεινώσει τη θέση της χώρας στις διαπραγματεύσεις, θα εγκλωβίσει την Ελλάδα και την κυβέρνηση και θα δημιουργήσει πολιτικό αδιέξοδο.
Δυστυχώς, επαληθευτήκαμε σε όλες τις προβλέψεις μας. Τώρα η Ελλάδα είναι αντιμέτωπη με τεράστια αδιέξοδα και δυσκολίες.
Σε επόμενα άρθρα μας θα προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε ορισμένες προτάσεις για να ξεπεραστούν τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουμε ως χώρα και ως έθνος. Προς το παρόν αρκούμαστε σε μια παρατήρηση.
Παρακολουθήσαμε με έκπληξη τις άναρθρες κραυγές, τις ύβρεις και τον ακραία λαϊκιστικό, ανεύθυνο και δημαγωγικό λόγο όπως αυτός εκφράστηκε δημοσίως από διαφόρους, κυρίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τις παραμονές του δημοψηφίσματος.
Πέραν των ύβρεων και των κενών περιεχομένου λόγων, είδαμε ανθρώπους που ήταν επί δεκαετίες χωμένοι σε κομματικούς μηχανισμούς, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, να μετατρέπονται αίφνης σε ήρωες, δίπλα-δίπλα με τους Κολοκοτρώνη, Μεταξά, Βελουχιώτη και Τάσο Παπαδόπουλο, να λένε το δικό τους ΟΧΙ.
Αναρωτιέται κανείς τι θα λένε τώρα, που το ηρωικό και υπερήφανο ΟΧΙ τους έγινε ΝΑΙ, με την υπογραφή της συμφωνίας της 13ης Ιουλίου.
Δεν τα γράφουμε αυτά από χαιρεκακία. Απλώς πιστεύουμε ότι τη στιγμή αυτή, η ατομική αυτοκριτική και ο εθνικός αναστοχασμός είναι απαραίτητα στοιχεία για να μπορέσουμε να ξαναβρούμε το δρόμος μας εμείς οι Έλληνες, που πιστεύω ότι είμαστε ένα παραστρατημένο και αποπροσανατολισμένο έθνος.
Για όσους δε έγιναν συνένοχοι στο έγκλημα, φυσικά χωρίς να το θέλουν, να έχουν υπ’ όψιν τους ότι αυτό έγινε με στρατηγική. Τους κατέστησαν συνένοχους γιατί ο συνένοχος, για καθαρά ψυχολογικούς λόγους, συνήθως υποχρεώνεται να συνεχίζει να στηρίζει τον ένοχο, για να καλύψει τον ίδιο του τον εαυτό.
Όμως εδώ χρειάζεται ο πραγματικός ηρωισμός.
Γιατί εκτός από την ελευθερία, αρετή και τόλμη θέλει και η απαλλαγή από τις συνενοχές και τα ιδεολογικά και κομματικά δεσμά.
Σάββα καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα δημοψηφίσμτα έχουν αξία και σημασία όταν γίνονται υπο καθεστώς πλήρους και ενδελεχούς γνώσης των δεδομένων τα οποία θα οδηγήσουν σε αυτό.
Η ευρώπη πριν μερικά 24ωρα, βρέθηκε απούσα-παρούσα μιας διαδικασίας η οποία έγινε κεκλεισμένων των θυρών.
Το ελληνικό ζήτημα έπρεπε να συζητηθεί on camera, έτσι ωστε το σύνολο της ευρωπαικής κοινότητας να έχει συνεχεί εικόνα της διαδικασίας.
Σήμερα , αν έιχε προηγηθεί το ανωτέρω θα μπορούσαμε να πάμε σε δημοψήφισμα με πρακτική αξία και σημασία.
Εν ολίγοις, είχαμε.....προπαρασκευή πυροβολικού για να ανταπεξέλθουμε σε πιθανή τακτική αναδίπλωση.
Οπως και έγινε.
Στρατιωτικός έισαι, το καταλαβαίνεις.
Γιώργο,
Διαγραφήαυτό δεν ήταν τακτική αναδίπλωση.
Ούτε καν υποχώρηση.
Ήταν άτακτη φυγή λόγω πανωλεθρίας.
ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΛΙΓΟ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΡΟΣΕΞΤΕ ΛΙΓΟ:
Τό δημοψήφισμα ἔγινε καί δέν ξε-γίνεται. Ἡ πολιτική, ἐνδεχομένως καί νομική, δεσμευτικότητά του θά φανῆ. Τό ἐρώτημα ὅταν ὑπεβλήθη στόν Ἑλληνικό λαό ἦταν ἔγκυρο διότι ὑπῆρχε καί ἡ πρόταση πρός τήν Ἑλληνική Κυβέρνηση καί ὁ τελεσιγραφικός χαρακτῆρας της.
Ἡ ἀνακοίνωση τοῦ δημοφηφίμστος, εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα τήν ἄμεση, ΑΤΑΚΤΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ, ὑπαναχώρηση τῶν δανειστῶν ἀπό τίς προτάσεις τους καί τήν ἀποκάλυψη ὅλων τῶν κρυμμένων κόκκινων γραμμῶν τους, ἤ μπλοφῶν τους μέχρι τότε, διά τῶν νέων προτάσεων Γιοῦνκερ.
Στήν συνέχεια, καί μάλιστα ὅταν ἡ Κυβέρνηση φάνηκε νά υἱοθετῆ τίς νέες προτάσεις Γιοῦνκερ ὥστε νά συνεχιθῆ καί νά κλείσῃ ἡ διαπραγμάτευση τήν Δευτέρα τοῦ δημοψηφίσματος, κινήθηκαν πιό ἐπιθετικά καί πιό μεθοδικά, ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ, ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΝΑ ΕΡΩΤΑΤΑΙ Ο ΛΑΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΑΝ ΔΕΧΕΤΑΙ ΜΕΤΡΑ ΠΕΡΑΝ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ ΤΟΥ: Ἔκλεισαν ΛΟΙΠΌΝ ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ τήν δυνατότητα συνεχίσεως τῶν διαπραγματεύσεων, ΑΛΛΑ καί τήν στρόφιγγα τοῦ χρήματος.
Τό οἰκονομικά ἀσθενέστερο μέρος ἀλλά πολτικά ἰσχυρότερο, δηλαδή ἡ Ἑληνική Κυβέρνηση, ἔκανε τό σφάλμα νά συμπεριφερθῆ μόνο ὡς τό οίκονομικά ἀσθενέτερο πρός τά ἔξω, καί νά κρατήσῃ τήν πολιτική ἀνωτερότητά της, μόνο γιά ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ἤ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ, καί ἰδίως γιά ΕΣΩΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ μιᾶς ὁμάδας ΑΝΤΙΒΑΡΟΥΦΑΚΗΔΩΝ.
Ἔτσι, τό νόημα τοῦ δημοψηφίσματος ἀποδυναμώθηκε ἄπέναντι στούς δανειστές στό πολιτικό πεδίο, καί φαίνεται ὅτι ἀνατράπηκε στήν συνέχεια πλήρως στό οἰκονομικό πεδίο.
Ἐν τούτοις, ἀνεξάρτητα ἀπό τίς προθέσεις ἤ κινήσεις πού ἔγιναν, ὅπως ἔγιναν, καί ἀπό ποιούς, σχετικά μέ τό δημοψήφισμα, ἡ δυναμική τοῦ ΟΧΙ, θά σφραγίσει τήν ἑπόμενη περίοδο καί στό ἐσωτερικό καί στό ἐξωτερικό τῆς χώρας.
Ἡ διαχείριση τοῦ ΟΧΙ μόλις ἄρχισε , ἀπό ὅλες τίς πλευρές. Καί ἀπό τόν παράγοντα τῶν δανειστῶν πού τείνει νά τό μεματρέψῃ σέ ΝΑΙ κυνικῶς (σάν σκυλιά...), καί ἀπό τήν πλευρά τῆς Κυβερνήσεως πού τείνει νά τό διαχειρισθῆ ὡς λευκἠ ἐντολή πρός αὐτήν (ὡσάν ....περιστερά), καί ἀπό τήν πλευρά τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, ὡς στάση ἀντιστάσεως σέ ΥΠΕΡΜΕΤΡΑ ΜΕΤΡΑ, καί ἀπό τήν πλευρά μερίδων τῶν κομμάτων καί τῶν κοινωνικῶν φορέων, εἴτε δεξιῶν εἴτε ἀριστερῶν, εἴτε συντεχνιακῶν μέ τήν καλή ἔννοια ὅμως τοῦ ὅρου (βλ. π.χ. φαρμακοποιούς), ὡς ἕνα ΟΧΙ στήν ΑΔΙΚΙΑ καί τήν ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ.
Αὐτή ἡ συγκρουσιακή δυναμική, ἐντός καί ἐκτός Ἑλλάδος, πού ἐκδηλώθηκε ἀπό τό ΟΧΙ, δέν ἀναστέλλεται ἀπό τήν πενιχρή δυναμική τῶν ὀπαδῶν τοῦ Ναί, ἀκόμη καί ἄν εἶναι πλειοψηφία στό «ναί σέ ὅλα» μέσα στήν Βουλή. Ἡ ταύτιση μέ τό ΝΑΙ σέ νέα σκληρώτερα μέτρα, σημαίνει αὐτομάτως πολιτική καταδίκη στόν λαό.
(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)
ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΛΙΓΟ (ΣΥΝΕΧΕΙΑ):
ΑπάντησηΔιαγραφήὉ πολιτικός κόσμος τῆς Ἑλλάδος, ἔχει ὁδηγήσει τά πράγματα στό ἀπροχώρητο. Δέν φταίει γι' αὐτό ὅμως, τό δημοψήφισμα καθ' ἑαυτό. Διότι τό ὄχι στά σκληρώτερα μέτρα, καί ἄν δέν εἶχε ἐκφρασθῆ πανηγυρικῶς καί ρητῶς, πάλι θά ἦταν ένεργό στήν κοινωνική καί οἰκονομική πραγματικότητά μας. Ὄντας δέ σιωπηλό, θά ἦταν ἐπαναστατικά ἐκρηκτικό. Μέ τό πού ἐκφράσθηκε θεσμικῶς, δίδει ἐγκαίρως, ἄν καί στό παρά πέντε, κατευθύνσεις διορθώσεως πορείας στούς πολιτικούς.
Ἡ μερίδα αὐτῶν, ἡ ὁποία ἐπενδύει τήν πολιτική της ἐπιβίωση ἤ καί ἐπικράτηση, στό ναί στό εὐρώ πάση θυσία, εὑρίσκεται πρό τοῦ ἀδιεξόδου νά πρέπῃ, γιά νά μείνῃ ἡ Ἑλλάδα στό εὐρώ καί αὐτή στήν ἐξουσία, νά γίνῃ ἡ απτρίδα μας μιά χώρα ἀγνώριστη: οἰκονομική ἐρήμωση ἀπό Ἕλληνες νέους, κατοχή ἀπό ξένα έπιχειρηματικά συμφέροντα περιοχῶν τῆς Ἑλλάδος, καί ἀκόμη καί ἐπί ἰδιωτικῶν περιουσιῶν Ἑλλήνων, ἀποθήκη μεταναστῶν ὡς φτηνό ἐργατικό δυναμικό καί σέ πλειοψηφία ἔναντι τῶν Ἑλλήνων. Ἀλλά ἄν τυχόν δέν γίνουν ἀκριβῶς αὐτά λόγῳ λήψεως καταλλήλων μέτρων , πρᾶγμα οὕτως ἤ ἄλλο δύσκολο, τότε πάλι, ἀντικειμενικῶς, καί ἄν ἀκόμη ὅλα «πᾶνε καλά» σχετικά μέ τήν θέση σέ ἐφαρμογή τοῦ νέου μνημονίου, γιά ἀναβολή τῆς πτωχεύσεως θά πρόκειται.
Ἡ στάση τῆς μερίδας τῶν ἄλλων πολιτικῶν, ἡ ὁποία ὑποστηρίζει τήν ἀνάγκη ἐπαναφορᾶς τῆς ἐξουσίας τοῦ κράτους, ἐπί ἑνός ἐθνικοῦ νομίσματος καί πάλι - ἀνεξαρτήτως τῶν ὅποιων ἰδιοτελῶν ἤ ἰδεοληπτικῶν κινήτρων της, ἤ καί τῆς τυχόν βιασύνης της, ἀφοῦ ἡ ἄμεση καί ἀπροετοίμαστη ἔξοδος ἀπό τό εὐρώ θά ἰσοδυναμοῦσε ὅπως φαίνεται πράγματι μέ καταστροφή - θά βγῆ ἐν τούτοις, ἐν τέλει, ἀναγκαστικά δικαιωμένη ἀπο τίς περαιτέρω δυσμενεῖς οίκομικές ἐξελίξεις, ὡς ἡ ἐθνικῶς πλέον συμφέρουσα.
Ἀπό τῆς ἀπόψεως αὐτῆς, ἡ ἔναρξη ἐφαρμογῆς τυχόν νέου μνημονίου, πρέπει ΑΠΟ ΟΛΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΦΑΣΜΑ νά ἰδωθῆ, ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΑ, ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ, ὡς ἡ τελευταία εὐκαιρία μας ὡς ἔθνους, νά ἑτοιμάσουμε ψύχραιμα καί νά πραγματοποιήσουμε τήν μετάβαση καί πορεία μας μέ ἕνα ἐθνικά ἐλεγχόμενο νόμισμα. Τοῦτο, χωρίς βίαιες ἀναταράξεις, καί ὑπό συνθῆκες οὐσιαστικῆς παραγωγικότητας τῆς οἰκονομίας μας σέ ὅλα τά βασικά (ΚΑΙ μέ ἀσφάλεια ὅσον ἀφορᾶ στήν Ἄμυνα) - ὄχι ἀναγκαῖα δηλαδή μέ ἀνάπτυξη κυρίως κατά τούς ἀριθμούς καί μέ δυστυχία τῶν ἀνθρώπων , ὅπως ἐκ τῶν πραγμάτων ἀπαιτεῖ πλέον, μία, μέ βεβαιότητα ματαιοτάτη, προσπάθεια οἰκονομικῆς ἐπιβιώσεως ἐντός τοῦ εὐρώ μιᾶς Ἑλλάδας πού θά καταντήσει κέλυφος χώρας ἀντί γιά πατρίδα μας.
Ρεαλιστικό συμπέρασμα: Ἡ δυναμική τοῦ ΟΧΙ στό δημοψήφισμα, θά ἐπιταχύνει πολιτικά, ἴσως καί νομικά ἄν γίνῃ κατάλληλος χειρισμός, τήν μόνη πλέον ὀρθολογική καί ρεαλιστική ἐπιλογή, τήν ἐπιστροφή στήν δραχμή μετά ἀπό κατάλληλη καί κατά τό δυνατόν ταχεία προετοιμασία μας.
Πρώτο Μέρος.
ΔιαγραφήΣύμφωνα με το αμερικανικό δόγμα περί Εκτίμησης-Ανάληψης Κινδύνου Στρατιωτικών επιχειρήσεων, αυτό υπακούει μεταξύ άλλων και στις παρακάτω αρχές.
Α.
ΚΙΝΔΥΝΟΣ
Οι Ηγεσίες έχουν ζωτική υποχρέωση να εκπονούν μελέτη Διαχείρισης Κρίσεως για να εξασφαλίσουν την ασφάλεια των στρατιωτών και την ολοκλήρωση της αποστολής που τους ανατέθηκε.
Β.
ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ
Η διαχείριση κινδύνου αποτελεί πρωταρχικό παράγοντα στην λήψη απόφασης και σε ότι αφορά την αναγνώριση κινδύνου/ων και κυρίως του περιορισμού ή δυνατόν μηδενικών ατυχηματικών και τακτικών απωλειών.
Όλοι οι στρατιώτες έχουν την υποχρέωση να γνωρίζουν και να κατανοούν τον κίνδυνο που σχετίζεται με την αποστολή τους.
Μέσα από 6 παραγράφους και 22 υποπαραγράφους , καταλαμβάνουν 2 σελίδες Α4, η ηγεσία καλείται να εκτιμήσει τους κινδύνους και τα αβαντάζ από τον σχεδιασμό της αποστολής που έχει δοθεί.
Οι εκτιμήσεις γίνονται με την χρήση μοντέλων Σημειακού Μάτριξ και φυσικά lessons learned –διδαγμάτων, εν ολίγοις.
Ο όρος, παράπλευρες απώλειες, μάλλον οδεύει σε κατάργηση αφού την θέση του με εξαιρετική δυναμική αρχίζει να καταλαμβάνει ο γνωστός ΝΟΜΟΣ του ΜΕΡΦΥ.
Από κει και πέρα η ηγεσία έχει την ευθύνη και ο στρατιώτης την υποχρέωση να κάνει κατανοητή και κατανόηση αντίστοιχα ο στρατιώτης την αποστολή, λαμβάνοντας συλλογικά και ατομικά μέτρα.
Ίσως η πιο σημαντική υποπαράγραφος αναφέρεται στο γεγονός ότι η ηγεσία πρέπει να παρεμβαίνει , όταν αποφάσεις των υφισταμένων υπερβαίνουν σε ρίσκο το αναμενόμενο κέρδος.
(βλέπε Χάμπουργκερ Χιλλ)
Στην Ελληνική περίπτωση, τα lessons learned , προέρχονται από την ιστορική και άοκνη προσπάθεια συνέχισης του καρεκλοκενταυρισμού ενώ για Σημειακό Μάτριξ, εδώ πιάσαμε διάστημα, ούτε λόγος.
Μέρος Δεύτερον.
ΔιαγραφήΣτην ακτές της ανατολικής μεσογείου, βρίσκεται ένα μικρό κρατίδιο ονόματι Ισραήλ.
Τόσο οι Ισραηλινοί όσο και οι Αμερικανοί θεωρούνται από μερίδα ντόπιων-Ελλήνων, ως idiots.
Εν πάση περιπτώσει , αυτοί οι ίντιοτς της ανατολικής μεσογείου δημοσίευσαν μια μελέτη για τον πόλεμο με την Χαμάς.
Ανάμεσα στα άλλα περιγράφεται με ιδιαίτερη σαφήνεια ο μηχανισμός ο οποίος ήταν επιφορτισμένος με την διαχείριση των Ψυχικών Απωλειών ανάμεσα στους Ισραηλινούς πολίτες.
Στην Ελλάδα, η διαχείριση ψυχικών απωλειών περιορίσθηκε στην αριθμητική αναφορά των αυτοχείρων εξαιτίας του οικονομικού και κοινωνικού αδιεξόδου στο οποίο οδηγήθηκαν και βέβαια όχι εξαιτίας προσωπικών επιλογών.
Συμπερασματικά, όσα δημοψηφίσματα και να γίνουν στον ελλαδικό χώρο, σημειολογικά και σημασιολογικά δεν έχουν καμία τύχη και δυναμική διότι η Ελλάδα δεν έχει πολιτική παράδοση χρήσης και διαχείρισης δημοψηφιστικών αποτελεσμάτων.
Η ελληνική πολιτική κουλτούρα περιορίζεται σε δημαγωγικές ενέργειες, σε κάποιες δε περιπτώσεις προσκρούει και λειτουργεί σε αντιδιαστολή με αυτό που αναφέρω στο πρώτο μέρος, δηλαδή:
Ίσως η πιο σημαντική υποπαράγραφος αναφέρεται στο γεγονός ότι η ηγεσία πρέπει να παρεμβαίνει , όταν αποφάσεις των υφισταμένων υπερβαίνουν σε ρίσκο το αναμενόμενο κέρδος.
Αντιθέτως στην ελληνική πραγματικότητα , η ηγεσία προέβαινε και προβαίνει σε κινήσεις ρίσκου με τα γνωστά αποτελέσματα.
Ευχαριστώ.
Ποιά στοιχεία και δεδομένα σας κάνουν να πιστεύετε ότι η κοινωνία μας θα μπορούσε να διαχειριστεί την μακροπρόθεσμη πειθαρχία που απαιτεί αυτή η μετάβαση, ώστε να υπάρξουν οι "συνθήκες ουσιαστικής παραγωγικότητας" στις οποίες αναφέρεστε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιά αντίστοιχα στοιχεία και δεδομένα σας κάνουν να πιστεύετε ότι η παραμονή στο ευρώ θα έχει ως αποτέλεσμα "...ἀνάπτυξη κυρίως κατά τούς ἀριθμούς καί μέ δυστυχία τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἐκ τῶν πραγμάτων ἀπαιτεῖ πλέον, μία, μέ βεβαιότητα ματαιοτάτη, προσπάθεια οἰκονομικῆς ἐπιβιώσεως ἐντός τοῦ εὐρώ μιᾶς Ἑλλάδας πού θά καταντήσει κέλυφος χώρας ἀντί γιά πατρίδα μας";
EA
ΔιαγραφήΗ απάντηση βρίσκεται στην έκκληση του Τσίπρα:
Η έξοδος από το ευρώ ισοδυναμεί με θάνατο.
Τι περιμένεις από μένα να σου πω;
Στα είπε ο ηγέτης σου, που σε οδήγησε στο υπερήφανο ΟΧΙ.
Τον ακολούθησε στο ΟΧΙ, γιατί δεν τον ακολουθείς στο ΝΑΙ;
Εν πάση περιπτώσει, ρώτα τον Τσίπρα να σου πει αν είναι βιώσιμο το πρόγραμμα που υπέγραψε.
Και δεν τον λέω ειρωνικά.
Εγώ πιστεύω ότι η η Ε.Ε. είναι κακή όπως κακό είναι και το 3ο μνημόνιο.
Η έξοδος από το ευρώ και την Ε.Ε. όμως, έτσι όπως πήγαν να την κάνουν είναι το κάκιστο.
Γι' αυτό έκανε πισω ο Τσίπρας, του το εξήγησαν την τελευταία στιγμή, ο Γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου, ότι θα πάει φυλακή για δόλια χρεοκοπία της χώρας.
Στην προκειμένη περίπτωση, νομίζω ότι πρέπει όλοι να συστρατευθούμε γύρω από τον πρωθυπουργό.
Αγαπητέ Σάββα,
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι το ελάχιστον άθλιοι οι νυν και οι πρώην ληγμένοι που συστρατεύθησαν υπέρ του ναι σε ένα άθλιο δίλημμα, αλλά και οι πιο προηγούμενοι.Ο κ. Σαμαράς δικαιώθηκε, αλλά ήταν δέσμιος αμαρτωλού κομματικού κατεστημένου. Απλώς πρέπει να φύγουν χάριν της Δημοκρατίας που έρχεται...
Βάσει του ν. 4023/2011 περί άμεσης δημοκρατίας και διεύρυνσή της, το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, εάν συμμετάσχει το 40% του εκλογικού σώματος είναι ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΟ. Επομένως όλα τα πρόσφατα είναι έωλα και μαρτυρούν το τσίρκο του Κυνοβουλίου. Δυστυχώς ουδέν μέτρο θα αποδώσει γιατί οι εκπρόσωποι δεν έχουν δώσει το παράδειγμα. Απλώς πρέπει να φύγουν όλοι. εντυπωσιάζομαι δε γιατί ουδόλως σχολιάσθηκε ότι σε απόλυτες τιμές το αποτέλεσμα του ψευτοδημοψηφίσματος δεικνύει περίπου 1/3 υπέρ του οχι, 1/3 υπέρ του ναι και 1/3 αποχή.Ο Θεός να βάλλει το χέρι του, γιατί όπως το πάνε θα τους πάρει ο διάολος.
Σ. Σούλης
Ερμή, δεν έχουν σημασία τα ποσοστά, πραγματικά.
ΔιαγραφήΗ όλη υπόθεση είναι μια πολιτική παράνοια.
Το δημοψήφισμα έγινε για να δείξουμε με πράξεις στους μαφιόζους του Βερολίνου, ότι την Ελλάδα την κυβερνάει ο Ελληνικός λαός και όχι οι γνωστοί Γερμανοτσολιάδες για λογαριασμό τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιπλέον δεν υπάρχει κανένας διχασμός γιατί δεν υπάρχει πουθενά το δίχα που σημαίνει ακριβώς στην μέση, παρά το 61% και το 39%, παρόλο τον πυρηνικό βομβαρδισμό της χώρας από το Δ΄ Ράιχ.
Και το κυριώτερο. Η νεολαία μας, αυτή που θα κρατήσει τις Θερμοπύλες, ψήφισε ΟΧΙ κατά 80%.
Φαίνεται όμως ότι αυτά είναι ανώτερα μαθηματικά και παντελώς δυσνόητα.
Koita twra pws adeiazei to media24 ton arxhgo sou bgazontas paramythenia dhmosieumata oti poulaei nhsia kai asta ta alla....
ΔιαγραφήTa koubadakia sou kai stin paralia. Edo einai gia megalous.
Διαγραφή>το δίχα που σημαίνει ακριβώς στην μέση<
ΔιαγραφήΠού βρήκες αυτή την ετυμολογία, στην Κουμουνδούρου;
Έχεις κάποια καλύτερη από το Μίκυ Μάους ;
ΔιαγραφήΘα ψάξω στο Μίκυ Μάους, αφού, ως φαίνεται, είναι αυτό που καταλαβαίνεις. Δεν μού κάνει εντύπωση.
ΔιαγραφήΣτο μεταξύ, σημείωσε ότι δίχα σημαίνει απλώς σε δύο μέρη.
Μη συγχέεις το θράσος με την εξυπνάδα. Δεν είναι ακριβώς το ίδιο.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΑΒΒΑ, ΑΝ ΘΕΛΗΣ, ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΣΧΟΛΙΑΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ: Σουλτς: Υπέρ της δημιουργίας μίας «ευρωπαϊκής κυβέρνησης». ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρίνοντας τα γεγονότα κοιτάζοντας τα από σήμερα μόνο μία λογική εξήγηση μπορεί να βρει κάποιος για την προκύρηξη του δημοψηφίσματος ! Ήθελαν να βγει το ΝΑΙ για να απεκδυθούν κάποιοι των ευθυνών τους και να βάλουν το στιλό που θα υπέγραφε το τρίτο και πιο επαχθές παγκόσμια δανειακό κείμενο με κυβέρνηση αριστεράς στα χέρια του λαού ! Ίσως να μην είχαν υπολογίσει το κλείσιμο των τραπεζών,ίσως να την είχαν υπολογίσει και να την ήθελαν.Κλίνω προς το πρώτο καθώς το δεύτερο φαντάζει εκ των γεγονότων και της αγωνίας τους απίθανο.Ήξεραν από την αρχή ότι δεν υπήρχε άλλος δρόμος από το τρίτο μνημόνιο ! Ή αν υπήρχε δεν τον προετοίμασαν.Προσωπικώς πιστεύω όχι μόνο ότι υπάρχει άλλος δρόμος αλλά ότι ήταν,είναι και θα γίνει στο μέλλον μονόδρομος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε άλλα λόγια πιστεύω ότι είχαμε καραμπινάτη εξαπάτηση του λαού με συνέπειες τραγικές για την οικονομία και τη χώρα.
Το αρθρο σας βασίζεται σε λάθος παραδοχές κ. Καλεντεριδη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια απο αυτές (η πιο επίκαιρη) είναι οτι δυχερανε την διαπραγματευτικη θεση της κυβέρνησης, που δεν στέκει πουθενά.
Την ξεστομισαν τα μεγάλα κανόνια τις παραμονές του δημοψηφισματος, και έκτοτε το ξέχασαν όλοι.
Τα αλλα δυο είναι το ακαιρο και το άκυρο του δημοψηφισματος. Για το δεύτερο απεφάνθη το ΣτΕ. Αλλά ας μην επεκταθούμε σε αυτα. Ο καιρός θα δείξει.
Το συμβούλιο της επικράτειας ούτε πρόεδρο δεν εχει αυτή τη στιγμη ίσως για αυτο να βιάστηκε και η κυρία Τασία. Η κατάσταση αυτή τη στιγμη στο δημόσιο ειναι εντελώς άθλια παντού και το ιδιο ισχύει και για τα δικαστήρια!
ΔιαγραφήWaves,
Διαγραφήσ'αυτή τη χώρα, επειδή οι θεσμοί δεν λειτουργούν όπως θα έπρεπε έχουν έρθει τα πάνω κάτω.
Για το άκυρο του δημοψηφίσματος έκρινε, γράφεις, το ΣτΕ, ενώ θα έπρεπε να ξέρεις (αν δεν ξέρεις ήδη), ότι η "ηγεσία" των ανωτάτων δικαστηρίων της χώρας μας διορίζεται από την Κυβέρνηση.
Τί θα έκρινε δηλαδή ;
Ότι είναι άκυρο ;
Το ΣτΕ όμως είναι το ίδιο ανώτατο δικαστήριο που το 2012, ύστερα από προσφυγή κοινωνικών φορέων και άλλων, έκρινε συνταγματικό το Μνημόνιο!
Το θυμάσαι ;
Και η τότε εισηγήτρια, κα Σαρπ, έγινε αμέσως μετά Αντιπρόεδρος του ΣτΕ.
Τυχαίο, ε ;
Άκαιρο ήταν ούτως ή άλλως, διότι οι εταίροι απέσρυαν από το τραπέζι την πρόταση επί της οποίας κληθήκαμε να ψηφίσουμε.
Και τέλος, το ότι πράγματι το δημοψήφισμα δυσχέρανε τη διαπραγματευτική θέση της κυβέρνησης είναι σα να παραβιάζουμε ανοιχτές θύρες.
Ανεξαρτήτως του ποιό θα ήταν το αποτέλεσμα, έβαλε σε περιπέτειες τη χώρα και έβλαψε τη διεθνή της αξιοπιστία.
Εγκλώβισε δε την Κυβέρνηση, περιορίζοντας τη δυνατότητα χειρισμών που είχε.
Και όταν σε μια διαπραγμάτευση έχεις για οποιονδήποτε λόγο περιορισμένη δυνατότητα χειρισμών, συνήθως χάνεις.
Τελικα μας φταει το δενδρο και ΟΧΙ το δασος ? Τι αλλο θα ακουσουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια ολους οσους εχουν χαθει στη μεταφραση, δεστε αυτο και θα καταλαβετε ττι κανουν οι εχοντες την πενα και τα καναλια : https://www.youtube.com/watch?v=I9WorQ_z_v0
Γιατι έγινε το δημοψήφισμα? Με απασχόλησε και μένα αγαπητέ Σάββα. Εκτός από τον προφανή λόγο, για να ξεμπερδευει με την εσωκομματική αντιπολίτευση, κερδιζοντας λιγο χρονο, σκεφτηκα και το εξής. Η ολη διαπραγμάτευση και το δημοψήφισμα ίσως ήταν ο αναγκαίος χρόνος για την μεταστροφή της κοινωνίας, την οποίαν νωριτερα βεβαια είχαν φανατίσει. ΜΙας κοινωνιας που ηθελε να εκτονωσει το θυμικο της μεσα απο το όλο στριμωγμα τοσα χρόνια. Που ηθελε το χρονο της να δει την πραγματικοτητα, τις ευθυνες της και το που πρεπει να βαδισει. Ο λογαριασμος μπορει να βγει ακριβως, αλλα δεν ξερω αν υπήρχε άλλος δρομος.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Σημαιοφοριδης
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλεπω ότι τις κατέχεις των τεχνη των θυρών...
Η έκφραση της βούλησης του λαού έβαλε σε περιπέτειες την χωρα;
Περιόρισε την δυνατότητα των ξένων να υποχρεωσουν την κυβέρνηση να κάνει παραπίσω (που θα ηταν το θεμιτό, ασχετα το τι την έκανε ο Τσιπούρας).
Και ο Τσιπούρας έφερε λιγότερα μετρα απο αυτα του Don altobello. 7.9δις ειπε χθες.
Οποτε ο συλλογισμός σου σκίζει...
Όσο για το ακαιρο
Το ότι πήρε πίσω την πρόταση ο Don Altobello, την ωρα που είχε προκηρυχθεί δημοψήφισμα ακι ο Τσιπούρας ειχε μόλις φύγει από μια διήμερη (η τρεις ηταν;) σύνοδο κορυφής δείχνει τι μαφιοζοι και παπατζιδες ειναι οι εταιροι, και πόσο υπολογίζουν την χώρα και του λαό μας.
Για το άκυρο, αυτά είναι τα ανώτατα δικαστήρια της χώρας. Και παντού στον κόσμο η κεφαλή διορίζεται απο την κυβέρνηση.
Waves,
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ομολογία δειλίας της κυβέρνησης, με την προκήρυξη του δημοψηφίσματος, έβαλε σε περιπέτειες τη χώρα.
Γι'αυτό έτρεχε ο Τσίπρας να υποβάλει νέα πρόταση στους ξένους 5 μέρες μετά την προκήρυξή του και γι' αυτό έμεινε σε 17ωρη συνεδρίαση παίρνοντας τελικά ό,τι του έδωσαν.
Τώρα, βάζει σε περιπέτειες την κυβέρνηση το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.
Μπούμερανγκ δηλαδή.
Ο Τσίπρας φέρνει μέτρα περίπου 12 δις, όχι 7,9.
Σ'αυτό η φαντασία σου δεν μπορεί να γίνει πραγματικότητα.
Όσο για τον διορισμό των δικαστών, ψάχνε κάτι πριν το γράψεις λάθος γιατί εκτίθεσαι.
Τέλος, έχε υπόψη σου ότι πρώτος σκοτώθηκε στον ΝΟΝΟ ο Σόνυ επειδή τόσο νταής και οξύθυμος που γινόταν απερίσκεπτος.
Βάλε στη θέση του τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και τον Τσίπρα κι έχεις έτοιμο τον δικό σου συλλογισμό.