Φωτιές στα πέριξ

του Απόστολου Αποστολόπουλου
Όχι, ο Ομπάμα δεν πήγε στο Φανάρι να δει τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Όχι, ο Καραμανλής δεν πήγε στην Ουάσιγκτον για να δει τον Ομπάμα (ώστε να μην ενισχυθεί ενόψει ευρωεκλογών, λένε τα διπλωματικά ρεπορτάζ), αλλά περιορίστηκε σε «στιγμιαία» συνάντηση μαζί του. Όχι, δεν υπάρχει Κατοχή αλλά απλώς «παρουσία» των τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο- δήλωσε ο κ. Φιλ Γκόρντον, υποψήφιος βοηθός της κ. Κλίντον. Όχι, δεν γράφει ο ίδιος ο Γκρουέφσκυ τις γνωστές επιστολές αλλά τις συντάσσουν για λογαριασμό του οι καλλιγράφοι του Στέϊτ Ντηπάρτμεντ, αναφέρουν οι εφημερίδες.
Έξω δεν πάμε καλά, όχι πάντως καλύτερα από ότι πάμε μέσα. Καθ’ όλα έγκυρες στρατιωτικές (αλλά και πολιτικές) πηγές εκτιμούν ότι η Άγκυρα (και οι ενθουσιώδεις υπερατλαντικοί σύμμαχοί της) μπορεί να θεωρούν τη στιγμή κατάλληλη για ένα θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο, (ποιο Αιγαίο; ουδείς, της ελληνικής πλευράς, θέτει «θέμα Αιγαίου»). Με στόχο να υποχρεωθεί η Αθήνα σε διαπραγμάτευση «εφ’ όλης της ύλης», για Αιγαίο/Κύπρο και τα σχετικά «ζωτικά» συμφέροντα της Τουρκίας -ο κ. Σημίτης υπόγραψε σχετικό πολιτικό κείμενο στη Μαδρίτη. Η ελληνική πλευρά κάνει επίδειξη (γαϊδουρινής) υπομονής. Επειδή αισθάνεται έτοιμη και σίγουρη ή επειδή έχει αποφασίσει να τελειώσει ότι άρχισε η πολιτική Σημίτη;
Αναμφίβολα η Τουρκία βρίσκεται σε μια από τις καλύτερες στιγμές της. Οι ΗΠΑ τη θεωρούν αναγκαία. Για να διευκολύνει την αποχώρησή τους από το Ιράκ. Να κάνει ορισμένες μεσολαβήσεις στη Μ. Ανατολή, χρήσιμες στην Ουάσιγκτον και στο Τελ Αβίβ. Να είναι το κοσμικό παράδειγμα για τους μουσουλμάνους της περιοχής-αυτό το «όραμα» για το ρόλο της Τουρκίας δημοσιοποιήθηκε στην Αμερική προ 10-15 ετών. Να επιβλέπει το Ιράκ (και τους Κούρδους), να εξισορροπεί το Ιράν, να φράζει τους ενεργειακούς δρόμους της Ρωσίας προς την Ευρώπη. Οι ΗΠΑ, λένε έγκυροι στρατιωτικοί αναλυτές, ονειρεύονται (και εργάζονται) για ένα συμμαχικό τετράγωνο: ΗΠΑ-Ισραήλ-Τουρκία, και ένα Κουρδικό ημιαυτόνομο μόρφωμα, αφού αδρανοποιηθεί το ΡΚΚ του Οτζαλάν. Το κερασάκι για την Τουρκία θα ήταν ένα «παράπλευρο κέρδος» στο Αιγαίο.
Στα χαρτιά το σχέδιο φαίνεται καλό. Στην πράξη ήδη το Ιράν απόρριψε μεσολάβηση της Τουρκίας με τις ΗΠΑ. Η Συρία φαίνεται να διστάζει. Ο Οτζαλάν (μελλοντικός Μαντέλα;) απορρίπτει την αμνηστία του ΡΚΚ χωρίς ελευθερίες και εγγυήσεις. Αλλά με περισσότερες ελευθερίες οι Κούρδοι της Τουρκίας ίσως γίνουν ανεξέλεγκτοι. Η Ρωσία εκσυγχρονίζει τους εξοπλισμούς της, αυξάνει τη ναυτική παρουσία της στον Εύξεινο Πόντο. Το Ανατολικό Ζήτημα έκαψε την Οθωμανική αυτοκρατορία. Η φλογισμένη ουρά του( το Αφγανιστάν/Κουρδικό) θα τσουρουφλίσει την κληρονόμο της;
Ελεύθερος