Η απελευθέρωση της Μοσούλης και ο αναδυόμενος ρόλος του Ιράν

Μάρκος Τρούλης

Αναμφισβήτητα, η απελευθέρωση της Μοσούλης αποτέλεσε ένα κομβικό σημείο στον πόλεμο εναντίον του Ισλαμικού Κράτους, καθώς πρόκειται για τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Ιράκ με ισχυρό συμβολισμό και γεωπολιτική αξία. Το Ισλαμικό Κράτος άφησε πίσω του 30.000 νεκρούς, ενώ 600.000 άνθρωποι (περίπου το ⅓ του πληθυσμού) αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πόλη. Άφησε, επίσης, τεράστιες υλικές καταστροφές πίσω του, και αυτό αποτελεί ζήτημα προς μελέτη αναφορικά με την υποθήκευση του μέλλοντος του κράτους του Ιράκ.
Τα παραπάνω συνιστούν μια ενδεικτική εικόνα του τι επικρατεί στη Μέση Ανατολή. Οι συνέπειες της δράσης των τρομοκρατών, άλλωστε, είναι πολλαπλασιαστικές αν ρίξουμε μια ματιά στην ευρύτερη γεωγραφική ζώνη της Μέσης Ανατολής.

Ο ιρανικός επεμβατισμός συνθέτει μια πραγματικότητα όπως αυτή προέκυψε μετά την αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από το Ιράκ. Οι ΗΠΑ φρόντισαν να κάνουν την αρχή κατά την εισβολή του 2003 και την επεμβατική πολιτική της δεκαετίας του 1990 δημιουργώντας τελικά ένα κενό ισχύος, το οποίο έχει σπεύσει να εκμεταλλευτεί η Τεχεράνη.

Η ιρακινή ισχύς κατέρρευσε προς τέρψη του εξ Ανατολών σιιτικού καθεστώτος. Η οριστική αποδυνάμωση και αντίστοιχη υποθήκευση της ανεξαρτησίας της Βαγδάτης επήλθε μέσω της δράσης του Ισλαμικού Κράτους, και η εικόνα στην απελευθερωμένη Μοσούλη αποτελεί αδιάψευστο μάρτυρα.Επί της παρούσης, στέκομαι στην αποδυνάμωση του Ιράκ εξαιτίας των εν λόγω καταστροφών, και στο βαθμό που η εν λόγω εξέλιξη συνιστά «παράθυρο ευκαιρίας» για το Ιράν.

Το Ιράν φρόντισε να παράσχει στρατιωτική βοήθεια στην επίσημη ιρακινή κυβέρνηση για την καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους, ενώ πληροφορίες μιλούν και για αμεσότερη εμπλοκή του διαμέσου της αποστολής παραστρατιωτικών ομάδων. Τελικός στόχος ήταν (και είναι) η κατατριβή, ήτοι αφενός η περαιτέρω απίσχναση των συντελεστών ισχύος του Ιράκ έτσι ώστε να αυξηθεί η εξάρτησή του από το Ιράν, και αφετέρου η –αργή προκειμένου να φανούν τα αποτελέσματα της κατατριβής– εξουδετέρωση των σουνιτικών ισλαμιστικών ομάδων.

Σήμερα, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ των διεθνών ΜΜΕ, η Τεχεράνη κυριαρχεί εμπορικά στο Ιράκ με τα προϊόντα στα ράφια των μαγαζιών να είναι κυρίως ιρανικά, τα προγράμματα στην τηλεόραση να είναι κυρίως φιλοϊρανικά, και τη Βαγδάτη να δηλώνει αυτόνομη μόνο όσον αφορά το προφανές για την ίδια πετρέλαιο. Παράλληλα, το Ιράν έχει καταφέρει να αποκτήσει έναν σημαντικό διάδρομο προς τη Μεσόγειο, και πιο συγκεκριμένα προς...

Η συνέχεια του άρθρου στο Pontos-news