"Ένας δύσκολος ανασχηματισμός"

Παναγιώτης Μπαλακτάρης

 Οι σκοποί που επιτελεί ένας κυβερνητικός ανασχηματισμός είναι συνήθως οι εξής: ενίσχυση της πρωτοβουλίας του πρωθυπουργού, αέρας ανανέωσης του κυβερνητικού σχήματος και επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου. Αυτές είναι οι στοχεύσεις, κατά το μάλλον ή ήττον, της αναδιαμορφώσεως της κυβερνητικής πυραμίδας σε πολιτικές περιόδους κανονικότητος.

Στην πατρίδα μας έχουμε απολέσει την «πολυτέλεια» να ευρισκόμεθα πολιτικώς σε κανονική περίοδο, αφότου έχουμε τεθεί υπό επιτροπεία, εξαιτίας του πρώτου Μνημονίου. Συνεπώς, δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστούμε, ότι οι πολιτικές και πολύ περισσότερο οι κυβερνητικές ενέργειες και αποφάσεις υπακούν σε ένα μοτίβο αναγκαιότητος, σπουδής και κατεπείγοντος.

Όλες οι κυβερνητικές προσπάθειες από το 2010 έως σήμερα αναλώθηκαν ταχύτατα, διότι η κρίση την οποία βιώνουμε απαιτεί λύσεις και μάλιστα, σχεδόν σε μηδέν χρόνο.

Γρηγορότερα όλων καταναλώθηκε το πολιτικό κεφάλαιο του ΣΥΡΙΖΑ και του κ. Αλέξη Τσίπρα, το οποίο ομολογουμένως είχε αυξηθεί, λόγω λαϊκιστικών θεωρήσεων της πολιτικής πραγματικότητος και ανέξοδων αλλά ανέφικτων προτάσεών των.

Αφού, λοιπόν, η σύγκρουση με την ωμή πραγματικότητα οδήγησε σε διάσπαση το κόμμα, πριν τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 και αφού άλλη μια διάσπαση τέτοιου είδους έχει αρχίσει να γίνεται ορατή, ο πρωθυπουργός έχει δύο εναλλακτικές. Η πρώτη είναι να προκηρύξει εκλογές. Αυτό το ενδεχόμενο είναι ευθέως ανάλογο του ενστίκτου της πολιτικής επιβιώσεως του κόμματος. Και εξαρτάται απολύτως από αυτήν. Το δεύτερο σενάριο που βρίσκεται στο τραπέζι είναι ο ανασχηματισμός.

Στους συνήθεις σκοπούς που εξυπηρετεί ο ανασχηματισμός, ο πρωθυπουργός εν προκειμένω θα πρέπει να συνδυάσει κι άλλους δύο. Αφενός μεν την ικανοποίηση των δανειστών, αφετέρου δε τις πολύτιμες ισορροπίες εντός του κομματικού μηχανισμού.

Δια του τρόπου αυτού ο πρωθυπουργός επιθυμεί να ελέγξει τις εξελίξεις στο εσωκομματικό πεδίο, στέλνοντας συγχρόνως μήνυμα στους δανειστές, ότι είναι διατεθειμένος να κάνει κι άλλα βήματα ιδεολογικής αυτοθυσίας, αρκεί να παραμείνει λίγο ακόμη στην εξουσία.

Τα γεγονότα δείχνουν ότι ο κ. Τσίπρας θα επιλέξει τη δεύτερη λύση, η οποία πιστεύει ότι θα του αποφέρει περισσότερους καρπούς.

Ωστόσο, οι πόθοι του κ. Τσίπρα μάλλον θα αποδειχθούν ευσεβείς. Και τούτο, διότι στο χρονικό σημείο που είμεθα είναι απολύτως αδύνατη η διατήρηση στοιχειώδους εσωκομματικής ευστάθειας με ταυτόχρονη εφέλκυση της κυβερνήσεως από το στρατόπεδο του κουαρτέτου. Ήδη, έγινε αποδέκτης τέτοιων μηνυμάτων ο πρωθυπουργός στη διάρκεια του Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ και η διαφαινόμενη ανταρσία στελεχών του – κάποτε πολύ προβεβλημένων – τον δυσκολεύει, παρά τον διευκολύνει. Σε αυτό έρχεται να προστεθεί η ικανοποίηση του κυβερνητικού εταίρου, αλλά και όσων συνεδριακώς αναβαθμίσθηκαν.

Οι επιλογές είναι ασφυκτικώς ελάχιστες. Κυριολεκτικώς…

Δημοσιεύθηκε στην ΕΣΤΙΑ 29-30/10