Τα πράγματα ζορίζουν επικίνδυνα

Το βαριά υποτιμημένο μπολίβαρ, ο τεράστιος πληθωρισμός, αλλά και η τελευταία αύξηση από τον Maduro 50% στον βασικό μισθό έχουν εκτοξεύσει τις τιμές των προϊόντων και των υπηρεσιών σε δυσθεώρητα πλέον ύψη. Photo by Anadolu Agency / Contributor / Getty Images / Ideal Image.

Τα πράγματα έχουν αρχίσει να ζορίζουν επικίνδυνα. Σήμερα δεν γράφω για τις πολιτικές αντιπαραθέσεις, για τα αδιέξοδα που δημιουργούνται καθημερινά από το καθεστώς στον αγώνα της αντιπολίτευσης και της κοινωνίας για οριστική έξοδο από το τέλμα, αλλά για τον δικό μου μικρόκοσμο. Πόρτες κλείνουν, ευκαιρίες και ελπίδες εξανεμίζονται και το σκληρό χέρι της κρίσης μας έχει αρπάξει κυριολεκτικά από τον λαιμό. Δεν έχει σημασία πια πόσο αγωνίζεσαι να ξεφύγεις, να κρατήσεις το κεφάλι σου λίγα εκατοστά πάνω από το νερό. Όσο περνάει ο καιρός, όλο και περισσότερο βρισκόμαστε σε μια κατάσταση βασανιστικού, αργού πνιγμού. Είναι πλέον πρακτικά αδύνατο ακόμα και για εμάς που υποτίθεται ανήκουμε στους «τυχερούς» της μεσαίας τάξης, με εισοδήματα μεγαλύτερα από ένα κατώτατο μισθό, να καλύψουμε πλέον όλες τις βασικές μας ανάγκες.

Μιλάω για τα τελείως βασικά. Το αλατοπίπερο της ζωής σε οποιαδήποτε μορφή του το έχουμε καταργήσει εδώ και πολύ καιρό. Αλατοπίπερο έγραψα και θυμήθηκα προχθές όταν σε ένα κατάστημα βρήκαμε μαύρο πιπέρι φακελάκια των 100 γρ. από το υπερπολύτιμο πλέον μπαχαρικό. 1.000 VEF το φακελάκι το κόστος. Βασικός μισθός 22.000 VEF. Έχουμε γυρίσει σε εποχές Χριστόφορου Κολόμβου, οπότε τα μπαχαρικά χρησιμοποιούνταν για ανταλλαγή προϊόντων και γης. Η ανταλλαγή προϊόντων μάλιστα έχει αρχίσει να γίνεται καθημερινό φαινόμενο μεταξύ συνεργατών και πελατών. Μόλις προχθές ένας πελάτης μας με τον οποίο γνωριζόμαστε χρόνια και λειτουργεί το κυλικείο του σχολείου που πηγαίνει η μικρή για πρώτη φορά δεν ήταν σε θέση να μας πληρώσει για την παροχή υπηρεσιών μας. Από τις 4 τα ξημερώματα ο ίδιος και η γυναίκα του εργάζονται σκληρά για να επιβιώσουν και να μεγαλώσουν, όπως εμείς, τη μικρή τους κόρη. Ελάχιστα όμως τα προϊόντα που βρίσκει για να διαθέσει στο κυλικείο, αλλά ακόμα και αυτά που τελικά βρίσκει και διαθέτει μένουν απούλητα, καθώς ακόμα και το κολατσιό των παιδιών είναι ένα έξοδο που οι γονείς αδυνατούν πλέον να καλύψουν. Τελικά συμφωνήσαμε και πληρωθήκαμε σε είδος. 12 ρολά χαρτιού υγείας και 6 λίτρα λάδι σόγιας κάλυψαν την τιμή για τις λογιστικές υπηρεσίες δύο μηνών.

Για τη συνέχεια Liberal