Κλίντον-Τραμπ, η μάχη των μαχών

Δημήτρης Τζελέπης
Η υπερδύναμη αύριο οδηγείται στις κάλπες για να εκλέξει τον επόμενο πλανητάρχη όπως τον αποκαλούμε. Η πιο ιντριγκαδόρικη προεκλογική περίοδος που ξεκίνησε από το καλοκαίρι του 2015 φτάνει στο τέλος της. Τα είχε όλα, όπως σκάνδαλα, απρεπή σχόλια, σεξιστικά σχόλια, αμφισβήτηση της δημοκρατίας. Η πιο κίτρινη προεκλογική περίοδος αύριο ολοκληρώνεται. 135εκ. Αμερικανοί πολίτες θα πάνε στις κάλπες για να δώσουν τα κλειδιά στον νέο ένοικο του Οβάλ γραφείου.
Πάμε να δούμε τις πολιτικές των δύο μονομάχων, πολλά τους χωρίζουν, αλλά τους ενώνει η μάχη εναντίον του Ισλαμικού κράτους.
Η Κλίντον υπόσχεται φορολόγηση των πλουσίων, χρηματοδότηση των επιχειρήσεων από το δημόσιο και μία πολιτική για τις κοινωνικές ομάδες. Επίσης, θα συνεχίσει το Obamacare, είναι υπέρ της άδειας μετ’ αποδοχών για τις μητέρες που μόλις έχουν γεννήσει, υποστηρίζει το δικαίωμα στην άμβλωση. Τάσσεται εναντία στο δικαιώμα της οπλοκατοχής.
Στην εξωτερική πολιτική θέλει να συνεχιστεί η αεροπορική επιδρομή εναντίον του Χαλιφάτου, ενώ χαρακτηρίζεται από σφοδρό αντιρωσισμό, που αυτό θα οξύνει και άλλο τα είδη υπάρχοντα προβλήματα με την Ρωσία.
Τραμπ ρατσιστής, μισογύνης, νεοφιλελεύθερος, ιδιοκτήτης πολλών ακινήτων, δισεκατομμυριούχος με πολλά σκάνδαλα, το πιο πρόσφατο το «χουφτο-γκέιτ».
Υπόσχεται ότι θα κάνει την Αμερική μεγάλη, υπόσχεται φοροελαφρύνσεις για τους πλούσιους, θα βρει δουλειές στους Αμερικάνους, αλλά το οικονομικό πρόγραμμά του ευνοεί μόνο τους πλούσιους. Θα καταργήσει το Obamacare, μετά από πολλές παλινωδίες και πολλές δηλώσεις δεν υποστηρίζει το δικαίωμα στην άμβλωση να το υπάρχει στη δικαιωδοσία της κάθε πολιτείας και είναι υπέρμαχος της άδειας μετ’ αποδοχών για τις έγκυες γυναίκες. Θα χτίσει τείχος για να μην περνάνε οι μετανάστες τα σύνορα της Αμερικής. Επίσης είναι υπέρμαχος της οπλοκατοχής.
Στην εξωτερική πολιτική υποστηρίζει ότι θα τα βρει με τον Πούτιν και θα του μιλήσει ντόμπρα. Από την άλλη υποστηρίζει την κατάρρευση του Χαλιφάτου. Είναι επίσης και υποστηρικτής κάποιων συνωμοσιών, όπως ότι η Κλίντον είναι ιδρύτρια του IK.
Αυτές είναι οι πολιτικές ατζέντες των δύο μονομάχων. Τα επιτελεία τους έχουν πάρει φωτιά καθώς έμεινε μία ημέρα. Η ψηφοφορία έχει αρχίσει δια μέσω αλληλογραφιών και σε κάποιες πολιτείες προηγούνται οι Δημοκρατικοί.
Οι «swing states» , purple states» που θα ξεκλειδώσουν την πόρτα του Οβάλ γραφείου είναι Φλόριντα (29) Πενσιλβάνια (20), Οχάιο (18), Βόρεια Καρολίνα (15), Αριζόνα (11), Νεβάδα (6) , Γιούτα (6), Νιου Χαμσάιρ (4).
Να σημειωθεί, ότι δεν κερδίζει αυτός που έχει το μεγαλύτερο ποσοστό, αλλά αυτός που θα συγκεντρώσει τον μαγικό αριθμό των 270 εκλεκτόρων. Το παράδειγμα του 2000 με τον Αλ Γκορ και τον Μπους είναι χαρακτηριστικό. Ο Γκορ είχε υψηλότερο ποσοστό, αλλά ο Μπους είχε τους εκλέκτορες και έγινε ο επόμενος πρόεδρος.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν Χίλαρι, αλλά έχουμε την πρόσφατη εμπειρία από το δημοψήφισμα από την Αγγλία. Ο κόσμος φοβάται, τρομάζει, γιατί πια η διαφορά της Χίλαρι από τον Τραμπ είναι στα όρια του στατιστικού λάθους 4%-5% , εξανεμίστηκε πλέον η διαφορά των οχτώ και δέκα μονάδων μετά από τις νέες αποκαλύψεις του FBI για τα e-mails όταν η Χίλαρι ήταν επικεφαλής του State Department.
Εάν κερδίσει η Χίλαρι, ο Τραμπ θα μιλήσει για στημένες εκλογές, εάν όμως ηττηθεί η Χίλαρι θα ρίξει το βάρος της ήττας της στο FBI.
Ένας στους δύο Αμερικάνους θεωρεί την Χίλαρι πολωτική, διψασμένη για εξουσία, αλαζονική. Σύμφωνα με έρευνα του Gallup το 53% των Αμερικανών στο εκλογικό σώμα έχει αρνητική άποψη για την Κλίντον και το 63% για τον Τραμπ.
Πρώτη φορά υπάρχουν τόσο μεγάλα ποσοστά δυσαρέσκειας από τους Αμερικανούς πολίτες για τους μονομάχους των εκλογών.
Εν κατακλείδι η Χίλαρι είναι συστημική και μπορεί να παρέχει μία ασφάλεια όντας η πρώτη κυρία των ΗΠΑ που θα κατέχει και των κωδικό των πυρηνικών και από την άλλη ο Τραμπ απρόβλεπτος, αλλά ο Λευκός Οίκος έχει κάποια check and balances που δεν σου επιτρέπουν να κάνεις ότι επιθυμείς.
Είτε ο ένας κερδίσει, είτε ο άλλη, πρώτα θα κοιτάξουν τα εσωτερικά ζητήματα της χώρας τους και μετά των άλλων.