Οι Κούρδοι κρατούν τα κλειδιά του δημοψηφίσματος στην Τουρκία

«Διόδια» στους Κούρδους της Τουρκίας καλείται να πληρώσει ο Ερντογάν για να νικήσει στο συνταγματικό δημοψήφισμα της 12ης Σεπτεμβρίου. Αν παρ’ ελπίδα χάσει -όπως δείχνουν οι τελευταίες οριακές δημοσκοπήσεις- τότε ίσως εισέλθει στο λυκόφως της βασιλείας του, παρά τη νίκη στα σημεία επί των στρατιωτικών.

Με την κεμαλική αντιπολίτευση να επιμένει στο «Oχι» και το κουρδικό κόμμα BDP στη γραμμή της αποχής (αν και παρασκηνιακά συνεχίζει τις διαπραγματεύσεις με τους ισλαμιστές), ο Τούρκος πρωθυπουργός δεν έχει άλλη λύση από το να κερδίσει απευθείας τους Κούρδους ψηφοφόρους. Εκεί αποσκοπεί η επίσκεψή του στο Ντιγιάρμπακιρ στις 3 Σεπτεμβρίου, σε μία επαρχία που βράζει από τις πρόσφατες συλλήψεις Κούρδων δημάρχων και ακτιβιστών.

Ο δήμαρχος του Ντιγιάρμπακιρ Οσμάν Μπαϊντεμίρ θέλει «να υψώσει την κουρδική σημαία δίπλα στην τουρκική», ενώ ο αρχηγός του BDP, Σελαχατίν Ντεμιρτάς, επανέλαβε πως οι Κούρδοι θα στηρίξουν τη συνταγματική μεταρρύθμιση μόνο αν η κυβέρνηση αποδεχθεί την «κουλτούρα, την ταυτότητα, τη γλώσσα και την ελευθερία αυτού του λαού».

Φυσικά τα χρονικά και πολιτικά περιθώρια για την κυβέρνηση στενεύουν. Σε δύσκολη θέση έφερε το ΑΚΡ και η αποκάλυψη της «Μιλιέτ» ότι ο Ερντογάν διαπραγματεύεται μυστικά με τον Οτσαλάν και άλλους ηγέτες του ΡΚΚ. Ο σημερινός διοικητής της οργάνωσης, Μουράτ Καραγιλάν, ισχυρίστηκε πως η μονομερής ανακωχή που κήρυξε το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν έως τις 20 Σεπτεμβρίου ήταν αποτέλεσμα συμφωνίας με την κυβέρνηση.

Το τμήμα Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων του ΑΚΡ αναγκάστηκε να το διαψεύσει, αποδίδοντας τις διαρροές στα κεμαλικά κόμματα. Το γεγονός είναι ότι οι ισλαμιστές έχουν απέναντί τους ένα μέτωπο γραφειοκρατών, δικαστικών και πανεπιστημιακών, που ισχυρίζονται ότι με πρόσχημα την αλλαγή του χουντικού Συντάγματος του 1982 ο Ερντογάν θέλει να ελέγξει την ανώτατη δικαιοσύνη. Οπως προσπαθεί να κάνει με τον στρατό και το «βαθύ κράτος», μέσω των υποθέσεων Εργκενεκόν και Βαριοπούλα.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΤΟΣ
ΕΘΝΟΣ