Επιμέλεια: Ελένη Μαυρουδή.Οι ΗΠΑ έχουν ανάγκη τους Βρετανούς και τους Γάλλους, καθώς και το ΝΑΤΟ, τόσο στρατιωτικά όσο και οικονοµικά.
-Εκτίμησαν τη σημασία των Ευρωπαίων οι ΗΠΑ-
Ο Αµερικανός πρόεδρος αναθερμαίνει τις σχέσεις του µε τους ηγέτες της Γηραιάς Ηπείρου, τους οποίους είχε αφήσει στο περιθώριο από την εποχή της εκλογής του.
Με ζητήµατα όπως η Αραβική Άνοιξη και το Παλαιστινιακό ανοικτά, και την οικονοµική κρίση να απειλεί το ευρώ, η ψυχρότητα που επιδείκνυε ο Λευκός Οίκος ήταν εναντίον των αµερικανικών συµφερόντων.
Οι Ευρωπαίοι δεν είχαν δει ποτέ τους τέτοιο κόκκινο χαλί. Δυόµισι χρόνια αφότου αφίχθη στο Λευκό Οίκο, ο Μπαράκ Οµπάµα τούς έκανε τις φιλοφρονήσεις που περίµεναν το 2009. Όµως ο νεαρός πρόεδρος είχε τότε άλλες προτεραιότητες: την Ασία, τον αραβικό κόσµο. Και περιφρονούσε επιδεικτικά τους καβγάδες για την πρωτοκαθεδρία, που τόσο συνηθίζονται στην Ένωση. Αρχές του μήνα, υποδεχόµενος τη Γερμανίδα καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ, ο ίδιος ο Οµπάµα βρέθηκε στη θέση να εξηγεί πόσο περίπλοκο είναι να αποφασίζουν από κοινού 27 εταίροι.
Κατά τη γνώµη των ειδικών, αλλά και των διπλωµατών της ΕΕ, η επίσκεψη της Γερµανίδας καγκελαρίου, µετά την περιοδεία του Οµπάµα στην Ευρώπη στο τέλος Μαΐου και τη συµµετοχή του στη σύνοδο της Οµάδας των Οκτώ (G8) στην Ντοβίλ της Γαλλίας, φανερώνει µιαν αλλαγή κατεύθυνσης της αµερικανικής εξωτερικής πολιτικής. «Χωρίς να φτάσει να γυρίσει την πλάτη στην Ευρώπη, η αµερικανική κυβέρνηση έδειχνε ανυποµονησία έναντι των Ευρωπαίων, µιαν απογοήτευση. Όµως έµαθε το µάθηµά της», λέει ο καθηγητής Τσαρλς Κάπτσαν, του Ινστιτούτου Συµβούλιο για τις Εξωτερικές Σχέσεις.
Τα έβαλαν όλα πίσω τους
Άνθρωπος βιαστικός, ο πρόεδρος των ΗΠΑ υποτίµησε τη σηµασία των µικρών χειρονοµιών. Το 2009 είχε σοκάρει τους Άγγλους, επιστρέφοντας τον ανδριάντα του Τσόρτσιλ που είχε προσφερθεί στον Τζορτζ Μπους από τον Τόνι Μπλερ. Με τους Γερµανούς, η ψυχρότητα άρχισε πριν καν εκλεγεί, όταν η κ. Μέρκελ αρνήθηκε να αφήσει τον υποψήφιο Οµπάµα να πραγµατοποιήσει συγκέντρωση στην Πύλη του Βραδεµβούργου.
Μετά την εκλογή του, ο Αμερικανός πρόεδρος δεν επισκέφθηκε το Βερολίνο και αυτό έγινε το σύµβολο της αµοιβαίας έλλειψης κατανόησης. Στη συνέντευξη Τύπου που έδωσαν στο Λευκό Οίκο, οι δύο ηγέτες επέµειναν να δείξουν ότι όλα αυτά βρίσκονται πια πίσω τους. «Οι Βερολινέζοι µπορούν να περιµένουν. Το απέδειξαν στην Ιστορία τους», είπε η καγκελάριος. «Και µπορώ να υποσχεθώ ότι η Πύλη του Βραδεµβούργου θα είναι για λίγο ακόµη όρθια», αστειεύτηκε. Ο Μπαράκ Οµπάµα της απένειµε το παράσηµο της Ελευθερίας, την ανώτερη αµερικανική διάκριση που µπορεί να απονεµηθεί σε πολίτη. Επειδή «η ζωή της αντιπροσωπεύει τη γερµανική ενοποίηση», είπε επαινώντας την.
Ενισχύει τη θέση του
Γιατί όµως τώρα; Γιατί ξαφνικά αυτές οι φιλοφρονήσεις; Διότι, αφού προσπάθησε να συνεργαστεί µε την Κίνα, τη Βραζιλία, την Τουρκία, ο Οµπάµα διαπίστωσε ότι ο καλύτερος εταίρος που µπορεί να έχει είναι η Ευρώπη. Κι αυτό, παρότι «η Μέρκελ δεν επέδειξε προσόντα ηγέτη στα θέµατα της εξόδου από την πυρηνική ενέργεια, στην αποχής από την κρίση της Λιβύης, στους δισταγµούς στην κρίση του ευρώ», επισηµαίνει ο καθηγητής Τσαρλς Κάπτσαν. «Ο Μπαράκ Οµπάµα προσπαθεί να ενισχύσει τη θέση του. Ιδιωτικά θα της είπε πιθανόν ότι οι ΗΠΑ έχουν ανάγκη µια ισχυρή Γερµανία». Στο θέµα του ευρώ, είπε δηµοσίως ότι οι ΗΠΑ έχουν πολύ µεγάλο συµφέρον να αποφευχθεί µια επέκταση της κρίσης. «Η αµερικανική οικονοµική ανάπτυξη εξαρτάται από µια λογική επίλυση αυτής της κρίσης», σηµείωσε.
Το πλαίσιο της Αραβικής Άνοιξης ξανάδωσε επίσης στην Ευρώπη στρατηγική σηµασία. Οι ΗΠΑ έχουν ανάγκη τους Βρετανούς και τους Γάλλους, καθώς και το ΝΑΤΟ, τόσο στρατιωτικά όσο και οικονοµικά. Ο Αμερικανός πρόεδρος έδειξε στη Γερμανίδα καγκελάριο ότι η αποχή από την επιχείρηση µπορεί να συγχωρηθεί, εφόσον αντισταθµιστεί από µια «σθεναρή υποστήριξη», όταν έρθει η ώρα για να ξανασταθεί η Λιβύη στα πόδια της. «Η Γερµανία θα συµµετάσχει στις προσπάθειες ανοικοδόµησης» στην εποχή µετά τον Καντάφι, ανακοίνωσε η κ. Μέρκελ.
Φόβος για απομόνωση
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ καλοπιάνει επίσης τους Ευρωπαίους αναφορικά µε το ισραηλοπαλαιστινιακό ζήτηµα. Ο Λευκός Οίκος φοβάται µην είναι αποµονωµένος όταν φθάσει η στιγµή να πάρει θέση, αν οι Παλαιστίνιοι πραγµατοποιήσουν τα σχέδιά τους, σχετικά µε την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους το Σεπτέµβριο στον ΟΗΕ.
Ο Αµερικανός πρόεδρος θα ήθελε να αποφύγει την εικόνα µιας και µόνης αµερικανικής ψήφου στο πλευρό των Ισραηλινών, κάτι που θα ήταν «δύσκολο να παρουσιαστεί ως επιτυχία της αµερικανικής διπλωµατίας», σύµφωνα µε τη διατύπωση του Γάλλου υπουργού Εξωτερικών Αλέν Ζιπέ. Η καγκελάριος της Γερμανίας του έδωσε να καταλάβει καθαρά ότι θα είναι µε το µέρος του και θα αντιταχθεί σε οποιαδήποτε «µονοµερή» παλαιστινιακή ενέργεια. Για τους Ευρωπαίους, η αναγνώριση αναγγέλλεται ως ένας ισχυρός παράγοντας διαίρεσης.
Οι Ολλανδοί, όπως και οι Γερµανοί αναµένεται ότι θα ταχθούν µε την αµερικανική πλευρά. Ο Βρετανός Ντέιβιντ Κάµερον επανέλαβε ενώπιον του Οµπάµα ότι η Βρετανία «θα αναλάβει τις ευθύνες της», µια διατύπωση που χρησιµοποιούν επίσης οι Γάλλοι, για την περίπτωση που η ιδέα τους για µια ειρηνευτική διάσκεψη πριν από αυτό το ραντεβού δεν πραγµατοποιηθεί. Ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί µπορεί να µπει στον πειρασµό να αρπάξει το µανδύα του υπερασπιστή τού αραβικού κόσµου, που είχε φορέσει ο Μπαράκ Οµπάµα στην αρχή της θητείας του.
ΠΗΓΗ: LE MONDE, ΤΗΣ CORINE LESNES, ΤΑ ΝΕΑ
http://www.sigmalive.com
Ο Αµερικανός πρόεδρος αναθερμαίνει τις σχέσεις του µε τους ηγέτες της Γηραιάς Ηπείρου, τους οποίους είχε αφήσει στο περιθώριο από την εποχή της εκλογής του.
Με ζητήµατα όπως η Αραβική Άνοιξη και το Παλαιστινιακό ανοικτά, και την οικονοµική κρίση να απειλεί το ευρώ, η ψυχρότητα που επιδείκνυε ο Λευκός Οίκος ήταν εναντίον των αµερικανικών συµφερόντων.
Οι Ευρωπαίοι δεν είχαν δει ποτέ τους τέτοιο κόκκινο χαλί. Δυόµισι χρόνια αφότου αφίχθη στο Λευκό Οίκο, ο Μπαράκ Οµπάµα τούς έκανε τις φιλοφρονήσεις που περίµεναν το 2009. Όµως ο νεαρός πρόεδρος είχε τότε άλλες προτεραιότητες: την Ασία, τον αραβικό κόσµο. Και περιφρονούσε επιδεικτικά τους καβγάδες για την πρωτοκαθεδρία, που τόσο συνηθίζονται στην Ένωση. Αρχές του μήνα, υποδεχόµενος τη Γερμανίδα καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ, ο ίδιος ο Οµπάµα βρέθηκε στη θέση να εξηγεί πόσο περίπλοκο είναι να αποφασίζουν από κοινού 27 εταίροι.
Κατά τη γνώµη των ειδικών, αλλά και των διπλωµατών της ΕΕ, η επίσκεψη της Γερµανίδας καγκελαρίου, µετά την περιοδεία του Οµπάµα στην Ευρώπη στο τέλος Μαΐου και τη συµµετοχή του στη σύνοδο της Οµάδας των Οκτώ (G8) στην Ντοβίλ της Γαλλίας, φανερώνει µιαν αλλαγή κατεύθυνσης της αµερικανικής εξωτερικής πολιτικής. «Χωρίς να φτάσει να γυρίσει την πλάτη στην Ευρώπη, η αµερικανική κυβέρνηση έδειχνε ανυποµονησία έναντι των Ευρωπαίων, µιαν απογοήτευση. Όµως έµαθε το µάθηµά της», λέει ο καθηγητής Τσαρλς Κάπτσαν, του Ινστιτούτου Συµβούλιο για τις Εξωτερικές Σχέσεις.
Τα έβαλαν όλα πίσω τους
Άνθρωπος βιαστικός, ο πρόεδρος των ΗΠΑ υποτίµησε τη σηµασία των µικρών χειρονοµιών. Το 2009 είχε σοκάρει τους Άγγλους, επιστρέφοντας τον ανδριάντα του Τσόρτσιλ που είχε προσφερθεί στον Τζορτζ Μπους από τον Τόνι Μπλερ. Με τους Γερµανούς, η ψυχρότητα άρχισε πριν καν εκλεγεί, όταν η κ. Μέρκελ αρνήθηκε να αφήσει τον υποψήφιο Οµπάµα να πραγµατοποιήσει συγκέντρωση στην Πύλη του Βραδεµβούργου.
Μετά την εκλογή του, ο Αμερικανός πρόεδρος δεν επισκέφθηκε το Βερολίνο και αυτό έγινε το σύµβολο της αµοιβαίας έλλειψης κατανόησης. Στη συνέντευξη Τύπου που έδωσαν στο Λευκό Οίκο, οι δύο ηγέτες επέµειναν να δείξουν ότι όλα αυτά βρίσκονται πια πίσω τους. «Οι Βερολινέζοι µπορούν να περιµένουν. Το απέδειξαν στην Ιστορία τους», είπε η καγκελάριος. «Και µπορώ να υποσχεθώ ότι η Πύλη του Βραδεµβούργου θα είναι για λίγο ακόµη όρθια», αστειεύτηκε. Ο Μπαράκ Οµπάµα της απένειµε το παράσηµο της Ελευθερίας, την ανώτερη αµερικανική διάκριση που µπορεί να απονεµηθεί σε πολίτη. Επειδή «η ζωή της αντιπροσωπεύει τη γερµανική ενοποίηση», είπε επαινώντας την.
Ενισχύει τη θέση του
Γιατί όµως τώρα; Γιατί ξαφνικά αυτές οι φιλοφρονήσεις; Διότι, αφού προσπάθησε να συνεργαστεί µε την Κίνα, τη Βραζιλία, την Τουρκία, ο Οµπάµα διαπίστωσε ότι ο καλύτερος εταίρος που µπορεί να έχει είναι η Ευρώπη. Κι αυτό, παρότι «η Μέρκελ δεν επέδειξε προσόντα ηγέτη στα θέµατα της εξόδου από την πυρηνική ενέργεια, στην αποχής από την κρίση της Λιβύης, στους δισταγµούς στην κρίση του ευρώ», επισηµαίνει ο καθηγητής Τσαρλς Κάπτσαν. «Ο Μπαράκ Οµπάµα προσπαθεί να ενισχύσει τη θέση του. Ιδιωτικά θα της είπε πιθανόν ότι οι ΗΠΑ έχουν ανάγκη µια ισχυρή Γερµανία». Στο θέµα του ευρώ, είπε δηµοσίως ότι οι ΗΠΑ έχουν πολύ µεγάλο συµφέρον να αποφευχθεί µια επέκταση της κρίσης. «Η αµερικανική οικονοµική ανάπτυξη εξαρτάται από µια λογική επίλυση αυτής της κρίσης», σηµείωσε.
Το πλαίσιο της Αραβικής Άνοιξης ξανάδωσε επίσης στην Ευρώπη στρατηγική σηµασία. Οι ΗΠΑ έχουν ανάγκη τους Βρετανούς και τους Γάλλους, καθώς και το ΝΑΤΟ, τόσο στρατιωτικά όσο και οικονοµικά. Ο Αμερικανός πρόεδρος έδειξε στη Γερμανίδα καγκελάριο ότι η αποχή από την επιχείρηση µπορεί να συγχωρηθεί, εφόσον αντισταθµιστεί από µια «σθεναρή υποστήριξη», όταν έρθει η ώρα για να ξανασταθεί η Λιβύη στα πόδια της. «Η Γερµανία θα συµµετάσχει στις προσπάθειες ανοικοδόµησης» στην εποχή µετά τον Καντάφι, ανακοίνωσε η κ. Μέρκελ.
Φόβος για απομόνωση
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ καλοπιάνει επίσης τους Ευρωπαίους αναφορικά µε το ισραηλοπαλαιστινιακό ζήτηµα. Ο Λευκός Οίκος φοβάται µην είναι αποµονωµένος όταν φθάσει η στιγµή να πάρει θέση, αν οι Παλαιστίνιοι πραγµατοποιήσουν τα σχέδιά τους, σχετικά µε την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους το Σεπτέµβριο στον ΟΗΕ.
Ο Αµερικανός πρόεδρος θα ήθελε να αποφύγει την εικόνα µιας και µόνης αµερικανικής ψήφου στο πλευρό των Ισραηλινών, κάτι που θα ήταν «δύσκολο να παρουσιαστεί ως επιτυχία της αµερικανικής διπλωµατίας», σύµφωνα µε τη διατύπωση του Γάλλου υπουργού Εξωτερικών Αλέν Ζιπέ. Η καγκελάριος της Γερμανίας του έδωσε να καταλάβει καθαρά ότι θα είναι µε το µέρος του και θα αντιταχθεί σε οποιαδήποτε «µονοµερή» παλαιστινιακή ενέργεια. Για τους Ευρωπαίους, η αναγνώριση αναγγέλλεται ως ένας ισχυρός παράγοντας διαίρεσης.
Οι Ολλανδοί, όπως και οι Γερµανοί αναµένεται ότι θα ταχθούν µε την αµερικανική πλευρά. Ο Βρετανός Ντέιβιντ Κάµερον επανέλαβε ενώπιον του Οµπάµα ότι η Βρετανία «θα αναλάβει τις ευθύνες της», µια διατύπωση που χρησιµοποιούν επίσης οι Γάλλοι, για την περίπτωση που η ιδέα τους για µια ειρηνευτική διάσκεψη πριν από αυτό το ραντεβού δεν πραγµατοποιηθεί. Ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί µπορεί να µπει στον πειρασµό να αρπάξει το µανδύα του υπερασπιστή τού αραβικού κόσµου, που είχε φορέσει ο Μπαράκ Οµπάµα στην αρχή της θητείας του.
ΠΗΓΗ: LE MONDE, ΤΗΣ CORINE LESNES, ΤΑ ΝΕΑ
http://www.sigmalive.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.